Het werd daar een groots festijn, een g e d e n kwa a r d i g feest zonder chaos of politieke herrie, een paar dagen geleden in de Nettobar in de Breedestraat in Otrobanda. ‘Chu’ Zimmerman, uitbater, self made-filosoof, en bovenal een attent gastheer met altijd die flauwe glimlach om de licht gekrulde lippen, hij verkeerde op de kop af al veertig jaar in dit moeilijke, geest en lijf slopende ambacht waar alcohol bij de dorstige gasten gewoonlijk de eerste viool speelt.
Eens, in reeds lang vervlogen dagen, vestigde zich een groenogige, roodharige immigrant uit Europa, Zimmerman genaamd, in het rustige Boka Sami aan de zuidkust van ons eiland.
De jonge landverhuizer en in zijn thuisland een gevreesde prijsbokser, was populair bij het vruchtbare vrouwvolk in een tijd dat geboortebeperking en monogamie nog moesten worden uitgevonden.
Tegenwoordig telt het telefoonboek van Curaçao nog zo’n honderdvijftig vermeldingen van de achternaam Zimmerman, naaste of wat verre familie en sommigen met als voornaamste uiterlijke kenmerk een donkere huidskleur in combinatie met felle diepgroene ogen en roodachtig haar dat opgloeit in het scherpe licht van de middagzon over de saliña.
Uitbater Jezus Maria ‘Chu’ Zimmerman van de Nettobar komt oorspronkelijk wel uit St. Michiel, maar mist die groene ogen en het roodpluizige haar.
Hij raakte al sinds zijn veertiende betrokken bij het wel en wee van de oudste bar in de wijk, die in december 1954 door Ernesto ‘Netto’ Koster werd geopend.
Het was altijd al de droom van de spaarzame Koster geweest een eigen bar te beheren.
Chu Zimmerman, die in Domi woont, vergezelde zijn vader vaak naar deze trekpleister van Netto bij de oude markt Ser’i Plasa en zorgde later voor de voorraad en het schoonmaken.
‘Dat waren goede, zachte tijden, zonder herrie, zonder enige chaos.
Vroeger waren de mensen vriendelijker, ze hadden nog wat voor elkaar over.
Dat is nu niet meer zo.
Ik leerde voor timmerman op een school in Brievengat.
Maar ik was al snel flessen aan het spoelen in de bar.
We maakten onder meer de bekende groene rum, toentertijd en nog steeds ons handelsmerk.
Dat ging zo goed dat Koster zei ‘je bent een goede, ijverige jongen’ en hij vroeg me te blijven.’
‘In het verleden was alles anders.
Ik ken Otrobanda als mijn broekzak. De Nettobar is de oudste bar in deze mooie wijk.
Maar Chinezen hebben de handel overgenomen of het lot slaat toe, zoals hier tegenover, wat brokken geblakerde steen die nog resten van de Bodegabar die een paar jaar geleden uitbrandde.’
Chu Zimmerman: ‘Happy hour kennen we niet.
En ik heb veel vaste klanten.
Kroonprins Willem Alexander kwam nog weleens voor een biertje langs tijdens zijn bezoeken aan het eiland.
Iedereen is natuurlijk welkom bij Chu.’
De Nettobar.
Vier tafeltjes voor de stamgasten.
Aan de smalle toog een paar lage, ongemakkelijke krukken.
De vloer is belegd met oude mozaïektegels.
Aan de gepleisterde muren vele vergeelde foto’s en aquarellen van de wijk in volle glorie.
Ook de huwelijksfoto van de kroonprins en Máxima.
Fanmateriaal van voetballiefhebbers. Het boksende fenomeen ‘Chucu’ Zimmerman in de ring.
In dit deel van Otrobanda zijn steeds duidelijker de dramatische gevolgen van de crisis van de afgelopen jaren zichtbaar.
Het stagneren van economische groei weerspiegelt zich op luttele vierkante meters in uitgewoonde woningen of vervallen, halfingestorte of gestutte bedrijfspanden waar geen onderhoud meer aan wordt verricht.
Chaos en herrie zijn hier overbodig Wiels, de voortschrijdende tijd creeert dit zelf wel.
Chu: ‘De afgelopen jaren zijn er gelukkig nooit atrako’s, overvallen geweest.
Kijk, ik ben een religieus mens.
Ik geloof in God. God is de bezielende kracht in mijn leven.
Ik kan niet leven zonder mijn God.
Ik bid mijn rozenkrans.
En alles gaat tot dusverre goed met me.’
Ruimte voor nostalgie, voor reflectie, dat is de Nettobar.
Eigenaar Ernesto ‘Netto’ Koster liet zich de laatste jaren van zijn leven, gebrekkig ter been, kampend met zijn afnemende gezondheid, nog weleens rondrijden door zijn geliefde Otrobanda. De auto stopte dan even, niet te lang, slechts een luttel moment, een ogenblik in die oneindige tijd, voor de deuren van zijn droom, zijn bar.
Netto stierf al weer wat jaren geleden op 89-jarige leeftijd, maar ‘Chu’ houdt zijn droom nog steeds met verve in stand.
CURAÇAO – De Amerikaanse acteur Danny Glover is één van de acteurs die dagelijks staat te zweten op de set van Tula, the Revolt. Ondanks de hitte, muggen en het heen en weer reizen van de set, is Glover erg tevreden met alles. “De crew is geweldig. Er is geen verschil met een set van Steven Spielberg.”
