1 augustus 2012.

KLM neemt afscheid van Simone Wickenhagen

WILLEMSTAD – Als plaats van samenkomst was voor het Kurá Hulanda hotel in Otrobanda gekozen. Daar kwamen de stafleden van KLM op dinsdagavond bijeen om in eigen kring afscheid te nemen van mevrouw Simone Wickenhagen, General Manager van KLM voor het Caribische gebied, Suriname en Guyana. Na een lange en indrukwekkende staat van dienst bij de KLM die in 1966 begon, met tal van leidinggevende posities in alle uithoeken van de wereld en waarvan de laatste bijna drie jaar met standplaats Curaçao, gaat zij binnenkort met welverdiend pensioen.

Toch zal mevrouw Wickenhagen Curaçao niet op stel en sprong verlaten. Tot oktober blijft ze in elk geval nog op het eiland. Zij wordt binnenkort op Curaçao opgevolgd door Max Smits die de afgelopen drie jaar de General Manager functie heeft bekleed voor Air France-KLM in Zuid Afrika.

Op de foto: het moment dat Commercial Manager Raymond Reedijk namens het hele KLM personeel de scheidende ‘GM’ als aandenken aan haar laatste leidinggevende post een heel apart Curaçaos cadeau aanbood, te weten een door Marjon Wegman beschilderd druivenblad met een herkenbaar tafereeltje van het eiland.

KOMUNIKADO DI PRENSA

Dia 1 di ougùstùs 2012.

KLM ta dispidí di Simone Wickenhagen

WILLEMSTAD – Komo sitio pa bini huntu a skohe pa hotèl Kurá Hulanda den Otrobanda. Aya e miembronan di staf di KLM a reuní djamars anochi pa den seno interno tuma despedida di señora Simone Wickenhagen, Gerente General di KLM pa área di Karibe, Sürnam i Guyana. E ta bai gosa di un penshun bon meresí despues di un karera largu i impreshonante den servisio di KLM ku a kuminsá na 1966, okupando diferente posishon gerensial den tur skina na mundu i e último kasi tres añanan ku Kòrsou komo su sede.

Tòg señora Wickenhagen no ta kore bai laga Kòrsou mesora. Te òktober e ta keda en todo kaso na nos isla. Pronto esun ku ta sigui’é na Kòrsou ta Max Smits ku e último tres añanan a okupá e posishon di Gerente General pa Air France-KLM na Sur Afrika.

Riba potrèt: e momento ku Gerente Komersial Raymond Reedijk na nòmber di henter personal di KLM a entregá e GM saliente un rekuerdo na su último puesto di gerente general un regalo masha spesial di Kòrsou, esta un blachi di dreifi ku Marjon Wegman a pinta un esena típiko di Kòrsou ariba.

Willemstad – Minister Elmer Wilsoe van Justitie zwijgt over de schietpartij in gevangenis Sentro di Detenshon i Korekshon Korsou (SDKK) van maandagochtend. Hierbij kwam de 36-jarige Curaçaose gevangene Kenroy Patrick ‘Maná Maná’ Stefania om het leven.

Willemstad – ,,Het is bidden voor wind”, dat zei directeur van Aqualectra Derek Jonis gisteren op radio Z-86. Gisteren was het weer raak, in bijna alle wijken van het eiland viel een of meerdere malen de stroom uit, onder andere door gebrek aan wind.

Ik heb deze foto gezien en moet zeggen dat ik direct een ontzettende gevoel van schaamte en boosheid kreeg. Meestal sta ik niet stil bij alles wat er ‘in de politiek’ wordt gezegd of getoond, want dat hoort bij het leven in de publieke sector. Maar wat mij werkelijk verbaast is dat de meeste reacties op deze ‘vlag incident’ waren luchthartig van aard waren en niet vol verontwaardiging of boosheid. Wat mij betreft is hier sprake van een uiterst ernstige faux pas, een belediging van een natie, waarbij de premier van de desbetreffende natie hoogst persoonlijk in figureert.

U en ik hebben genoten van de geestelijke leider van de Rooms Katholieke Kerk, Mgr. Secco, die voor de tweede keer op de bres sprong met de leuze: ‘Weg corruptie en leugens’. Ja, woorden, zo uit het hart gegrepen: ‘Het wordt tijd dat we een koninkrijk Gods bouwen op dit stukje rots waar op leven. Vrij van corruptie, leugens, respectloosheid en persoonlijke aanvallen’.

Met de verkiezingen in aantocht barst de strijd om de kiezer los. Behalve fraaie beloften heeft elke politieke partij een identiteit, een sfeer, een missie en een verkiezingsprogramma. Welke partij past bij mij? Kijk naar gedane beloftes in het verleden en welke daarvan zijn gerealiseerd. Dan weet u welke partij bij u past, tenzij u meer hebt met loze beloftes en patronage.

Door  Natasja Gibbs

(Foto | RNW)

Van ‘gegraai en gesjoemel’ met de ouderbijdrage op het Kolegio Alejandro Paula, het voormalige Peter Stuyvesant College is geen sprake. Dat zegt de voorzitter van de oudervereniging, Carlo Rigot.

Hij reageert daarmee op aantijgingen van mede-bestuurslid Richard Campagnard, die deze week in de papiamentstalige media op Curaçao zijn eigen bestuur en de schoolleiding beschuldigt van financiële wanpraktijken met de ouderbijdrage en het boekenfonds.

De problemen met de ouderbijdrage en de Stichting Boekenfonds KAP, waar Campagnard naar verwijst, zijn al geruime tijd bekend. Een nieuw bestuur van de oudervereniging moet schoon schip maken, maar volgens Campagnard is het nog steeds een ‘zooitje’.

Openheid
Campagnard stelt dat er geen openheid van zaken is over wat er precies met het geld van de ouders gebeurt. “De ouders hebben geen zeggenschap over het geld in het boekenfonds. De schoolleiding kan dus zelf in de pot graaien en doen en laten wat ze wil met het geld zonder dat de ouders weten wat er precies mee gebeurt. Aan het einde van het jaar is er wel een jaarverslag, maar daar staat zeker niet alles in”, aldus Campagnard.

Bestuursvoorzitter van de oudervereniging, Carlo Rigot

Foto | Oudervereniging PSC

Bestuursvoorzitter van de oudervereniging, Carlo Rigot reageert fel: “Campagnard moet zijn huiswerk beter doen. Hij is al maanden niet bij de vergaderingen geweest en ook reageert hij niet op zijn e-mails. Als hij wel zijn verantwoordelijkheid had genomen en aanwezig was geweest, had hij gezien dat de jaarrekening is behandeld. Bovendien is deze gewoon door iedereen in te zien en te controleren op het internet.”

 

Drie jaar geleden is volgens Rigot, door het toenmalige bestuur – waarvan een aantal leden nu nog steeds zitting hebben – vastgesteld dat het schoolleiding gelden van de ouderbijdrage voor andere doeleinden op school gebruikte. “Daar is toen meteen een einde aangemaakt, want dat kan niet. Maar van graaien is absoluut geen sprake.”

Kascommissie
Volgens Campagnard is het niet pluis met de controle op de financiën. “De kascommissie bestaat uit ‘vriendjes van’. De secretaris van de oudercommissie, Hermine Matthes heeft de commissieleden via e-mail benoemd. Ik heb daar grote vraagtekens bij en kan mij niet aan de indruk onttrekken dat er onderlinge afspraken zijn gemaakt.”

Rigot stelt dat kascommissieleden niet benoemd, maar gekozen worden op de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering. “Die wordt 30 november aanstaande gehouden. Campagnard zou wat geduld moeten betrachten en die vergadering af moeten wachten.”

Manipulatie
“Als ik secretaris Matthes moet geloven dan heeft het bestuur van de Stichting Boekenfonds voor het KAP al ruim zeven jaar geen oudervertegenwoordiging gehad”, zegt Campagnard. Iedereen die probeert om iets te maken te krijgen met het boekenfonds wordt voorgehouden dat ze daar niets te zoeken hebben. Wat zou de reden daarvoor zijn?”

“De heer Campagnard is door het bestuur van de oudervereniging benoemd in een commissie om in overleg met het bestuur van dit fonds de zaken transparanter te maken. Dat is hem niet gelukt, bovendien benoemde hij zichzelf in het bestuur van het boekenfonds. En dat is juridisch onmogelijk. Vandaar dat we hem van het boekenfonds hebben afgehaald. Daar doelt Campagnard blijkbaar op“, aldus Rigot.

Persoonlijke leningen
Volgens Campagnard heeft de schoolleiding geld uit de ouderbijdrage gebruikt voor persoonlijke leningen aan docenten en er recentelijk ook een teambuildingcursus voor docenten van betaald. “Die uitgaven zijn nooit van te voren aan de ouders voorgelegd.”

Rigot beaamt dat de persoonlijke leningen een prangende kwestie is. “De directie van de school heeft nog steeds tekenbevoegdheid voor de financiën van de oudervereniging, waardoor we geen zicht hadden op deze kwestie.”

“Deze gang van zaken is na constatering meteen gestopt. We zijn nu in overleg met de schoolleiding om hun tekenbevoegdheid in te trekken en om inzicht te krijgen in de leningen aan docenten, zodat deze terugbetaald kunnen worden. De heer Campagnard doet alsof hij iets ontdekt heeft, maar we zijn als bestuur al geruime tijd bezig om deze kwestie op te lossen.

“Ons doel is om de school draaiende te houden met een transparante oudervereniging. Het lijkt erop alsof Campagnard een ander doel heeft, namelijk de boel kapot maken”, aldus Rigot.

Adviezen en rapportages te laat of niet openbaar

WILLEMSTAD — Het College financieel toezicht Curaçao en St. Maarten (Cft) gaat vanaf nu alle adviezen en rapportages die het uitbrengt na drie weken openbaar maken op zijn website.

Dit omdat het Cft constateert dat ‘het publieke debat met enige regelmaat geopend wordt nog voordat de bijbehorende stukken openbaar zijn en dat het soms ook voorkomt dat de stukken niet openbaar gemaakt worden’.

In de Rijkswet financieel toezicht Curaçao en St. Maarten is vastgelegd dat openbaarmaking van adviezen plaatsvindt op het moment dat begrotingen of rapportages naar de Staten worden gestuurd en daarmee onderdeel uitmaken van het publieke debat in de volksvertegenwoordigingen van de landen en de openbare lichamen. “Openbaarheid en daardoor controleerbaarheid van bestuur is een essentieel aspect van deugdelijk bestuur”, stelt het Cft in een persbericht. “Het Cft heeft als één van zijn kernwaarden transparantie. Vanuit die kernwaarde en binnen de procedurele kaders van de Rijkswet financieel toezicht Curaçao en St. Maarten voert Cft zijn mediabeleid.”

 1) Il Fatto quotidiano – 8 juni 2012

Banca Popolare di Milano, de schaduw van de ‘Ndrangheta in het gerechtelijk vooronderzoek naar Ponzellini

http://www.ilfattoquotidiano.it/2012/06/08/banca-popolare-di-milano-lombra-della-ndrangheta-nellinchiesta-su-ponzellini/257324/

Volgens berichten uitgelekt door de onderzoekers, zou de groep Valle-Lampada zakelijke banden hebben gehad met Atlantis, eigendom van de voortvluchtige Corallo, die een lening ter waarde van 148 miljoen euro zou hebben ontvangen van de bankinstelling. De Officieren van Justitie kwalificeren de verstrekte lening als “onbegrijpelijk” en stellen dat het ruikt naar “witwaspraktijken”. Het geld zou door de Banca Popolare di Milano verstrekt zijn aan het bedrijf Atlantis van de voortvluchtige Francesco Corallo, die vergunninghouder is van staatsmonopolies betreffende videopoker en gokkasten.

Atlantis zou, op haar beurt, enkele speelzalen en bedrijven in concessie hebben gegeven aan Giulio Giuseppe Lampada. Deze laatste is op 30 november gearresteerd in Milaan wegens het deelname aan een criminele organisatie en wordt ervan beschuldigd het economisch brein te zijn achter de Valle clan, die is gerelateerd aan de Condello’s, komende uit Reggio Calabria. Het voorgaande betreft informatie die gelekt is uit een gerechtelijk onderzoek dat leidde tot het huisarrest van Massimo Ponzellini, de voormalige President van de historische bankinstelling in Milaan.

Onder de beschuldigingen, die tegen Ponzellini zijn gemaakt, bevindt zich dus de lening ter waarde van 148 miljoen euro aan Atlantis Betplus van de op dit moment voortvluchtige Francesco Corallo, die door de officieren van justitie, Roberto Pellicano en Mauro Clerici, als “onbegrijpelijk” wordt gedefinieerd en tegelijkertijd ruikt naar “witwaspraktijken”. Francesco is de zoon van Gaetano Corallo, een man van Nitto Santapaola en in de jaren tachtig veroordeeld in een strafproces voor een maffia politiek gerelateerde aanval op het casino van San Remo. Atlantis Betplus is één van de van de tien officiële vergunninghoudsters van de staatsmonopolies voor het beheer van videopoker en gokmachines.

Indien de zakelijke banden tussen Atlantis en de Valle-Lampade groep zouden worden bevestigd, zou aan het verhaal een nieuw, gênant hoofdstuk kunnen worden toegevoegd. Verschillende leden van de Valle familie, oorspronkelijk afkomstig uit Reggio maar sinds tientallen jaren ingeburgerd in Milaan, werden in 2010 gearresteerd wegens deelname aan een criminele organisatie, illegale woekerpraktijken en andere misdrijven. Deze personen zijn betrokken bij een strafrechtelijk proces. In november van 2011 belandden Francesco Lampada, echtgenoot van Maria Valle, en zijn broer Giulio Giuseppe in de gevangenis. Deze laatste wordt als het brein achter de clan beschouwd en vervolgd wegens deelname aan een maffiose organisatie.

1. Onderzoek BPM/De bank, het parlementslid, de voortvluchtige en “de boss”: het is geen film.

http://www.infiltrato.it/inchieste/italia/inchiesta-bpm-la-banca-l-onorevole-il-latitante-e-il-boss-non-e-un-film

31 mei 2012

Het BPM onderzoek geeft een unieke kijk op de wereld achter de gokmachines. De spil in het onderzoek is Francesco Corallo, die op dit moment voortvluchtig is, maar ook eigenaar is van een van de grootste vergunninghoudsters van staatsmonopolies. Er hangt ook een schaduw over het parlementslid Amedeo Laboccetta. De officier van justitie bevestigt: het PdLtje

1 zou zijn handen hebben gelegd op de laptop van Corallo om te vermijden dat deze door de financiële politie zou worden gecontroleerd.

1 Noot van vertaler: PdL staat voor ol Popolo della Libertà, de partij van Berlusconi.

door Carmine Gazzanni

Dus in welke zin is parlementslid Amedeo Laboccetta betrokken bij het BPM onderzoek dat leidde tot uitvaardiging van een bevel tot voorwaardelijke hechtenis tegen Ponzellini? En wat is het verband met de grote omzetcijfers die de gokspelindustrie genereert? Wat is de precieze rol van Francesco Corallo, eigenaar van Atlantis B-Plus, één van de grootste concessiehoudsters van staatsmonopolies? De verwevingen, die via het vooronderzoek, geleid door het O.M. van Milaan, naar boven komen, laten verontrustende verbanden zien.

De betrokken partijen zijn, in feite, de politiek, belangrijke financiële dienstverlening en ondernemers. En met name een lening van 148 miljoen euro, verstrekt aan het bedrijf Atlantis B-Plus, actief in de kansspelsector, een lening die – zoals door de Officieren van Justitie in het bevel tot inbeslagname beschreven – onbegrijpelijk overkomt, zowel op basis van de principes van goed bestuur als, en nog erger, op basis van witwasregelgeving. Wij hebben ons al enige tijd geleden beziggehouden met Altlantis. De vergunninghoudster van staatsmonopolies wordt, in feite, beheerd door Francesco Corallo, die zeer dicht bij de onderwereldmilieus blijkt te staan. Zijn vader, Gaetano, in feite, is tot zeven jaar gevangenisstraf veroordeeld voor deelname aan een criminele organisatie met betrekking tot een poging tot overname (verijdeld door de rechters) van de casino’s van Campione en San Remo door vrienden van de boss van Catania, Nitto Santapaola, van wie Corallo overigens een goede vriend was. De “boss” van Catania heeft, in feite, eind 1979 zijn vakantie doorgebracht op St. Maarten (waar Atlantis B-Plus haar zetel heeft). Niet alleen dat, de spijtoptant Angelo Siino voegde eraan toe dat Santapaola in 1986 een jaar lang ondergedoken verbleef in St. Maarten om een mogelijke arrestatie voor de moord op Generaal Dalla Chiesa te ontvluchten.

Francesco heeft echter altijd gepreciseerd dat hij sinds lange tijd alle banden met zijn vader heeft verbroken en dat zijn bedrijven niets te maken hebben met deze relaties. Toch is het moeilijk hem te geloven. Ook Corallo heeft problemen gehad met justitie: hij was het doelwit van een gerechtelijk onderzoek (dat echter geen enkel resultaat heeft opgeleverd) naar drugshandel en het witwassen van geld. Familiebanden en gerechtelijke onderzoeken moeten echter aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken zijn ontgaan aangezien Corallo in 2009 als Honorair-Consul voor Sint Maarten

werd voorgedragen. Gelukkig heeft de Italiaanse consul in Miami, Marco Rocca, die zich over de benoeming diende uit te spreken, het voorstel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken afgewezen.

Maar laten wij even teruggaan naar het gerechtelijk vooronderzoek van Milaan. Volgens het O.M. zou Banca Popolare Milanese een lening hebben verstrekt aan Atlantis niettegenstaande het feit dat deze – als men de managementketen volgt – een off shore vennootschap is, die, zoals gezegd, een zetel heeft in Sint Maarten, de Nederlandse Antillen. Het risico, zoals valt te lezen in een inspectierapport van de Italiaanse Centrale Bank, dat een aantal dagen geleden is gepubliceerd door

La Repubblica, is dat er een ernstig samenscholingsfenomeen zou zijn “onderhouden binnen de structuren van de Banca Popolare Milanese“. Zoals ook naar voren komt gedurende deze dagen, is het in feite niet toevallig dat een groot deel van de leden van de raad van bestuur tegen het verstrekken van de lening aan Atlantis was. Ponzellini was er echter niet tegen en is er uiteindelijk in geslaagd om de andere leden van de raad van bestuur te overtuigen en Corallo zijn kostbare lening te kunnen garanderen.

De zoon van de “boss” heeft geen gehoor gegeven aan het bevel tot voorwaardelijke hechtenis uitgevaardigd door het O.M. en is tot op heden voortvluchtig. Het is belangrijk om te beklemtonen dat Corallo voortvluchtig isen wordt gezocht door de Italiaanse O.M., maar op hetzelfde moment geniet van een concessie die hem een hoge jaarlijkse omzet garandeert. Het volstaat om te bedenken dat op grond van de meest recente cijfers, de kansspelindustrie de derde sector van ons land vertegenwoordigt, met een jaarlijkse omzet die in de buurt van 80 miljard euro komt.

Wij hebben dus de ondernemer met een grimmig verleden, de horizon van de onderwereld achter zijn rug en miljoenen in smeergeld gegarandeerd door een belangrijke financiële instelling. Om het kwartet vol te maken, hebben we nog de standaard politicus nodig. En hier is hij: Amedeo Laboccetta, bekend PdL partijlidje en sinds lange tijd trouw aan de Ridder

2. Maar niet alleen aan hem dient hieraan te worden toegevoegd. Op grond van hetgeen is gereconstrueerd door infiltrato.it, zou Laboccetta met een dubbele lijn verbonden zijn aan het bedrijf Atlantis.

2 Noot van vertaler: Berlusconi.

Zijn naam, verbonden aan die van Corallo, komt voor het eerst naar voren in 2006, bij het onderzoek naar de druk die Vittorio Emanuele van Savoia uitoefende op de Staatsmonopolies. Als men de stukken leest, blijkt, zoals ook bekendgemaakt door Parlementslid Franco Barbato, dat Corallo een financiering van 50 duizend euro heeft gegeven aan Laboccetta.

Maar dat niet alleen. Voordat hij PdL parlementslid werd, was Laboccetta de bevoegde vertegenwoordiger van Atlantis. En hij ging meteen aan de slag voor het bedrijf waarmee hij werkte: uit een van de gesprekken die zijn afgeluisterd, blijkt de druk die hij uitoefent op Francesco Cosimo Proietti, destijds de secretaris van Gianfranco Fini. Het motief? Vermijden dat de vergunningen voor de gokmachines zouden worden ingetrokken (op grond van een veroordeling van de Rekenkamer dat de machines “in het zwart” werkten opdat de juiste omzet niet werd doorgegeven aan de toezichthouders). Een intrekking die er, door toeval of gevolg, niet zal zijn.

Eenmaal Parlementslid geworden verklaart Laboccetta echter: ”

Ik ben afgetreden op het moment dat ik ben verkozen. Ik ben afgetreden van alles. Van Atlantis weet ik niets meer. Ik ben voltijds

Parlementslid, ik maak deel uit van de antimaffia commissie

“. Maar dat is echter niet zo. Zijn naam komt weer naar boven als zijnde verbonden aan die van Corallo (in verband met de onderzoeken naar de relatie tussen Atlantis en Banca Popolare di Milano). Laboccetta creëert een invasie, neemt de draagbare computer en onttrekt deze aan de militairen, daarbij zijn parlementaire immuniteit inroepende. Van wie was die computer? Teveel versies zijn tot op gisteren gegeven: de eerste versie was van Corallo die zei dat de pc van zijn medewerkster was. Deze medewerkster zou vervolgens aan de financiële politie hebben verklaard dat de pc van een medewerkster van Laboccetta was, maar uiteindelijk verklaarde het parlementslid dat het zijn eigendom was (men leest in het verbaal van de ontmoeting van 11 juni van de Raad voor autorisaties dat Corallo “op de ochtend van 10 november 2011 naar de genoemde woning is gegaan om zijn persoonlijke computer op te halen, die hij de avond ervoor op een stoel had achterlaten om te worden opgeladen”). Een surrealistische thesis, die van het PdLtje, en die de rechercheurs nooit hebben geloofd en Labocetta is daarom ook opgenomen in het verdachtenregister.

Vandaag echter neemt het verhaal een andere omvang aan. Op grond van hetgeen is geconstrueerd door de rechercheurs is de computer zeker van Corallo: Amedeo Labocetta zou hem hebben meegenomen om hem schoon te maken tot op het laatste document. Er is geen twijfel mogelijk, men kan in het bevel lezen dat “de onttrekking van de computer zeker een activiteit betreft die door Corallo en Laboccetta is overeengekomen, zoals ook de omstandigheid dat dezelfde Corallo Laboccetta heeft gewaarschuwd en zijn hulp heeft ingeroepen om te worden gesteund gedurende de vervolgingsactiviteiten van de financiële politie. Laboccetta heeft echter verklaard, ook voor de ‘Raad van het Parlement die toestemming geeft tot vervolging’, dat hij spontaan naar Corallo is gegaan om “”zijn” draagbare computer op te halen”.

Daarna heeft de ‘Raad van het Parlement die toestemming geeft tot vervolging’ Laboccetta verplicht om de computer te overhandigen aan de financiële politie, daarbij afstand doende van zijn immuniteit, en zijn technische en IT analyses verricht. Uit de analyses blijkt geen twijfel, “De resultaten van de analyses zijn verrassend – leest men in het bevel – er is aan de pc gesleuteld en alle data zijn verwijderd. Na de blitz van Parlementslid Laboccetta is een software met de naam Cleaner op de computer gezet, die alle sporen kan uitwissen.

En dat niet alleen. Op grond van een onderzoek van een dossier dat op het operatief systeem stond, heeft men onder andere kunnen vaststellen dat de pc meerdere malen is aangezet. Gedurende de dagen voorafgaand aan de huiszoeking, op de dag zelf en – dit is een belangrijk aspect – ook gedurende de daarop volgende dagen. Maar er is nog meer: “tot op de dag van 16/11/2011 was de naam die aan de computer was toegewezen die van “pc Francesco” en was er een drukwerkdossier met de naam “Francesco”, vanaf 19,58 op 16/11/2011 wordt in de computer verwezen

‘pc XVI’”

De data zijn dus verloren gegaan. Maar de verantwoordelijkheden zijn – gelukkigerwijs – heel helder. En, heel waarschijnlijk, zal ook Laboccetta op korte termijn zich voor de rechters moeten verantwoorden voor hetgeen hij heeft gedaan.

3) Infiltrato 29 mei 2012

BPM, arrestatie voormalig president Ponzellini. Smeergelden voor een bedrag van 5,7 miljoen

http://www.ilfattoquotidiano.it/2012/05/29/inchiesta-arrestato-presidente-massimo-ponzellini-indagato-marco-milanese/244538/

Tot Ponzellini hebben zich ook gewend, Paolo Berlusconi, Ignazio La Russa, Daniela Santanche en Paolo Romani. Voormalig minister van Defensie: “Dan zal ik Massimo wel bellen, zul je zien dat het makkelijk is”. De voormalig voorzitter van de bankinstelling en Cannalire zijn onder huisarrest geplaatst. In het register van verdachten bevindt zich ook Marco Milanese.

Bankleningen in ruil voor steekpenningen, politici die verzoeken om inmenging van de president van de bank en van zijn rechterhand, een wet bedacht voor het begunstigen van een ondernemer, die profiteert van de aardbeving in Abruzzo. Het betreft politiek, ”

business as usual” en, zoals altijd, corruptie. Tegen Massimo Ponzellini, voormalig nummer één van BPM, zijn medewerker Antonio Cannalire en Francesco Corallo, zijn drie bevelen voor voorwaardelijke hechtenis uitgevaardigd, ondertekend door de rechter belast met het vooronderzoek bij de rechtbank van Milaan, Cristina di Censo. Dit is een belangrijk keerpunt in het vooronderzoek naar de illegale financiering van bedrijven, die niet voldoen aan de eisen van de wet, zoals Atlantis B-plus van Corallo, dat actief is in de videopoker- en in de kansspelindustrie. Corallo is voortvluchtig, daar hij zich in het buitenland bevindt. Ponzellini en Cannalire zijn onder huisarrest geplaatst. In het kader van het vooronderzoek, gevoerd door de belastingpolitie van Milaan, is in het register van verdachten Marco Milanese, ex medewerker van voormalig Minister van Economische Zaken Giulio Tremonti, opgenomen wegens corruptie. Een andere verdachte is de voormalige algemene directeur van de bankinstelling Enzo Chiesa. Uit het vooronderzoek, geleid door de officieren van Justitie, Roberto Pellicano en Mauro Clerici, blijkt dat telasteleggingen o.m. betrekking hebben op vermogensfraude, het deelnemen aan een criminele organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van corruptie, onrechtmatige verrijking, het opmaken van valse facturen en witwaspraktijken.

Volgens het O.M. van Milaan zouden er, door het vervalsen van de waarderingsprocedures van de beoordelingsorganen van de bank, aanzienlijke leningen zijn verstrekt aan verschillende bedrijven, waarvan de directeuren een bedrag ter waarde van 5,7 miljoen euro zouden hebben beloofd en betaald in ruil voor gunsten met betrekking tot de toekenningprocedures en behoud van bankkredieten. Steekpenningen dus om toegang te krijgen tot een financiering die men onder normale omstandigheden niet had kunnen krijgen. In het register van verdachten bevindt zich ook de naam van Guido Rubbi, accountant en vertrouwenspersoon van Pozzelini. Op zijn kantoor in Bologna is de belastingpolitie op facturen en documenten gestuit, die de Officier van Justitie in staat heeft gesteld het onderzoek uit te breiden.

Maar uit het dossier blijkt ook dat een wet, die is goedgekeurd om de bevolking van Abruzzo, getroffen door de aardbeving, te helpen, eigenlijk op maat is geschreven om de heren van de

kansspelen te verrijken. De hoofdklacht betreft de 148 miljoen euro betaald door de Milanese bank aan Atlantis, een bedrijf dat is gespecialiseerd in videopoker- en gokmachines en wordt beheerd door Corallo. Het verhaal van de wet ad hoc verwijst nu precies naar het bedrijf van Corallo. Volgens het O.M. zou het PdL parlementslid Marco Milanese, destijds ondersecretaris van Economische Zaken, Corallo hebben voorgesteld aan Pozzellini. Milanese, die via een persbericht heeft verklaard niets illegaals te hebben gedaan, heeft het wetsvoorstel gemaakt, dat na de aardbeving in Abruzzo, het gebruik van de meest geavanceerde vormen van digitale videopokermachines toestond in openbare ruimten. De wet werd gepresenteerd als een vorm om de inning van fiscale penningen ten behoeve van de bevolking van Abruzzo te bevorderen, omdat de Staat een belangrijk deel van de weddenschapbetalingen inhoudt. Volgens de officieren van justitie werd de tekst van het wetsvoorstel direct geschreven door Studio Mag, een privé-instelling, die gespecialiseerd is in monopolie- en spelwetgeving en werkte voor Atlantis van Corallo. De directeur van Mag, Guido Marino, legde, toen hij door de officieren van justitie werd verhoord, een verband tussen het “te boven komen van de politieke obstakels” voor het goedkeuren van de wet en “een vastberaden actie van parlementslid Milanese”.

Het vooronderzoek, dat maanden geleden is gestart, heeft betrekking op een lening ter waarde van 148 miljoen euro, verstrekt door BPM van Ponzellini op basis van “ongewone en weinig diepgaande criteria” aan een bedrijf gelinkt aan Corallo en actief in de gokspelsector. “In feite – schrijven de officieren van justitie Pelicano en Clerici in de rechterlijke machtiging tot huiszoeking, dat heeft geleid tot het opnemen van de eerste personen in het register van verdachten – is er een aanzienlijke lening verstrekt (gemeten aan de standaarden die worden gehanteerd door BPM) aan een bedrijf waarvan de beheerketen eindigt bij een bedrijf in de Nederlandse Antillen, waarvan de eigenaar, Francesco Corallo, niet in Italië woont, en waarvan de omzet voor een belangrijk deel buiten het grondgebied van Italië wordt geïnvesteerd, zonder dat het mogelijk is om na te gaan, gelet op de zetel van de holding in een off shore land, waar de omzetten belanden. Atlantis is, dankzij de verkregen financiering en zonder evenwel te voldoen aan de eisen voorzien in de wet, in staat gesteld om het beheer van speelautomaten in bars, speelzalen of

on-line tot een goed einde te brengen, hetgeen een enorme omzet betekent.

Bovenaan Atlantis staat Corallo, die geen strafblad heeft maar de zoon is van Gaetano, die tot zeven en een half jaar gevangenisstraf is veroordeeld voor betrokkenheid bij een criminele organisatie, die afpersing als doel had en dichtbij maffia boss Nitto Santapaola stond. Toen de financiële politie agenten aanklopten bij het kantoor van Atlantis aan de Piazza di Spagna, heeft Corallo verklaard Ambassadeur van een Caribisch land te zijn bij de FAO, een gegeven dat vervolgens door de FAO officieel is ontkend, maar het parlementslid Amedeo Laboccetta, die nu voor begunstiging wordt vervolgd, in staat heeft gesteld om de computer weg te halen. Deze computer heeft hij na een onderzoek van het O.M. van Milaan en de Kamer teruggegeven. Analyses hebben vastgesteld dat aan de computer is gesleuteld. De relatie tussen de politicus en de ondernemer waren zo nauw dat Corallo een aanbevelingsbrief heeft ontvangen waarin hij als “parlementary assistant” wordt beschreven. Advocaat Bruno Larosa, verdediger van Corallo, zegt met zijn cliënt te hebben gesproken, die “een buitenlandse onderdaan is en zich daarom niet in Italië bevindt”. Corallo onderstreept dat “hij niets met de feiten heeft te maken en met name niet met het adviseurcontract in Londen met Pozzellini. Hij sluit ook iedere doelmatige relatie met parlementslid Milanese uit, die hij ziet als de uitvinder van een wet, die hij te beperkt en tricky vindt voor de vergunninghoudsters

van het legale spel en in het bijzonder voor de vennootschap waarvan hij aandeelhouder is”. “Bovendien is het bedrijf BPlus nooit een off-shore resident geweest maar is het vanaf haar oprichting een Engelse vennootschap, die behoort tot de Europese economische omgeving. Corallo – zo gaat de advocaat verder – heeft de opdracht gegeven om aangifte voor smaad te doen tegen ministeriele functionarissen en anderen die tegenover de justitiële instellingen absoluut valse dingen hebben verklaard. Hierbij dient ook in overweging te worden genomen dat BPlus bij de Rechtbank in Rome een gedetailleerde en gedocumenteerde aangifte heeft gedeponeerd tegen hoge functionarissen van het Ministerie van Economische Zaken en een aantal concurrerende bedrijven van de gokspelsector met betrekking tot verdachte handelingen die ernstige misdrijven met zich brengen, ten voordele van enkele bedrijven die opereren in de gokspelsector en die BPlus benadelen”. Met betrekking tot het strafrechtelijke proces, dat wordt geleid door mr Calò, hebben de onderzoekers geen nieuws. Corallo heeft zijn vertrouwen in de rechtelijke macht uitgesproken en is ervan overtuigd dat zowel de Romeinse als de Milanese rechtbank diep op het gecompliceerde verhaal in zullen gaan en aan het licht zullen brengen dat achter de smadelijke uitspraken die tegen hem zijn gemaakt de bedoeling schuilt om BPlus van de markt te halen ten behoeve van sommige concurrenten”.

Video – Laboccetta: “Corallo is mijn goede vriend, gezocht? Ik weet van niets, wanneer is dit gebeurd?”

4) Yes, politcal! 27 september 2010

Caraïben, Corallo en Walfenzao, de sleutelnamen in het detectiveverhaal Fini-Tulliani

Caraibi, Corallo e Walfenzao, i nomi chiave del giallo Fini-Tulliani

U heeft vast het artikel gelezen van Marco Lillo in Il Fatto. Het gaat over de roeping van An

3 voor de “casino’s”, de vakantie op Sint Maarten, een carabisch eilandje dichtbij van Sint Lucia, over Fini en de ex-vrouw met Amedeo Laboccetta, vriend van Francesco Corallo, de wereldleider van het gokspel (een foto van Gianfranco Fini en Amedeo Laboccetta met de wederzijdse echtgenotes – men ziet Daniela Di Sotto die toen nog mevrouw Fini was – gemaakt op Sint Maarten in augustus 2004 in het restaurant van het casino van Corallo, Marco Lillo in Il Fatto). Er werd gezegd dat Fini alleen maar ging duiken. Maar hoe dan ook, Laboccetta is aan de andere zijde gebleven, met B. en Fini is familie geworden van de Tullianis.

3 Noot van vertaler: staat voor de rechtse politieke partij Allianza Nazionale.

Francesco Corallo beheert Atlantis World. Atlantis is eigenaar van drie casino’s in Sint Maarten, twee op Santo Domingo en één in Panama. Om het eigen “product” te diversifiëren, is zij houder van een licentie van de Italiaanse regering “met als doel bepaalde aspecten van de gokindustrie in Italië te beheren” (zoals op de website vermeld). Atlantis World Group bestaat sinds 1992. Het bedrijf is gevestigd in Cupecoy, in de Nederlandse Antillen en beheert ook:

Beach Plaza Casino (100%)

Hotel V Centenario Inter-Continental en Casino V Centenario (100%)

Paradise Plaza Casino (100%).

Wie is Corallo?



Zijn biografie roept enigzins angst op. Volgens L’Espresso werd zijn naam in 1999 in Bolivië genoemd in relatie tot de ontdekking van enkele illegale casino’s en drugshandel, waarin zijn vriend Marino Diodato, echtgenoot van een kleindochter van dictator Hugo Banzer, in Italië eigenaar van een bedrijf voor commercialisering van slotmachines, een rol speelde. Maar hij werd nooit berecht.



Jaren daarvoor, toen zijn vader Tanino hoofdpersoon was in het schandaal van San Remo, betreffende de poging om de handen te leggen op het gokhuis door steekpenningen te betalen aan politici van de Dc en de Psi, hetgeen de gevangenis opleverde voor de ex-burgemeester van Imperia en de hedendaagse minister Claudio Scajola, die vervolgens is vrijgesproken, was Francesco pas 22 jaar.



Tot op heden is er geen enkele bevestiging van het rapport van de Drug Enforcement Agency dat Francesco in een “hoge positie” van de maffia clan Santapaola plaatst (Nuovi casinò: An e gli amici d’azzardo – Repubblica.it » Ricerc – 2005).

Nu wil het geval dat Corallo geen strafblad heeft. Dit wordt in alle krantenartikelen geschreven. Hij zegt dat hij de casino’s zelfstandig heeft opgezet. Dat zal wel, maar zijn vader probeerde eens de handen te leggen op het casino van San Remo. Toevalligheden. Weet u dat Corallo ook een krant heeft op Sint Maarten. En op Sint Maarten zijn er slechts drie kranten:



St. Maarten Daily Herald – Lokale krant



St. Maarten Island Times – Nieuws en actuele gebeurtenissen



St. Martin News Network – Lokaal nieuws en opinie

Welke is die van Corallo? Het is me niet gelukt dat te ontdekken. Er is geen enkele aanwijzing betreffende de uitgever. De ironie wil, dat in een van deze kranten – The Daily Herald – er zelfs een rubriek is gewijd aan brieven van de lezers aan de uitgever. Deze antwoordt nooit.

Il Fatto heeft aangetoond hoe James Walfenzao, de beheerder van de twee off-shore bedrijven Primtemps en Timara Ltd, met vestiging op Sint Lucia, die het voormalige appartement van de An in Montecarlo hebben uitgewisseld, tevens consulent, administrateur en stroman van Francesco Corallo is. Walfenzao wordt, op sommige websites zelfs aangewezen als President van de Corpag Group. Het idee kwam in me op dat Walfenzao, door middel van de Corpag Group, een aantal grote clienten beheert. Primtemps en Timara hebben niet voor niets hun vestiging in het kantoor van Corpag op Sint Lucia: Manoel Street, 10, Castries, zoals hier aangegeven. Het valt dus niet te ontkennen dat Primtemps en Timara gecreëerd zijn door Walfenzao. En zoals Red Stripe 2010 schrijft, zullen we nooit weten wie de werkelijke eigenaar van de twee off-shore bedrijven is. Dit omdat het de missie van Walfenzao is het spoor van de houder uit te wissen:

Bedenk dat de combinatie Walfenzao-Corallo zelfs voor de hand leek te liggen voor Il Giornale. Wat een vooruitziende blik. Zij schrijven vandaag:

Walfenzao is dus «aanwezig» op Sint Lucia, alwaar hij tot één van de referenties behoort van de Corporate Agent Saint Lucia ltd. Èn aanwezig in de Usa, als correspondent van Corpag in Miami, op Brickell Avenue 999. Maar ook bekend in Montecarlo, alwaar hij met zijn vrouw woont op avenue Princesse Grace, slechts op één deur afstand van de vestiging van Jason Sam. Een nog indrukwekkender bijna- alomtegenwoordigheid, gezien het feit dat Walfenzao, namens de Italiaanse ondernemer van geautoriseerd gokken (in Italië) en casino’s (op de Caraiben) Francesco Corallo, Uk Atlantis Holding Plc controleert, één van de bedrijven van de groep (Il Giornale).

Maar al te vaak staken we in deze zaak de zee van de Antillen over. Zelfs drie eilanden bezoekende: Santo Domingo, Sint Lucia en nu Sint Maarten, het eiland van Corallo. Maar de zee van de politiek is zeer modderig. Ik zei dat Corallo in Italië Laboccetta als vriend en administrateur had. Laboccetta is vervolgens in 2008 parlementslid geworden en heeft snel carrière gemaakt in Transatlantico (een andere modderplas). Zozeer zelfs dat hij nu een mogelijke kandidaat is voor staatsecretaris in de eventuele herschikking van de regering die Berlusconi na 29 september wil vormen.

Voordat hij parlementslid werd, heeft Laboccetta geriskeerd in het schandaal van de slotmachines te belanden, een maxi belastingontduiking van 98 miljard euro, die onbestraft is gebleven en jaren geleden is ontdekt door twee journalisten van Il Secolo XIX. De bedrijven die de slotmachines beheren hebben de fiscus opgelicht door de machines zo in te stellen dat ze het grootste deel van de tijd niet verbonden leken met het netwerk van de Staat:

de regionale Openbare aanklager van de Rekenkamer van Lazio had een verzoek van vergoeding van 98 miljard aan de dealers van New Slot-sector gestuurd. Dit werd vervolgens gelimiteerd tot 90. De boekhoudkundige rechters constateerden het ontbreken van de verbinding van de machines met het computernetwerk van de Staat, welke ervoor zorgt dat de hoogte van de inzetten gecontroleerd kan worden en waarna de belasting die hierop rust, de Preu, geheven kan worden. Daarnaast werd niet voldaan aan alle services levels in de gegevensoverdracht van de speelautomaten. In de praktijk hebben de dealers, door de slotmachines niet aan de computer terminals van Staat te verbinden, miljarden euro aan belasting aan de fiscus onttrokken (bron).

Onder de frauduleuze beheerders waren: Snai, Hbg, Cirsa Italia, Sisal Slot, Cogetech Codere Network, Lottomatica Videolot Rete, Gmatica, Gamenet en Atlantis World Giocolegale, het filiaal van Atlantis World in Italië, waarvan Laboccetta de managing director was. Hij zegt dat hij al voor die tijd zijn ontslag had ingediend. Ruim voor het schandaal. Maar kon hij van niets geweten hebben? Wie zal het zeggen, op dit moment lijkt mij dat er geen enkel gerechtelijk onderzoek plaatsvindt en dat de boete (30 mld voor Atlantis) nooit betaald is.

Walfenzao-Corallo-Laboccetta (maar hij ontkent en heeft aangifte tegen La Repubblica aangekondigd wegens het artikel van Giusppe D’Avanzo waarin hij de vergelijking, die ik ga maken, had geanticipeerd) lijken met elkaar verbonden. Wees verrast, dit wordt ook door Il Giornale gezegd, waarvan het artikel doet lachen vanwege journalistieke helderheid:

Walfenzao beheert

Uk Atlantis door middel van twee bedrijven – Corporate Management St. Lucia ltd en Corporate Management Nominees, inc – welke in de brief van de Minister van Justitie Francis geciteerd worden als bedrijven die Printemps en Timara beheren en die aandelen houden in Jaman directors, een van de andere off-shore bedrijven. En de twee bedrijven die verbonden zijn aan Atlantis en die volgens de brief, «handelden in opdracht» van zowel Walfenzao als van Izelaar. Dus er is een direct verband tussen de verkoop van het huis in Montecarlo en de groep van Corallo. – Dichtbij de ex-An, Amedeo Laboccetta, parlementslid voor de partij van Fini (en tegenwoordig voor de Pdl) en ex-vertegenwoordiger voor Italië van Atlantis World van Corallo, nam in 2004 ook Gianfranco Fini mee naar het restaurant van het casino Beach Plaza op Sint Maarten, voor een diner waaraan ook Checchino Proietti, rechterhand van de Kamervoorzitter, deelnam. En, volgens de openbare aanklager van Potenza, die de zaak onderzocht (de Rekenkamer constateerde een gebrek van 31 miljard euro in de kas van de schatkist), een man die zijn invloed heeft aangewend bij de Italiaanse monopolies om te voorkomen dat Atlantis haar licentie voor het legaal gokken in Italië zou verliezen (Il Giornale, cit.).

WILLEMSTAD — Voor diverse radiostations hebben Statenvoorzitter Ivar Asjes (PS) en Financiën-minister George ‘Jorge’ Jamaloodin (MFK) vandaag een flinke ruzie uitgevochten. Centraal in deze vete staat het verzoek van Asjes, namens de Staten, aan partijgenoot en Justitie-minister Wilsoe dat Statenleden, net zoals rechters en ministers, ook wapens mogen dragen.

Bij zowel station Radio Direct, als Radio MAS werd er forse kritiek geleverd door de ene gezagsdrager op de andere. Het verzoek van Asjes werd niet goed ontvangen door de verschillende coalitiefracties, waarbij vooral de MFK-fractie forse kritiek op Asjes had.

Twee wapens

De MFK wil met name weten op wiens verzoek Asjes het voorstel heeft gedaan. De Statenvoorzitter stelt echter dat hij het voorstel heeft gedaan omdat hij een gelijke behandeling voorstaat tussen de Statenleden en rechters en ministers. In zijn reacties haalde hij fel uit naar de Financiën-minister die volgens hem niet alleen over twee wapens zou beschikken, maar ook een verzoek zou hebben ingediend voor een derde wapen. Ook levert hij kritiek op het feit dat minister Jamaloodin en premier Gerrit Schotte (beiden MFK), met bodyguards rondrijden en 24-uursbewaking hebben. In zijn reactie op verschillende radiostations haalt Jamaloodin op zijn beurt fel uit naar de Statenvoorzitter. Zo beschuldigt hij hem van ‘ondemocratisch handelen’, omdat hij op eigen houtje zou hebben besloten om een brief naar Wilsoe te sturen.

Wenkbrauwen scheren

Jamaloodin ging nog verder door te stellen dat Asjes zich op een terrein begeeft waar hij niets van weet, namelijk wapens. Hij stelt dan ook dat hij wapens droeg, voordat Asjes ‘zijn wenkbrauwen voor het eerst geschoren zou hebben’. De Financiën-minister verwees ook veelvuldig naar verklaringen van zijn partijgenoot en MFK-fractievoorzitter Dean Rozier, die Asjes een ‘reuzenbaby’, ‘egotripper’ en ‘payaso’ (clown) heeft genoemd. Ook stelde hij nooit minister te zijn geworden om à la Asjes ‘ondergoed en scheermessen voor zijn wenkbrauwen met creditcards van het volk aan te schaffen’. Jamaloodin besloot vanmiddag door te stellen dat de regering in dit verband brandschoon is en dat Asjes dit ‘met zijn vuile lichaam niet vuil moet maken’.

Minister ‘Rambobolin’

Dat de discussie tussen de twee nog niet voorbij is, blijkt uit het feit dat Asjes op zijn Facebook-pagina laat weten vanavond in het programma ‘Konsenshi Sivil’ van partijleider Helmin Wiels te zullen verschijnen om verder te praten over minister ‘Rambobolin’.

By Hilbert Haar

St. Maarten/MILAN  – Italian newspapers keep digging into the scandal at the Banco Popolare di Milan and its alleged connections with Atlantis World Group/BPlus owner Francesco Corallo.

When this newspaper reported on Saturday June 2 that Italian authorities had an arrest warrant out for Corallo and that it had labeled him as a fugitive, the latter was quick to respond through his attorney Bruno Larosa that he was unaware of the arrest warrant, that he is not a fugitive, and that the articles in Italian newspapers are inspired by competitors bent on pushing his company out of the gambling business.

In spite of these denials, the Italian online newspaper Il Fatto Quotidiano published new information earlier this month, linking Corallo to the Valle-Lampada gang. The newspaper reports that Corallo gave concessions for several gambling halls to Giulio Giuseppe Lampada. The latter was arrested on November 30 of last year on suspicion of membership of a criminal organization. Lampada is also accused of being the economic brain behind the Valle-clan that is related to the Condellos in Reggio Calabria. Pasquale Condello is an Italian criminal and a member of the ‘Ndrangheta crime syndicate; he is known as Il supremo and he was on the run from justice from 1990 until his arrest in February 2008. This information, according to Il Fatto Quotidiano, has emerged from a search at the home of Massimo Ponzellini the former top man of the Banco Popolare di Milan (BPM). This bank gave a 148 million loan to Atlantis/Betplus; Italian prosecutors have called this loan questionable, but Corallo said earlier this month in a press release that the loan is in good standing. Prosecutors Roberto Pellicano and Mauro Clerici see the loan as “incomprehensible” and as smelling of money laundering. If Fatto Quotidiano carefully words its next statements: “If the business ties between Atlantis and the Valle-Lampada group were to be confirmed it would add a new and embarrassing chapter to the story. Several members of the Valle family, who are originally from Reggio, but who have settled in Milan, have been arrested in 2010 for membership of a criminal organization, illegal profiteering and other crimes.”

In November of last year, Francesco Lampada and his brother Giulio Giuseppe ended up in prison. Infiltrato.it dived into the links between Ponzellini, Corallo and the parliamentarian Amedeo Laboccetta, with special attention for a stunt the latter pulled when the Milanese authorities raided Corallo’s offices and home in Milan in November of last year. Prosecutors have confirmed, the web site notes, that Laboccetta got his hands on a laptop at Corallo’s place when it was about to fall into the hands of the fiscal police. Laboccetta is according to Infiltrato.it a confidant of former Prime Minister Berlusconi and he also used to be an authorized representative for Corallo’s Atlantis. As a Member of Parliament Laboccetta pressures associates of Minister Gianfranco Fini to prevent that licenses for slot machines would be revoked. That scenario threatened, after the Italian audit chamber discovered that slot machines were at times not connected to a central server, giving operators the opportunity to obscure a large part of their turnover and evade taxes. But those licenses were never revoked.

Laboccetta said that he laid down his functions at Atlantis after he became a Member of Parliament. And yet, Infiltrato.it notes, Laboccetta showed up at Corallo’s place in Milan at the very moment the fiscal police is conducting a house search in November of last year. Investigators now believe that Laboccetta went to Corallo’s home to pick up a laptop, saying it belonged to him. Investigators have now established that this laptop has been sanitized using a piece of software called Cleaner. All data have been removed from this laptop, but according to Infiltrato.it it is clear who is responsible for this. The site notes that Labocetta has been added to the register of suspects in the BPM-scandal and that he will probably have to appear in court soon.

Il Fatto Quotidiano brings yet another aspect to the fore, unlikely as it may seem: the April 9, 2009 earthquake in the Abruzzo region, Italy’s emerging tourist destination. The quake killed at least 92 people and destroyed a lot of infrastructure. “A law that has been approved to help the people in the Abruzzo region has actually been tailored to enrich the gentlemen of the gaming sector.

Marco Milanese, an undersecretary at Economic Affairs, wrote the legislation that allowed the use of advanced digital video poker machines in public spaces. According to Il Fatto Quotidiano, the law was presented as a tool to collect taxes for the benefit of the people in Abruzzo.  The actual text of the law was written by Studio Mag, a private company that also works for Atlantis. But the advanced technology allowed the operators of these gambling machines to disconnect them from the state’s network for extended periods of time. This way, they reportedly evaded €98 billion ($127.5 billion) in taxes.

Corallo’s attorney Bruno Larosa is quoted by Il Fatto Quotidiano as saying that his client has nothing to do with the facts; he also denies connections with Marco Milanese. He furthermore criticizes the legislation referred to above, because it is “too limited and too tricky for license holders and especially for the company of which he is a shareholder.” According to Larosa, Corallo has instructed him to file complaints for slander against ministerial functionaries and others who have made “absolutely false statements” to law enforcement.

The online newspaper also reports that BPlus has filed a detailed and documented complaint with the court in Rome against high ranking civil servants at the Italian Ministry of economic affairs and against a number of competing companies in the gaming sector about “suspicious actions that include serious crimes for the benefit of some companies operation in the gaming sector and at the expense of BPlus. “Corallo has expressed his confidence in the judicial authorities and he is convinced that the Roman and the Milanese court will dive deep into the complicated story and that they will bring to light that behind the slanderous statements that have been made against him there is the intention to push BPlus out of the market for the benefit of some competitors.”

While the Italian media are obviously focusing on the link between the players in the BM-scandal in their own country, the story has also unleashed media-attention in the Caribbean. Atlantis/BPlus is established in Cupecoy. The website Yespolitical.com made an attempt to describe who Francesco Corallo is, but it gets stuck in a lot of maybes and innuendos, including even the intriguing question: “Did you know that Corallo has a newspaper in Sint Maarten?” Then it mentions that there are “only three newspapers” on the island before getting one title right – and that was not the Today newspaper. Apparently the writer of the story (dated September 27, 2010) once wrote a letter to that other newspaper claiming he never got an answer. Other articles, in newspapers like the Antilliaans Dagblad, NRC Handelsblad, follow the Money web site and others to numerous to mention refer to Corallo’s links with Curaçao’s Prime Minister Gerrit Schotte, Minister Charles Cooper, and Dominica’s Prime Minister Skerritt Roosevelt who allegedly sold the Atlantis/BPlus-owner a diplomatic passport for a hefty fee.

Antwoorden van staatssecretaris Bleker (EL&I), mede namens de minister van BZK, op vragen van de Kamerleden Ortega-Martijn (ChristenUnie) en Hachchi (D66) over de aanhoudende problemen met de postvoorziening op de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba.

Ik wilde iedereen bedanken voor alle e-mails, felicitaties en mooie woorden, maar die moeten gericht worden aan de team die keihard hieraan heeft gewerkt,

ik was maar een klein onderdeeltje in de machine wat totaal uit 7 man bestond.

Deze groep was 12 Juni in Den Haag bijeengekomen en twee weken later was het begin van het eind van Chris van Assendelft van Wijck een feit.

Een hele belangrijke speler waren de mensen van Curiel & Sharma Investigations die fantastisch onderzoekwerk heeft geleverd op hoog professioneel niveau.

Zonder hen zou dit allemaal niet mogelijk geweest zijn.

De fantastische en geduldige medewerking van de Openbare Ministeries in:

– Nederland,

• Belgie en

• Curaçao,

alsmede de belastingdiensten van:

– Belgie,

• Nederland en

• Curaçao.

Onze dank aan iedereen die ons van informatie, bewijs-, foto- en videomateriaal heeft voorzien.

Uw steun heeft ons erg geraakt en zijn wij ook erg dankbaar hiervoor.

Namens de Den Haag groep

Arthur Donker