Herdenking opstand Tula
WILLEMSTAD — Geld was er dit jaar niet, daarom besloot Plataforma Sklabitut i Herensia di Sklabitut de herdenking van de slavernijopstand, 217 jaar geleden, van alle vertoon te ontdoen. De organisatie ging gisteren bij het Rifmonument terug naar de basis en stelde de (mentale) emancipatie van het Curaçaose volk centraal, namelijk het geloven in eigen kunnen en de kracht van samenwerking.
Echt ruchtbaarheid is er niet aan de herdenking gegeven.
Dat vertaalde zich ook in de bezoekersaantallen. Ongeveer 200 personen hadden zich bij het Rifmonument verzameld.
Volgens medeorganisator Su Girigori zijn er dit jaar minder mensen komen opdagen dan het jaar daarvoor.
Wie wel zijn gekomen, maar niet waren uitgenodigd, zijn demissionaire ministers Carlos Trinidad (Bestuur Planning en Dienstverlening) en Carlos Monk (Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Sport), beiden Pueblo Soberano.
De ministers hebben zelf om spreektijd gevraagd. Iets wat de organisatie niet heeft geweigerd, omdat deze nationale herdenkingsdag onder de portefeuille van de PS-ministers valt.
Wat extra zuur is doordat de overheid dit jaar geen dubbeltje voor de viering beschikbaar heeft gesteld.
Hun onvrede hierover hebben enkele bezoekers op protestborden geplaatst. De viering is er gekomen met hulp van de leden van Plataforma Sklabitut i Herensia di Sklabitut.
Grupo Tranchera en de tambúgroep van Victor Bartolomeo en Rendel Rosalia traden belangeloos op.
Giovanni Abbath van Grupo Kara maakte het podium. Hij maakte gebruik van hout uit de mondi. Een creatieve en goedkope oplossing. Ook het katheder was gemaakt uit boomstronken.
150 jaar afschaffing slavernij
Minister Trinidad moffelde de blamage van de PS, de socialistische partij die emancipatie van het volk en onafhankelijkheid hoog in het vaandel heeft staan, enigszins weg met de aankondiging dat de overheid een commissie gaat instellen die de viering van de afschaffing van de slavernij gaat voorbereiden.
Volgend jaar is het 150 jaar geleden dat Nederland de slavernij in haar koloniën heeft afgeschaft.
De commissie moet de bewustwording onder het volk gaan vergroten.
En dat is ook wat Plataforma Sklabitut i Herensia di Sklabitut tracht te doen. Op 1 juli jongstleden werd er een manifest opgesteld.
Hierin staat onder andere dat emancipatie staat voor gelijkheid en vrijheid.
Dat zijn dezelfde waarden die belangrijk zijn in een democratie. Een geëmancipeerde samenleving sluit niemand uit maar neemt iedereen op.
Geëmancipeerde burgers komen niet alleen op voor hun eigen rechten, maar die van de hele samenleving.
Girigorie benadrukte in haar toespraak dat mentale emancipatie tot onafhankelijkheid leidt.
“Laten we onze geschiedenis onderzoeken en fouten uit het verleden herstellen. We moeten meer geloven in onze eigen capaciteit en de toekomst van ons land. We moeten zelf onze bestemming bepalen”, aldus Girigori.
De politiek heeft tot dusver altijd de verdeel-en heers tactiek toegepast. Daar moet de bevolking zich van bewust worden.
Het is tijd voor reconciliatie met het slavernijverleden.
Geldzucht
In totaal werden er tijdens de herdenking negen kransen bij het monument gelegd.
- De overheid,
- Plataforma Sklabitut i Herensia di Sklabitut,
- ambtenarenvakbond Abvo,
- vakbond voor verplegers CBV,
- Stichting NAAM,
- vakbondcentrale SSK,
- onderwijsvakbond Sitek,
- Plataforma Bèrdat Históriko en
- Platafoma Identidat Kolektiva
toonden zo allen hun respect voor de leiders van de slavenopstand in 1795.
Ieder spreker vertaalde naar zijn eigen inzicht de opstand van toen naar de huidige situatie.
Alcides Cova van SSK pleitte voor de vernietiging van de mentaliteit van geldzucht.
Hij kaartte de ongelijke verdeling van rijkdom op Curaçao aan.
Jaqueline Martis, die sprak voor de vrouwengroepen, kwam op voor de strijd van gelijkheid tussen de seksen.
“We hebben veel bereikt, maar we zijn er nog niet. Als we er niet voor waken dan verliezen we de rechten waar we voor hebben gevochten.”
De vrouw moet volgens haar solidair met de man strijden voor meer gelijkheid.
Het hoge aantal gevallen van huiselijk geweld op Curaçao geeft onder andere aan dat vrouwen niet altijd als gelijken worden gezien.
De meest gevlamde woorden kwamen van minister van Cultuur, Carlos Monk.
Hij plaatste Tula in de rijtje van revolutionaire strijders waaronder Che Guevarra en haalde citaten van Karl Marx aan.
De strijd voor (staatkundige) onafhankelijkheid is pas over als het is bereikt.
Daarvoor is hij zelfs bereid te sterven. Tula en de zijnen zijn volgens Monk als een vrij man gestorven.
Door hun strijd voor gelijkheid hebben ze hun waardigheid als mens teruggekregen, aldus de minister.