WILLEMSTAD — De wijziging in de cessantiawetgeving zoals voorgesteld in een initiatiefwetsontwerp van de PNP, kan een reëel financieel risico voor het Land, het Cessantia-fonds en werkgevers met zich meebrengen. Dat staat in het recente advies van de Raad van Advies (RvA) hierover.
Advertentie
Op dit moment krijgen werknemers alleen een bedrag uit het Cessantia-fonds, als zij buiten hun toedoen ontslagen worden.
Dit gebeurt meestal bij het faillissement van hun bedrijf.
Het wetsvoorstel van de PNP, ingediend in november, heeft als doel om ook werknemers te betalen als er sprake is van vrijwillig ontslag, ‘mits hij niet al eerder wegens zijn schuld of een aan hem toe te rekenen omstandigheid door zijn werkgever was ontslagen’. Hiernaast maakt de PNP zich ook sterk voor optimalisering van de inning van de bijdragen, met de bedoeling de liquiditeitspositie van het fonds te verbeteren. Voorstel is om aan de SVB de bevoegdheid tot invordering en dwanginvordering toe te kennen. Volgens de RvA zullen de aanspraken op het Cessantia- fonds door de uitbreiding naar vrijwillig ontslag hoger worden.
“De aanpassingen voortvloeiende uit het initiatiefontwerp zullen reële financiële risico’s voor het Cessantia-fonds met zich meebrengen, met als gevolg dat deze door de overheid afgedekt zullen moeten worden,” aldus de RvA.
“Aangezien het Cessantiafonds niet aangesloten is bij het Schommelfonds Sociale Verzekeringen, bedoeld in artikel 14 van de Landsverordening Sociale Verzekeringsbank, zal het Land zonder enig voorbehoud het Cessantia-fonds zelf moeten aanvullen indien de gelden van dit fonds niet toereikend blijken te zijn. Een reëel financieel risico voor het Land is aanwezig in het geval de gelden van het Cessantia-fonds niet toereikend blijken te zijn. De Raad kan niet uit de memorie van toelichting opmaken hoe met het bovengenoemde reele financiële risico voor het Cessantia-fonds zal worden omgegaan.”
Het advies luidt dan ook om een financiële paragraaf in de memorie van toelichting op te nemen en daarin hierop in te gaan.
De RvA meldt ook dat volgens de comptabiliteitswetgeving sowieso in de toelichting op wetsontwerpen een afzonderlijk onderdeel moet worden opgenomen waarin de financiële gevolgen voor en de dekking door het Land worden vermeld.
De wetgever heeft er destijds, in de jaren tachtig, bewust voor gekozen om de cessantia bij onvrijwillig ontslag te regelen en de cessantia bij vrijwillig ontslag aan de collectieve arbeidsovereenkomst over te laten, aldus de RvA.
Op grond van de nog steeds geldende rechtsgrond dient de werkgever aan een werknemer, die buiten zijn toedoen wordt ontslagen, de eenmalige uitkering toe te kennen wegens vergoeding van immateriële schade en verlies van anciënniteit.
De reden voor handhaving van voornoemde rechtsgrond van de cessantia was, zoals aangegeven in de memorie van toelichting, de precaire sociaal-economische toestand waarin het land (toentertijd de Nederlandse Antillen) zich toen bevond.
“De Raad is van mening dat met de voorgestelde wijziging de oorspronkelijke bedoeling van de wetgever wordt veranderd, terwijl Curaçao zich nochtans in een precaire sociaal- economische en financiële toestand bevindt.”
bron: Amigoe
Advertentie