‘Beleid ministeries MEO en GMN niet consistent’

Willemstad – Elke week telt CMC na hoeveel er nog in de kas zit; wat de liquiditeitspositie is. En ook welke crediteur betaalt móét worden en welke nog even kan wachten.

Het Curaçao Medical Center is, amper 2,5 jaar na de ingebruikneming, ‘technisch failliet’, zegt algemeen directeur Gilbert Martina. Dat komt omdat de inkomsten (het zorgbudget van de overheid) de uitgaven niet dekken. CMC is dus niet in staat alle rekeningen binnen de betalingstermijn van 30 dagen te voldoen. Elke maand komt er 4 tot 5 miljoen gulden tekort.

De lopende rechtszaak tussen CMC en het Land/de minister van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) moet het ziekenhuis financiële lucht geven. Tenminste, als deze in het voordeel van CMC uitvalt. Maar ook deze week werd er nog geen vonnis gewezen.

De zaak stond voor vonnis op 30 maart. Echter, CMC heeft een nieuwe behandeldatum gevraagd naar aanleiding van aanvullende bewijsstukken die het Land heeft ingediend op verzoek van het gerecht; het ziekenhuis wil nog een keer zijn standpunt toelichten. Dat kan in verband met de heropening van de zaak door de rechter, die onder meer aanvullende documentatie wilde.

Intussen neemt de druk op de liquiditeit met de dag toe als gevolg van het uitblijven van aanvullende financiële middelen. Alle cijfers en data wijzen er volgens Martina op dat de kwaliteit van de geleverde zorg, de prijs die CMC ervoor betaald krijgt ver te boven gaat. Ofwel: de vergoedingen zijn te laag.
Belangrijkste oorzaak van de lagere vergoedingen ligt in het feit dat er een grote discrepantie is tussen de kostendekkende tarieven die CMC hanteert voor de opstelling van de begroting, en de tarieven die door de GMN-minister gehanteerd worden op advies van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) voor het opstellen van het zorgbudget.

,,CMC heeft vóór de opening in november 2019 van het ministerie van Economische Ontwikkeling (MEO) een Ministeriële Beschikking ontvangen, waarin ontheffing wordt verleend van alle maximumtarieven die op basis van artikel 2 van de Prijzenordening 1961 zijn vastgesteld voor diensten die zien op het verstrekken van medische zorg en hetgeen daarmee verband houdt”, zegt Martina.

De GMN-minister en de SVB daarentegen, hanteren de tarieven van het Landsbesluit Medisch Tarief Sociale Verzekeringen (MTSV) dat dateert van 2001, vervolgt de ceo. ,,De facto is er dus geen consistent beleid vanuit het Land omdat het ene ministerie – MEO – wél de tarieven van CMC erkent, en het andere ministerie – GMN – niet. Een verschil van ongeveer 780 gulden per ligdag, wat op een jaarlijkse zorgproductie van ruim 66.000 ligdagen voor SVB-verzekerden in 2020 en 2021 in de vele miljoenen loopt.” Een simpel rekensommetje leert de redactie dat het al snel ruim 50 miljoen scheelt.

Een andere ‘aantoonbare werkelijkheid’ is de toenemende zorgvraag. Het aantal registraties van patiënten op de Spoedeisende Hulp (SEH) in het eerste kwartaal van 2022 is 4.724, vergeleken met 2.514 in 2021; een stijging van 88 procent. Daarvan zijn 90 procent SVB-verzekerden (4.251), terwijl het zorgbudget voor 2022 ongewijzigd is ten opzichte van 2021 in afwachting van het rapport van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa).
Anders en simpel uitgelegd, vervolgt Martina: ,,Je gaat dus vandaag naar de supermarkt (CMC) en je doet 10 artikelen (patiënten) in je boodschappenkarretje en betaalt 10 gulden (1 gulden per artikel). Morgen ga je weer naar de supermarkt en in het voorbeeld van de SEH, zoals hierboven genoemd, heb je niet 10 maar 18 artikelen, echter de prijs die bij de kassa wordt betaald is niet 18 gulden, maar nog steeds 10 gulden. De supermarkt (CMC) draait dus een verlies van 8 gulden, in dit geval alleen nog voor de SEH-afdeling.”

Het tijdig betalen van de crediteuren (binnen 30 dagen) kan alleen worden volgehouden doordat CMC Exploitatie zich niet houdt aan de verplichtingen jegens CMC Vastgoed, tegelijk de grootste schuldeiser met inmiddels een openstaande schuld van 75 miljoen.

Daarom zegt Martina dat de huidige situatie niet langer dan zo’n drie maanden kan worden volgehouden. Daarna kan een situatie ontstaan dat CMC niet meer de electieve zorg (geplande ingrepen) kan waarborgen en dat zelfs de acute zorg gevaar loopt.

Zeer frequent stuurt de directie brieven uit naar de regering om aan de bel te trekken, met de boodschap dat het budget tekortschiet. Veel urgente brieven blijven onbeantwoord. Zo kreeg CMC gedurende de hele covidpandemie die twee jaar duurde éénmalig slechts 4,8 miljoen, terwijl de werkelijke kosten veel hoger lagen, en er nog een bedrag van 12,6 miljoen openstaat voor gemaakte extra covidkosten. Ook de (verplichte) medische zorg aan onverzekerden – vaak illegalen en/of ‘ongedocumenteerden’ – blijft onvergoed door het Land. Inmiddels staat de teller op cumulatief 13,8 miljoen vanaf de openingsdatum van CMC.

In verband met de rechtszaak heeft de rechter aanvullende vragen gesteld aan de minister van GMN en als gevolg daarvan is vanuit CMC verzocht om behandeling tijdens een zitting. Wanneer die plaatsvindt is nog onbekend. Intussen is de financiële situatie zeer precair, waarschuwt Martina.

Wat bij het voormalige ziekenhuis Sehos is gebeurd, zal zich ook bij CMC herhalen indien er niet op korte termijn – binnen drie maanden – een oplossing komt voor een toereikend zorgbudget vanaf openingsdatum 2019 en naar de toekomst toe, voor de vergoeding van de extra kosten als gevolg van de covidpandemie en een vergoeding van de kosten voor onverzekerden.

Bron: Antilliaans Dagblad