Heerlijk dat gedoe rond Femke Halsema. Een redacteurtje van het gerenommeerde studentenblad Propria Cures heeft even uitgezocht dat de Amsterdamse burgemeester een vriendje tot gemeentelijke feestneus had benoemd. Voor 120.000 euro per jaar. Maar daar moest Lennart Booij wel twintig uur per week voor werken.

Donderdag beet Femke in de gemeenteraad wanhopig fel van zich af. Lennart was geen feestneus en ook geen vriendje. Gewoon een kennis. Ik dacht: maar dan wel een goede kennis.

Uit dat debat in die gemeenteraad kwam een penetrante linkse spruitjesgeur. De twee verdachten Femke & Lennart kenden elkaar namelijk veel te door en door. En wat krijg je dan? Vergeten papieren, slordige afspraken, foute procedures, domme dingen en natuurlijk een schaamrood sorry, sorry, sorry. Zal niet meer gebeuren. Gewoon betrapt dus. En een vriend opeens een kennis noemen heeft iets ranzigs.

Wie dat veel beter doet is de Britse premier Johnson, die zogenaamd heel naïef dacht dat feestjes vergaderingen waren. Heerlijke details trouwens. Vooral de rolkoffertjes met drank die naar binnen werden gereden en de ratten die het zinkende schip inmiddels hebben verlaten. Nu moet alleen Boris zelf nog weg. Ik hoop wel dat hij bij zijn vertrek een knetterend afscheidsfeest geeft en dat hij uiteindelijk starnakel bezopen op Downing Street 10 naar buiten wankelt. Het lekkerste moment was ongetwijfeld Theresa May die nog even haar gram kwam halen en hem kil en meedogenloos toesprak in het Lagerhuis. Wraak dient koud gegeten.

Bevestigde vooroordelen, aangeboren wantrouwen, het zelden iemand geloven. Dat zijn de boeien waar ik mijn leven lang al op drijf. En van geniet. Wat dat betreft werd ik deze week op mijn wenken bediend door de vierdelige documentaireserie Het porseleinen huwelijk over Máxima en Willem-Alexander. En die eigenlijk vooral over de niet al te frisse vader van Máxima ging. De man die naast de meedogenloze Argentijnse dictator Videla stond en die al die jaren zogenaamd van niks wist over de verdwenen tegenstanders die boven zee uit vliegtuigen geflikkerd werden. Hij deed de landbouw. Het graan en de sperziebonen. De avocado’s en de pijnboompitten.

De documentaire maakte meer dan duidelijk welk hoog spel er toen gespeeld werd en hoe graag die Oranjes op dat pluche blijven zitten. Plus dat je ziet welke smerige, ondemocratische spelletjes ze speelden en volgens mij nog steeds spelen. En hoe ze er steeds mee wegkomen. Dat laatste verbaast me misschien nog het meest. Schijt aan alles. Alleen waren Wim Kok en consorten geduchte tegenstanders waardoor ze uiteindelijk behoorlijk moesten inbinden. Máx’ besmette papa kwam niet naar het huwelijk. Maar het blijft toch bijzonder hoe bijvoorbeeld een aangifte van de opstandige diplomaat Maarten Mourik tegen Jorge Zorreguieta zomaar opeens van tafel werd geveegd door een of andere bange vazal die nu niet meer voor de camera durfde. En niemand die daar toen iets aan deed.

Nu willen enkele Kamerleden opheldering over die zaak. Een D66’er gaat aan Rutte vragen of hij kan garanderen dat dit in de toekomst niet meer kan gebeuren. Ik weet het antwoord van Mark al. U weet het ook. Dat antwoord zal kraakhelder zijn. Transparant ook. En duidelijk uitgesproken. Overduidelijk zelfs. In het parlement. Het komt ook in de notulen. Wat dat antwoord is? Dit zal zeker niet meer gebeuren. Daar steekt onze premier zijn hand persoonlijk voor in het vuur.

Ik moet er vooral keihard om lachen. En wacht op het moment dat de koning een jacht laat bouwen en er daarna zeven bruggen in zeven verschillende gemeenten gedemonteerd moeten worden zodat hij met zijn schip naar zijn Griekse buiten kan afreizen. Ik durf te wedden dat er zeven burgemeesters staan te trillen van de zenuwen om te regelen dat die bruggen, hoe iconisch en monumentaal ook, worden afgebroken zodat de vorst een vrije doorgang heeft. En ik vrees dat wij de kosten nog betalen ook. Die Bezos betaalt het tenminste nog zelf. Zelfs de Amsterdamse Magere Brug moet er dan aan geloven. Wie die mag slopen? Een vriendje van Femke. O sorry, een kennis.

Bron: NRC Handelsblad