De Centrale Bank CBCS – in verband met de noodregeling sinds medio 2018 belast met het bestuur van verzekeringsmaatschappij Ennia, dat eigendom is van de Amerikaanse miljardair Hushang Ansary – vroeg in mei jongstleden en eerder al in september vorig jaar de regeringen van Curaçao en Sint Maarten om een standpunt (lees: hulp).

,,Daarbij is aangegeven dat het realiseren van een oplossing voor de problematiek bij Ennia zeer urgent is en dat er snel keuzes moeten worden gemaakt (…)”, stelde de CBCS-top. Het gaat om óf een kapitaalinjectie (lees: van een dusdanige omvang dat het rendement dat kan worden behaald gelijke pas houdt met de groei van de pensioenverplichtingen), óf een ingreep in de polissen (lees: een korting in de pensioenuitkeringen). Het betreft specifiek Ennia Caribe Leven. De Curaçaose regering stemde begin juni in principe in met ‘kapitaalinbreng’; de vraag was alleen hoe en dus met welke middelen.

Er werd eerst nog gedacht aan een verplichte storting door de lokale financiële sector (tegen rentevergoeding), dividenduitkeringen van de CBCS en de inzet deels van herwaarderingsreserves. Dat speelt mogelijk nog mee, maar de beide ministers van Financiën van Curaçao en Sint Maarten laten CBCS-president Richard Doornbosch weten ‘onlangs’ het overleg met elkaar en met Nederland te zijn gestart. Er wordt gewerkt aan een gezamenlijk oplossingsvoorstel, dat ‘binnenkort’ ook met de Centrale Bank zal worden besproken.

Met andere woorden: de regeringen hebben in de kwestie Ennia de lead genomen en zullen de CBCS daarvan op de hoogte houden. Dat de Nederlandse regering er nu ook bij betrokken is, lijkt min of meer het gevolg van uitspraken van staatssecretaris Alexandra van Huffelen (D66) van Koninkrijksrelaties, die half mei aangaf dat ‘Nederland zowel Curaçao als Sint Maarten heeft gevraagd tot een oplossing te komen voor de problemen bij pensioenverzekeraar Ennia’, zo gaf zij aan op vragen van het Antilliaans Dagblad. Dat houdt volgens haar verband met de vraag volgens ‘welke contouren wij de herfinanciering zouden willen vormgeven’; het gaat daarbij om de herfinanciering van de liquiditeitssteun ofwel coronaleningen.

De CBCS-leiding had een deadline gesteld van 30 juni, want analyses van interne en externe adviseurs zouden het belang tonen dat op de kortst mogelijke termijn, ‘uiterlijk 30 juni’, afspraken op hoofdlijnen tot stand moeten komen over de financiering en structurering van de gewenste oplossingsrichting.

Dat gaan de regeringen – die de Ennia-problematiek in hun schoot geworpen kregen – niet redden. Gezien de complexiteit en de enorme bedragen die ermee gemoeid zijn, moet de nodige tijd worden genomen. Het streven is nu gericht op eind juli; dan moet er een werkbaar gezamenlijk voorstel op tafel liggen. Als de landen eruit zijn, wordt deze oplossingsrichting ook met de CBCS besproken.

Beide Caribische landen van het Koninkrijk hebben hiermee het initiatief genomen om de kwestie voor te leggen aan de Nederlandse regering. Een oplossing is nodig om de belangen van enkele tienduizenden polishouders te waarborgen – door de regering in Willemstad daarom gezien als een groot ‘maatschappelijk belang’ – omdat voortzetting van de pensioenuitkeringen niet veel langer houdbaar is; en Ennia-eigenaar Ansary op geen enkele manier bereid is om de onder zijn verantwoordelijkheid aan het verzekeringsbedrijf onttrokken gelden terug te storten of de tekorten aan te zuiveren.

Bron: Antilliaans Dagblad