Het moet altijd vlug en tussendoor. Na een heerlijke vrijpartij is er weinig tijd om loom tegen elkaar aan te liggen. Omdat we weer verder gaan zonder elkaar. Naar het werk, naar een leeg huis. Ik dan. Hij niet. Hij heeft een vrouw, een kind…een gezin.

Nu is zo’n moment. Ik voel me totaal ontspannen, tevreden en ook moe. Zijn lichaam ligt tegen het mijne. We zijn aan het nagenieten, voor mij misschien wel een intiemer moment dan het hoogtepunt dat we net hebben bereikt. Het wordt ruw onderbroken.

“Lieverd, ik moet gaan. Ik kan ze niet laten wachten met het eten.” Hij kijkt me met een verontschuldigende blik aan en rolt bij me vandaan. Pakt zijn onderbroek van de vloer en trekt zijn pak weer aan.

Altijd onverwacht

Hij weet dat ik dit moment verafschuw, maar het hoort erbij. Het hoort bij een relatie zoals deze. Dan heb je het niet voor het zeggen. Dan bepaalt hij het, dan bepaalt zijn gezin de momenten dat we elkaar kunnen zien, dat we weer kunnen verdrinken in de passie.

Ik zet me eroverheen. Het is nu tijd voor het afscheid. En er komt wel weer een moment, zeer binnenkort, dat we elkaar kunnen zien. Dat er weer vuurwerk is, spanning, en liefde. Want het is liefde, heerlijke liefde. Het is altijd onverwacht, ik heb het niet in de hand wanneer we elkaar kunnen zien, maar ik geniet van elk moment.

Dit is het soort liefde waarvoor ik kies, waar ik me grotendeels goed bij voel. Misschien kun je je daar weinig bij voorstellen, maar het is waar.

We zien elkaar op onverwachte momenten, mijn seksleven is nog nooit zo goed geweest, de spanning geeft een extra dimensie aan mijn leven. En ik ben degene die hij meeneemt naar de mooiste plekken op de wereld. Voor zijn werk. Niet omdat hij dat niet wil doen met zijn vrouw, maar omdat hij mijn baas is en ik zijn personal assistent.

Bron: Vrouw.nl