26 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Vaders | ‘Regels’

HomeAuteursColumn Vaders | 'Regels'

Column Hans Vaders | ‘Regels’

Collumnist Hans Vaders
Collumnist Hans Vaders

De rechtspraak in het Koninkrijk der Nederlanden ligt stevig verankerd in de trias politica en is derhalve onafhankelijk en niet gebonden aan enige ruggenspraak met andere partijen, laat staan met de vermoeide van lieverlee monddode burgerij. Om dit verder te verhoeden – je zal immers na pakweg vijf jaar enigszins geïntegreerd zijn binnen diezelfde samenleving – blijven rechters op Curaçao meestal niet lang. En een paar tropenjaren in een riante slechte kopie van een oud plantagehuis met zwembad binnen een ommuurd en met camera’s bewaakt wooncomplex – het zogenoemde in de psychologie beschreven goudenkooicomplex – is verder toch maar mooi meegenomen.

En daar wringt ‘m soms de schoen, vooral waar het gaat om relatief sullige of koddige zaken die zonder enig lokaal cultuurbesef worden afgedaan. Maar ook over dit soort trivialiteiten kan ik mij behoorlijk opwinden. Ik haat nu eenmaal dubieuze beklemmende regelgeving, één van de redenen waarom ik al sinds vele jaren in Willemstad woon en niet in mondain Maastricht.

Een voorbeeld is de Vreugdenhil-case waarbij een innovatieve grootgrutter de moed opbracht om tegen de regels in Nederlandse toeristen vanaf Jan Thiel en omstreken tegen een gering bedrag per airco-shuttle-bus te vervoeren naar de supermarkt waar de vertrouwde Nederlandse conserven, koek- en deegwaren en potjes rolmops te vinden zijn. Tsja, maar dat mag dus niet volgens de starre wet- en regelgeving. Eigenlijk een typisch geval voor de Nederlandse rijdende rechter. Een storm in een glas water dus.

Onze echte rechter in kwestie oordeelde in hoger beroep dat Vreugdenhil geen ontheffing kreeg en diende te stoppen met deze service en dat de toeristen, waarvan sommigen der jaren wrak, oud, zat en slecht ter been – krakende wagens dus – ook wel met het openbaar vervoer ter plaatse konden komen. Dit alles klinkt nogal naar bemoeizucht, in Nederland een aanvaardbare deugd, op Curaçao niet als zodanig bewonderd, waardoor een beloofde criminele telefonische joklijn ook nooit van de grond zal komen.

Nog afgezien van het feit dat de Caracasbaaiweg bij Vreugdenhil één van onze meest beruchte constant dichtgeslibde verkeersaders is met infarct op infarct. Zo sta je ‘s middags tussen twaalf en twee in de file om thuis bij moeder de vrouw, een oude Antilliaanse traditie overigens toen nog niet iedereen een auto bezat, een flink stuk gestoomde hákarl met als toetje een punt blódmör te nuttigen uiteraard weggespoeld met een halve liter brennivín. Helpt naar men zegt tegen chikungunya waarvoor de olijke Volendammer Jantje Smit zo bevreesd is en er moet natuurlijk ook weer in de middaguren uiteindelijk terug op kantoor uitgebreid vergaderd worden over pakweg niets zodat niemand van de staf beschikbaar is voor de klant.

Belachelijk natuurlijk en waar is de ouderwetse goedgevulde broodtrommel gebleven? Tevens heeft zo’n getogeerde importjurist totaal geen benul van het functioneren van ons aller ABC-busbedrijf. Heeft de edelachtbare weleens met een aan alle kanten rammelende landsbus gereisd of is daarvan afhankelijk geweest? Ik heb een flauw vermoeden dat dit niet het geval is. Als ervaringsdeskundige – die zelfs eens het ontploffen van een brandblusser in een bus bij het station van Punda heeft overleefd – weet ik dat je vaak uren in de felle zon mag doorbrengen voordat er een grote autobus aan de einder opdaagt en soms gewoon doorrijdt zoals dit ook met de kleine bussen het geval is.

Nou ja, een toerist heeft toch alle tijd en geduld van de wereld. Voor andere zaken ja, niet om uren over een luttele te verwaarlozen afstand te moeten reizen om de juiste rookworst en pindakaas te scoren. Schaf die geringe bijdrage voor de shuttle-bus dus maar meteen af Vreugdenhil. De wijze rechter heeft immers geoordeeld dat slechts daar iets mis mee is. En regels zijn nu eenmaal regels ook al zijn ze pietluttig. Aan democratische regels valt beslist niet te tornen. Daarbij geeft zelfs – hebben we deze week kunnen constateren – het Nederlandse kabinet het goede voorbeeld.

Lees meer… 

Bron: Facebook Hans Vaders

Slangenkuil – serie columns van auteur Hans Vaders over breed uiteenlopende  onderwerpen en actualiteiten van Curaçao

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties