OM: Tegen netwerkbeheerder geen strafbare feiten gepleegd
Willemstad – Tegen de toenmalige netwerkbeheerder E.W. van de Veiligheidsdienst Curaçao (VDC), die zich conform eigen verklaring bedreigd en geïntimideerd voelde, is nooit sprake geweest van enig gepleegd strafbaar feit.
Dat heeft het Openbaar Ministerie (OM) onlangs formeel laten weten aan betrokkenen in verband met aangifte door de IT’er begin dit jaar.
,,De door hem gevoelde dreiging en dwang heeft geen enkele strafrechtelijke duiding”
, aldus waarnemend hoofdofficier van justitie Heiko de Jong in de brief aan belanghebbenden.
Ook de aangever zelf is hierover bericht.
Op 28 januari 2012 was door de betrokken functionaris, die toen nog werkzaam was bij de VDC, aangifte gedaan van meerdere strafbare feiten gepleegd tijdens verschillende met het werk verband houdende situaties.
Hoewel niet benoemd, aldus de hoofdofficier, kon uit de aangifte worden afgeleid dat de betrokken IT-medewerker van de veiligheidsdienst de strafbare feiten van ‘bedreiging, wederrechtelijke vrijheidsbeneming en dwang’ voor ogen stond, gepleegd door één of meer medewerkers van de VDC of door hen ingezette personen.
Het betrof de nieuwe, toen nog tijdelijk met de aansturing belaste, leiding van de VDC: Michael Römer.
Hij had onder andere externe hulp ingeschakeld.
Een maand later dan de aangifte lekte eind februari 2012 een (concept) verslag van verklaringen van de netwerkbeheerder tegenover Ombudsman Alba Martijn uit: bij de veiligheidsdienst, die onder de toen pas aangetreden nieuwe leiding exact wilde weten wie en wat de lek was van de informatie omtrent de zeer omstreden screening van de ministers van het kabinet Schotte, zouden sommige medewerkers als verdachten worden geïntimideerd.
Zo luidde het.
De netwerkbeheerder die door de stress arbeidsongeschikt was geworden en een maand eerder de toegang tot de VDC was ontzegd, was naar eigen zeggen ‘ten einde raad’ naar de Ombudsman gestapt, die een verslag opstelde voor de gouverneur.
Beknopt gezegd beklaagde de IT’er zich erover dat hij in september 2011 onder druk was gezet om in opdracht van de ministerpresident onbekende Colombianen te informeren over het netwerksysteem.
En dat er een kopie zou zijn gemaakt – tevens onder druk – door een particulier forensisch bureau van alle computerbestanden van de VDC.
,,Naar aanleiding van deze aangifte is door de Landsrecherche een feitenonderzoek ingesteld, gericht op het verkrijgen van een helder beeld van de geschetste situaties”
, schrijft hoofdofficier De Jong.
Uit dit onderzoek, afgerond en opgestuurd naar het OM op 28 september 2012, is komen vast te staan dat er nimmer sprake is geweest van enig strafbaar feit gepleegd tegen de toenmalige netwerkbeheerder van de dienst.
Belanghebbenden zijn hiervan op de hoogte gesteld.
Ook de aangever is dit medegedeeld.
De netwerkbeheerder werd naar eigen verklaring tegenover de Ombudsman eerst in september 2011 onder druk gezet in een hotelkamer in Breezes om te praten met voor hem onbekende Colombianen – die zich niet wensten te identificeren – maar in opdracht van de toenmalige minister-president Gerrit Schotte (MFK) onderzoek zouden doen en hem vragen stelden over het computernetwerk van de VDC, de omvang van het netwerk, de server, de beveiliging van het systeem en de screening van de ministers.
Volgens hem waren het mensen van een veiligheidsdienst van Colombia op Curaçao.
Crisismanager Frank Calmero, die begin 2012 is opgestapt, had hem opgedragen om met hen te praten, wat de IT’er ‘heel vreemd’ vond.
Aldus in het conceptverslag van de Ombudsman.
Na het vertrek van Edsel Gumbs, het (toenmalige) officiële diensthoofd van de VDC, heeft de VDC diverse leidinggevende personen gehad.
Eerst was dat Lizanne Dindial, daarna Calmero en sinds begin 2012 is Michael Römer belast met de leiding.
De netwerkbeheerder vermoedde dat, omdat hij ‘close’ was met (voormalig) VDC-hoofd Gumbs, de nieuwe leiding geen vertrouwen had in hem en getracht werd om hem weg te werken door hem ervan te beschuldigen informatie te hebben gelekt.
Ruim een maand later, eind oktober 2011, werd de netwerkbeheerder gesommeerd op zaterdag naar de dienst te komen.
Daar vorderde Römer in aanwezigheid van Calmero en twee ‘Europees-Nederlands ogende mannen’ van het particuliere forensisch bureau van de netwerkbeheerder dat hij het password van het systeem moest afgeven en dat hij de waarheid moest spreken over wie er gelekt zou hebben.
,,Ik werd tijdens dit gesprek opgedragen mee te werken opdat alle in het bestand van de VDC opgeslagen vertrouwelijke informatie kon worden overgesluisd en opgeslagen op de gegevensdragers van de twee aanwezige heren. Römer heeft mij gezegd dat als ik hem geen passwords zou geven, ze genoodzaakt zouden zijn om de passwords te kraken.”
Aldus het verslag van de Ombudsman van de woorden van de IT-man.
De netwerkbeheerder voelde zich naar eigen zeggen erg geïntimideerd.
Het nieuwe VDChoofd zei dat zolang ze niet klaar waren met het onderzoek de medewerker niet weg kon gaan.
Alle informatie van de server van de veiligheidsdienst werd gekopieerd en de harddisk van de ‘access control’ werd gedupliceerd.
Begin januari 2012 was de netwerkbeheerder ‘ernstig ziek’ door stress.
Maar hij werd door Römer en een andere functionaris gevraagd om hen buiten het kantoorgebouw te ontmoeten.
Hij werd bevolen plaats te nemen in een auto en werd vervoerd naar het Hilton.
Boven werd de kamer opengedaan door een van dezelfde Nederlands ogende mannen van het particuliere bedrijf.
De netwerkbeheerder werd volgens eigen opgaaf lang verhoord en beschuldigd van het lekken van informatie en van het op oneigenlijke wijze dienstgegevens op zijn dienstlaptop op te hebben geslagen.
Medio januari werd hij opgenomen in het ziekenhuis voor een scan en werd zijn arbeidsongeschiktheid verlengd.
,,Op 20 januari 2012 ontving ik een brief waarin de heer Römer mij namens de minister de toegang ontzegd heeft tot de dienst. Hierna besloot ik ten einde raad de Ombudsman te benaderen voor advies en raad.”
Naar nu blijkt heeft hij op 28 januari ook aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie.
Het OM heeft recentelijk laten weten dat de door hem ‘gevoelde dreiging en dwang’ geen enkele strafrechtelijke duiding heeft en dat er geen aanleiding is voor verder onderzoek.