Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: [email protected]
Wij publiceren uw brief zonder in te korten.
Vandaag laten we  Fred de Haas  aan het woord…………..

Wie in de afgelopen dagen het politieke gehakketak op Curaçao enigszins heeft gevolgd moet wel tot de conclusie zijn gekomen dat de klok op het Wilhelminaplein in Willemstad de grote boosdoener in ‘de zaak Sulvaran’ is geweest.
Alle Parista(nan), met inbegrip van de heer Sulvaran, hebben een rituele dans om de klok uitgevoerd: vijf voor vier, vier uur, half vijf…
Toen hield Camelia het niet meer uit.

Wat een onzin allemaal.

Onlangs hebben we, door de goede zorgen van ‘Morù Bon Dia’ en TeleCuraçao een beheerste, maar zichtbaar geëmotioneerde Glenn Sulvaran voor de radio een toelichting zien geven op zijn besluit om als zelfstandig Statenlid verder te gaan en zich aan te sluiten bij de voorlopige coalitie.
Gedurende vijftig minuten legde de kritische radioverslaggever hem het vuur na aan de schenen over de zuiverheid van zijn motieven.
Maar aan alles was te zien en te merken dat de heer Sulvaran integer had gehandeld.
Hij doorstond de ondervraging glansrijk en verontschuldigde zich grootmoedig voor uitspraken die door al te grote emoties waren ingegeven.

Prima, Curaçao is nog nooit te beroerd geweest om het effect van emoties te vergeven.
Sulvarans besluit was ingegeven door zijn ongetwijfeld zeer terechte vrees dat de PAR door haar politieke getalm in de oppositiebanken zou zijn beland en daardoor de goede boot zou hebben gemist.
Waarschijnlijk heeft de heer Sulvaran de gedecimeerde PAR van de politieke ondergang gered en Curaçao behoed voor een onherroepelijk afglijden naar de gapende afgrond van een onbeheersbare chaos.
Wat de heer Sulvaran met de heer Wiels – les extrêmes se touchent – gemeen heeft is het feit dat ze allebei het beste met Curaçao voor hebben.
Zij zijn degenen die zich het meest uitgesproken hierover hebben uitgelaten.
Ook hebben zij met elkaar gemeen dat ze niet bang zijn om hun gedachten op niet mis te verstane wijze te uiten, like it or not.
Gelukkig hebben ook PAIS en PNP zich duidelijk in die richting uitgelaten, waardoor er een gemeenschappelijke parasol is ontstaan waaronder hun gedachtegoed kan schuilen: het welzijn van het eiland.

Taken genoeg:

• elke vorm van racisme uitbannen,
• Curaçao tot een betrouwbare gesprekspartner maken,
• investeerders vertrouwen geven en daardoor banen creëren,
• armoede bestrijden,
• voor goed onderwijs voor iedereen zorgen,
• een efficiënt en gemotiveerd ambtenarenapparaat ontwikkelen.

PAR wil natuurlijk maar al te graag aan die doelen meewerken.
Dat blijkt nu.
Degenen in de partij die nog denken dat ze in de jaren vijftig van de vorige eeuw leven moeten voorlopig maar op de achterste bankjes plaatsnemen.
En Sulvaran?
Laat de man even met rust en geef hem het respect dat hij verdient.

Kuid’e bon!

Fred de Haas,
Nederland