Moordzaak laat eiland nooit los | Emile Kossen
Met de bekentenis van Joran van der Sloot – hij claimt Natalee Holloway in 2005 te hebben vermoord – komt de wereld iets dichter bij de waarheid rond de verdwijning van de Amerikaanse tiener.
Op Aruba wordt het nieuws ontvangen met een mix van opluchting, scepsis en wrok.
Hoeveel impact heeft de verdwijning van de Amerikaanse tiener Natalee Holloway gehad op het eiland waar het allemaal plaatsvond? Vraag dat maar aan taxiondernemer Marcelino Maduro, die meer dan 30 jaar rondrijdt op Aruba. „Het is de vraag die veruit mijn meeste klanten hebben: wat is er met Natalee gebeurd? Maar ja, wij kunnen hem niet beantwoorden.”
Holloway-zaak op tv gezien
Onlangs stapte een groepje dames uit Californië in zijn taxi. „Mooie jonge vrouwen, die doodleuk vertelden dat ze naar Aruba waren gekomen omdat ze pas beelden zagen op tv over de Holloway-zaak. Kan je het je voorstellen? Die waren piepjong toen het gebeurde!”
Op het eerste gezicht doet bijna niets op het paradijselijke eiland nog denken aan de vermissing van Holloway, alweer meer dan 18 jaar geleden. Het kleine casino waar Natalee en Joran elkaar voor het eerst ontmoetten, heeft een nieuwe naam en nieuwe pokertafels.
Carlos ’n Charlies, de bar waar Natalee voor het laatst door anderen werd gezien, is jaren geleden gesloten – het feit dat ze zich juist daar bezatte was geen goede reclame. Op het strand waar Joran en Natalee diep in de nacht terechtkwamen, worden herinneringen dagelijks weggespoeld.
Moord op Stephany Flores
De meeste hoofdrolspelers zijn er niet meer: Joran zat voor zijn recente uitlevering naar de Verenigde Staten al jaren in de gevangenis in Peru voor de moord op Stephany Flores. Zijn vader overleed in 2009.\n\nDeepak en Satish, de twee broers die op de betreffende nacht rondreden met Joran en Natalee, werden volgens Arubaanse bronnen weggekeken van het eiland en zijn vertrokken naar Suriname en Nederland.
Toch blijft de verdwijningszaak over het eiland hangen, als de kwestie die nooit werd opgelost. Deze week was er een nieuwe wending: in gesprek met de Amerikaanse FBI bekende Van der Sloot dat hij Holloway op het strand van Aruba om het leven heeft gebracht. Zoals door velen vanaf het begin werd gedacht, maar wat nooit kon worden hardgemaakt.\n\n’Natalee weigerde seks’
Jorans versie van wat er de nacht van 30 mei 2005 is gebeurd, gaat als volgt: vrienden brachten Joran en Natalee na het avondje stappen naar het strand vlak bij het Holiday Inn-hotel. Hij wilde seks, maar dat weigerde ze, ook toen hij haar probeerde te dwingen.
Ze schopte hem tussen zijn benen en daardoor ging Van der Sloot compleet door het lint, zo vertelde hij tegen de FBI-agenten. Het moordwapen zou een grote steen zijn geweest, die hij op het strand vond. Daarna sleepte hij haar een stukje de zee in.
Grote stenen\n\nNet noordelijk van de rij met resorts is een afgelegen stuk strand, met bomen en struiken die het zicht wat wegnemen. Bij zonsondergang komen vissersbootjes aanmeren bij felgele hutjes. Als de avond valt, is er helemaal niemand meer.\n\nVoor wat het waard is: er slingeren genoeg grote stenen rond op de plek des onheils. Jorans manier om van het lichaam af te komen, is lastiger te duiden: het water is er niet bepaald diep.
Leugendetector
De Amerikaanse autoriteiten geloven dat Joran deze keer wel de waarheid heeft gesproken, onder meer door het gebruik van een leugendetector. Door een deal die hij sloot met de rechtbank in Alabama is de moord op Holloway nu in elk geval juridisch afgehandeld: Joran is de moordenaar, tot blijdschap van moeder Beth.
De bekentenis is groot nieuws op het eiland. In een bar vragen twee Arubanen zich hardop af of Joran te vertrouwen is. Die terughoudendheid klinkt ook door in de lokale berichtgeving. „Hij heeft in het verleden talloze leugens verteld, variërend van kleine verzinsels tot ernstige beschuldigingen”, aldus de grootste nieuwssite van het eiland.
„Al deze leugens werpen twijfels op over de geloofwaardigheid van zijn recente bekentenis over de moord op Natalee Holloway.”
Vlak bij de plek waar ze verdween zitten twee mannen in een boot. Ze wimpelen een vraag over de zaak in het Spaans af: „Houdt dit verhaal dan nooit op? Wij weten ook niet wat er is gebeurd.” Een medewerker van het dichtstbijzijnde hotel spreekt plots geen Nederlands meer als het gesprek op Natalee en Joran komt.
De kwestie ligt nog steeds gevoelig bij veel Arubanen, als een open zenuw. Nadat Holloway als vermist werd opgegeven, was er in eerste instantie een uitbarsting van medeleven op het eiland. Duizenden ambtenaren kregen een dag vrij van de overheid om stranden, koraalriffen en zandvlaktes af te speuren. Zoekteams uit Nederland en de Verenigde Staten werden toegelaten.
Kritiek Beth Holloway
Alberto Groeneveldt was onderdeel van de zoektocht. Hij ontmoette Natalees moeder Beth op de dag van de vermissing en werd door de familie Holloway ingehuurd als lokale gids. In de maanden erna reed hij Beth kriskras over het eiland, op zoek naar sporen van de toen 18-jarige middelbare scholier.
„Iedereen op het eiland probeerde te helpen, maar toen niemand wist te achterhalen wat er nou precies was gebeurd, kwamen de roddels.”
Roddels waar Aruba niet bepaald positief in naar voren kwam. Van Natalees moeder bijvoorbeeld, die felle kritiek uitte op de Arubaanse autoriteiten. Op zo’n klein eiland zou een dergelijke zaak toch binnen no time moeten worden opgelost? Ze begon haar eigen onderzoek en klaagde steen en been dat de Arubanen haar tips niet serieus namen.\n\n’Er zijn veel plaatsen om te verdwijnen’
De op Aruba bekende radiopresentator Baboe Hoek, die de vermissing jarenlang volgde, snapt een deel van die kritiek wel. „De vraag is waarom het toen zo lang duurde voordat de politie en de aanklager een groot onderzoek opstartten. Aruba is klein, maar er zijn veel plaatsen om te verdwijnen. De lokale autoriteiten hadden meer kunnen doen na de vermissing, de tijd tikte weg. Het waren de moeder en een politieteam uit Texas die het meeste werk hebben verzet.”
De kritiek vloog echter al snel uit de bocht. Amerikaanse talkshows schetsten Aruba als een levensgevaarlijke plek, waar meisjes niet alleen op straat kunnen lopen. „Klinkklare onzin”, zegt Hoek. De bekende tv-psycholoog Dr. Phil riep op tot een reisboycot, meerdere Amerikaanse staten volgden zijn advies.
Toerisme-inkomsten
Pijnlijk voor een eiland dat grotendeels afhankelijk is van toerisme-inkomsten en waar meer dan 70 procent van de bezoekers uit de Verenigde Staten komt. Na een paar jaar met veel minder Amerikanen, herstelde de toeristische sector zich.
De parelwitte stranden liggen deze warme oktobermaand gewoon vol vakantiegangers. Uit bars klinkt harde latino-muziek, groepjes Amerikanen doen er zich te goed aan goedkope alcohol. Wat dat betreft is er weinig veranderd sinds 2005.
Maar bij veel Arubanen is de nare nasmaak blijven hangen. „Tot de dag van vandaag zijn er Amerikanen die ons proberen zwart te maken”, zegt taxichauffeur Maduro, die wijst naar (burger)journalisten uit de Verenigde Staten die allerlei wilde theorieën over de zaak blijven publiceren. „Dat is pijnlijk en vervelend.”
Kan het eiland dan nu eindelijk verder, nu Joran de moord heeft bekend? „Hopelijk zijn dit de échte feiten”, reageert Groeneveldt. „Dan kan de familie eindelijk dit hoofdstuk afsluiten. Hetzelfde geldt voor Aruba en de rest van de wereld.”
Voor journalist Hoek is het einde van het verhaal nog niet in zicht. „De moeder van Natalee heeft eindelijk haar waarheid gekregen, Joran is de moordenaar. Maar waar is het lichaam? In de zee, in een gat ergens? Het lijkt me nog steeds sterk dat Joran het alleen heeft kunnen doen.”
Hij zegt te hopen dat het Openbaar Ministerie om tafel gaat met de Amerikanen, om te kijken of het onderzoek kan worden voortgezet. „Tuurlijk, de aandacht voor het eiland was vaak negatief, maar de mensen op Aruba willen wel echt weten wat er is gebeurd. Anders blijven er speculaties.”\n\nLees verder onder de foto.
Onschuld
Iemand die de zaak al wel achter zich lijkt te hebben gelaten, is Jorans moeder Anita. Jarenlang bleef ze geloven in de onschuld van haar zoon, misschien wel tegen beter weten in.
Tot hij ook een moord beging in Peru. In een van de schaarse interviews die ze ooit gaf, aan De Telegraaf in 2010, zei ze dat ze Joran vanaf dat moment ’niet meer kon omarmen’. „Joran is ziek in zijn hoofd, maar hij wilde geen hulp.”\n\nZe reageert niet op vragen over haar zoons bekentenis. De gepensioneerde lerares woont nog steeds op dezelfde plek in Aruba, een kwartiertje ten noorden van Oranjestad. Ze gaat door het leven met een nieuwe man en een nieuwe achternaam en houdt zich vooral bezig met schilderkunst.
’Paradijs’
Daarnaast blijkt ze twee woonruimtes op Airbnb te verhuren. Inderdaad, het is mogelijk om te slapen in het gerenoveerde buitenhuis waar Joran verbleef. De plek die hij stiekem ’s nachts verliet om af te spreken met de groep Amerikaanse tieners waartoe Natalee behoorde.
„Een paradijs op maar vijf minuten van het strand”, staat bij de advertentie, en dat voor 92 euro per nacht. De geschiedenis van het pand wordt niet beschreven. De huisregels wel: feestjes zijn niet toegestaan.
Bron: Telegraaf
