Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: [email protected]
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discrimeneerende taal inhouden worden door ons niet gepubliseerd.
Vandaag laten we ” ETIENNE YS ” aan het woord…………..
HET WOORD reparatiewetgeving wordt de laatste tijd vaak door politici gebruikt. Reparatiewetgeving is wetgeving bedoeld om achteraf gebleken fouten in een reeds door het parlement aangenomen wettekst te corrigeren en in de praktijk gebleken ongewenste gevolgen van bestaande wetgeving tegen te gaan.
Indien de regering van tevoren weet dat er fouten in de tekst van een ontwerp-wet staan of er ongewenste gevolgen aan het ontwerp kleven, dan dient zij deze te corrigeren alvorens het ontwerp bij het parlement in te dienen.
Indien de regering, wetende dat deze manco’s bestaan, toch overgaat tot het indienen van het ontwerp aan het parlement, dan handelt de regering naar mijn bescheiden mening onbehoorlijk. De regering kan dit euvel niet rechttrekken door het aankondigen van ‘reparatiewetgeving’ op een wet die nog niet is aangenomen. Dit is bovendien bijna een contradictio in terminis.
Het siert overigens het parlement ook niet als het een ontwerp met bekende manco’s in behandeling neemt zonder dit door de regering te doen corrigeren of zonder dit zelf tijdens de behandeling te amenderen. Maar eenmaal door het parlement aangenomen wordt het wetsvoorstel tot wet verheven die voor eenieder geldt, zelfs als de wet onzorgvuldig is voorbereid en er bekende manco’s aan kleven. Wetten zijn onschendbaar.
Het argument dat vaak wordt gebruikt om wetgeving met manco’s in te dienen en aan te nemen is tijdsdruk. Tijdsdruk mag echter naar mijn mening nooit een excuus zijn om in te boeten aan de kwaliteit van de wetgeving. Dat kan de burger (electoraat/constituency), voor wie de wetgeving vergaande gevolgen kan hebben, niet worden aangedaan.
Verantwoordelijke wetgevers plegen in de praktijk onder tijdsdruk wetgeving in fasen in te voeren. Hierdoor kunnen de meest urgente onderdelen van de wet in een eerste ontwerp worden behandeld en de andere onderdelen in vervolgontwerpen. Zo’n vervolgontwerp kan de regering wel van tevoren aankondigen.
Wellicht kan onze wetgever hier iets van leren.
ETIENNE YS
Curaçao