Sinds 10-10-‘10 vormen de eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba ‘Caribisch Nederland’, de andere voormalige Antillen-eilanden, zoals Aruba en Curaçao, vormen aparte landen binnen het Koninkrijk. De wereldwijde recessie kwam genadeloos hard aan in deze voormalige Antilliaanse regio, harder dan in Europees Nederland.
Opvallend genoeg was tot nu toe Aruba eigenlijk ‘het beste jongetje van de klas’. Het land probeerde van allemaal het sterkst een Nederlands-achtig democratisch systeem in te voeren en was ook in andere opzichten het meest Nederland-minded van alle eilanden. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Curaçao, waar men liever per direct onafhankelijk wordt van Nederland en waar veel anti-Nederlandse sentimenten heersen.
Het is dan ook verbazingwekkend dat het lont nu in het kruitvat is beland op Aruba in plaats van op Curaçao: uit onvrede met de bemoeienissen is premier Mike Eman vandaag in hongerstaking gegaan. De politieke instabiliteit op Aruba zal ongetwijfeld overslaan naar de hele regio.
Het wordt hoog tijd dat Europees Nederland in het algemeen en politiek Den Haag in het bijzonder zich meer gaan interesseren in deze regio van het Koninkrijk. Er is nu een crisis, hetgeen verlangt dat er reparatiewetgeving ontworpen moet worden en er grondig bekeken wordt of de huidige structuren überhaupt nog te handhaven zijn. Opvallend is dat de meeste woede zich richt tegen minister Plasterk.
Ongeloof over Plasterks optreden is er bijvoorbeeld ook in de Bonairiaanse samenleving. Plasterk droeg namelijk vorige week een nogal omstreden persoon voor als nieuwe Rijksvertegenwoordiger voor de BES-eilanden, namelijk oud-PvdA wethouder Isabella uit Utrecht. De BES-eilanden hebben op dit moment dringend behoefte aan een Rijksvertegenwoordiger die minimaal voldoet aan twee vereisten:
1. hij/zij moet transparante politiek plegen. Op dit punt scoort Isabella zeer zwak, immers, hij is in zijn stad Utrecht juist in opspraak geraakt omdat hij diverse rapporten achterhield.
2. hij/zij moet niet toegeven aan intimidaties what-so-ever. Ook op dit punt lijkt Isabella zwak te scoren, gelet op zijn Nicolich-beleid.
Ook kwam vandaag het nieuws naar buiten dat vervangend gezaghebber Edison Rijna door Plasterk is aangesteld als vaste, nieuwe gezaghebber van Bonaire. An sich heeft Rijna geen negatief trackrecord en staat hij bekend als integer persoon, maar hij is wel bloedverwant met de voorzitters van de twee grootste fracties in de Bonairiaanse eilandsraad. Dat is, op zijn zachtst gezegd, ongelukkig.
Crisis in het Koninkrijk: welke Nederlandse media gaan het oppikken? Welke Nederlandse politicus zal dit aangrijpen om nu ‘once and for all’ een goede humane reparatiewetgeving in te voeren? Na 10-10-‘10 is er vooral onder de bevolking een grote deceptie ontstaan jegens de Haagse politiek: men verwachtte dat er een einde zou komen aan de lokale fraude- en vriendjespolitiekpraktijken. In plaats daarvan vond er geen verbetering plaats, maar kwamen er nu zelfs Haagse vriendjespolitiekpraktijken bij. Vormgegeven door eerst een van corruptie verdachte CDA-Rijksvertegenwoordiger Wilbert Stolte aan te stellen en nu dus de ‘besmette’ PvdA’er Isabella. Het geloof in de politiek is hier op de Antillen gedaald tot onder het minimum. Werk aan de winkel dus voor de Haagse politiek! Alleen de PVV lijkt in de gaten te hebben wat er gaande is en stelt Kamervragen over Isabella.
Het Koninkrijk de Nederlanden in crisis. Een premier in hongerstaking. Politiek en kabinet: doe je huiswerk nu!
Door Petra Meese
Oud-politica Petra Meese is historica en is na 10-10-‘10 met haar gezin naar Bonaire verhuisd om een bijdrage te leveren aan sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen. Bovenstaande column is gisteren op de Nederlandse opiniewebsite Joop.nl gepubliceerd.
Bron: Joop.nl
Jammer dat Joop.nl nu juist een exponent is van de PvdA, de partij van Plasterk