26.4 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Picture This! Curacao | In opstand

HomeNieuwsPicture This! Curacao | In opstand

Blog Manon Hoefman | Picture This! Curacao

Zaterdag werd er een protestmars georganiseerd tegen de vervuiling van de Isla. De verouderde en milieubelastende olieraffinaderij heeft de afgelopen maanden voor velen het toppunt bereikt. De door de rechtelijke macht opgelegde sancties bij normoverschrijding van de uitstoot van schadelijke stoffen, worden pertinent niet nageleefd en de verstrekkende gevolgen voor de volksgezondheid en kwaliteit van leven worden steeds duidelijker zichtbaar, voelbaar en vooral ruikbaar.
Wanneer ik met mijn dochters over de Helmin Wiels Boulevard rijd, beginnen ze achterin te kreunen. “Mama, het stinkt hier”. Ja, het stinkt hier. Dat is de wind vanaf de Isla. Met de Noordoost passaat waait de rook van de Isla over de taille van ons eiland. De stank is al jaren aanwezig, maar tegenwoordig waait er ook een groene smurrie mee, die zich hecht aan alles wat het onderweg tegenkomt en zodra de avond valt, staat het hart van Curaçao in vuur en vlam, vanwege het zogenaamde affakkelen.

En zo mooi als een kind de wereld kan vereenvoudigen, zo puur is de vraag die ze mij, naar aanleiding van mijn betoog, stellen: “Waarom stoppen ze daar dan niet mee?”. Ja, waarom? Economische belangen? Witteboordencriminaliteit? Kortzichtige politici? Omdat geld belangrijker is dan gezondheid? Ja, waarom eigenlijk?

Maar als je hier dan een bescheiden mening over hebt en je de toekomst voor je kinderen op deze manier donker inziet, wordt het dan geen tijd om de daad bij het woord te voegen?

Dus op zaterdagmiddag begeef ik me met gezin richting Post 5 van de Isla. Zeer milieu onvriendelijk, rijden we met twee auto’s de parkeerplaats op, maar we kunnen niet verwachten dat die kleine beentjes de route twee keer lopen. Dus parkeren we één auto aan het einde van de route en rijden samen in de andere auto naar het begin.

Op de parkeerplaats van de Marchena Hardware Store hebben zich al veel mensen verzameld. Er staan protestborden tegen de muur, er zijn jugs met gesponsord water en frisdrank voor de deelnemers en er is veel pers op de been.

Er worden mondkapjes uitgedeeld, gedag gezegd tegen bekenden, kennis gemaakt met onbekenden en er heerst een vriendelijke, opgetogen saamhorigheid. Er begint een brass band te spelen, mijn meisjes delen een Sprite uit de jug – wat extra suiker is voorafgaand aan deze tocht wel verantwoord – en ik fotografeer de steeds groter wordende groep.

Als we na een welkomstwoord en een ‘hart onder de riem’ aan de mars beginnen, voel ik me trots om onderdeel te zijn deze stap en dubbel trots dat man en dochters me bereidwillig wilden volgen.

De mars verloopt rustig en sereen. Langs de route wordt er door het tegemoetkomend verkeer veel getoeterd met omhoog gestoken duimen. Waardering en goedkeuring voor deze actie. “Waarom toeteren die mensen?”, vraagt één van mijn dochters. “Omdat ze het goed vinden dat wij dit doen”, antwoord ik. “Maar als ze het zo goed vinden, waarom lopen ze zelf dan niet mee?”. Ja, waarom niet?

Wanneer we na afloop nog een drankje gaan drinken en ik iemand vertel waar we zojuist vandaan komen, vraagt diegene mij: “Maar jullie wonen toch op Jan Thiel?”. Eigenlijk weet ik niet wat ik kwalijker vind; dat er op dit eiland dus inderdaad duidelijk een goede en een slechte kant bestaat; of dat als je aan de goede kant woont je je dan niet druk zou hoeven maken over de schending van mensenrechten.

Het grondrecht op een veilige, gezonde leefomgeving is voor veel Curaçaoënaars ver te zoeken. Dit moeten we niet willen, dit kunnen we toch niet toestaan en ongeacht aan welke kant je woont, dan kom je toch in opstand?

Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao - Manon Hoefman
Stop Isla Now | Picture This Curacao – Manon Hoefman
Manon Hoefman | Foto Manon Hoefman - Picture This! Curacao
Manon Hoefman – Picture This! Curacao

Over de schrijfster: Picture This! Curacao – blog van Manon Hoefman die zij wekelijks schrijft voor de facebook website Picture This! Curacao. Met een combinatie van beeld en tekst streeft zij er naar om de beleving van een plek over te brengen, zodanig dat de lezer voelt alsof hij er zelf echt is geweest. Beschreven vanuit een persoonlijke ervaring, met een knipoog naar het gezinsleven en de ‘insides’ van een local.

Dit artikel is geplaatst in

1 reactie

  1. het spijt me heeeeeeeeeeeeel erg, dat ik gezien de vervelende gevoelens in mijn onderbenen en voeten het niet aangedurfd heb mee te lopen

    C H A P E A U B A S voor een ieder, die wel meegelopen hebben.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties