Een staking precies midden en tussen een inferno, een meedogenloze strijd tussen de mensheid en de corona. Als een staking van een bepaalde groep mensen van een zelfde beroep (zoals in dit geval) niet voldoende stootkracht bleek te hebben, zouden de leiders hen opdragen weer aan het werk te gaan. Maar wat gebeurt er nu, wat doen ze? Vervolgens doen zij(leiders) een stakingsoproep tot een andere groep mensen, wier werkloosheid een nóg verwoestender uitwerking zou blijken te hebben, en met dit alles wordt de situatie ook nog gevaarlijker dan men denkt. Precies op dezelfde methode gingen de bonden te werk op 30 Mei, en het eindresultaat weten en zien, en voelen wij allemaal nog steeds. Meestal verloopt zo’n staking niet goed af zonder geweld. Als de staking voorbij is, zal ons eiland bij toeristen beslist weer voor onbepaalde tijd op de zwarte lijst komen te staan en om ons eiland voorlopig niet meer te bezoeken. Dit zijn ook de redenen waarom Europese landen zoals Rusland kei en kei hard optreden tegen stakers en zelfs (na herhaalde waarschuwingen) gericht schieten op betogers. Con cu para para. Het verschil is echter dat zulke landen helemaal geen problemen hebben met weg blijvende toeristen, maar Curacao, een klein eiland zal wéér enkele passen achteruit gaan, juist nu dat het weer begint op te bloeien. Let wel dat er nog géén beslissing is genomen omtrent de 12,5 % korting, en tóch moedigen zij het personeel om het slechte te doen, ondanks de gevolgen voor het personeel. Wat een slechte, verstandeloze waardeloze mensen met een ONgeoefende geweten die vakbondslieden. Wat de zorgvakbond doet is een stelling van; cosnan di barica jen. Deze bonden ruiken het geld al. Husa bosnan cabez bobonan sin celebro.

@Showroe:
inderdaad: boe voor het zorgpersoneel.

Het bestuur zegt niet op de hoogte te zijn van een dispuut tussen hen, werknemers of werkgevers van het CMC. Wat een arrogantie, iedereen kon de protesten op TV zien en dit is het bestuur dat zichzelf miljoenen uitbetaald.

Wat dom. Ik dacht altijd dat ziekenhuizen centra’s waren met zieke mensen waar een heilzame rust heerst zodat aan genezing kan worden gewerkt. Op dat kiezelsteentje in de Caribische zee, nemen schreeuwerige vakbondsbobo’s met megafoons, tijdens een nationale gezondheidscrisis, hun even hard schreeuwende achterban mee om in de hal van een dergelijk heilcentrum de rust te verstoren met hun arbeidsdispuut.
In de wijde nadenkende wereld worden bv. kerkkoren van optredens weerhouden, mede omdat bij het zingen tijdens een pandemie aerosoldeeltjes de omgeving kunnen aansteken. Sindicato-mannekes op Korsou weten blijkbaar veel beter wat goed is voor hun voetvolk.