Ambulancevliegtuig op Bonaire voor transport naar Aruba en Colombia

Den Haag – Artsen op Bonaire moeten veel terughoudender zijn met het uitzenden van patiënten naar het St. Elisabeth Hospitaal op Curaçao.

Minister Edith Schippers (VVD) van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft daar op aangedrongen bij de verwijzend specialisten en de directie van het ziekenhuis in Kralendijk, zo blijkt uit de brief die zij gisteren naar de Tweede Kamer heeft gestuurd met het verslag van haar werkbezoek in april aan Caribisch Nederland. Hoewel het aantal uitzendingen naar Curaçao al drastisch is afgenomen, vindt de bewindsvrouw dat het er nog te veel zijn:

,,Aandachtspunt blijft het nog steeds hoge aantal verwijzingen naar Curaçao. In januari heb ik reeds mijn verontrusting geuit over de kwaliteit van de zorg op Curaçao. Ik draag daarvoor geen verantwoordelijkheid, maar die heb ik wel voor de burgers van Saba, Sint Eustatius en Bonaire. Ik heb kennis genomen van de plannen van het ziekenhuis Sehos op Curaçao, en het stemt ook positief dat deze plannen zo zijn ontwikkeld, maar ik wil eerst bezien wanneer en hoe deze daadwerkelijk tot verbetering leiden. Ik hecht eraan dat de patiënt de kwaliteit volgt en daar behandeld wordt waar verantwoorde zorg wordt geleverd. Ik heb de verwijzend specialisten op Bonaire en de directeur van het ziekenhuis hier op aangesproken. Ik begrijp de roep van de artsen om de uitzendingen zo dichtbij mogelijk te organiseren. Zodra dat kwalitatief verantwoord is, zullen we dat ook zeker heroverwegen. Zolang dat niet het geval is, gaat kwaliteit voor.”

Schippers wil daarom dat patiënten die niet op Bonaire kunnen worden behandeld, worden uitgezonden naar Aruba of Colombia. ,,Daar waar zwaardere specialistische zorg nodig is (inclusief intensive care), zal geschikt transport binnen korte tijd beschikbaar moeten zijn. Binnenkort wordt hiertoe een speciaal uitgerust vliegtuig op Bonaire gestationeerd. Deze zal ook beschikbaar zijn om ernstige patiënten van de Bovenwinden naar bestemmingen als Aruba of Colombia verantwoord te vervoeren.”

De minister verwacht overigens dat het steeds minder vaak nodig zal zijn patiënten uit te zenden.

Uitzendingen gehalveerd

,,Het aantal uitzendingen vanuit Bonaire in het eerste kwartaal van 2012 is gehalveerd ten opzichte van het eerste kwartaal van 2011. Deze daling zal zich voortzetten. Er is veel vooruitgang geboekt in de zorg op Bonaire. Het aantal specialisten op Bonaire is in 2011 flink gegroeid. Het ziekenhuis Fundashon Mariadal is op onderdelen verbouwd en op andere is dat in volle gang. Ik heb de nierdialyse geopend, een voorziening die chronische nierpatiënten op Bonaire enorm helpt en waarbij ook veel medische uitzendingen naar Curaçao worden voorkomen. Ook heb ik de eerste steen gelegd voor de bouw van een PAAZ met faciliteit voor verslavingszorg.”

De samenwerking van Mariadal met de Amsterdamse ziekenhuizen VU/AMC verloopt volgens Schippers goed. Dat het aantal uitzendingen in een jaar tijd is gehalveerd, noemt de bewindsvrouw in haar brief aan de Tweede Kamer ‘een forse prestatie die de kwaliteit van leven op het eiland, de efficiency en doelmatigheid zeer ten goede komt’.

Maar, voegt zij er aan toe: ,,Alhoewel de zorg substantieel is verbeterd, zijn we er nog niet. Daarbij geldt dat de kosten voor de baten uitgaan. Er zal eerst geïnvesteerd moeten worden in alle onderdelen van de zorg.”

Tevreden is Schippers over Zorgverzekeringkantoor Caribisch Nederland:

,,Door het Zorgverzekeringskantoor is hard gewerkt aan het verbeteren van de communicatie met de bevolking van de eilanden. Dat heeft ertoe geleid dat er meer duidelijkheid gekomen is, en dat daarmee onzekerheden, en verschillende verwachtingen verminderd zijn.”

> Retouradres

Postbus 20011

2500 EA

Den Haag

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Postbus 20018 2500 EA ‘s-Gravenhage Datum 1 juni 2012

Vragen lid van Dam (PvdA) 10 mei 2012

Hierbij zend ik u de antwoorden op de Kamervragen van het lid Van Dam (PvdA), met kenmerk 2012Z09638, over de persvrijheid op Curaçao.

De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,

Mevrouw mr. drs. J.W.E. Spies

Pagina 1 van 3

DGBK/Koninkrijksrelaties Koninkrijksverhoudingen Schedeldoekshaven 200 2511 EZ Den Haag Postbus 20011 2500 EA Den Haag www.rijksoverheid.nl Contactpersoon Karin van Boetzelaer T 070-4266849 [email protected] Kenmerk 2012-0000302655

2012Z09638

Vragen van het lid Van Dam (PvdA) aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over de persvrijheid op Curaçao (ingezonden 10 mei 2012)

1

Kent u het bericht ‘Wiels valt uitgever van krant aan’? 1)

Antwoord:

Ja.

2

Wat is uw beoordeling van de uitspraken van de heer Wiels, partijleider van regeringspartij Pueblo Soberano, dat de hoofdredacteur van het Antilliaans Dagblad ‘opgepakt’ en ‘in de boeien geslagen’ moet worden vanwege eerdere berichtgeving van die krant over een vertrouwensbreuk tussen de minister van Justitie en de procureur-generaal? Hoe verhouden deze uitspraken van een zittende politicus over berichtgeving die zijn regering onwelgevallig is zich volgens u tot de persvrijheid? Deelt u de mening dat dergelijke uitspraken de persvrijheid op Curaçao kunnen ondermijnen?

3

Deelt u de mening dat deze uitspraken wederom getuigen van vergaande intimidatie van de pers door de regering op Curaçao? Hoe beoordeelt u deze uitspraken in het licht van de eerdere incidenten waarbij de regeringscoalitie op Curaçao media heeft getracht te intimideren vanwege onwelgevallige berichtgeving over haar handelswijze en praktijken? In hoeverre maakt u zich in het licht van deze ontwikkelingen zorgen over de persvrijheid op Curaçao?

4

Deelt u de mening dat persvrijheid en een kritische pers van essentieel belang zijn voor het functioneren van een democratische rechtsstaat? Deelt u de mening dat binnen een democratische rechtsstaat de vrijheid gegarandeerd moet zijn voor media om kritisch te berichten over de praktijken van de politiek en de zittende machthebbers? In hoeverre kan er op Curaçao nog gesproken worden van een vrije en onafhankelijke pers als de media op deze wijze gehinderd en geïntimideerd blijven worden door de regering? Wat kan dit betekenen voor de rechtsstaat op Curaçao?

Antwoord vraag 2, 3 en 4

Het gaat hier om een dispuut binnen het land Curaçao. Dit dispuut valt primair onder de verantwoordelijkheid van de regering van Curaçao. Curaçao kent een historie van een vrij functionerende pers en heeft relatief veel zelfstandige media-organisaties, die onafhankelijk opereren.

In het algemeen wil ik het volgende stellen: vrijheid van meningsuiting is een grondrecht in het gehele Koninkrijk. Vrijheid van meningsuiting geldt voor iedereen, totdat het uitoefenen van die vrijheid botst met andere grondrechten. Het is in dat geval aan de rechter om een afweging te maken.

De journalistieke vrijheid vloeit voort uit het grondrecht van de vrijheid van meningsuiting. Vrijheid van meningsuiting en daaruit voortvloeiende persvrijheid vormen een essentieel onderdeel van het functioneren van een democratische rechtsstaat. Een vrije pers heeft in alle landen van het Koninkrijk een uitermate belangrijke rol, onder meer als onafhankelijke rapporteur over het democratisch proces. Deze rol vergt bij de uitoefenaars van de vrije pers een gevoel voor maatschappelijke verantwoordelijkheid. Het vergt echter ook dat de vrije pers zijn werk kan doen zonder het gevoel te krijgen geïntimideerd of bedreigd te worden. In het geval van stelselmatige bedreiging of intimidatie kan dat leiden tot een ongewenste terughoudendheid bij de vrije pers, waardoor een vorm van zelfcensuur kan ontstaan. Dat is in een vrij en democratisch bestel ongewenst.

5

Pagina 2 van 3

Datum 1 juni 2012 Kenmerk 2012-0000302655

Welke verantwoordelijkheid heeft de rijksministerraad volgens u met betrekking tot de bescherming van de persvrijheid binnen het Koninkrijk in het licht van wat is opgenomen in artikel 43 van het Statuut, namelijk dat ‘het waarborgen van fundamentele menselijke rechten, vrijheden, rechtszekerheid en de deugdelijkheid van bestuur aangelegenheid van het Koninkrijk is? Bent u bereid om de regering van Curaçao er in dit kader op te wijzen dat persvrijheid van essentieel belang is binnen een democratische rechtsstaat en dat intimidatie van de media en beperking van de persvrijheid daarom onacceptabel is binnen het Koninkrijk? Zo nee, waarom niet?

Antwoord:

Het land Curaçao is in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor het in stand houden van een gezond evenwicht van de democratische krachten in het eigen land. Premier Schotte heeft onlangs (refererend aan deze kwestie) verklaard de vrijheid van pers hoog in het vaandel te hebben en dat de overheid zowel het recht van vrije pers als dat van vrije meningsuiting beschermt.

6

Welke consequenties verbindt de rijksministerraad eraan als de regering van Curaçao haar koers in deze niet wijzigt en geen gevolg geeft aan deze waarschuwing? Welke stappen overweegt de rijksministerraad als er sprake is van een zich voortzettende trend richting beperking van de persvrijheid op Curaçao?

Antwoord:

De door u aangehaalde uitspraak was afkomstig van een lid van de Staten van Curaçao; niet van de regering van Curaçao. Voor wat betreft de koers van de regering van Curaçao ga ik uit van de uitspraak van minister-president Schotte, die ik in het antwoord op vraag 5 heb aangehaald.

1) Antilliaans Dagblad, 9 mei 2012.

Pagina 3 van 3

Datum 1 juni 2012 Kenmerk 2012-0000302655

Tegen casinobaas van Italiaanse komaf Francesco Corallo, die vermoedelijk op Sint Maarten woont en daar diverse casino’s bezit maar ook zakelijke banden en belangen heeft op Curaçao, is door justitie in Italië een arrestatiebevel uitgevaardigd. Lees verder op de link.
http://www.scribd.com/doc/95895736/Arrestatie-Corallo-PDF-Adobe-Acrobat-Pro-Extended

WILLEMSTAD — De uitzendkrachten die jarenlang voor UTS zijn ingezet, beraden zich vanavond op hun volgende stap in het conflict met het telecombedrijf. Volgens voormalig vakbondsleider en tevens adviseur van de uitzendkrachten Errol Cova, moet dan een beslissing worden genomen of zij de bodemprocedurezaak die zij tegen UTS hebben aangespannen, nog zullen doorzetten.

De uitzendkrachten stapten eerder naar de rechter om via een kort geding te eisen dat UTS geen stappen meer tegen hen zou nemen in afwachting van een definitieve uitspraak van de rechter op de vraag bij wie zij nu in dienst zijn. De rechter stelde de 27 uitzendkrachten in het ongelijk en gaf verder aan dat zij niet door UTS in dienst hoeven te worden genomen.

De uitzendkrachten hebben echter nog een bodemprocedure tegen het telecombedrijf lopen. Deze zaak dient volgende week, maar binnen de groep van uitzendkrachten bestaat er onduidelijkheid over hoe zij nu verder moeten, aldus Cova.

“Een deel van de uitzendkrachten is de hele gang van zaken beu en stelt dat UTS kan maar doen wat het wil. Een andere groep is bereid om met minister Charles Cooper om de tafel te zitten, maar wel zonder mij. Daar heb ik geen moeite mee, omdat het mij om het eindresultaat gaat. Maar er is ook een kleine groep die door wil gaan. Het is een kostbare zaak. Het kost veel geld om op dit eiland je gelijk via de rechter te kunnen halen. Je moet niet vergeten dat wij het tegen een grote groep van duurbetaalde advocaten van UTS en de uitzendbedrijven moeten opnemen. Het gaat om veel geld en veel uitzendkrachten hebben moeite om dat op te brengen”, aldus Cova vanochtend.

Tijdens de bijeenkomst in het partijgebouw van Laboral moeten de uitzendkrachten een besluit nemen over hoe nu verder. Volgens Cova moet tijdens de vergadering de meerderheid van de betrokkenen de te volgen koers bepalen. Cova zelf is van mening dat zij niets te verliezen hebben.

“Ik kan mij niet voorstellen dat de rechter deze groep aan hun lot zal overlaten. Iemand, of UTS, of een van de uitzendkrachten, zal hiervoor moeten opdraaien.”

Bron: Amigoe

WILLEMSTAD — Volgens de rechter is het in het belang van Anthon Casperson en Aqualectra dat beide partijen een regeling kunnen treffen voor het ontslag van Casperson bij het nutsbedrijf. Dat bleek vandaag in de uitspraak van de rechter in de bodemzaak die Casperson tegen zijn oude werkgever heeft aangespannen. In april stuurde de rechter ook aan op een schikking. De partijen zijn echter nooit om de onderhandelingstafel gaan zitten.

De rechter zal op maandag 18 juni weer met de partijen spreken. Dan zal hij hun gevoelens hierover vernemen. De rechter eist nog aanvullende informatie over een viertal aangevoerde verwijten. Zoals tijdens de pleidooizitting al werd gevreesd, zal de fact finding nog de nodige voeten in de aarde hebben. Tot welke conclusie die fact finding zal leiden is volgens de rechter niet goed voorspelbaar.

De verwijten waarover de rechter nader ingelicht wil worden hebben betrekking op:

–  de noodaggregaten en de ondermaatse productiecapaciteit van Aqualectra,

– de kosten die gemaakt zijn met betrekking tot medische uitzendingen van patiënten naar Colombia door dochteronderneming Geus,

– de gebrekkige administratie en ICT-voorzieningen,

– de enorme achterstand in de incasso,

– het net- en lekverlies

– en het terugdraaien van de bouwplannen voor een nieuw hoofdkantoor.

Aqualectra beschuldigde Casperson ervan onnodig het huurcontract van de helft van de noodaggregaten te hebben verlengd. Volgens Casperson kon zonder die noodaggregaten niet worden voldaan aan de piekvraag in 2011. Bovendien zou hij voor de verlenging al toestemming hebben gekregen van de toenmalige Raad van Commissarissen.

De rechter wil dit verwijt pas beoordelen na deskundige voorlichting op zowel technisch als financieel gebied.

Nieuw onderzoek

Ook pleit de rechter voor een (hernieuwd) deskundig onderzoek naar de kosten die Geus heeft gemaakt voor medische behandelingen van het personeel. Volgens de rechter is het de vraag of er misstanden waren.

Aqualectra beweert dat dit zo is en verwijst naar het eindrapport Quick Scan USBZ dat door advocatenkantoor FCW Legal, bijgestaan door een onbekend gebleven ‘certified fraud examiner’, is uitgevoerd.

Volgens de rechter is het niet uit te sluiten dat de op dit rapport gebaseerde misstanden onjuist of niet geheel juist zijn. Evenmin is duidelijk of de vermeende misstanden Casperson persoonlijk aan te rekenen zijn.

Verder wenst de rechter nadere bijzonderheden over het gemis aan kwaliteit van de administratie en de ICTvoorzieningen, hoe het zit met de geconsolideerde jaarrekeningen over de laatste jaren, alsmede over de omvang van de achterstallige incasso’s in de laatste drie jaren.

Curaçao Airport Partners (CAP) heeft tussen 2006 en 2011 nooit een elektriciteitsrekening ontvangen. Pas vorig jaar is deze fout ontdekt. Hierdoor liep het nutsbedrijf meer dan 1 miljoen gulden mis. De rechter wil weten of de ‘affaire CAP’ een hoge uitzondering was.

Klopjacht

In het tussenvonnis dat vandaag geveld is, stelt de rechter dat het aannemelijk geacht wordt dat er op Casperson gejaagd is.

“Gelet alleen al op de omstandigheid dat hij voor het verrichten van betalingen en aankopen voor een bedrag van 50 gulden of meer, vooraf schriftelijke goedkeuring van een lid van de RvC nodig had. Een dergelijke rigoureuze inperking van bestuursbevoegdheid laat zich niet rijmen met de verantwoordelijke positie van de CEO van een bedrijf met de omvang van Aqualectra.”

De oud-CEO van Aqualectra eist schadevergoeding. Hij vindt zich in zijn eer en goede naam aangetast. Verder wil hij een vergoeding van de gemaakte kosten voor juridische bijstand. Ook stelde hij dat de beëindiging van zijn overeenkomst nietig dan wel onrechtmatig is.

Dit wordt door de rechter betwist.

Waar het volgens de rechter om gaat is de vraag of de door Aqualectra gegeven gronden voor de opzegging van de overeenkomst feitelijk juist zijn en als dat zo is, of die gronden voldoende ernstig zijn om de opzegging te rechtvaardigen. De kernvraag is of Casperson als verantwoordelijke bestuurder in zodanige mate gefaald heeft dat voortzetting van de overeenkomst niet in het belang van Aqualectra was.

Bron: Amigoe

Horen getuigen

WILLEMSTAD — Het Gemeenschappelijk Hof van Justitie (hof) heeft na de heropening van de zaak tegen Jealion Wederfoort voor de moord op ERA-bandlid Gabriel ‘Gabi’ Santos Castillo, nadat de Hoge Raad de zaak heeft terugverwezen, de zaak aangehouden tot 27 september. De moord vond in 2010 plaats tijdens de afsluitende carnavalsoptocht.

De advocaat van Wederfoort, Saran Inderson, wil zowel de partner van Castillo, Faina Edwards, als Gregory ‘Gregg’ Koeiman horen. Koeiman was ook een verdachte in deze zaak, maar werd op 18 augustus 2010 vrijgesproken van moord en het voorbereiden van een moord. Hij kreeg wel twaalf maanden celstraf voor vuurwapenbezit. Hij zou oorspronkelijk vijftien maanden krijgen, maar omdat het Openbaar Ministerie (OM) bewijzen (een video-opname) had achtergehouden, kreeg hij strafvermindering. Verder diende de advocaat een verzoek in voor een psychiatrisch en psychologisch rapport van de verdachte en voor een reconstructie. Het Hof heeft dit laatste echter afgewezen, omdat er al een filmpje is van het incident, dat in de nacht van 16 op 17 februari 2010 ter hoogte van de snack Topogigo op de Roodeweg plaatsvond. De verdachte blijft erop staan dat hij uit zelfverdediging handelde, omdat het slachtoffer die dag met een mes op hem afkwam en hem had aangevallen. Vandaar ook het verzoek voor een reconstructie. Op de video is Castillo daadwerkelijk te zien met een voorwerp in zijn hand. Het Hof keek donderdag beeld voor beeld naar de dvd, maar het was toch moeilijk te zien wat hij precies in zijn handen had, wat aanleiding is voor een forensisch onderzoek, stelt Inderson. Ze heeft dus ook een verzoek ingediend om de dvd naar Nederland te sturen, zodat het NFI kan aangeven wat Castillo in zijn handen had. Na een paar minuten beraad over de verzoeken van de advocaat, besloot het Hof de zaak aan te houden in afwachting van de resultaten van NFI, rapporten van de deskundigen en het horen van getuigen. Wederfoort werd in eerste aanleg veroordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf jaar en ging in hoger beroep, maar omdat hij een dag te laat was voor het indienen van het verzoek werd hij niet-ontvankelijk verklaard. De verdachte ging in cassatie en de zaak werd terugverwezen naar het Hof.

Bron: Amigoe

WILLEMSTAD — Het College financieel toezicht (Cft) en de Commissie Financiën van de Staten zitten aanstaande vrijdag om de tafel. Dit bevestigt Statenvoorzitter Ivar Asjes (PS). Het Cft had vorige week om een vergadering met de Commissie Financiën van de Staten gevraagd.

De vaste Commissie Financiën van de Staten wordt voorgezeten door het MFKStatenlid Rudney Garmes, terwijl in de commissie ook zitting hebben:

– Dean Rozier (MFK),

– Helmin Wiels (PS),

– Eugene Cleopa (MAN),

– Pedro Atacho (PAR),

– Anthony Godett (FOL)

– en Humphrey Davelaar (PNP).

Alleen Wiels heeft aangegeven vrijdag niet aanwezig te zullen zijn.

Wiels stelt in een reactie dat hij om principiële redenen bijeenkomsten met het Cft niet bijwoont.

“Ik erken het Cft niet. Zij hebben geen enkele rol te spelen in onze begrotingscyclus. Onze begroting dient na accordering door de Raad van Ministers de adviesronde in te gaan, waarna deze bij de Staten wordt ingediend. De controle hiervan is in handen van de Algemene Rekenkamer Curaçao (ARC). In dit verhaal dient het Cft geen rol te spelen. Maar dankzij een Rijkswet is nu een Cft aan ons opgelegd”, aldus Wiels vanochtend.

Eerder al had de PAR-fractie in de Staten, middels haar fractieleider Emily de Jongh-Elhage, in een brief aan Statenvoorzitter Asjes kenbaar gemaakt zo snel mogelijk met het Cft om de tafel te willen zitten. In haar brief dringt de PARleider er bij Asjes op aan om zo snel mogelijk een datum en tijd voor het overleg met het Cft bekend te maken. In een brief van 28 mei aan Asjes verzocht het Cft om een onderhoud met de Commissie Financiën.

De leden van het toezichtorgaan zijn van 4 tot en met 8 mei op Curaçao. Het Cft had gesteld op 6 of 7 juni met de leden van de Statencommissie te kunnen vergaderen. Deze week zit het college ook om de tafel met de Curaçaose regering. Het Cft heeft in de afgelopen periode bezorgdheid geuit over de financiële situatie van het land Curaçao.

Bron: Amigoe

In verband met overval op juwelier

WILLEMSTAD — De minister van Economische Ontwikkeling Abdul Nasser el Hakim (MFK) wil in verband met onder andere de overval op een juwelier in Renaissance Mall afgelopen zaterdag een zogenoemde ‘tourism police force’ oprichten en zal volgende week een verzoek indienen aan de ministerraad. De exploitant van het bedrijvencomplex, MetaCorp Curaçao NV, kondigt ook aan de veiligheidsmaatregelen aan te scherpen.

Volgens de minister is het onacceptabel om criminele activiteiten te toleren die de toeristische sector benadelen, wat zeker negatieve gevolgen zal hebben op de economie. In verband hiermee is hij om de tafel gaan zitten met de internationale veiligheidsexpert Peter Tarlow, en heeft besloten het korps op te richten. Dit moet een gespecialiseerd team worden dat de veiligheid in de toeristische sector moet gaan evalueren en met structuur en voorstellen moet komen die aan de veiligheidsstandaards voldoen.

Deze maatregel – die ook in het verleden veel werd besproken – heeft als doel de toeristische gebieden op het eiland veiliger te maken en het bevorderen van samenwerking op het gebied van veiligheid. De minister was in Miami toen hij geïnformeerd werd over de overval. Hij vindt het natuurlijk heel jammer maar is tegelijkertijd erg blij dat niemand gewond is geraakt. Volgens El Hakim moet iedereen nu samenwerken om de criminaliteit te verminderen en zo het vertrouwen in het eiland te waarborgen.

Veiligheidsmaatregelen

Ook de exploitant van Renaissance, MetaCorp Curaçao, kondigt aanscherping van de veiligheidsmaatregelen aan. Dit zegt de woordvoerder Angelo Martes. Hij wilde echter nog geen commentaar geven op de maatregelen die minister El Hakim wil gaan nemen en concentreerde zich op wat het bedrijf zelf kan en zal doen. Martes betreurt het dat Curaçao weer te maken heeft met een overval op een winkel. Hij kan natuurlijk niet in details treden over de veiligheidsplannen. Hij zegt dat er diverse ‘onzichtbare’ maatregelen genomen zullen worden, evenals maatregelen die het publiek kan ‘zien’. Verder is MetaCorp de werknemers dankbaar voor de manier waarop zij met dit ‘twee minuten’ incident zijn omgegaan. Ze zorgden goed voor elkaar, maar vooral voor de toeristen die dit allemaal hebben meegemaakt.

Overval

Twee in het wit geklede scooterrijders met witte helmen op hebben zaterdagochtend een juwelier overvallen die dure Breitlinghorloges verkoopt. De twee mannen kwamen uit de richting van het Rif Stadion en reden vanachter het gebouw richting de winkel. Ze parkeerden hun scooter precies voor de zaak, liepen naar binnen en bevolen iedereen onder bedreiging van vuurwapens op de grond te gaan liggen. De daders hebben toen de toonbanken kapot geslagen en hebben veel dure horloges van het merk Breitling in een zwarte handtas verstopt en vluchtten weg. De politie vond een scooter in de mondi in de buurt van de Van Leeuwenhoekstraat die ze in beslag hebben genomen voor verder onderzoek. De politie denkt dat de daders met een ander vervoermiddel ervandoor zijn gegaan.

Het Atrako-team doet verder onderzoek in deze zaak en vraagt iedereen die een tip heeft in verband met deze zaak, om contact op te nemen met telefoonnummers 866-6192, 866-6140, 911 of het anonieme nummer 108.

Bron: Amigoe

Naar aanleiding van het artikel over Curaçao, een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden op Artikel 7 ben ik dit onderwerp verder in de gaten blijven houden en kwam ik het artikel ‘Tegenaanval is begonnen’ tegen in het AD of het Antilliaanse Dagblad. Het dictatorverhaal van Brandpunt wordt door MP Schotte weggezet als een miscommunicatie tussen overheid en burgers.

WILLEMSTAD — PS-Statenlid en tevens voorzitter van de Enquête-commissie ‘VNA/VDC en onderzoeksmethoden OM’ Jaime Cordoba gaat ervan uit dat de parlementaire enquête over twee weken van start gaat. De startdatum van de hoorzittingen hangt volgens Cordoba af van hoeveel tijd

Cordoba benadrukte vanochtend dat de parlementaire enquête als een feitenonderzoek moet worden gezien die de op feiten gebaseerde waarheid naar buiten moet brengen. Het PS-Statenlid is sinds afgelopen weekeinde bezig met de voorbereidingen van de parlementaire enquête. Afspraken met getuigen In deze fase zal hij veelvuldig met de commissieleden, de externe deskundigen om de tafel zitten, aldus Cordoba.

In de komende dagen wordt ook veel tijd besteed aan het inlezen. Zo worden in deze fase alle relevante rapporten en documenten, maar ook de Enquêteregeling zelf, door de commissieleden doorgenomen. In deze periode zullen ook afspraken worden gemaakt met personen die op de basislijst van getuigen en deskundigen staan vermeld. Cordoba verwacht dat alle voorbereidingen binnen een tot twee weken klaar kunnen zijn, zodat de parlementaire enquête over twee weken van start kan gaan. Volgens het PS-lid kan het volk erop vertrouwen dat de werkzaamheden van de onderzoekscommissie zo nauwkeurig en zo vertrouwelijk mogelijk zullen plaatsvinden. Cordoba sprak van een historisch onderzoek.

“Niet alleen is dit de eerste parlementaire enquête van het land Curaçao, maar dit geeft ook aan dat onze maatschappij aan het veranderen is. Vroeger durfde niemand zijn of haar mond open te doen en vraagtekens te plaatsen bij het handelen van instanties in onze gemeenschap. Ik heb ook geleerd dat je niets fouts kunt zeggen over bijvoorbeeld priesters. Heel lang durfde niemand iets te zeggen over rechters, maar zij zijn ook mensen en mensen kunnen fouten maken. En mijn filosofie is dat als je een fout maakt, je voor de gevolgen daarvan moet instaan.

Eindrapport openbaar

De hoorzittingen van de onderzoekscommissie zullen niet openbaar zijn. Het eindrapport dus wel. De getuigen zullen onder ede worden gehoord. Het is de bedoeling dat het parlementair onderzoek zes maanden in beslag neemt. Het eindrapport van de commissie moet eind november klaar zijn.

Bron: Amigoe

WILLEMSTAD — De tarieven voor water en elektriciteit zijn vanaf 1 juni aangepast. Dat is voortaan ook op de nutsrekening terug te zien. Nutsbedrijf Aqualectra preciseert vanaf nu de twee componenten van het tarief voor water en elektriciteit op de rekening, maar ook het totale tarief.

Zo kunnen gebruikers beter controleren welke component is aangepast. Sinds gisteren gebruikt Aqualectra ook een brandstofclausule. Dit tarief is gekoppeld aan de brandstofkosten van het nutsbedrijf voor productie.

De elektriciteitstarieven voor huishoudens zijn tot 250 kWh verbruik 0,26 gulden per kWh. De brandstofclausule bedraagt 0,39 gulden per kWh.

In totaal is het tarief voor elektriciteit 0,65 gulden per kWh.

Vanaf het verbruik van 250 kWh tot 350 kWh per maand bedraagt het basistarief voor stroom 0,37 gulden per kWh. Totaal bedraagt het tarief dan 0,76 gulden per kWh.

Huishoudens, die er maandelijks meer dan 350 kWh per maand doorheen jagen, betalen 0,41 gulden per kWh. Totaal komt dat neer op 0,80 gulden per kWh.

Als bijvoorbeeld een huishouden per maand 380 kWh per maand verbruikt, betaalt het gezin aan het eind van de maand 263,39 gulden. Voor de eerste 250 kWh geldt het tarief van 0,65 gulden per kWh. Over de volgende 100 kWh berekent Aqualectra het tarief van 0,76 gulden per kWh. De overige stroom, 30 kWh, wordt belast met 0,80 gulden per kWh.

Voor water gelden er ook diverse tarieven. Huishoudens betalen tot en met 9 m³ 7,79 gulden per m³. Dit bedrag bestaat uit de brandstofclausule, die 2,85 gulden bedraagt, en het variabele deel dat 4,93 per m³ omvat.

Tussen het verbruik van 9 m³ tot en met 12 m³ water betaalt de consument 12,94 gulden per m³. Het variabele deel kost 10,09 gulden per kWh.

Boven de 12 m³ tot en met 20 m³ verbruik van water legt een huishouden 12,03 gulden neer per m³.

Boven de 20 m3³ is dit echter 13,99 per m³ water. Aqualectra raadt huishoudens aan om in de warmere maanden economischer om te gaan met het verbruik van water en elektriciteit. Dat kan door elektrische apparaten bij stilstand uit het stopcontact te halen en het lekverlies bij kranen op te lossen.

WILLEMSTAD — Nadat de realisatie van het megaproject Ocean Front Islands Boulevard & Kiki Beach, goed voor een investering van 1,3 miljard gulden, vorig jaar oktober werd aangekondigd, bleef het daarna opvallend stil rond het project. De op Curaçao woonachtige projectontwikkelaar Christiaan van Assendelft van Wijck raakt echter steeds meer in opspraak door negatieve berichtgevingen rond zijn persoon. Het kabinet van premier Gerrit Schotte (MFK) blijft desondanks positief over het project.

Schotte en de ministers Abdul Nasser el Hakim (Economische Ontwikkeling, MFK) en Charles Cooper (Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning, MAN) stonden stralend op de foto samen met Van Assendelft van Wijck (hierna: Van Assendelft), toen het project wereldkundig werd gemaakt. Intussen staan de ministers er heel wat afstandelijker tegenover.

De eerste fase van het project is de aanleg van een zogenaamde ‘beach boulevard’, met een lengte van 1100 meter en twee eilandjes van elk 5000 vierkante meter.

De tweede fase omvat wederom een ‘beach boulevard’, van 4,5 kilometer en tien eilandjes voor de zuidkust. El Hakim zegt dat hij Van Assendelft slechts één keer heeft ontmoet en hem daarna nooit meer heeft gesproken. Hij verwijst naar zijn collega Cooper, omdat volgens El Hakim de nodige vergunningen nog moeten worden afgegeven.

Ook minister Cooper stelt de ontwikkelaar slechts eenmaal te hebben ontmoet en sinds de aankondiging van het project nooit meer iets van hem te hebben vernomen. Hij vult aan dat Van Assendelft een onaanvaardbaar voorstel deed: erfpachtrecht voor 99 jaar, tegen een prijs van tussen de 25 cent en 1 gulden per vierkante meter. Dit is volgens Cooper wettelijk onmogelijk. De minister verwijst op zijn beurt naar premier Schotte voor de laatste stand van zaken. Een woordvoerder van het ministerie van Algemene Zaken zegt echter dat voor informatie over het project contact moet worden gezocht met Van Assendelft. Wel weet de woordvoerder te melden dat premier Schotte positief tegenover het project staat.

Aangiftes

Volgens documenten waar deze krant over beschikt heeft Van Assendelft ‘antecedenten’ (dit zijn bijvoorbeeld aangiftes, het in aanraking geweest zijn met politie en/ of justitie en ingestelde opsporingsonderzoeken) voor onder andere geweldsdelicten als doodslag, mishandeling met voorbedachten rade, vernieling, verduistering en opzetheling. Volgens zijn voormalige zakenpartner Leonardus G.M. Nipshagen uit Amsterdam lopen er zowel op Curaçao als in België onderzoeken vanuit de Openbare Ministeries (OM) tegen hem.

Daarnaast is er een privédetectivebureau dat uitgebreid onderzoek heeft verricht naar Van Assendelft. Een van de conclusies die worden getrokken aan de hand van het onderzoek is dat er genoeg ‘feiten, incidenten, verdenkingen en bewijzen met betrekking tot internationale criminele activiteiten zijn die een (financieel) strafrechtelijk onderzoek en belastingonderzoek kunnen rechtvaardigen’.

Het vermoeden van de onderzoeker is dat Van Assendelft ‘een internationaal opererende meesteroplichter’ is. Hij heeft volgens het rapport circa 12,5 miljoen euro weten te vergaren uit zijn oplichtingpraktijken. Het overgrote gedeelte van dit geld zou Van Assendelft hebben verkregen uit de afpersing van zijn voormalige zakenpartner Nipshagen.

Bedreiging en afpersing

Nipshagen deed enkele dagen geleden in Amsterdam weer aangifte van bedreiging, afpersing en chantage tegen Van Assendelft. In het opgestelde proces-verbaal doet deze voormalige zakenpartner uitgebreid verslag van intimidaties en allerhande bedreigingen – waaronder het plaatsen van een pistool op zijn hoofd door Van Assendelft en verbale dreigementen om zijn kinderen te vermoorden, evenals zijn Amsterdamse grachtenpanden, waaronder het Blauwe Huis op de Herengracht te laten kraken, als Nipshagen niet de door Van Assendelft voorgeschotelde contracten zou tekenen. Nipshagen werd eind 1990, begin 1991 benaderd door Van Assendelft met een voorstel om ieder 1 miljoen gulden te investeren in de in- en verkoop van Amsterdamse grachtenpanden. Hij ging hier, ‘dom genoeg’, zoals hij dat zelf zegt, op in. Aanvankelijk zou Van Assendelft hebben aangegeven dat hij zijn 1 miljoen gulden, die hij in contanten bij zich had, in de onroerendgoedsector had verdiend. Later zou hij Nipshagen hebben verteld dat het geld afkomstig was van een ripdeal. Op 31 januari 1991 besloten Nipshagen en Van Assendelft samen Moiza Investments over te nemen. Deze samenwerking heeft ongeveer tweeënhalf jaar geduurd waarbij Van Assendelft Nipshagen voor ongeveer 10 miljoen gulden heeft laten investeren in diverse projecten, aldus de aangifte.

Eigendomsoverdracht

In het jaar 1993 ging het mis. Volgens Nipshagen wordt hij na veel intimidatie en bedreigingen, waaronder het plaatsen van een pistool op zijn hoofd, gedwongen om op 14 juli 1993 een overeenkomst te ondertekenen. In deze overeenkomst wordt min of meer alles (boot, auto en diverse panden) overgedragen aan Van Assendelft. Wel bleef Nipshagen het recht behouden op de helft van de winst boven de boekwaarde, als het een en ander zou worden verkocht.

Voor deze eerste bedreiging heeft Nipshagen destijds, in 1993, een aangifte gedaan bij de politie. In november van dat jaar zou Nipshagen opnieuw door Van Assendelft bedreigd zijn met een pistool op het hoofd waarbij Nipshagen ditmaal zou zijn gedwongen een nieuwe overeenkomst te onderteken. Hierbij werd ook afstand gedaan van alle winstrechten boven de boekwaarde van de opgebouwde portfoliopanden, aldus Nipshagen.

Volgens Nipshagen heeft deze overeenkomst voor hemzelf tot een schadebedrag geleid van 5 tot 10 miljoen gulden. Van deze tweede bedreiging heeft hij geen aangifte gedaan. Jaren later, in 2010, loopt Nipshagen die ook hier op het eiland zakelijke belangen heeft, in een hotel op Curaçao toevallig Van Assendelft tegen het lijf. Nipshagen werd, naar eigen zeggen, in het gezicht gespuugd en uitgescholden ‘voor van alles en nog wat’.

Voor Nipshagen was dit de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen waarna hij een privédetective in de arm nam waaruit uiteindelijk een substantieel rapport zou voortvloeien. Intussen is ook een zoektocht gaande naar meerdere gedupeerden waar binnenkort meer over te horen zal zijn. Van Assendelft is ook bekend van de locatie waar nu St. Tropez Oceanclub is gevestigd, op het terrein van het gesloopte monument Stella Maris, aan de Pietermaaiweg 152.

Dit pand stond op de monumentenlijst en was beschermd toen het door Van Assendelft werd gesloopt. Hij heeft altijd ontkend dat het om opzettelijke sloop ging en meende destijds dat het gebouw door werkzaamheden gedeeltelijk was ingestort. Om veiligheidsredenen zou hij vervolgens het resterende gedeelte hebben gesloopt.

De Amigoe beschikt over een verklaring van een voormalige relatie van Van Assendelft tegenover het OM, die dit tegenspreekt.

Op het bewuste terrein is veel aan landwinning gedaan. Zowel het zwembad als het terras van St. Tropez is op illegaal gewonnen grond uit de zee aangelegd. Cooper beaamt dat er sprake is van illegale landwinning en dat deze situatie nog voor zijn aantreden als minister is ontstaan. Hij licht toe dat de huidige eigenaar van St. Tropez inmiddels contact heeft gezocht met de daarvoor verantwoordelijke dienst en dat de gesprekken over de mogelijke legalisatie van de bouwwerken gaande zijn.

Het daarnaast gelegen pand, Villa Toscane, is eveneens omstreden. Ook daar zou op grote schaal aan illegale landwinning zijn gedaan. Tegen de villa zijn op het illegaal gewonnen land, acht luxe zeezicht appartementen gebouwd.

Desondanks kreeg Van Assendelft hiervoor, drie weken na de lancering van het project Kiki Beach, op 19 november vorig jaar een splitsingsvergunning.

NOTE: Sloop monument

Van Assendelft heeft in 1999 een monument aan de Keizergracht 369, een grachtenpand naast het kunst- en wetenschap cultuurcentrum Felix Meritis in Amsterdam, tijdens een voorstelling van Freek de Jonge vrijwel geheel gesloopt. Ook het pand aan de Keizersgracht 221 werd in 2003 illegaal verbouwd waarvoor verschillende bouwstops werden uitgegeven. Van Assendelft werd op 9 augustus 2007 zowel in hoger beroep als in cassatie veroordeeld voor het bedreigen en mishandelen van twee bouwinspectrices, Clemens en Oost, inzake het bovengenoemde monument. Van Assendelft heeft hiervoor gevangen gezeten in Lelystad, waarop een deel van de gevangenisstraf werd omgezet naar een taakstraf. Deze taakstraf zou uiteindelijk hier, bij de sociale werkplaats van Groot St. Martha, worden uitgevoerd.

Bron: Amigoe

Megaproject Kiki Beach

WILLEMSTAD — Leonardus Nipshagen heeft enkele dagen geleden in Amsterdam aangifte gedaan van bedreiging, afpersing en chantage in 1993 tegen zijn voormalige zakenpartner Christiaan Van Assendelft van Wijck.

Van Assendelft van Wijck is de projectontwikkelaar achter het megaproject Ocean Front Islands Boulevard & Kiki Beach (aan de kuststrook van Marichi tot en met Club Saint Tropez), waarmee een investering van 1,3 miljard gulden is gemoeid. Vorig jaar oktober werd het project aangekondigd. Sindsdien is er niets meer vernomen van het project en de betrokken ministers wijzen allemaal naar iemand anders.

In het opgestelde proces- verbaal doet deze voormalige zakenpartner uitgebreid verslag van intimidaties en allerhande bedreigingen – waaronder het plaatsen van een pistool op zijn hoofd door Van Assendelft van Wijck en verbale dreigementen om zijn kinderen te vermoorden, evenals het laten kraken van zijn Amsterdamse grachtenpanden, waaronder het Blauwe Huis op de Herengracht – als Nipshagen niet de door Van Assendelft van Wijck voorgeschotelde contracten zou tekenen. Van Assendelft van Wijck spreekt in een artikel (Zie onder) van deze krant over een lastercampagne tegen zijn persoon en valse aangiften. “Vindt u het niet opmerkelijk dat Nipshagen twintig jaar wacht?”, aldus de projectontwikkelaar.

Valse aangiften in lastercampagne

Van Assendelft van Wijck:

WILLEMSTAD — In een reactie na inzage van het hiernaast verschenen artikel ‘Kiki Beach eilandjes op los zand’, neemt Christiaan van Assendelft van Wijck (hierna: Van Assendelft) afstand van de recente aangifte van zijn voormalige zakenpartner Leonardus Nipshagen.

“Deze lastercampagne kent geen grenzen, het gaat om valse aangiften die mij en mijn kinderen enorm kunnen schaden. Vindt u het niet opmerkelijk dat Nipshagen twintig jaar wacht? En wat heeft justitie gedaan met zijn vermeende en betwiste aangiften tegen mij? Niets”, aldus Van Assendelft.

Hij bevestigt hetgeen minister Charles Cooper van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (MAN) zegt over zijn voorstel inzake erfpacht voor de terreinen die benodigd zijn om Ocean Front Islands Boulevard & Kiki Beach te realiseren: “Dat was onze eis, daar heeft de minister gelijk in. Het is aan de overheid om daar ja of nee op te zeggen.” Hij zegt ook dat St. Tropez geheel met vergunningen is gebouwd en dat de beach club al ‘geruime tijd niet meer in zijn handen is’.

Veroordeling

Over zijn veroordeling in 2007 vanwege het bedreigen en mishandelen van twee bouwinspecteurs, Clemens en Oost, stelt hij het volgende: “Clemens is overigens een man, het OM heeft destijds een voorstel gedaan om tegen betaling van 1000 euro de zaak te schikken. Mijn advocaat gaf het advies uit om de tenlastelegging aan te vechten. Dit was in 2003 en pas in 2007 vond de veroordeling plaats waarbij een taakstraf van drie weken werd opgelegd. Door een fout van de reclassering, werd ik drie dagen achter slot en grendel in Lelystad geplaatst. Dit omdat ik mij zou hebben willen onttrekken aan de taakstraf, die ik overigens naar tevredenheid heb uitgevoerd. Het was een foute inschatting van mijn kant want vier jaar en 200.000 euro later, had ik toch beter kunnen schikken voor het oorspronkelijk bedrag van 1000 euro.”

Meesteroplichter?

Het onderzoek dat door het detectivebureau is uitgevoerd omschrijft hij als ‘bedenkelijk’. Tot slot meent hij: “Internationale meesteroplichter? Ik ben er nimmer voor veroordeeld, maar na het lezen van uw artikel natuurlijk wel”, aldus Van Assendelft.

AMSTERDAM — De olieprijs heeft de scherpe daling die vorige week werd ingezet vandaag doorgezet. Door de magere vooruitzichten voor de internationale economie verwachten beleggers dat de vraag naar olie zal dalen.

De prijs van een vat Amerikaanse olie zakte vanochtend met 2 procent tot 81,60 dollar. Daarmee kost een vat ruim 10 dollar minder dan aan het begin van de vorige handelsweek. Amerikaanse olie was begin oktober vorig jaar voor het laatst goedkoper dan nu. Brentolie daalde met bijna 2 procent, tot 96,70 dollar per vat.

De Noordzee-olie noteerde begin vorige week nog 108 dollar per vat. Begin mei lag die prijs op bijna 120 dollar. De prijs van Brentolie staat nu op het laagste peil sinds begin februari vorig jaar. Eind vorige week werd de oliemarkt opgeschrikt door tegenvallende berichten over de Amerikaanse en Chinese economie. Die vergroten de zorgen over een verdere verslechtering van de wereldeconomie. Die zorgen wegen momenteel zwaarder dan die over de gevolgen van de olieboycot tegen Iran, die eerder voor een stijging van de olieprijs zorgde.

Bron: Amigoe

Willemstad – De prijs van benzine blijft deze maand gelijk aan die van mei: 2,611 gulden per liter. Dat bevestigt Bureau Telecommunicatie Post & Utiliteiten (BTP&U). De prijs van diesel daalt licht van 2,099 tot 2,065 gulden per liter aan de pomp. Ook de prijzen van gascilinders zijn onveranderd: 66,50 gulden voor een grote gascilinder van 100 lbs; en 14,80 gulden voor een gasbom van 20 lbs.

De nieuwe prijzen gaan per vandaag, maandag 4 juni in.

Tot nader order.

Over de benzineprijs bestaat wel wat onvrede, omdat BTP&U begin mei formeel aankondigde dat het tarief voor een liter Mogas 95 benzine na twee keer te zijn verhoogd, iets zou dalen. Dat blijkt niet het geval. Een overzicht van de regering wijst zelfs uit dat de aankoopprijs van benzine is toegenomen van 1,554 gulden per 30 april naar 1,587 vanaf 4 juni. Het verschil waardoor het eindverbruikerstarief toch gelijk kon blijven, is gecompenseerd met een lagere ‘recovery’. De aankoopprijs van LSD (Low Sulfur Diesel) daalde wel van 1,623 gulden per liter naar 1,594 nu.

Bron: Antiliaans Dagblad

‘Kans is groot dat botika’s niet meer voldoende medicijnen kunnen inkopen’

Willemstad – De Vereniging Apothekers Eigenaren (VAE) doet een dringend verzoek aan minister van Financiën George Jamaloodin (MFK) om aan de lopende verplichtingen te voldoen.

Alleen op deze manier kunnen alle verzekerden volgens voorzitter van de VAE, Shaheen Elhage, tijdig hun medicatie krijgen. Volgens de voorzitter kan een tekort aan medicijnen ontstaan omdat zowel stichting Bureau Ziektekostenvoorziening (BZV), Fonds Ziektekosten Overheidsgepensioneerden (FZOG) als de Sociale Verzekeringsbank (SVB) te laat betalen. Het gevolg hiervan is dat de apothekers hun leveranciers niet meer kunnen betalen.

,,Deze week zullen de leveranciers moeten beslissen of zij de botika’s nog meer krediet gaan verlenen. Martijn Trading heeft al besloten dat niet meer te doen en heeft diverse botika’s al op cash betaling gezet. Dat betekent dat de kans groot is dat na deze week veel botika’s niet meer voldoende kunnen inkopen”, legt Elhage uit.

De BZV heeft volgens VAE toegezegd dat zonodig een voorschot van 90 of 95 procent betaald wordt aan de botika’s. Door deze regeling zouden de apotheken tijdig betaald kunnen krijgen, zodat de geneesmiddelenvoorziening niet meer in gevaar komt. De SVB hanteert indien nodig dezelfde regeling.

,,Met het FZOG is helaas een dergelijke afspraak niet te maken. Deze afspraak is door de BZV slechts één keer nagekomen. Alleen in de maand april heeft BZV een voorschot betaald. In de maand mei heeft de BZV geen voorschotbetaling gedaan. Ook het FZOG loopt nog steeds achter met de betalingen. Weliswaar is deze week december 2011 betaald, maar januari en februari 2012 hadden volgens afspraak ook al betaald moeten zijn”, aldus Elhage.

De apotheken willen aan iedereen laten weten dat eventuele tekorten aan geneesmiddelen niet veroorzaakt worden ‘omdat de botika’s niet hun best doen, maar omdat zij niet op tijd betaald worden en daarom niet meer kunnen inkopen’.

Bron: Antiliaans Dagblad

Willemstad – De PAR, bij monde van Zita Jesus-Leito ziet in het verslag over het Parlement in de Wijk, dat deze week in de Staten besproken werd, een bewijs dat er na het aantreden van het kabinet Schotte niets meer is gebeurd in de wijken.

,,Ten tijde van de PAR is het integraal plan voor de wijkontwikkeling opgesteld, samen met de toenmalige Nederlandse minister Ella Vogelaar. Via gelden in het Sociaal Economisch Initiatief (SEI) werd aandacht geschonken aan wijken en armoede. Ook Reda Sosial heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de armoedebestrijding”, zo somt het Statenlid op.

Maar na het aantreden van het huidige kabinet werd het project ‘Plan Nashonal di Bario’ opgezet. Jesus-Leito: ,,Ik kan niet anders concluderen dan dat na 18 maanden hier nog geen enkel resultaat van te bespeuren is. Er worden allerhande inventarisaties gedaan, maar er gebeurt verder weinig. Sterker nog, een project als Formashon i Alegria waarbij naschoolse opvang verzorgd wordt voor leerlingen van vier scholen voor speciaal onderwijs, in totaal 300 leerlingen, wordt gewoon stilgelegd. Ook de subsidie aan het kenniscentrum voor bedrijven en beroepsopleidingen (KBB) is stopgezet.”

Het gebrek aan continuïteit in de wijken blijkt wel uit het Parlementsverslag, zo vindt Jesus-Leito, waarin de bewoners klagen over de straatverlichting, de veiligheid, het openbaar vervoer, de recreatie voor jongeren, vervuiling en rioleringsproblemen en het gebrek aan kinderopvang voor alleenstaande moeders.

Bron: Antiliaans Dagblad

Willemstad – Op de kruising Schottegatweg Oost met Mercuriusstraat vond vrijdag om 17.05 een ongeluk plaats waarbij een motorrijder in botsing kwam met een politiewagen en een ander voertuig ter plekke, waarna de motorrijder zich op zijn motor uit de voeten maakte.

Later op de middag werd de betrokken motorfiets gesignaleerd op de F.D.Rooseveltweg ter hoogte van het tankstation. Bij het zien van de politiepatrouille verhoogde de motorrijder zijn snelheid en reed in de richting van het vliegveld. Bij een winkelcentrum op de Rooseveltweg botste de motorfiets met zeer hoge snelheid tegen een pick-up die voorgesorteerd stond om linksaf te slaan. Als gevolg van de botsing raakte de motorrijder op verschillende plekken gewond en moest met een ambulance naar de polikliniek van het Sint Elisabeth Hospitaal worden vervoerd waar hij opgenomen werd op de intensive care afdeling. De staat van de motorrijder is volgens de politie zorgwekkend. Het onderzoek wordt voortgezet.

Uitzichtloze remise

De Centrale Bank van Aruba (CBA) publiceerde op 11 mei 2012 de financiële cijfers over 2011 (Annual Statistical Digest 2011 (ASD 2011). Uit de gegevens blijkt dat het tekort tussen overheidsinkomsten en –uitgaven steeds groter wordt. In 2009 nam het tekort toe tot 120.2 miljoen florin, in 2010 tot Afl. 173.3 miljoen en in 2011 tot Afl. 311.4 miljoen. De economische groei in 2011 bedroeg een opmerkelijke 8.9%, terwijl de groei in 2010 afnam met 3.2%. De verdere financiële gegevens lijken een dergelijke extreme groei niet te rechtvaardigen. De totale overheidsschuld bedraagt thans Afl. 2.771.9.

Het aantal verkeersongevallen en de criminaliteit namen in 2010 aanzienlijk toe. Sinds enkele jaren wordt het aantal verwijderde of uitgezette illegale vreemdelingen niet meer bijgehouden. De gegevens over onderwijs over 2010 en 2011 ontbreken. Op grond van de consumerprice-index is Aruba het duurste land binnen het Koninkrijk. De schuld aan de APFA steeg in 2011 tot Afl. 212.9 miljoen. De schuld van de overheid aan de SVB bedroeg 95.4 miljoen in 2011. Voor 2012 wordt het operationeel tekort van de SVB geschat op Afl. 43.5 miljoen. Private loans in 2010 bedroegen Afl. 63.2 miljoen in 2010 en 226.6 miljoen in 2011. Dit betekent dat ook de bevolking meer schulden maakte. In 2011 werd door Aruba 137.4 miljoen aan rente op leningen betaald. Voor Nederland was dat 10.4 miljard euro. De Nederlandse staatsschuld bedraagt thans 405.5 miljard euro.

Opmerkelijk is dat de cijfers van de CBA nog steeds aanzienlijk afwijken van de gegevens van het CBS. Waarom dat is wordt nergens duidelijk. Ook zijn de cijfers zonder uitleg tot 2000 weer naar boven bijgesteld, met name wat betreft de buitenlandse en binnenlandse overheidsschuld. In januari 2012 bedroeg het aantal inwoners (volgens de CBA) in 2009 nog 106.794, voor 2010 was dat 108.163. In mei 2012 waren deze aantallen naar beneden bijgesteld tot 102.057 (2009), 102.135 (2010) en 102.411 (2011). Aanpassing van bevolkingsaantal vond ook plaats onder het vorige kabinet Eman, wellicht om de groeiende aantallen toegelaten vreemdelingen te maskeren?

De zwaartekracht van de stijgende schuldenlast

De financiële huishouding van overheden is door de kredietcrisis verder verslechterd. Het risico bestaat dat een zichzelf versterkend proces ontstaat: de rentelasten op de hoge staatsschuld worden zo groot dat de begroting steeds verder uit evenwicht raakt, waardoor alleen al voor de rentebetalingen nieuwe schulden moeten worden gemaakt. De omvang van de staatsschuld verschilt van land tot land. Voor de eurozone lag dit in 2008 op circa 70%, maar in Italië en Griekenland op circa 100%, terwijl de Luxemburgse staatsschuld met circa 13% zeer bescheiden was. De grootste barrière voor een sluitende begroting zijn de te hoge schulden van landen, bedrijven en huishoudens. Daardoor lijkt de crisis onoplosbaar. De ultieme maatregel zou een hogere inflatie zijn.

Het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) deed onderzoek naar de financiële situatie van de Nederlandse burger. Ruim 3,7 miljoen huishoudens in Nederland leende in 2011. Vooral het aantal informele leningen steeg. Wanneer rood staan ook tot een lening wordt gerekend heeft 62% van de huishoudens het afgelopen jaar een lening gehad. Eén op de vijf huishoudens (19%) staat structureel, iedere maand, rood.

De 3% norm

De schuldquota van Aruba ligt dit jaar tegen de 60% van het GDP. De Valero raffinaderij is nog buiten bedrijf. Ten onrechte melden de Arubaanse politici dat de ‘internationale’ 3% norm die gesteld wordt aan het begrotingstekort, óók in Aruba wordt gehaald. De 3% norm is het maximale verlies dat een land jaarlijks ‘verantwoord’ zou mogen maken. Dit is echter geen deugdelijke begrotingsdiscipline omdat de schulden blijven toenemen. Bovendien is de 3% norm ingesteld om de euro te redden en is helemaal geen internationale monetaire maatstaf. Juan David Yrausquin (AVP) riep 23 mei 2012 op tot een politiek debat, waarin de partijen in het parlement zich uitspreken over hoe zij menen het begrotingstekort met de afgesproken 3% terug te brengen. Het volk moet weten hoe het met de ’s Lands financiën staat vanwege het komende verkiezingsjaar. De waarheid is echter zéér onaangenaam. De overheidsschuld steeg in 2009 met 8%, in 2010 met 5.6% en in 2011 met 2.7%. Dat laatste percentage lijkt laag, maar de enorme stijging van de overheidsschuld met Afl. 311.4 miljoen wordt verdoezeld door de onverklaarbare stijging van het GDP met 8.9% (zie eerder artikel ‘Griekse toestanden in Aruba’). De 3% norm vermeld door Yrausquin en de minister van Financiën is dan ook inhoudsloos. Het begrotingstekort zal ingrijpend moeten worden verlaagd onder gelijktijdige omvangrijke uitgavenbeperkingen. Zou de regering werkelijk de 3% norm willen aanhouden dan had in 2010 Afl. 43.9 miljoen (3.2%) en in 2011 Afl. 167.7 miljoen (13%) bezuinigd moeten worden.

Babbelzieke zelfverheerlijking en schuldenvortex

De Caribische nieuwsbladen staan vol met politiek inventieve zelfverheerlijking. De Curaçaose munt is kwetsbaar door het tekort op de lopende rekening van de betalingsbalans. Dit geldt ook voor Aruba. De overheid zwijgt als het graf over de maatregelen die nodig zijn om de steeds hoger wordende staatsschuld te verminderen. De AVP zou de staatsschuld toch binnen enkele jaren reduceren en het begrotingstekort verminderen tot 0?. Slechts politici met visie en durf kunnen op korte termijn een strategisch beleid voor structurele bezuinigingen opstellen en uitvoeren. Ook moeten er maatregelen worden genomen die snel geld opleveren en niet alleen lastenverzwaringen zijn.

Voorstellen voor bezuinigingen

1. Inkrimping overheidspersoneel (zie steeds hogere uitgaven aan salarissen in tabel 2D GOVERNMENT FINANCIAL OPERATIONS (II) van het CBA Statistics 2011, p. 98).
2. Grondige reorganisatie van het overheidsapparaat door samenvoeging departementen/diensten, Arubahuis/Gevolmachtigde Minister in de USA en privatiseringen van bepaalde activiteiten.
3. Afschaffing/vermindering dienstauto’s en vermindering dienstreizen van politici.
4. Komende twee jaren geen salarisverhoging voor de overheid en gesubsidieerde instellingen en herziening/versobering ‘afscheidsregeling’ ministers en parlementariërs.
5. Bevriezing van het minimumloon komende twee jaar.
6. Invoering van een bijvoorbeeld Receptenbijdrage van Afl. 10,-. Invoering eigen risico bij de AZV op basis van inkomen. Herziening bezoldiging specialisten en verlaging kosten medicijnen, alleen ‘generics’.
7. Herziening/bevriezing van subsidies en onmiddellijke invoering van een BTW.
8. Terugbrenging van uitkeringen o.a. door verlaging aantal werklozen, omscholing en een strikt beleid bij toelating van vreemdelingen op de arbeidsmarkt
9. Verbetering overheidsadministraties om misbruik van AOV en AZV te verkomen. Door het niet uitschrijven van zowel Arubanen als vreemdelingen is het makkelijk terug te komen voor medische behandeling, zoals een operatie in het ziekenhuis op aanraden van een dokter in het buitenland. Ook worden zo ten onrechte AOV-rechten opgebouwd. Betere controle op de feitelijke woonplaats is nodig.
10. Verbetering van het investeringsklimaat is nodig, evenals herziening van het belastingsysteem met de invoering van BTW, verbetering van de toerismemarketing, het bevorderen van innovatie en vooral verbetering van het onderwijs.

Publieke moraal

Good Government is Bad Politics en Bad Government is Good Politics, zei Mito Croes al in 1995. Good Politics lijkt blijvend aan de macht. Bas Heine schreef in het NRC van 2 juni 2012 een behartenswaardige column over de moraal van bestuurders. “In een samenleving die doordrenkt is van het geloof in de markt” (zie gewenste economische groei van 8,9% in 2011 als rookgordijn voor stijgend begrotingstekort), “is het publieke belang iets virtueels – fijn om over te praten, fijn om anderen aan te herinneren, zonder dat het een weerslag in het eigen leven en handelen krijgt. Of men verplaatst de morele betrokkenheid ver buiten de eigen omgeving, een soort outsourcing van de publieke moraal”, zoals duurzame energie (ooit in eigen land), het democratisch Koninkrijksdeficit, een sluitende begroting over vijf jaar, dienstreizen naar verre landen zonder duidelijk doel, theoretisch goede betrekkingen binnen het Koninkrijk – verslaafden en rampenslachtoffers elders. “Bij zijn aantreden kortte de nieuwe Franse president Hollande zichzelf en zijn ministers met dertig procent in hun salaris. Hij nam de trein naar Brussel in plaats van een privéjet en schoof bescheiden aan in de studio van het televisiejournaal, in plaats van een cameraploeg op het Élysée te ontbieden. Anders dan zijn voorganger laat Hollande zien dat eisen aan de samenleving ook eisen aan hemzelf inhouden. Dat is de nieuwe publieke moraal”. Het is afwachten of Caribische politici over hun eigen schaduw heen kunnen springen en het publiek belang willen dienen in woord én daad.

John de Vries en Renée van Aller

Door Martine Hofhuis en Annemarijke Bach Kolling

Enkele weken geleden oordeelde de kortgedingrechter dat UTS niet verplicht was om de flexibele arbeidskrachten die daar bij UTS werkzaam zijn een vast contract aan te bieden. Deze uitspraak heeft veel stof doen opwaaien. De discussie rondom flexibele arbeidskrachten die werkzaam zijn bij enkele overheidsorganisaties woedt echter al enige tijd. Even het geheugen opfrissen. In juni 2011 heeft premier Schotte de directies van overheidsorganisaties per brief laten weten dat de regering het wenselijk acht dat er bij deze organisaties zo min mogelijk gebruik wordt gemaakt van werknemers met een flexibel dienstverband.

Onder werknemers met een flexibel dienstverband (ook wel genoemd: ‘flexwerkers’) wordt verstaan:

– uitzendkrachten,

– oproep- of invalkrachten

– en werknemers met een kortlopend arbeidscontract.

De achterliggende gedachte van de regering is dat van overheidsorganisaties wordt verwacht dat zij naast hun commerciële doelstellingen, ook hun sociaal maatschappelijke taken vervullen, waaronder ook het bieden van rechtszekerheid aan werknemers.

Flexibele arbeidskrachten hebben die rechtszekerheid niet.

Eind 2011 kwamen de flexibele arbeidskrachten die al sinds jaar en dag werkzaamheden verrichten bij Aqualectra en UTS in opstand omdat zij niet dezelfde arbeidsvoorwaarden hadden als hun collega’s in loondienst.

De Staten spraken de wens uit dat de betreffende organisaties de flexibele arbeidskrachten in dienst zouden nemen. Schotte concludeerde zelfs dat er sprake was van misbruik van de uitzendkrachten.

Helaas voor de uitzendkrachten, maar het mocht allemaal niet baten. In maart 2012 besloot een aantal van de flexibele arbeidskrachten bij UTS/TDS om verhaal te halen bij de rechter. In totaal 27 arbeidskrachten die werkzaam waren bij UTS en TDS op grond van een detacheringsovereenkomst tussen UTS/TDS en een viertal detacheringsbureaus spanden een kort geding aan tegen zowel UTS en TDS als de detacheringsbureaus.

De arbeidskrachten beklaagden zich erover dat zij al jaren bij UTS en TDS werkzaamheden uitvoerden, zonder zicht op een vaste aanstelling bij UTS en TDS. UTS en TDS zouden stelselmatig weigeren om hun een vaste dienstbetrekking aan te bieden, niet alleen tegen de wil van de werknemers, maar ook tegen de wil van de overheid in. Dit is volgens hen in strijd met het beginsel van het goed werkgeverschap. De rechter in kort geding volgde de standpunten van de arbeidskrachten niet en oordeelde dat UTS en TDS niet tegen hun wil in gedwongen kunnen worden om de arbeidskrachten in dienst te nemen. Dat Schotte heeft aangegeven dat hij en het parlement het wenselijk vinden dat de bedrijven hen wel in vaste dienst zouden nemen, is niet van belang.

Schottes wil is vooralsnog geen wet. Een tegenvaller natuurlijk voor de arbeidskrachten maar is deze uitspraak vanuit juridisch opzicht verrassend te noemen? Hierna volgt een korte toelichting op de juridische positie van uitzendkrachten.

Bij ‘uitzending’ zijn drie partijen betrokken:

1)- de uitzendkracht,

2)- het uitzendbureau

3)- en de opdrachtgever.

We spreken van een uitzendkracht als een werknemer ter beschikking wordt gesteld aan een derde, de opdrachtgever die ook wel inlener wordt genoemd. Hoewel de uitzendkracht de werkzaamheden feitelijk bij de opdrachtgever/ inlener uitvoert en deze ook het gezag heeft over de uitzendkracht, bestaat er tussen hen geen arbeidsovereenkomst. Tussen de uitzendkracht en het uitzendbureau kan daarentegen wel een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd ontstaan. De uitzendkracht valt daarmee qua arbeidsrechtelijke bescherming dus niet tussen wal en schip.

‘Detachering’ is een bijzondere vorm van uitzending. Bij uitzending heeft de uitzendkracht doorgaans een arbeidsovereenkomst voor de duur van de opdracht en bij detachering is de werknemer veelal voor een langere (of vaste) periode in dienst van het detacheringsbureau. In het geval van UTS en TDS hadden de vier bedrijven een detacheringsovereenkomst met UTS en TDS.

In de Landsverordening op het ter beschikking stellen van arbeidskrachten is geregeld dat uitzendbureaus en detacheringsbureaus een vergunning nodig hebben. Of deze landsverordening in de praktijk ook wordt nageleefd en gehandhaafd is echter de vraag. In de landsverordening is ter bescherming van de arbeidskrachten ook geregeld dat uitzending slechts in een beperkt aantal gevallen toegestaan is. Bijvoorbeeld bij tijdelijke afwezigheid van een vaste werknemer, bij toevallige vermeerdering van werk en spoedeisend werk. De uitzendkrachten worden voorts beschermd doordat zij slechts voor een periode van maximaal 12 maanden ter beschikking gesteld mogen worden.

Wat nu als wordt gehandeld in strijd met deze voorwaarden, zoals volgens de arbeidskrachten bij UTS/TDS het geval zou zijn?

Als hiervan sprake is, heeft dat niet tot gevolg dat er automatisch een arbeidsovereenkomst tussen de uitzendkracht en de opdrachtgever ontstaat. Het is vaste rechtspraak dat de rechtszekerheid zich hiertegen verzet. Er kan wel – gelet op de criteria van de zogenaamde kettingregel – een vast dienstverband ontstaan tussen het uitzend- of detacheringsbureau en de uitzendkracht of gedetacheerde. Ook hier op Curaçao is dit onlangs nog bevestigd.

Op 11 mei 2012 heeft de rechter geoordeeld dat er tussen de opdrachtgever en de uitzendkrachten in die zaak geen (stilzwijgende) arbeidsovereenkomst was ontstaan omdat hiervoor geen wettelijke grondslag is dan wel anderszins steun voor is in het recht. Dat er gedurende meer dan twaalf maanden ter plaatse van de opdrachtgever is gewerkt, heeft dus niet tot gevolg dat er tussen de opdrachtgever en uitzendkracht een arbeidsovereenkomst tot stand komt.

De overschrijding van de maximale duur van de ter beschikkingstelling van arbeidskrachten kan wel gevolgen hebben voor het uitzendbureau; de vergunning kan namelijk worden ingetrokken.

Interessant is dat de rechter in deze laatstgenoemde uitspraak ook een beroep van de uitzendkrachten op het initiatiefontwerp Landsverordening kortlopende contracten passeert, omdat dit wetsvoorstel ‘een controversiële kwestie betreft en het zeer de vraag is of het ontwerp in zijn huidige vorm zal worden aangenomen’.

Het wetsvoorstel kortlopende contracten beoogt het gebruik van kortlopende contracten tegen te gaan en zou meer bescherming moeten bieden aan werknemers met kortlopende contracten. Het wetsvoorstel bevat een aantal ingrijpende maatregelen om te voorkomen dat werkgevers veelvuldig gebruik (en derhalve volgens de initiatiefnemers ‘misbruik’) maken van contracten voor bepaalde tijd.

Een van die (controversiële) maatregelen is dat automatisch een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde zou ontstaan indien uitzending langer dan een jaar voortduurt en zelfs als de inlener besluit om na een jaar een andere uitzendkracht of werknemer aan te nemen voor dezelfde functie.

De Raad van Advies heeft inmiddels overigens – naar onze mening terecht – kritische kanttekeningen geplaatst bij dit wetsvoorstel. Het laatste woord is hierover dus nog niet gezegd. Kortom, het kortgedingvonnis van de UTS/TDS-uitzendkrachten is naar onze mening niet erg verrassend. Een wettelijke grondslag voor het aannemen van contractsdwang ontbreekt en vaste rechtspraak heeft uitgewezen dat de rechtszekerheid zich daartegen verzet. Het is wel verrassend dat uitzendkrachten en gedetacheerden desondanks nog steeds volharden in hun algemene stellingname dat er automatisch een vast dienstverband zou moeten ontstaan tussen hen en de opdrachtgever en dit in rechte proberen af te dwingen. Dit alles neemt overigens niet weg dat er bijzondere situaties kunnen zijn waarbij misbruik gemaakt wordt van uitzendkrachten of gedetacheerden en dat zij in die specifieke gevallen wèl bescherming kunnen afdwingen bij de rechter. Het beëindigen van de uitzend- of detacheringsovereenkomst kan namelijk in bijzondere omstandigheden ‘misbruik van bevoegdheid’ opleveren.

Van ‘misbruik van bevoegdheid’ is sprake als iemand een bevoegdheid uitoefent met geen ander doel dan een ander te schaden of met een ander doel dan waarvoor die bevoegdheid is verleend. Hierbij valt te denken aan het beëindigen van de opdracht om discriminatoire redenen (geslacht, seksuele gerichtheid, godsdienst et cetera). Ook kan het ‘schuiven’ van de werknemer tussen twee uitzendondernemingen behorende tot hetzelfde concern, met geen ander doel dan het voorkomen van een arbeidsovereenkomst van onbepaalde tijd tussen de uitzendkracht en het uitzendbureau, misbruik van bevoegdheid opleveren. Er zijn dus wel situaties denkbaar waarbij uitzendkrachten of gedetacheerden met succes een beroep op de rechter kunnen doen. Echter, om dergelijke misbruiksituaties aan te tonen ligt een gezamenlijke actie van meerdere uitzendkrachten tegen meerdere gedaagden – en al helemaal in kort geding – niet voor de hand. Al met al kan de rechter dus wel degelijk een vangnet bieden als er van de geboden flexibiliteit misbruik wordt gemaakt en de flexibiliteit ten koste gaat van de rechtszekerheid van de werknemer. Die balans tussen enerzijds flexibiliteit op de arbeidsmarkt en anderzijds rechtszekerheid voor werknemers is van groot belang. Echter, opdrachtgevers kunnen niet gedwongen worden tot het aangaan van arbeidsovereenkomsten met deze arbeidskrachten. Het beginsel van contractsvrijheid is nog altijd de baas.

ACTUALITEITEN ARBEIDSRECHT

Martine Hofhuis en Annemarijke Bach Kolling zijn werkzaam als advocaten bij Spigthoff Advocaten en Belastingadviseurs op Curaçao.

Bron: Antiliaans Dagblad

Willemstad – Het dekkingsplan voor de Basisverzekering is alleen in de eerste tien jaar, tot 2022 solvabel.

,,Op de langere termijn en bij ongewijzigd beleid, is het dekkingsplan financieel economisch gezien niet gezond. Om de gewenste zorg op een termijn van 20 jaar te kunnen continueren zijn daarom in de eerste tien jaar additionele kostenbeheersende maatregelen noodzakelijk”, zo staat in het advies van een speciale projectgroep, dat onlangs aan de Staten is aangeboden.

In twintig jaar zal het tekort opgelopen zijn tot 741 miljoen gulden. Uit het dekkingsplan blijkt dat de werkgevers en werknemers meer premie gaan betalen: respectievelijk negen en drie procent, tegenover 8,3 en 2,1 procent nu.

De overheid zal voor overheidsdienaren en gelijkstelden ook een werkgeverspremie gaan betalen van negen procent in plaats van een vaste landsbijdrage. Er blijft echter nog een deel landsbijdrage over, namelijk kosten voor ‘care’ die niet meer onder de basisverzekering vallen, zoals de welzijnscomponent in de thuiszorg waaronder het bejaardenwerk en transport (2,6 miljoen gulden). Maar ook de vergoeding voor de eerste drie maanden verpleegzorg en revalidatie (vijf miljoen gulden). Inclusief de negen procent werkgeverspremie bedroeg de landsbijdrage in 2011 in totaal 234 miljoen gulden en wordt rekening gehouden met een jaarlijkse stijging van drie procent. In 2012 zal de landsbijdrage 241 miljoen gulden zijn. Uitgegaan wordt van een gemiddelde stijging van het inkomen per persoon per jaar met 2,4 procent.

In en buiten het pakket

De adviescommissie heeft op basis van internationale standaarden het verzekeringspakket samengesteld. Wat niet in het basispakket valt zijn de tandheelkundige zorg, met uitzondering van de preventie voor personen beneden de 18 jaar en orthodontie op basis van medische indicatie.

,,Het aantal behandelingen voor paramedische zorg wordt geprotocolleerd op basis van de aandoening. In het dekkingsplan is rekening gehouden met gemiddeld negen behandelingen per jaar per discipline. Bij medische noodzaak wordt middels machtiging verlening verstrekt”, zo staat geschreven.

Ook laboratoriumonderzoek dat geen directe relatie heeft met de geneeskunde worden niet vergoed, zoals alcohol- en drugstesten, DNA-onderzoek en bedrijfskeuringen. De welzijnsaspecten binnen de thuiszorg, zoals het bejaardenwerk en transport worden verschoven naar ‘care’ en niet meer in de verzekering opgenomen. Wel worden vergoed de brillen en contactlenzen volgens de voormalige BZV-regeling en worden er nieuwe zorgvormen ingecalculeerd zoals vaccinatie van risicogroepen, overgewicht en obesitas, hypertentie, diabetes en hart- en vaatziekten, decubituspreventie, borst- en baarmoederhalskanker en astma. ,,De kosten hiervan zijn nog moeilijk in te schatten en moeten jaarlijks worden gebudgetteerd”, zo wordt uitdrukkelijk gesteld

Bron: Antiliaans Dagblad

Modernisering geen reële optie’

Willemstad – Het kabinet Schotte ontbreekt het aan durf en lef om daadkrachtig en visionair voor de dag te komen naar een duurzame economische ontwikkeling, vindt GreenTown.

,,De beslissing is een schoolvoorbeeld van ‘the same old politics’, want de beslissing is een puur politieke zet om vooral de vakbonden en het Isla-personeel niet tegen zich in het harnas te jagen. Als het dan later toch fout gaat, bijvoorbeeld wanneer geldschieters niet te vinden zijn, dan kan de regering in elk geval zeggen dat het alles in het werk heeft gesteld om de raffinaderij voort te zetten.”

,,Met de beslissing om de raffinaderij te moderniseren zodra er een gulle geldschieter gevonden is, schuift de regering de beslissing van Isla verder vooruit.”

Dat stelt de non-profit organisatie, die tevens vindt dat de regering een niet te missen kans tot duurzame ontwikkeling aan zich voorbij laat gaan.

,,Er wordt een toneelstuk opgevoerd om straks de schuld voor de sluiting op anderen af te wentelen, want modernisering is absoluut geen reële optie”, vindt GreenTown.

De organisatie, die overigens het gebied waar de raffinaderij zich bevindt in een groene stad (Green Town) wil omtoveren, zegt nog genoeg reden en ruimte te zien om op de ingeslagen weg door te gaan voor echt duurzame ontwikkeling van het Schottegat, zodra de raffinaderij de poorten moet sluiten.

Vorige week heeft de Curaçaose regering besloten om op grond van een Ecorys-advies voor de optie te gaan van modernisering van de bestaande Isla raffinaderij. Dat betekent dat de regering en PdVSA op zoek moeten gaan naar een derde partij die de benodigde drie miljard dollar zal fourneren. Dat houdt in dat een multinationale onderneming en operator zoals PdVSA niet voornemens is om er geld in te steken.

,,Waarom zou een buitenstaander in deze toch al niet beste economische tijden dat dan wel doen,” vraagt GreenTown zich af. ,,Wij geloven daar niet in. Zelfs in economische beroerde tijden moet het voor PdVSA geen moeite kosten om die drie miljard op te hoesten.”

GreenTown vervolgt: ,,Opmerkelijk is voorts ook dat de regering zich wel erg gemakkelijk rijk rekent. In hun berekening wordt ervan uitgegaan dat de raffinage in een moderne en schonere plant maar liefst vierhonderd miljoen gulden per jaar oplevert aan directe inkomsten.”

Volgens een analyse van Green- Town zou dat elf tot twaalf maal zoveel zijn dan nu het geval is.

,,Ook dat is een hypothese waarbij grote vraagtekens gezet kunnen worden,” vindt de non-profit organisatie. ,,Dit scenario maakt het bovendien voor een eventuele derde investeerder of belegger nog moeilijker om een redelijk rendement te kunnen verwachten.”

Volgens GreenTown zijn de vooruitzichten voor een 98-jarige raffinaderij als de Isla allerminst gunstig.

,,In 2014 treden in de VS nieuwe milieunormen in werking, waardoor producten van de Isla raffinaderij daar niet meer kunnen worden afgezet. Daarmee vervalt een belangrijk aandeel in de export van PdVSA. De productie van de lokale raffinaderij zal dan omlaag moeten. Het loskoppelen van COT (Bullenbaai) uit het contract met PdVSA maakt het helemaal gemakkelijk voor het Venezolaanse staatsbedrijf om zich op elk gewenst moment uit de plaatselijke raffinaderij terug te trekken. Dan is het einde verhaal.”

Bron: Antiliaans Dagblad

Ruim 400 mensen zijn zondagmiddag afgekomen op de herdenking van Ramsis Kwidama in Willemstad en aansluitend op de begrafenis in Soto, een dorp in het westen van Curaçao. Voor veel bezoekers was de bijeenkomst een mengeling van emotie en trots: “We zijn een kind van Curaçao verloren, maar we hebben er een held voor terug.”

Ramsis Kwidama verdronk donderdag 24 mei op de Nieuwe Maas in Rotterdam toen hij een jongen van 12 uit het water wilde redden. Zijn lichaam werd vier dagen later door de brandweer gevonden.

Kist blijft dicht

De kist is tijdens de plechtigheid in het rouwcentrum van Willemstad dicht. “En zal ook dicht blijven”, zegt Rutger Merien, een neef van Ramsis. Hij heeft de organisatie van de plechtigheden in handen. “Het lichaam van Ramsis is door het tragisch ongeluk ernstig verminkt. We konden hem bij aankomst op Curaçao– afgelopen donderdag – niet meer herkennen.

Aankomst bij de begraafplaats van Soto

Foto | Bea Moedt

Ook de heilige mis, in de kerk van Soto gaat niet door. “De GGD staat niet toe dat de kist zonder koeling in de kerk staat opgesteld. Met onze temperaturen hier en de staat waarin het lichaam verkeert, kan het jammer genoeg niet”, zegt Merien.

De mis wordt daarom in de gekoelde aula van de begrafenisonderneming gehouden. Die biedt maar plaats aan 150 mensen, waardoor nog eens 200 mensen buiten, op de binnenplaats moeten wachten. Zij kunnen de pastoor niet horen, want er is geen geluidsinstallatie aanwezig.

Navelstreng

Na de mis wordt de kist met Ramsis door zijn vrienden de aula uitgedragen en volgt een tocht van drie kwartier naar Soto, op Banda’bou. Soto is het geboortedorp van de vader en moeder van Ramsis. “Daar ligt zijn navelstreng begraven”, zegt één van zijn nichtjes.

Hoewel het verdriet overheerst, zijn de mensen van Soto trots op wat Ramsis heeft gedaan. “Hij heeft ons een voorbeeld gegeven, zegt een taxichauffeur. “Daar zijn wij trots op, en Nederland kan ook trots op hem zijn.”

Bron: RNW/Caribiana

Door: Dick Drayer