Willemstad – ,,Oops! Internet Explorer could not find curacao.mio.an.” Dat is wat klanten en relaties te zien krijgen als ze de website van telecommunicatie/internetaanbieder MIO Curaçao – voortgekomen uit Curanet, de eerste internetprovider van Curaçao – willen raadplegen. Ook e-mailadressen werken niet meer. Afgelopen week werd EOGC Wireless nv, handelend onder de naam van MIO, in staat van faillissement gesteld.

Daar ging een lange en onzekere tijd van surseance, oftewel uitstel, van betaling aan vooraf. Zoals het Antilliaans Dagblad deze week berichtte inzake het faillissement, werd de voorlopige surseance in september 2010 verleend; ruim twee jaar geleden dus.
Daarna werd in januari 2011 definitief surseance verleend voor anderhalf jaar ingaande september 2010.
En de definitieve surseance werd in juni 2012 verlengd voor periode van een jaar ingaande maart 2012.
Tot en met maart 2013 dus.
Maar zover zal het dus niet meer komen. De stekker is er uitgetrokken en het gerecht heeft afgelopen maandag 17 december 2012 EOGC Wireless failliet verklaart.
Dit gebeurde op basis van een brief van oktober 2012 van bewindvoerder Arnold Huizing, die nu is aangesteld als curator.
Zes maanden geleden geloofde Huizing er nog in.
In zijn openbaar verslag van 15 juni 2012 aan de crediteuren schrijft hij dat EOCG het advieskantoor KPMG bereid had gevonden om het biedingsproces voor de overname te begeleiden en EOCG had bij dat biedingsproces voor een bedrijf/organisatie gekozen waarmee verder werd onderhandeld.
Eerder had de bewindvoerder gemeld dat EOCG ‘deels erin is geslaagd administratief orde op zaken te stellen’.

Er was een databank opgesteld en het consortium van banken (Ennia, Banco di Caribe en Girobank) had aangeboden om 20 procent van de overnameprijs aan de erkende crediteuren uit te keren.
Toch twijfelde Huizing er in januari 2011 aan dat de nv na verloop van tijd haar financiële verplichtingen jegens haar schuldeisers zou kunnen nakomen.
Maar EOCG had bevestigd dat dit na een grondige reorganisatie en de nodige investeringen anders zou zijn.
Twee maanden geleden – zo blijkt nu – berichtte de bewindvoerder aan het gerecht dat ‘er geen nieuwe investeerder is gevonden’ om de vorderingen te kunnen voldoen en het consortium van banken ‘niet garant wil staan en verder niet wil investeren’.

Het doek was gevallen.
Die banken hebben – lijkt het – een cruciale rol gespeeld.
Al dan niet met de rug tegen de muur. Overigens heeft het consortium toegezegd/gegarandeerd dat crediteuren die na 14 januari 2011 goederen en diensten hebben geleverd, worden voldaan.
Aan de hand van documenten maakte het Antilliaans Dagblad een gedetailleerde reconstructie.
Deze is te lezen op bladzijde 13 van het Antiliaans Dagblad