Recentelijk heeft de wereld kennis kunnen nemen van een historisch vonnis van het Internationaal Strafhof voor Sierra Leone, waarbij de verdachte, oud-president van Liberia Charles Taylor, veroordeeld werd voor misdrijven gepleegd tegen de mensheid, misdrijven gepleegd ten tijde van zijn functie als staatshoofd van het land.

Het is dit gegeven wat zo belangwekkend is, omdat hiermede de onschendbaarheid van politieke machtshebbers op losse schroeven is komen te staan.

Dat geldt voor machtshebbers die ernstige misdrijven hebben gepleegd zoals leiders in Azië, Afrika, maar ook voor de Surinaamse President Desi Bouterse, met of zonder amnestiewet.

De filosofie achter dit vonnis is dat je als politiek machthebber niet ongestraft misdrijven kan plegen of minachting hebt voor de rechterlijke macht.

En daarom dient de heer Gerrit Schotte dit vonnis ook goed tot zich te laten doordringen.

Want ook hij vertoont minachting voor de rechterlijke macht, door stelselmatig de vonnissen van ons Gerechtshof te negeren of tegen te werken, vonnissen in verband met zijn pogingen om het hoofd van de VDC, de heer Gumbs, op een zijspoor te zetten.

Daarbij heeft hij het als professor in de voor de gekhoudkunde (nieuwe naam voor Schotte red kkc.) het onlangs ook nog helemaal bont gemaakt met zijn hypocriete uitspraak dat de mensen van Frente Sivil illegaal bezig zijn omdat zij persoonlijke documenten, zoals belastinggegevens van ministers et cetera, in de publiciteit hebben gebracht.

Hoe dom kun je dan wel niet zijn, want daarmee erkent hij dat hij zelf illegaal gehandeld heeft toen hij met de bankgegevens van de president van de Centrale Bank, de heer Tromp, publiekelijk zat te zwaaien en dat nota bene in functie als minister-president.

Ik hoop dat de heer Schotte zal beseffen dat niemand boven de wet staat, hij zeker niet, al denkt hij misschien van wel. Recht zal altijd zegevieren.

R. Spong, Curaçao