DEN HAAG – Een groep van zo’n dertig ambitieuze Caribische studenten en starters in Nederland zijn vorige week in gesprek gegaan met D66-Kamerlid Antje Diertens. De zorgen blijken groot; ook de kloof tussen hen en de politiek.
De toekomst van de raffinaderij op Curaçao, arbeidsongeschiktheid op Aruba, de erkenning van de Papiamentse taal. De studenten hebben de ambitie om hun eiland te verbeteren. Ze willen advies van het Kamerlid.
“Ik voel alsof ik niks kan betekenen”, zegt student Jordan Hooi. “We willen innoveren, maar aan elke kant heb je die oude mensen die steeds hetzelfde willen doen. De mentaliteit zit nog steeds in de jaren 70.”
Het zorgt voor een levendige discussie. De jongeren willen ‘het eiland vooruit helpen’. Maar wat te doen? “Wachten tot ze allemaal overleden zijn!”, roept iemand tot hilariteit in de zaal.
“Nou, laten we dat niet stimuleren”, haakt Diertens in. “Verandering is voor veel mensen moeilijk. Maar als júllie wegblijven, verandert er nooit wat. Het is wel zo, dat het wel een beetje verandert. Dat hoor ik van andere jonge professionals die daar een traineeship hebben gedaan.”
‘Ga zelf aan de slag!’
“Wacht dus niet op de politiek en ga geen subsidie aanvragen”, zegt Diertens. “Laat van je horen. Als jullie een clubje kunnen vormen, kom je veel verder.”
“En als het succesvol is, houd dan snel die politici van je pad af zodat ze niet met jouw succes ervandoor gaan. Dan moet je ook zeggen: dat is niet waar, hè!”
Vrouwen in de politiek?
Een uur praten met Antje Diertens blijkt nog lang niet voldoende. Buiten de zaal, na de groepsfoto, blijven verschillende studenten om haar heen hangen. Wachten op persoonlijk advies over hoe zij iets kunnen bereiken voor hun eiland.
Voor de net afgestudeerde Danytza Berry (epidemioloog) uit Curaçao lijkt de interesse in de politiek op deze dag verder te zijn aangewakkerd. Al blijft de positie van de vrouw voor haar wel een zorg. “Hoe kunnen wij dan als vrouwen iets bereiken?”, vraagt Danytza.
“Er zijn hele goede vrouwen in de politiek. Zoals Samira Rafaela [Europees parlementslid, red.] en Nina den Heyer [gedeputeerde Bonaire, red.]. Ga met hen praten, ze komen van de eilanden en bereiken veel”, vindt het D66-Kamerlid. “Belangrijkste is: gewoon dóórgaan en jezelf promoten.”
Volgend jaar verkiezingen
Tijdens het gesprek met Diertens blijkt dat de kloof met politiek Den Haag nog groot is. De reden om deze bijeenkomst te organiseren, vertelt Tanja Fraai van WeConnect. “Volgend jaar zijn er hier Tweede Kamerverkiezingen.”
“Het is belangrijk dat onze jongeren er bewust van zijn dat ze in Nederland kunnen meedoen en dat ze hier worden vertegenwoordigd. Over hun studielening, maar ook over de eilanden.”
Kloof tussen studenten en politiek
Of deze jongeren nog andere Kamerleden kennen? Het is even nadenken, maar er vallen twee namen: Ronald van Raak (SP) en André Bosman (VVD). De twee politici die het meest van zich laten horen over de eilanden in de media, vertellen ze.
Komt politiek Den Haag dan dichterbij door zo’n gesprek met Diertens? “Nee”, vertelt een studente voorzichtig in de laatste vragenronde. “Ik woon in Rotterdam en het lijkt nog steeds ver weg, net als toen ik op Curaçao woonde.”
Gedurfd, lijkt de reactie in de zaal. “Nee nee, heel goed”, zegt het Kamerlid. “Het is heel belangrijk dat jullie eerlijk zijn. Ik snap het ook wel, dat mensen politiek Den Haag ver weg vinden.”
Het is ‘veel praten, weinig actie’, reageert Gavin Offerman die politicologie studeert. “Ik had eigenlijk gehoopt dat Den Haag mijn eiland sneller zou helpen bij de problemen rondom GiroBank en de Venezuela-crisis.”
“Maar ik wil u echt bedanken voor uw tijd, dat u interesse in ons toont”, zegt Gavin. De rest van de groep bevestigt zijn opmerking. “Maar ik hoop ook echt dat u in de Tweede Kamer voor ons opkomt.”
Bron: NTR/Caribisch Netwerk
Ik wordt een beetje heel erg moe van al die studenten die eenmaal een boek hebben opengeslagen en ons dat menen te kunnen vertellen hoe het leven in elkaar zit.
Ze zijn nog niet eens droog achter de oren!
De meesten halen niet eens hun diploma en worden dropout.
Ik merk helaas dat heel veel Antilliaanse/Curaçaose jongeren in Nederland in een zelf-gecreeërde informatiebubbel leven. Zij blijven via internet, YouTube etc kijken naar de media van hun eilanden en verder kijken zij naar Netflix etc.
Er wordt niet/nauwelijks gekeken en geluisterd naar Nederlandse nieuwsprogramma’s, Engelse nieuwsmedia (BBC) of andere nieuwsmedia (Duitstalig en/of Franstalig). Zij participeren niet in de Nederlandse studentenverenigingen, waardoor zij zich niet ontwikkelen in organisatorische vaardigheden en causale bekwaamheden (bijv. debating). Zij vieren feest……..(feesten die door anderen worden georganiseerd). Zij hebben een consumptieve houding (aangeleerd gekregen?).
Zij creeëren zelf een kloof met de politiek, waardoor er een defaitistische houding ontstaat. Het is geen generatie van “wij gaan collectief er voor!”, wat heel erg jamme is.
Misschien dat John Leerdam een inspirerende coaching rol op zich nemen?
Juiste opmerking van student Hooi, die de vinger op de zere plek legt. Aan elke kant heb je oude mensen die steeds hetzelfde willen doen en qua mentaliteit in de jaren 70 leven. Mijn broer, die 2 jaar geleden na 30 jaar elders te hebben gewoond, weer terugkeerde naar dit eiland, maakte vorige week ook een opmerking: Het enige verschil met 30 jaar geleden is, dat er veel meer auto’s rijden met dito autowrakken bij de huizen en dat er nu computers gebruikt worden. Verder is alles hetzelfde gebleven. Arbeidsmentaliteit nul,nul. Nog steeds overal gaten in de wegen en graaiende politici. Eigen falen camoufleren door anderen de schuld te geven.