Ys: Financieel commitment Nederland hard maken
Willemstad – In het concept van de rijkswet Coho is niet terug te vinden hoeveel geld er beschikbaar is voor het uitvoeren van het programma van minimaal zes jaar. De financiële steun die Nederland bereid is te bieden, moet hard worden gemaakt door de afspraken daarover in de wet op te nemen.
Dat heeft Etienne Ys, voormalig PAR-premier (2002-2006) en financieel deskundige, benadrukt in een presentatie tijdens de centrale commissievergadering van de Staten. Ys was een van de vier deskundigen die naar het parlement waren gekomen om informatie te geven over de voor- en nadelen van de consensusrijkswet Caribisch Orgaan voor Hervorming en Ontwikkeling (Coho). Het wetsvoorstel zal binnenkort op de agenda komen van een parlementsvergadering.
Ys noemt het ‘zeer amateuristisch’ dat de financiering van het programma steeds voor een korte periode wordt bepaald, op basis van een ‘periodiek te sluiten overeenkomst met elk land over de aard en de hoogte van de middelen’. ,,Dit past niet bij een dergelijke omvangrijke exercitie die minimaal zes jaar in beslag zal nemen. Het commitment van Nederland lijkt mij te vrijblijvend”, vindt Ys.
Dat hij uit de wet niet kan opmaken hoeveel middelen er de komende jaren beschikbaar worden gesteld, is al bedenkelijk, maar ook voor ‘het volgende kwartaal’ is er totaal geen duidelijkheid. Ys: ,,Nederland beslist elk kwartaal ‘in overleg’ met de Landen. Maar ja, welke onderhandelingspositie hebben wij nu werkelijk?”
De mate waarin Nederland het Coho steunt, moet dan ook echt hard gemaakt worden door dit vast te leggen in de consensusrijkswet. Ys adviseert de Landspakketten uit te werken in meerjarige ontwikkelingsprogramma’s, waarvan de middelen nu al worden begroot. Daarvoor kan de hulp van internationale organisaties worden ingeroepen. Dat dit meerjarig programma er komt, moet ook worden opgenomen in de Coho-wetgeving. Op deze manier hebben de landen vanaf het begin inzicht in de financiële consequenties van de uitvoeringsagenda’s.
,,De middelen daarvoor dienen dus van tevoren gereserveerd te worden voor een langere periode”, benadrukt Ys.
Zo zijn er meer zaken die niet in de wet zijn opgenomen, waardoor een juridische basis ontbreekt om op terug te vallen. Ys noemt de aanwijzingsbevoegdheid van de Nederlandse minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK). Het Coho en de minister van Algemene Zaken van Curaçao, dat is de premier, bepalen ‘gezamenlijk periodiek de uitvoeringsagenda’.
De Nederlandse BZK-minister op zijn beurt kan, na overleg met de minister-president van Curaçao, Aruba of Sint Maarten, een aanwijzing geven aan het Coho als het gaat om de vaststelling van de uitvoeringsagenda. Ys: ,,Hiermee wordt de beleidsruimte van het Land ingeperkt. Het Coho en de minister van BZK regeren dus mee.” Niet in de wet zelf, maar opnieuw in de memorie van toelichting, staat dat het afgeven van een politieke aanwijzing aan voorwaarden is gebonden.
De interventie is toegestaan ‘bij dreigende bevoegdheidsoverschrijding van het Coho’ of als het orgaan ‘niet, onjuist of onvoldoende de afspraken in het kader van de Landspakketten uitvoert’. De aanwijzing is nadrukkelijk niet gericht op beleid maar op de naleving van de wetgeving en de Nederlandse minister moet van zijn bevoegdheid met de nodige terughoudendheid gebruikmaken.
‘Hiaat is op te lossen’
Ys heeft een wat hij zelf noemt ‘simpele oplossing’ voor het hiaat. De uitvoeringsagenda, dat is de uitwerking van het Landspakket, zou door elk Land moeten worden vastgesteld aan de hand van criteria die wél in de wet zijn opgenomen. Net zoals dat is geregeld voor de plannen van aanpak, zal het Coho de uitvoeringsagenda goed of af kunnen keuren en is er in het laatste geval een beroepsmogelijkheid. Die mogelijkheid is er op uitvoeringsniveau nu niet.
Ys: ,,Nederland kan met het huidige voorstel beslissen dat wie niet meegaat in de gewenste richting geen geld meer krijgt. Dat is een negatieve startpositie.”
De voormalige minister-president van Curaçao heeft moeite met de manier waarop Nederland subtiel laat doorschemeren dat het de Nederlandse belastingbetaler is die voor het Coho opdraait. Hij citeert in de Staten uit de memorie van toelichting bij het wetsontwerp:
,,Het is niet wenselijk dat het Coho in volledige onafhankelijkheid van het Nederlandse bestuur kan opereren. Er is behoefte aan de uitoefening van democratische controle door de Staten-Generaal op het gevoerde bestuur. Deze mogelijkheid tot controle is des te meer belangrijk nu niet alleen de organisatie van het Coho volledig wordt bekostigd met Nederlands belastinggeld maar ook financiële en andere middelen die het Coho bij de uitoefening van zijn taken zal verstrekken worden opgebracht door de Nederlandse burger.”
Ys vindt dit ‘niet netjes’. ,,De consensuswet gaat juist over een afspraak tussen twee partijen. Dit geeft de indruk dat de ene partij de voorwaarden oplegt aan de ander.”
Nederland voert drie argumenten aan om de regie in handen te houden: de controle van het Nederlandse parlement (Staten-Generaal), het feit dat het gaat om een financiering met Nederlands belastinggeld en dat aan de autonomie van de landen mag worden gekomen zolang dat noodzakelijk en proportioneel is.
Ys vraagt zich af waarom voor het Coho niet een soortgelijke constructie is gekozen als voor de Rijkswet financieel toezicht. Want op basis van die wet kan de Curaçaose minister na instemming van de Raad van Ministers van het Koninkrijk, beleidsregels vaststellen en aanwijzingen geven voor de uitoefening van de in de wet aan het College financieel toezicht (Cft) toegekende taken en bevoegdheden.
,,Het Cft wordt geheel gefinancierd door de Nederlandse regering en de constructie staat een democratische controle door de Staten-Generaal niet in de weg”, zegt Ys, die concludeert dat het toch vooral gaat om ‘dit is mijn geld’.
Ter compensatie van het ‘overwicht van Nederland’ zijn enkele bepalingen in de Rijkswet Coho opgenomen, zoals dat het Coho elk kwartaal de Staten moet inlichten, de instemming van een land nodig is voordat een samenwerkingsprotocol kan worden aangegaan met internationale organisaties en dat de BZK-minister pas beleidsregels kan vaststellen voor het Coho na overleg met de minister van Algemene Zaken (instemming is niet nodig). Geen daarvan draagt substantieel bij aan meer ‘ownership’ voor Curaçao, Aruba en Sint maarten. Daar ligt dan ook ruimte voor onderhandeling, vindt Ys.
Bron: Antilliaans Dagblad
De politieke drammers van Curacao wensen geen strobreed in de weggelegd te worden. Ze willen de pot centen verbrassen zonder voorwaarden of gevolgen.
Daarom is Suzy, Martina, Ys etc etc etc allemaal zo tegen COHO.
De administratieve bende in de overheid heeft ze geen windeieren gelegd. En dat willen ze graag zo houden. Dus Nederland effe dimmen ja, de graaiers willen nog even doorgraaien.
Het rapalje van MFK en PNP, überhaupt alle politici op Korsou, willen geen drempels, obstakels etc. dat hun directe toegang tot de centen, aanbestedingen e.d. regelt. Of zij nou pottenkijkers, toezichthouders, ZBO’s heten of hoe je ze ook wil noemen. Helemaal niet als dat Haagsche efficiency en forensische accountants met zich meebrengt.
Zij hebben liever hun eigen expertise…..die is bekend met Forti’s ways en het verzorgen van F&F.
Die menen naden en incorrectie in de COHO te kunnen aanwijzen, zodat kleuters als Statenjunior Brownbill het ook snappen. Die had nog niks gezien omdat hij het te druk had met zijn studie.
De samenleving, het eiland, moet beschermd worden tegen de ysen en Römers.
Zij en hun klasse hebben de situatie veroorzaakt. Ze hebben gezorgd dat ze zelf een podium hebben en een publiek die afgeschermd is van kritische geluiden.
Een publiek dat niet verder kijkt dan vandaag.
En elke achteruitgang ziet als het gevolg van nu.
Het publiek dat een overbelicht geschiedenis beeld heeft van het slavernij verleden maar in het donker wordt gehouden over de politieke geschiedenis en wantoestanden van het recente verleden en dus niet ziet hoe het spatten, afromen en wanbestuur zijn weerslag heeft in nu en toekomst.
Dat wordt niet verteld.
Op welk gebied is Etienne ys deskundig? Ennia drama, insel air drama, cbcs toezicht drama.
Sommige mensen moeten tegen zichzelf beschermd worden en ys is een van die mensen
Er is niks vrijblijvend aan.
De “pijn” is “controle” en verantwoording.
De “kinderen” hebben de snoeppot nu zo veel keer leeg geroofd, dat mamma het zat begint te worden. Die pukkel eilandjes met een grote bek.
Nu gaan de regels gelden.
Terug betalen of luisteren naar mamma.
De slangen kronkelen.
Eerst zijn het de prominente die duidelijk hun stem laten horen tegen COHO.
En alle “pijn” die de economische teloorgang veroorzaakt kan, door de zittende politiek op het bordje van Nederland gelegd worden en als coho echt gestopt moet worden zijn de vakbonden aan de beurt die de burgers, die geen weet hebben van de ware oorzaak, op gaan zwepen tot betogingen stakingen en onlusten.
En wie zullen ze verantwoordelijk houden, COHO of de elite?
Onder de elite ging het goed onder coho komt de pijn.
Het komt niet zo vaak voor maar nu sta ik toch met een mond vol tanden. De heer Ys – voormalig minister president – een van de deskundigen die Coho aan de Staten moet uitleggen heeft naast een heleboel “eisen” moeite met het feit dat Nederland subtiel laat doorschemeren dat het de Nederlandse belastingbetaler is die voor het Coho opdraait (zie de tekst in het artikel) quote van de heer Ys “ik vind dat niet netjes “ de consensus wet gaat juist over een afspraak tussen twee partijen. Dit geeft de indruk dat de ene partij de voorwaarden oplegt aan de ander.
Tja mijnheer Ys niemand heeft u de regering gedwongen om geld aan te nemen – een miljard renteloze leningen die hoogst waarschijnlijk niet terug betaald worden – tientallen miljoenen aan steun zonder enige voorwaarden in de vorm van voedselhulp, bekostigen van de zorg en vaccinaties. Dit had Curaçao/wij als autonoom land natuurlijk allemaal zelf moeten doen.
Voor zover ik weet en kan vinden is de Nederlandse belastingbetaler nooit gevraagd of zij hiermee instemt. Immers in vrijwel alle partijprogramma’s is de hulp aan de Curaçao, Aruba, st Maarten nogal omfloerst opgenomen.
Ik zou zo graag eens zien (journalisten doe je werk) wat er nu eigenlijk is gerealiseerd om de lands- begroting in balans te brengen. Nu krijg je toch de indruk dat er sprake is van potverteren van andermans geld zonder enige voorwaarden.
De Ysen, Römers, en de rest van het circus voelen de bui al heel lang komen.
Langzaam aan is er minder te graaien dus het enige wat je kunt doen is je ongenoegen uiten voor een zaal onintelligente nitwits die de Curaçaose Staten moeten voorstellen.
Allemaal eisende boeven.
Ys is de reden dat er COHO is.
Eerst vastleggen hoeveel geld NL ter beschikking stelt. Curaçaose (ex)politici ten top. Eerst weten hoeveel geld je achterover kunt drukken voor je je handtekening zet. Stel je voor dat je handtekening minder waard is dan je nu in gedachte hebt. .
Ik zal maar niet opschrijven wat ik nu denk over die Ys en Sushi. Voor je het weet staat de politie hier aan de deur. De twee grootste schoften die flink hebben gegraaid lopen nu te roeptoeteren dat Curacao niet in paniek moet zijn over de 1 miljard schuld, want covid. Klojos, allereerst is niet covid de schuld, maar het domme wereldwijde beleid. Daarnaast de incompetentie van figuren als jullie. In elk beschaafd land zaten jullie allang in de galeien te roeien onder het genot van enkele goed geplaatste zweepslagen wegens hoogverraad. Maar op Curacao zitten jullie prinsheerlijk in de airco. Schofterige boeven die jullie zijn. Jammer dat er zo een labiel figuur als van Puffelen daar is. Als ik staatssecretaris was dan zou ik jullie de oren wassen en er hoogst persoonlijk voor zorgen dat er geen dubbeltje naar Curacao ging totdat al die megalomane zakkenvullers alles hadden terug betaald en waren afgezet. Zoland er miljoenen gaan naar parlementaire plaatjesdraaiers, Lastens en de Guezen, geen cent richting dat boevennest. Laat de bevolking maar ingrijpen en dan kijken we wel.
Er wordt met veel bombarie aangekondigd dat zogenaamde experts de wet COHO in het parlement kunnen uitleggen. We zagen daar Eis en Marta, als dat de experts zijn die we hebben, is het puur armoede.