Dus de spelers van het Nederlands voetbalelftal die uiteindelijk toch niet mee mogen naar het komende EK kregen dat deze week te horen via een app. Of eigenlijk te zien. Een app kan niet praten. Maar de bondscoach dus ook niet. Vandaar die app. Zal hij die zelf gestuurd hebben of laat hij dat aan zijn rechterhand over?
Of heeft die rechterhand ook weer een rechterhand die dit soort klusjes klaart? Ik weet dat de bondscoach een grote staf om zich heen heeft en al die types hebben natuurlijk een eigen taakje. De een regelt de pylonnen op het trainingsveld, de tweede is verantwoordelijk voor schone hesjes, nummer drie zorgt dat er in Portugal pindakaas op tafel staat en de vierde man houdt zich bezig met het vervoer. Die laatste zou ik willen adviseren om niet voor Ryanair te kiezen. Die zijn wel goedkoop. Voor 74 cent vlieg je van Eindhoven naar Londen, maar ze willen onderweg nog wel eens van bestemming veranderen. Arme Pratasevitsj.
Maar de afgevallen spelers kregen dus een appje. Of ik verbaasd ben? Nee hoor. Binnen het foebal verbaast niets mij meer. Als iemand mij vertelt dat de trainer van Barcelona veertien dagen nagelbijtend moet wachten, terwijl de voorzitter op zoek is naar een betere Koeman, dan geloof ik dat. En als die voorzitter verzonnen medische informatie over de trainer de wereld in toetert dan geloof ik het ook. Misschien moet die Sywert van Lienden voorzitter van Barcelona worden. Of kiest hij liever voor Booking.com?
Het spel kan niet smerig genoeg gespeeld worden. In de voetbalwereld wemelt het van de Loekasjenko’s. En als Zinedine Zidane de opvolger van Koeman is en dat hij daarom deze week wegliep bij Real Madrid? Ik geloof dat. En als ik hoor dat José Mourinho het uiteindelijk gaat doen? Dan geloof ik dat zeker. Ook al zit hij net bij AS Roma. Dat zegt niks. Zeker niet in het geval van Mourinho. En als ik morgen lees dat Koeman de uiteindelijke uitslag of hij mag blijven of moet oprotten via een appje heeft gekregen dan zal niemand mij horen zuchten. Ik kijk helemaal nergens meer van op. Ook niet van de bank die deze week 80 miljoen moet aftikken omdat ze de FIFA hebben geholpen bij het rommelen met smeergelden. Na Qatar is alles mogelijk. En of in dat oliestaatje de slaven nog steeds gestaag van de steigers storten? Natuurlijk wel. Dat was een paar maanden geleden nieuws, maar inmiddels gaat het martelen vrolijk verder.
Net als dat ik niet meer schrik van het nieuwsbericht dat voetbalsupporters een politiebusje in de fik probeerden te steken terwijl daar nog agenten in zaten. Dat die eventueel levend gecremeerd werden? Dat was dan jammer. Hadden ze maar geen politieagent moeten worden. De supporters waren boos omdat hun club verloren had en daarom nog een jaartje in de keukenkastjesdivisie moet scharrelen. Dat is heel erg als je dat als supporter mee moet maken. Ondraaglijk zelfs. Dat is echt wel een paar dode dienders waard.
De kracht van voetbal. Op mijn televisie zie ik de man van de Snollebollekes namens Jumbo met een oranje juichcape in de weer en ik realiseer me dat hij op dit moment De Slimste Mens van ons land is. Ook begrijp ik dat je bij Bavaria een zeer onsmakelijk voetbalbroekje kan scoren. Het is bedacht. Het is verzonnen. Het is gemaakt. En het wordt uitgezonden. Dit is nog maar het begin van de oranje reclametsunami en daaraan zie je haarscherp wat de stand van ons land is.
En ik vrees dat het erger wordt dan ooit. Iedereen is namelijk pandemiemoe en het hele land staat dan ook op springen. De huizen en straten worden feller oranje dan bij vorige kampioenschappen, alle wangen krijgen wettelijk verplichte rood-wit-blauwe vlaggetjes en geen miljoen boa’s houden de feestende meute in toom. Zelfs Femke is voor grote schermen in de stad. En nu maar hopen dat het ook voetballend gaat lukken. Of ik ga kijken? Ik twijfel. Als ze kampioen zijn stuur je me maar een appje.
Bron: NRC Handelsblad