Ook kapitaalinjectie kon bedrijf niet redden
Willemstad – Voortzetting van Wimco, in december 2019 failliet verklaard, zit er niet meer in. Want, zo schrijft de curator: ,,Er is niemand die geïnteresseerd is in een doorstart van de onderneming.” Maar onlangs is wel het pand te Saliña op de hoek Grebbelinieweg verkocht.
Het Antilliaans Dagblad leest dit in het meest recente curatorenverslag. In verband met het faillissement van West India Mercantile Company bv, zoals het in 1932 opgerichte bedrijf Wimco officieel heette, heeft curator Barbara Nagelmakers al vijf verslagen ingediend.
Het bedrijfspand was eigendom van Wimco. Maduro & Curiel’s Bank (MCB) had een hypotheekrecht. Er was aanvankelijk ‘veel belangstelling’ voor het gebouw. De curator heeft meer dan vijftien geïnteresseerden rondgeleid. Hypotheekhouder MCB heeft vóór maart 2020 twee biedingen afgewezen.
De coronacrisis maakte de verkoop niet eenvoudiger. Het stond te koop bij een makelaar. Later is het gebouw volledig ontruimd. ,,Dat had veel voeten in aarde”, aldus de curator, omdat in het pand veel zeer oude voorraad stond. Verder stonden er veel gedeeltelijk gedemonteerde apparaten. Op een bepaald moment is een deel van het dak ingestort. Dat is gerepareerd, maar het dak bevat ook asbest.
Het zat zeker niet mee, want in juni 2020 waren er op het eiland ‘ernstige onlusten’, schrijft Nagelmakers. ,,De curator kreeg bericht dat ook Wimco op een lijst stond met panden die in brand gestoken zouden worden.” Zij heeft daarom bewaking met honden ingeschakeld in overleg met en op kosten van hypotheekhouder MCB.
,,De bewaking heeft gedurende enkele weken vrijwel iedere avond en nacht mensen weg moeten sturen, die zich rondom het pand begaven.” De bank is in verband hiermee een bedrag van bijna 50.000 gulden aan de boedel verschuldigd. De curator zal dat bedrag verrekenen met het bedrag dat MCB op grond van het pandrecht op de voorraden toekomt. De bank heeft na enige tijd de bewaking overgenomen. Het gebouw heeft een alarminstallatie die wordt opgevolgd door Securitas Antias.
Maar sinds kort is er sprake van verkoop, meldt het meest recente verslag. Het onderkomen is met machtiging van de rechter-commissaris verkocht voor 3,3 miljoen. De levering zou volgens de koopovereenkomst op 15 september jongstleden hebben plaatsgevonden. Aan wie meldt het verslag niet en deze krant is nog in afwachting op antwoorden.
De opbrengst komt de hypotheekhouder, MCB Bank, toe. Die betaalt een boedelbijdrage van 42.000 en zal geen vordering ter verificatie indienen in het faillissement. De Wimco-schuld bij MCB die met de hypotheek gedekt is, bedraagt iets meer dan 5 miljoen.
,,MCB financierde Wimco”, vervolgt het verslag. De bank heeft een vordering van 6,2 miljoen gulden en heeft ook twee bankgaranties verstrekt van respectievelijk 150.000 gulden en 250.000 euro. Op beide bankgaranties is getrokken. Dat is gedaan door leverancier Expert en de douane. Een deel van het bedrag van de garantie van Expert staat nog; de douane heeft de garantie vrijgegeven.
ln september 2019 – een paar maanden voor het faillissement – had Maduro & Curiel’s Bank het krediet nog verhoogd met twee ton. ,,De onderneming kon eind 2019 enkel gered worden door een omvangrijke kapitaalinjectie”, was toen de gedachte. Daartegenover zijn pandrechten op vorderingen verstrekt.
De leningen zijn op 11 december terugbetaald. De curator moet deze transactie overigens ‘nog nader onderzoeken’. Alle vorderingen zijn geïnd door MCB. De curator heeft afspraken met MCB gemaakt over het inventariseren van de voorraden. De creditcards van Wimco waren op de datum van het faillissement al aan de bank teruggegeven.
Wimco – detailhandel in consumentenelektronica, zoals wasmachines, ijskasten, afwasmachines, airconditioning, geluidsinstallaties, tv’s, keukenapparatuur en huishoudelijke artikelen – hoorde het faillissement op 30 december 2019 uitgesproken worden, overigens op verzoek van Wimco zelf. Na het aanvragen van het faillissement is de winkel die Wimco exploiteerde opengebleven tot de curator die sloot op de laatste dag van het jaar 2019.
Wimco had geen statutair bestuurders meer ten tijde van het faillissement. De algemeen manager, Harry van den Brink, en de feitelijk bestuurder, Douglas Pinedo, vertelde de curator dat de omzet van Wimco al jaren terugliep. Daarnaast had Wimco hoge kosten, vooral veroorzaakt door een groot personeelsbestand (tot 2014 waren dat 84 medewerkers, later is dat teruggebracht tot gemiddeld 46 personen) en hoge voorraden. De voorraden liepen terug en konden zonder financiële injecties niet worden aangevuld.
,,Geen van de aandeelhouders was bereid om de vennootschap te leiden en om nog een financiële injectie te doen. Nadat de voormalig bestuurders waren teruggetreden waren er geen nieuwe bestuurders. De manager heeft nog plannen gemaakt om het bedrijf winstgevend te maken. Die zijn niet geïmplementeerd. EY heeft ook een plan opgesteld voor het ombuigen van de negatieve resultaten.”
In de periode voor het faillissement heeft Wimco nog getracht om de negatieve trend af te wenden door werknemers te ontslaan en door goederen via Expert in te kopen. ,,Dat heeft niet mogen baten.” Meerdere investeringen zijn voor het faillissement verkocht om de verliezen te dekken. De aandeelhouders deden een storting.
Op zeker moment hebben de aandeelhouders ervoor gekozen om het faillissement aan te vragen. Op 12 december 2019 heeft de Algemene Vergadering van Aandeelhouders (AVA) plaatsgevonden. En op 19 december 2019 is het verzoekschrift ingediend. ln de tussentijd bleef de winkel van Wimco open en hebben er verkopen plaatsgevonden.
Er zijn ook verkopen gedaan met de toezegging dat later zou worden geleverd middels bezorging. Die overeenkomsten zijn, voor zover zij voor datum faillissement hebben plaatsgevonden, niet nagekomen. De kopers hebben een concurrente vordering op de boedel. De verkopen die op de dag van faillissement hebben plaatsgevonden zijn door de curator nagekomen.
Tot 2014 werd het bedrijf bestuurd door Tony Henriquez. Hij is in 2014 overleden. ln de jaren vóór 2014 werden er kleine verliezen gemaakt. Wimco had vervolgens tot maart 2019 twee statutair directeuren. Dat waren de heren Ronald Gerstl en Douglas Pinedo. ln maart 2019 hebben zij zich bij de Kamer van Koophandel uit laten schrijven als statutair directeur en in laten schrijven als commissaris.
Tussen 2015 en 2019 werd Wimco geleid door D. Pinedo, W. Wauben, H. van den Brink en M. Henriquez. Onder hun bewind is het aantal werknemers gedaald van 84 tot 46. Ook de voorraad is verlaagd van ongeveer 7 miljoen naar 2,2 miljoen. ln 2018 – het jaar vóór het faillissement – hebben de aandeelhouders 150.000 gulden moeten bijstorten. In dat jaar werd verlies geleden.
Eind 2019 was Van den Brink de general manager, volgens de curator ‘feitelijk de enige die zich met het besturen van Wimco bezighield’. ,,Hij was werknemer en zijn bevoegdheden waren beperkt”, aldus het verslag van Nagelmakers. ,,De aandeelhouders wilden hem niet tot statutair bestuurder benoemen.”
ln 2018 is 2,2 miljoen verlies geleden. ln 2019 is wederom verlies geleden. ln september 2019 is extra werkkapitaal bij MCB geleend. Nadat het doek viel, betaalde de bank, als hypotheekhoudster, de verzekering van het pand, voorraad en inventaris, alsmede de beveiliging.
Bron: Antilliaans Dagblad