Willemstad – De datum 30 mei 1969 zal voor altijd onderdeel blijven van de Curaçaose gemeenschap en is de geschiedenisboeken ingegaan als een historische dag voor de Curaçaose bevolking en de vakbonden.
Gisteren werd met een publiek debat en de gebruikelijke herdenking bij Plasa Wilson ‘Papa’ Godett voor het postkantoor in Punda stilgestaan bij 52 jaar sinds 30 mei 1969.
De herdenking was via de officiële kanalen van de overheid te volgen en werd dit jaar gekenmerkt door de geldende coronamaatregelen. Het programma kon rekenen op deelname van de spirituele leiders van de Indiase, joodse, moslim- en katholieke gemeenschap en er waren optredens van Jurgen LaCruz & Friends en de jonge poëet Ralph Winedt.
Demissionair premier Eugene Rhuggenaath en demissionair minister van Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Sport Steven Croes voerden eveneens het woord, naast Anthony Godett, de zoon van wijlen ‘Papa’ Godett, één van de strijders van 30 mei 1969.
Na het officiële gedeelte vertrokken gelijktijdig drie groepen richting Kaya Gerardina-Gutiérrez, het kerkhof van Santa Maria en dat van Groot Kwartier waar vertegenwoordigers van de regering en de nabestaanden een krans legden bij de graven van de heren Nita, Gerardina en Gutiérrez en bij het kunstwerk ‘50 aña 30 di mei’ van Yubi Kirindongo.
Tot slot organiseerde de overheid tussen 17.00 en 18.00 uur een publiek debat waarbij het onderwerp ‘Veerkracht van de Curaçaose gemeenschap; 1969 vergeleken met 2021. Overeenkomsten en lessen om de sociaaleconomische crisis te overwinnen.’ uitvoerig werd besproken. Het debat kon rekenen op deelname van vertegenwoordigers uit het academisch veld, maar ook van vakbonden, politici, actieve jongeren en ondernemers.
Bron: Antilliaans Dagblad
Hij is nog trots ook dat de halve binnenstad is afgebrand!
Dat kunnen ze goed bij FOL: Roven en afbreken. Niets voegen ze toe aan het welzijn van anderen!
Animal farm.
30 mei de dag dat de dieren, terecht in opstand komen tegen de boer die hen exploreert.
En de rest van het verhaal speelt uit in de opvolgende jaren.
De some are created more equal than others zijn nog steeds aan de macht en de andere dieren worden in de waan gelaten dat the some helemaal gelijk zijn aan hun.
Zelfs hun (mis)daden het exploiteren van de meerderheid wordt niet als zodanig herkend en geaccepteerd als “normaal”.
30 mei is niet de dag dat een bevolking wakker werd.
30 mei is de dag dat de bevolking een “rape drug” toegediend kreeg.
Als ik heel eerlijk ben , wat hebben we bereik sinds die tijd .
De ene zakkenvuller die gaat en volgende die komt .
Maar ja nos mes por .
Een trieste dag inderdaad .
Historisch was het zeker. Halve stad werd vernietigd.
Moet 30 mei niet als een trieste dag in de geschiedenis van Curaçao herdacht worden? Per slot van rekening was het een uit de hand gelopen demonstratie van een kleine groep arbeiders waar alcohol, veel alcohol in het spel was.
Wat waren de uitkomsten van het publieke debat t.a.v de veerkracht van de Curaçaose gemeenschap? Wat zijn de overeenkomsten en verschillen met crisis van toen en nu? Geen enkele krant of media bericht hierover, terwijl dit juist inzicht biedt in het reflectief vermogen van academici, vakbonden, politici en ondernemers. Kan deze informatie worden opgehaald en gedeeld?