Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: [email protected]
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discrimeneerende taal inhouden worden door ons niet gepubliseerd.
Vandaag laten we MIGUEL POURIER aan het woord…………..
ZOALS BEKEND is ons kiesstelsel overgenomen van het Nederlandse systeem, echter zonder acht te slaan op verschillen inherent aan onze kleinschaligheid.
Een Tweede Kamerlid maakt slechts 0,67 procent uit van het aantal Kamerleden en heeft daardoor een vrij beperkte invloed op het regeringsbeleid.
Bij ons loopt dat tegen de 5 procent, waardoor de macht van een Statenlid soms disproportioneel is.
Vooral als deel van een coalitie van elf, is elk Statenlid in staat de regering naar huis te sturen. Geen wonder dat in het verleden sommige Statenleden daar behoorlijk misbruik van maakten door de regering tot concessies te dwingen, niet bepaald in het landsbelang.
In de jaren tachtig hebben wij als Kousa Komun getracht het feilen van het systeem onder de aandacht van de politiek te brengen, echter zonder succes.
Een expert op het gebied van kiesstelsels, professor Douglas Ray, werd om advies gevraagd.
Zijn lijvige rapport werd echter door de politiek afgewezen.
Vooral de kleine politieke partijen waren er fel tegen, omdat hun bestaan bij uitvoering werd bedreigd.
Het is daarom te prijzen dat de politiek nu met initiatieven komt om het kiesstelsel te herzien.
St. Maarten heeft al een stapje in die richting genomen door te bepalen dat degenen met de meeste stemmen op de lijst in aanmerking komen voor een Statenzetel.
Dit verzacht enigszins de pijn van de kandidaten die via een intensieve campagne de kiesdeler net niet halen, terwijl iemand hoog op de kandidatenlijst met een handjevol stemmen via de stemmen van de partij wel Statenlid wordt.
Ons kiesstelsel maakt het mogelijk dat iemand met bij wijze van spreken nul stemmen toch via de stemmen van zijn partij in de Staten belandt, daar een sleutelpositie gaat innemen en de toekomst van het land gaat bepalen.
Vroeger was het moeilijk om alle eilanden op één lijn te krijgen voor een uniform kiesstelsel, dat meer politieke stabiliteit garandeert.
Nu wij met één land te maken hebben moeten wij serieus gaan denken aan hervorming van ons kiesstelsel.
Het is te gek voor woorden dat bij het aantreden van het politieke kabinet in juni 2013, Curaçao binnen drie jaar met vier kabinetten te maken heeft gehad.
Dat deze politieke instabiliteit desastreus is voor een land in ontwikkeling, hoeft weinig betoog.
Ondanks de momenteel andere prioriteiten van het land lijkt het mij een goed idee om op iets langere termijn een wijziging van het kiesstelsel te overwegen, mede om het electoraat meer duidelijkheid te geven voor wie en welk programma men kiest.
Tevens om de verantwoordelijkheden achteraf duidelijk vast te stellen.
Immers succes heeft binnen een coalitie vele vaders, echter bij een miskleun zijn die allen spoorloos.
Wellicht kan gedacht worden aan een systeem van twee verkiezingen binnen een periode van één maand.
- De eerste verkiezing betreft de keuze van parlementariërs aan de hand van de meeste stemmen op de lijst.
- De tweede verkiezing gaat tussen de lijsttrekkers van de twee partijen met de meeste stemmen.
Deze zijn gedwongen om in de tussentijd allianties aan te gaan met de afgevallen partijen om zodoende de meerderheid te behalen.
Deze afgevallen partijen zullen dan proberen als tegenprestatie voor hun stemadvies acceptatie van een onderdeel van hun programma bedingen en participatie in de te vormen regering.
Voordeel van zo’n systeem is dat de bevolking weet wie en waarvoor zij gekozen heeft, een regering na de tweede verkiezing snel gevormd kan worden, de gekozen minister-president vier jaar blijft zitten én verantwoordelijk gesteld kan worden voor het gevoerde beleid.
MIGUEL POURIER
Curaçao