Jaren geleden kocht iemand een paar vierkante meters terrein aan het Spaanse Water en besloot puin in zee te storten om een schiereilandje te maken zodat hij daarop zijn huis kon bouwen. Voordat Drov (Dienst Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting) dat door had, stond daar een prachthuis met eigen strandje en een fantastisch uitzicht. Iedereen over de rooie want dat kon niet, dat mocht niet en nooit was er iemand die ooit op dat idee was gekomen. Deze man was slimmer dan al die slimmeriken van de Drov want na ettelijke rechtszaken bleek dat nergens stond dat het niet mocht, gat in de wet wat ze met een noodgang wisten te dichten, voordat ze het hele Spaanse Water zouden dichtgooien en vol zouden bouwen. Komt er een, op z’n zachtst gezegd, controversieel figuur met een naam met meer klinkers dan Hans Kazan tevoorschijn kan toveren, Chris van Assendelft Van Wijck geheten. Meneer koopt op 23 januari 2003 ‘s morgens een monumentaal pand op Pietermaai wat op de monumentenlijst stond en laat dat ‘s middags tegen de grond gooien met de uitleg dat het per ongeluk in elkaar gestort was. Met het Openbaar Ministerie maakt hij de deal dat hij het monumentje zou restaureren als woonhuis voor zijn dochtertje. Meneer begint daar vervolgens te bouwen dat het een lieve lust is, houdt zich niet aan de regels van de Drov, die verschillende keren de bouw ‘s morgens stop zette, wat ‘s middags even vrolijk hervat werd, want meneer had schijt aan de Drov en ook aan alle regeltjes en vereisten en zet daar Saint Tropez neer met een kantoor, naast een stel appartementen met de exotische naam Villa Toscana. Ook al zo’n verhaal. Jarenlang had hij voor Villa Toscana geprobeerd om een splitsingvergunning te krijgen om puin in zee te storten en daarop luxe zeeappartementen aan vast te bouwen, wat bij de vorige regering niet lukte want men wist met wie ze te maken hadden. Maar dan presenteer je een leuk plannetje van 1,3 miljard, en krijg je binnen drie weken van minister Cooper, waar Drov ook onder valt, wel een vergunning voor een splitsing op illegaal gewonnen land. Gratis acht luxe zeezichtappartementen erbij! Maar nou hebben we een precedent geschapen, want nou wil iedereen natuurlijk de kustlijn volstorten en daar allerlei dingen op bouwen en wordt het moeilijk te onderscheiden wie we wel of niet een splitsingsvergunning geven. Maar kan dat meneer Cooper wat schelen? Hij hoeft toch aan niemand rekenschap te geven, want hij is ‘King of the Road’, illegale vergunningen verstrekken of niet, zijn woord is wet. Mocht de regering de beslissing intrekken, krijgen ze gegarandeerd een rechtszaak aan hun broek omdat de vergunning al is afgegeven en deze meneer daar alles op gebouwd heeft; alleen als blijkt dat meneer van tevoren wist dat het niet mocht, kan dat wel ingetrokken worden en kan hij het schudden met zijn appartementjes. Dit is dezelfde persoon die de Fata Morgana wil neerzetten met een Kiki Beach, eilanden voor de kust en een boulevard tot aan Marichi, wat opeens stilligt omdat zijn partners niet aan de financiën kunnen komen omdat daar nogal wat wettelijke bemoeienissen mee zijn en men op het hoogste niveau bezig is daar veranderingen in te brengen. Dus mijn volgende zet is om een aanvraag voor een splitsingvergunning in te dienen en drie vierkante meter ‘waterfront property’ aan het Spaanse Water te kopen en dat volstorten met troep en daar een hutje aan de zee te bouwen en rustig daar op mijn porch te gaan zitten met een glas Pinot Grigio en genieten van een prachtige zonsondergang en o wee als meneer Cooper ‘nee’ zegt, want dan heb je alle poppen aan het dansen; want waarom hij wel en ikke niet? Gelukkig bestaat er dan nog zoiets als het gelijkheidsbeginsel. Het is toch opvallend dat je binnen de kortste keren iets kan regelen waar je anders jaren over gedaan hebt en niet voor mekaar kreeg, zou het misschien aan zijn persoonlijkheid liggen? Ik denk het niet, want ik heb Cubaanse kikkers gezien met meer persoonlijkheid dan deze meneer. Ik blijf lachen op deze klip omdat ik niet meer kan huilen, want het wordt met de dag gekker hier.

Arthur Donker,

Curaçao