Lokaal verworven griffiers zijn dooorgaans onvolledig in het notuleren van aanvullende pleidooien tijdens de zitting. Overbelaste rechters zijn als mensen niet in staat om iedere zaak fotografisch te herinneren. Dat betekend dat de invloed van een griffier aanzienlijk groeit. Raadsheren wuiven de tekortkomingen af op incidenteel en onwillekeurig. De ervaring weerlegt deze zwakke theorieen omdat ook de advocaten voordeel trekken uit verkeerd beoordeelde rechtszaken.
Meer werk voor urenschrijvers betekend simpelweg meer afgeroomde verdiensten. De taart voor de broeders in recht is al te klein op Curaçao, delen doet iedere raadsheer simpelweg tekort. Alle vormen van extra inkomsten worden daarom dan ook aangepakt. Het treineren van rechtszaken en het uitrekken van procedures is een al bekende vorm van manipulatie. De middelen in gereedsschapskist van advocaten is daarmee oneindig. Een conclusie is dat rechters dus geen volledig passende rechtsspraak kunnen bieden. De kosten voor het profileren van rechters wordt op fl.24.000 geschat.
Zonder deugdelijke politie en rechtsspraak is Curaçao over de afgelopen decennia afgegleden naar een zeer laag niveau. De rechters gaan voorts na een paar jaren dienst weer terug naar NL en de burgers worden aan hun lot overgelaten. Politie werkt liever aan inkomsten door de verzwakte maatschappij willekeurig op boetes te trakteren dan dat zij hun medeburgers en familieleden oppakken voor diefstal en berovingen.
Een visieuze cirkel waar de komende generaties niet meer aan kunnen ontkomen. Hoge werkeloosheid en een laag opleidingsniveau zijn ook hier de gevolgen van.
Zonder rechtsspraak zijn de bewoners van Curaçao al ruim veertig jaar (1969) belazerd en uitgekleed door de georganiseerde misdaadgroepen die met prostitutie, gokken, alcohol, afpersing en drugs hun geld verdienen die uit pure wanhoop in containers op vele lokaties worden worden opgeslagen.
Bron: iNews – AA 2002.