Door Omayra Leeflang,
oud-minister van Onderwijs
Naar aanleiding van het artikel, FunderendOnderwijs (fo) nog niet gereed, in het Antiliaans Dagblad van gisteren, heb ik hier enkele opmerkingen ter verduidelijking.
Toen ik in 2006 als ministervan Onderwijs aantrad, bestond het fo vier jaar.
De kritiek, frustraties en onduidelijkheid over het functioneren van dit onderwijs was wijd verspreid. Ik heb toen als minister van Onderwijs een uitgebreide evaluatie uitgevoerd onder schoolbesturen op alle eilanden van de NederlandseAntillen;
alle schoolbesturen,leerkrachten en ook de bevolking – vooral ouders – opgeroepen om via de media hun bevindingen over het onderwijs kenbaar te maken.
Uit de evaluatie kwam vast te staan dat het funderend onderwijs was mislukt. Veel kritiek op verplichting van Papiamentsals instructietaal; slechts vier scholen mochten Nederlands als instructietaal gebruiken.
Verder ook kritiek op: heterogene klassen, dus leerlingen van verschillende leeftijd in een klas;
gebrek aan geld.
Er mochten geen toetsen worden afgenomen en kinderen kregen een woord rapport, tot ergernis vande ouders.
Ten slotte ook kritiek op de derde cyclus, dus dat alle kinderen tot hun 14e jaar in het fo moeten blijven, de zogenoemde ononderbroken leerweg.
Als klap op de vuurpijl waren er niet voldoende leermiddelen voor Papiaments als instructietaal. Kinderen waren duidelijk achtergeraakt in vergelijking met de oude basisschool. Bovendien was het funderend onderwijs niet bij wet geregeld.
Dus de leerkrachten werden geboden en verboden door zogenoemde implementatie managers en zakken vol geld (uitNederland) werden besteed aan herscholing waarvan de leerkrachten volledig wars werden. Ik heb toen (2006) het Delta-plan gemaakt voor de aanpassing en het op elkaar afstemmen van het onderwijs.Bewust heb ik als minister van onderwijs het fo stop gezet en de aanpassing hiervan vastgelegd in de ‘Onderwijswetgeving regeling van het Nederlands Antilliaans funderend,voortgezet en secundair beroepsonderwijs, ministerie van Onderwijs en Cultuur’.
Hierin is opgenomen de afschaffing van de verplichting van Papiaments als instructietaal: schoolbesturen mogen kiezen tussen Papiaments,Nederlands en Engels als instructietaal. Alle scholen geven vier talen als vak: Papiaments,Nederlands, Engels en Spaans.
Art. 10 lid 1, funderen onderwijs, Instructietaal en
art. 11 lid 1 funderend onderwijs.
Invoering verplichte toetsen en cijfers op het rapport,
art. 13 schoolrapport en art. 9 lid 3 verplichte leerlingvolg systeem(toetsen).
Afschaffing verplichtingheterogene groepen (leerlingen van verschillende leeftijden in een klas),
art. 9 lid 5. Scholen mogen (kunnen) leerlingen van verschillende leeftijden in een groep plaatsen maar zijn daar niet toe verplicht. Afschaffing derde cyclus, dus de verplichting om alle leerlingen 10 jaar lang tot hun 14e jaar samen te houden in het fo,
art.19 lid 3. Dus fo is gelijk gemaakt met de verlengde basisschool in Nederland met acht groepen. Kinderen die meer tijd nodig hebben kunnen blijven zitten maar de kinderen die daartoe klaar zijn gaan na groep 8 naar het voortgezet onderwijs.
Ook de Eindtoets Funderend Onderwijs (EFO) is geïntroduceerd.
Het fo was een utopie waarvoor nimmer voldoende geld beschikbaar is gesteld. De kinderen werden daar de dupe van. Het stopzetten en volledig formaliseren bij de wet van de wijzigingen was de enige juiste oplossing.
Ik heb in de wet wel een groot aantal eisen gesteld om de kwaliteit van het onderwijs te garanderen. Daarvoor is geldnodig.
Alle scholen moeten een schoolontwikkelingsplan hebben;
– schoolgids;
– klachtenregeling;
– schoolbesturen moeten een nascholings plan hebben
– en leerkrachten moeten om de vijf jaar een herscholingsprogramma doorlopen;
– de overheid moet de nascholing en de leerlingenzorg subsidiëren evenals de nieuwe leermiddelen.
Omayra Leeflang