28 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 28 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Wednesday, March 27, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 27 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, March 26, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Zambesi revisited | Nieuwe complotteurs? (12)

HomeNieuwsColumn Zambesi revisited | Nieuwe complotteurs? (12)

Column door dr. Jose M. Eustatia

Dr. Joe M. Eustatia
Dr. Jose ‘Joe’ M. Eustatia

De in deze columns Zambesi revisited beschreven casus, behoort waarschijnlijk tot een van de meest bizarre rechtsprocedures uit de Nederlandse rechtsgeschiedenis.
Nooit eerder is in die mate sprake geweest van een omdraaiing van dader en slachtoffer, als in deze zich over bijna 10 jaar strekkende rechtszaak. Nooit eerder hebben zoveel rechters de waarheid zo verdraaid, als in deze procedure en ook nooit eerder hebben zoveel rechters zo opzettelijk de grondbeginselen van de rechtsstaat aan hun laars gelapt en zo openlijk de rechtsbescherming van een klager geschonden.

Rechter mr. Frans V heeft zich in deze zaak ingelaten met lieden van zeer twijfelachtige reputatie. Hij ging zelfs zo ver dat hij zich door een frauduleuze advocaat voor zijn karretje heeft laten spannen en zich door hem liet overhalen tot het plegen van valsheid in geschrifte.

De rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie hebben zich echter tot het uiterste ingespannen om hun foute collega uit de wind te houden. Dat ze daarvoor vuile handen hebben moeten maken, deerde die rechters niet. Voor hen gold slechts het resultaat. En dat resultaat mocht er zijn: mr. Frans V kwam in de uitspraak van een in Hoger Beroep uitgesproken rammelend vonnis, geheel onbevlekt tevoorschijn.

De onafhankelijke, onpartijdige en integere collegae rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie hebben hun geplaagde collega een handje geholpen door een ingenieuze witwasoperatie op touw te zetten: álle voor rechter mr. Frans V nadelige bewijsstukken werden, hoe onweerlegbaar zij ook mochten zijn, resoluut genegeerd. Een getuige van wie verwacht werd dat hij iets ten nadele van de integere rechter Frans V zou gaan beweren, werd niet als getuige toegelaten.

De rechters van het Gemeenschappelijk Hof zijn er van overtuigd zelfs het miniscuulst smetje van het blazoen van deze dubieuze rechter te hebben verwijderd.

De toekomst zal uitwijzen of deze rechters inderdaad in hun opzet zijn geslaagd. Voor mij is het waarschijnlijker dat zij bij die witwas operatie niet alleen zélf de nodige smetten hebben opgelopen, maar de hele Rechterlijke Macht in opspraak hebben gebracht.

In de vorige column is aandacht besteed aan het gemak, waarmee kandidaat notaris mr. A Ch er in is geslaagd om de statuten die door de wederpartij waren gemanipuleerd, door alle partijen te laten ondertekenen. Dit met uiteraard groot nadeel voor het slachtoffer van de doelbewust gemanipuleerde statuten. Mijn ex-maatschap partners, die zich aanvankelijk als makke schapen bij mij hadden aangediend, ontwikkelden zich gaandeweg tot volleerde witteboordencriminelen. Zij hebben zich schaamteloos toegelegd op het zich wederrechtelijk
toe-eigenen van tot mijn bedrijf behorende eigendommen die zij via de maatschap onder zich hadden.

Men zou zich achteraf niet eens over hun oplichterspraktijken moeten verbazen. Hun advocaat die de door hen gepleegde verduisteringen met hart en ziel heeft verdedigd, was in het verleden zelf van wege fraude tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf veroordeeld. Mr. Ruben D was voor deze witteboordencriminelen dan ook de ideale raadsman; de raadsman die qua persoonlijkheid en historie naadloos bij hen paste.

Mijn voormalige partners in een maatschap waren er met de hulp van kandidaat notaris mr. A Ch in geslaagd, gecorrumpeerde addenda aan de statuten te voegen. Het resultaat van deze manipulatie was dat de ex-partners zich een stevige uitgangspositie verwierven om via de gemanipuleerde statuten, de maatschap waar ik samen met hen aan deel nam, systematisch leeg te halen.

Het stiekem aan de statuten toegevoegde addendum APPENDIX 1 en het addendum STRATEGIC OVERTAKING VAN ARTSENLABORATORIUM getuigen van een – reeds lang vóór de officiële oprichting van de maatschap – goed voorbereide vijandige overval.

De ex-partners hebben hun frauduleuze plannen grotendeels ten uitvoer kunnen brengen. De vraag die na de vorige column (deel 11) als een satelliet in de ruimte is blijven hangen, is in hoeverre kandidaat notaris mr. A Ch die de gemanipuleerde statuten heeft verleden, méér van de manipulatie van de statuten afwist, dan zij tegenover mij en tegenover de tuchtraden heeft willen erkennen.

De feiten liegen er echter niet om. Alles wijst in de richting van kandidaat notaris mr. A Ch. Zij geeft immers zelf toe dat ex- partner dr. Cl Hz haar “op het allerlaatste moment” heeft gevraagd enkele addenda aan de op de volgende morgen te ondertekenen statuten toe te voegen.

Mr. A Ch heeft deze opdracht kritiekloos en zonder mij daarin te kennen uitgevoerd.

Het hoeft geen betoog dat mr. A Ch bij het aanvaarden en uitvoeren van die opdracht alle integriteitsregels van het notariaat heeft overtreden. Dat klemt te meer daar gebleken is dat de kritiekloos door haar in ontvangst genomen addenda uit louter frauduleuze verzinsels en gecorrumpeerde bestanden bestonden. Die addenda hadden als enig doel de weg te effenen voor het in de toekomst realiseren van vooraf geplande verduisteringen.

Men mag ook notaris mr. MA zijn verwijtbare afwezigheid aanrekenen bij het in de akte van oprichting van de maatschap opnemen van gecorrumpeerde statuten. Als notaris had hij de plicht deugdelijk toezicht op de handel en wandel van zijn medewerkster kandidaat notaris mr. A Ch te houden.

De verwijtbare afwezigheid van mr. MA is voor mij des te pijnlijker omdat ik hem nadrukkelijk had gevraagd een extra oog in het zeil te houden. Ik meende terecht op zijn inbreng te mogen rekenen: mijn zoon was recentelijk met zijn dochter getrouwd en onze onderlinge relatie was zonder dat er sprake was van echte vriendschap, goed te noemen.

Ik had bij mijn verzoek de VOF-overeenkomst in een notariële akte vast te leggen, met name de persoonlijke betrokkenheid van mr. MA op het oog. Het is echter ondanks mijn verzoek niet tot een notariële akte gekomen. Volgens mr. A Ch vonden de ex-partners dat de baten van een notariële akte niet opwogen tegen de kosten. Daar zou bijkomen dat de wet niet vereist dat afspraken gemaakt in een VOF- (vennootschap onder firma/ maatschap) overeenkomst in een notariële akte worden vastgelegd. Een opmerkelijke verklaring voor het negeren van een redelijk verzoek van de enige kapitaalkrachtige partner in de op te richten maatschap.

Notaris mr. AM was wel op het laatste moment haastig binnen komen lopen om zonder nadere vragen te stellen zijn indrukwekkende handtekening onder de akte te plaatsen om en onmiddellijk daarna weer te vertrekken. Het is onduidelijk waarom de notaris de akte die later geen notariële akte bleek te zijn, heeft getekend. De ondertekening door de notaris is immers niet van toegevoegde waarde als het een niet notariële akte betreft. Feit is dat als men gevolg had gegeven aan mijn uitdrukkelijk verzoek voor een notariële akte, mij veel ellende zou zijn bespaard.Want een notariële akte geniet in tegenstelling tot een niet notariële akte dwingende bewijskracht. Omdat de notaris garant staat voor de inhoud van de notariële akte, is hij namelijk verplicht partijen te wijzen op de consequenties van hetgeen in de akte is geregeld.

Kandidaat notaris mr. A Ch had naar eigen zeggen volstaan met te verwijzen naar de op tafel liggende stukken en aan partijen gevraagd of zij nog vragen hadden. Vervolgens werd zonder omhaal van woorden overgegaan tot het tekenen van de akte.

Ik heb het vermoeden dat mr. AM door zijn medewerkster mr. A Ch met een smoesje is gevraagd de gemanipuleerde onderhandse akte van een handtekening te voorzien. De handtekening van de notaris gaf de akte immers een formeler aanzien, waardoor hij geloofwaardiger overkwam. Best handig in de wetenschap dat sprake is van zo’n opzichtig gemanipuleerde akte.

Ik krijg dan ook steeds meer de indruk dat kandidaat notaris mr. A Ch actief betrokken is geweest bij de door dr. Cl Hz voorbereide manipulatieve acties.

De tuchtcommissies hebben ondanks de overduidelijke missers en het ongeloofwaardig verweer, mr. A Ch in twee instanties van elke blaam gevrijwaard.

Men zal echter moeten toegeven dat deze commissies het mr. A Ch wel al te gemakkelijk hebben gemaakt. Het feit dat zij in de tuchtprocedures nadrukkelijk door haar een zekere autoriteit genietende principaal notaris mr.MA overeind is gehouden, zal zeker van invloed zijn geweest. Maar het heeft er meer de schijn van dat die tuchtraden er bepaald niet op uit waren om het de notaris en zijn kandidaat notaris écht moeilijk te maken. Die tuchtraden hebben vooral als wegkijkers gefunctioneerd. Ze leken immers geen moment van plan serieus actie te ondernemen tegen de tot hun inner circle behorende vooraanstaande notaris mr. MA en zijn medewerkster mr. A Ch. Een overigens in deze kleine gemeenschap met haar ultrakorte lijntjes zo vaak voorkomend fenomeen, dat men het als normaal is gaan beschouwen. Het is inderdaad moeilijk om in dit mini staatje met zijn overzichtelijk kringetje van notabélen, waarin iedereen elkaar kent, elkaar streng de les te lezen. Dat valt met name niet mee als je elkaar wekelijks treft bij het zij de Rotary of de Lions; op het golfveld en op recepties; of bij een andere geliefde ontmoetingsplek, de uitvaartplechtigheid met haar ontroerende afscheidsspeeches, waarbij zelfs de grootste boef tot heilige wordt gekroond.

Het doorslag gevend probleem was dat mijn gerechtvaardigde klachtprocedure vooral niet de geplande op korte termijn benoeming van mr. A Ch tot notaris in de weg mocht staan.

Een klassieke tragikomedie
Er hebben heel wat personen en instanties een rol gespeeld in deze als een tragikomedie te presenteren episode van jaren durende kromspraak.
Een tragikomedie waarin ik de rol vervul van het slachtoffer dat, zoals het in een tragikomedie betaamt, zijn onvermijdelijke gang naar de ondergang aflegt.
Niemand zal na het lezen van deze columns durven ontkennen dat mijn ex-partners zich als een stelletje gewetenloze en immorele oplichters hebben opgesteld. De doorslaggevende rol van ex-partner dr. Cl Hz is uitvoerig beschreven. Zij heeft samen met kandidaat mr. A Ch de basis gelegd voor de frauduleus gemanipuleerde statuten. Zij vervullen dus beiden een van de belangrijke rollen in deze tragikomedie.

Dr. Cl Hz heeft slechts enkele maanden kunnen genieten van de vruchten van haar bedrog, voordat zij door de dood werd ingehaald.

Notaris mr. AM heeft het verwijtbaar laten afweten door niet aan het verzoek te voldoen om voor een notariële akte te zorgen. Hij heeft zijn kandidaat notaris mr. A Ch haar foute gang laten gaan en hoort daarom ook bij de foute mannen en vrouwen van deze tragikomedie.

Voor ex-partner RleB past slechts het begrip walgelijk. In het door dr. Cl Hz opgemaakte Appendix 1 wordt melding gemaakt van een zeer risico houdende lening die ik de maatschap heb verstrekt om de plotseling door koudwatervrees bevangen partner RleB voldoende zekerheid te bieden om binnen boord te blijven. De andere twee partners waren onvermurwbaar in hun van vóór de oprichting van de maatschap bestaande afwijzing van RleB: “dit is de kans; laat die waardeloze nietsnut nu eindelijk gaan” hielden zij mij dwingend voor. Ik heb dat “advies” niet opgevolgd, maar juist de lening verstrekt die RleB deed kiezen voor de maatschap.

Het was niettemin de stem van RleB die de doorslag gaf bij het door dr. Cl Hz op basis van leugens, bedrog en vooral geldzucht bepaalde besluit mij uit de maatschap te verwijderen.

Het begrip walgelijk dat ik op deze abjecte figuur van toepassing stel, mag als een eufemisme worden beschouwd.

Voor ex-partner dr. EB was het woord van dr. Cl Hz gelijk aan het woord van God. Het innemen van een ander standpunt dan het standpunt van wijlen dr. C Hz was voor hem ondenkbaar.

De drie ex-partners werden aangevoerd door de frauduleuze advocaat mr. Ruben D. Het type consigliere advocaat met, zoals het consiglieri betaamt, een besmet verleden. Mr. Ruben D was in het verleden van wege fraude tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf veroordeeld; een advocaat die dus geknipt was voor de rol van de liegende en bedriegende advocaat die hij in deze tragikomedie heeft vervuld.

De aan het Gemeenschappelijk Hof van Justitie verbonden rechter mr. Frans V vervulde in deze tragikomedie de rol van capo di tutti capi. Mr. Frans V trad in deze procedure op als de spreekwoordelijke buiksprekerspop van zijn opdrachtgever en leidsman, de frauduleuze advocaat mr. Ruben D. Deze door mr. Ruben D goed afgerichte en grondig “omgeprate” arbiter, slaagde er moeiteloos in meer dan twintig deels partijdige, deels foute maar merendeels corrupte arbitrale besluiten te nemen en deze in zijn tussenvonnissen en zijn arbitrale eindvonnis vast te leggen.

De in het voorgaande vermelde personen zijn de eerste zeven van de vele foute leden tellende dramatis personae die in deze tragikomedie een rol van belang hebben gespeeld. Deze lijst is met deze zeven vermelde rolvertolkers nog lang niet compleet. De lijst zal in de komende columns geleidelijk worden aangevuld. Wanneer de ca tien rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie die in deze tragikomedie een bewezen dubieuze rol hebben gespeeld, mee worden geteld, halen we een score van meer dan 20 foute rolvertolkers.
Ze zullen allen in de volgende columns besproken worden.

Nieuwe complotteurs?
Is het niet te bizar voor woorden dat nu acht jaar na het arbitrale eindvonnis, plotseling nieuwe, door mij geheel over het hoofd geziene belangrijke complotteurs opduiken? Complotteurs van wie ik mij nadrukkelijk afvraag door wie zij werden aangestuurd en hoe het kon gebeuren dat zij zo lang onder de radar hadden kunnen blijven.

Om de rol van een van de nieuwe vermeende complotteurs , deurwaarder RR, te kunnen beschrijven, moeten we terug gaan in de tijd: naar de periode na mijn verwijdering uit de maatschap.

Het mediatieproces, werd na gedurende 19 maanden (!) onderhandelen waarin geen millimeter vooruitgang was geboekt, door mij afgesloten. Ik had in de periode na het beëindigen van het mediatieproces en nog vóór de benoeming van een arbiter, beslag laten leggen op een bedrag dat overeenkwam met een schatting van de waarde van mijn aandeel in de onderneming. Ik was op grond van een zeer conservatieve schatting tot het bedrag XX gekomen. Mijn advocaat. ging akkoord met dat voorstel; hij heeft althans geen moment laten blijken bezwaar tegen het voorstel te hebben. Wie schetst dan ook mijn verbijstering toen bleek dat advocaat mr. XH op slechts een derde van het bedrag dat ik had voorgesteld, beslag had laten leggen.

Advocaat mr. XH beriep zich op een misverstand.

Mijn financieel adviseur en ik stelden dat wij onder geen enkel beding met dat bedrag akkoord zouden gaan. Mr. XH beloofde bij de beslagrechter te gaan pleiten(?) voor een correctie van de gemaakte fout. Maar ook na de beloofde correctie kwam het nieuwe bedrag van het beslag slechts uit op iets minder dan 2/3 van het door mij berekend bedrag.

Alhoewel dit bedrag nog steeds aanzienlijk lager was dan het door mij en mijn financieel adviseur voorgesteld bedrag, bood het beslag mij toch enige zekerheid; in elk geval meer zekerheid dan door het aanvankelijk voorgesteld bedrag. De ex-partners zouden nu niet meer met ál mijn in de maatschap gedane investeringen op de loop kunnen gaan.

Omdat ik op dat moment nog rekening hield met een te benoemen integere en onpartijdige arbiter, besloot ik niet te lang bij dit toch wel opmerkelijk incident stil te blijven staan.

Ik was immers bereid met alle redelijke voorstellen van een als integer veronderstelde arbiter akkoord te gaan en op basis daarvan mij bij de door mijn ex-partners op valse gronden verwijdering uit de maatschap neer te leggen.

Maar ik moet echter stellen dat ik met de kennis van NU, de bij de beslaglegging beschreven gang van zaken als ZEER opmerkelijk ervaar. Een beslag op slechts een derde van het bedrag waarover in consensus besloten was beslag te leggen, zou neerkomen op een zodanig laag bedrag, dat daar nauwelijks effect van mocht worden verwacht.

Opmerkelijk en ongeloofwaardig gezien de belangen die op het spel stonden!

Van belang is ook om nu reeds op te merken dat het beslag waar we het nú over hebben, was gelegd OP de VOF en op de aan de maatschap deelnemende NVtjes van de ex-partners. Dit beslag moet niet verward worden met het later te behandelen tweede beslag dat als gevolg van het door de arbiter aam de arbitrageprocedure onttrekken van de VOF noodzakelijkerwijs ONDER de VOF moest worden gelegd.

Ik heb aan het verzoek van de ex-partners moeten voldoen het beslag op te heffen tegen aanbieding van een honderd procent veilige bankgarantie.

Maar de hoop op de inzet van een integere en onpartijdige arbiter werd definitief de grond ingeboord door de doorgedrukte benoeming van rechter mr. Frans V.
Na gedurende te lange tijd soebatten over de aan te stellen arbiter, leek dit traject aanvankelijk te stranden in een patstelling. Geen van de partijen was bereid elkaars arbiter te aanvaarden. Op zo’n moment dient de keuze van de arbiter door een onafhankelijke en onpartijdige instantie te worden bepaald.
Consigliere mr. Ruben D, die eerder al voor fraude tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf was veroordeeld, slaagde er door alle procedurele regels met voeten te treden in, mij de op Bonaire als rechter commissaris gevestigde mr. Frans V als “zijn” arbiter door de strot te duwen.

Het faxbericht waarin mr. Frans D zijn voorstel voor de benoeming van arbiter mr. Frans V had onderbouwd, was een klassieke proeve van valsheid in geschrifte. Over dat faxbericht is in eerder columns reeds uitvoerig bericht.
Het zou later blijken dat met het tegen alle procedurele regels in door mr. Ruben D doordrukken van de benoeming van arbiter mr. Frans V, mijn lot was bezegeld. Want mr. Frans V bleek zo als eerder gemeld, grondig door mr. Ruben D te zijn afgericht en “omgepraat” waardoor hij uitsluitend leek te kunnen reageren op de door mr. Ruben D gehanteerde virtuele afstandbediening.

Nog vóór mr. Frans V officieel met zijn werkzaamheden als “onpartijdige” arbiter van start zou gaan, hebben de voor fraude veroordeelde advocaat mr. Ruben D en zijn als arbiter voorbestemde rechter mr. Frans V, in alle heimelijkheid er voor gezorgd dat de door advocaat mr. MB opgestelde akte zodanig werd bewerkt dat de enige solvente wederpartij (de VOF) aan het arbitrageproces werd onttrokken.

Ik kwam pas achter deze opzettelijke foute ingreep bij mijn poging het arbitrale eindvonnis te laten executeren. Het arbitrale eindvonnis bleek door de afwezigheid van de enige solvente wederpartij niet executeerbaar.

Het vonnis liet mij feitelijk slechts de mogelijkheid een beroep te doen op de onbeduidende, niet solvente en op elk moment inwisselbare werkmaatschappijtjes van mijn ex-partners.

De overgelegde bewijsstukken laten zien dat rechter mr. Frans V zich in deze als een door en door foute arbiter heeft opgesteld. Alleen al het feit dat deze als arbiter bijklussende rechter in samenspraak met een voor fraude veroordeelde advocaat, heimelijk de enige solvente partij aan het arbitrageproces heeft onttrokken, is bizar. En dat is nog bizarder in de wetenschap dat mr. Ruben D in twee aan het arbitrageproces voorafgegane procedures IDENTIEKE maar wel mislukte pogingen heeft gedaan om de VOF aan mijn vorderingsmogelijkheden te onttrekken. Mr. Ruben D werd in beide gevallen door de rechter teruggefloten.

Is het dan niet al te toevallig dat het Mr. Ruben D wél is gelukt dit trucje met succes uit te halen bij de arbiter wiens benoeming hij tegen alle procedurele regels in en met gebruik maken van valse argumenten, heeft doorgedrukt?
En was het voor de arbiter van geen enkel belang dat er op de VOF een beslag was gelegd, waarvoor een bankgarantie in de plaats is gekomen? Dat moet toch het belang van de VOF als aan de procedures deelnemende partij hebben onderstreept?

Dit zegt alles over de zeer onverkwikkelijke rol die mr. Frans V in deze arbitrageprocedure heeft gespeeld. Maar het zegt nog meer over de rechters van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie die met de meest ongeloofwaardige “kromspraak” getracht hebben hun foute collega rechter mr. Frans V uit de zure wind van fraude en bedrog te houden.

Hoe integer is een als arbiter bijklussende rechter om de voornaamste wederpartij aan het arbitrageproces te onttrekken? En in welke bochten moeten de edelachtbare, onafhankelijke, onpartijdige en integere rechters van het Gemeenschappelijk Hof zich dan wel hebben moeten wringen om tot in hoger beroep te doen voorkomen alsof er met de integriteit van mr. Frans V niets mis was?

Het arbitrale vonnis was weliswaar niet zonder de medewerking van de ex-partners te executeren, maar de ex-medewerkers konden dank zij de strop van de bankgarantie om hun nek, er niet aan ontkomen hun medewerking aan de executie van het arbitrale eindvonnis te verlenen.

Ik heb al eerder bericht dat advocaat mr. XH op onverklaarbare redenen aanvankelijk op slechts een derde van het door mij voorgesteld bedrag beslag had laten leggen en dat hij na onze protesten het beslag had laten corrigeren naar twee derde van het voorgesteld bedrag .

Het zou later blijken dat het op het op het twee derde van mijn voorstel gebaseerd bedrag waarop beslag werd gelegd, zelfs lager zou uitvallen dan het bedrag dat de “omgeprate” als arbiter bijklussende rechter mr. Frans V aan mij besloot uit te keren. Een omstandigheid die de ex-partners unieke kansen bood.
Reden te meer overigens om wederom vraagtekens te plaatsen bij het “misverstand” van mr. XH met zijn beslag van slechts een derde van het voorgesteld bedrag.

De ex-partners hebben van de niet volledig dekkende bankgarantie gebruik kunnen maken om mij op het toch al door de arbiter toegewezen behoorlijke gekorte bedrag, nog even NAF 26000.00 in minder uit te keren.

Het is tot op de dag van vandaag niet bekend wie met dat “extraatje” van NAF 26000.00 is verblijd. Ik heb uiteraard wel een boos vermoeden.

Advocaat RRbg kreeg verlof van de rechter om conservatoir derden beslag te leggen op het bedrag van ANG 26000.00.

Mr. RRbg richtte aan deurwaarder RR het verzoek beslag te leggen onder de VOF. Een beslag op de VOF zelf, was niet mogelijk omdat de VOF immers aan het arbitrageproces was onttrokken.

Op 13 november 2012 ontving ik van advocaat mr. RRbg een mail waaruit blijkt welke bokkensprongen er gemaakt moesten worden om bij de frauduleus bewerkstelligde afwezigheid van de VOF beslag te leggen.

Ik citeer uit de boven vermelde mail van 13 november 2012 die ik van advocaat mr. RRbg mocht ontvangen: Quote

“…………………………………………………………………………………………………

Geachte heer Eustatia,

Het is gebleken dat de betekening van de vennoten ook de betekening van de VOF inhoudt.

Repromed NV is blijkens het handelsregister gevestigd aan de Kaya Flamboyan 3 Plasa Rooi Catootje.

Het bovenstaande wordt in (de kop van) het beslagrequest aangepast……………………………………………”  unquote.

Dit is “encrypted” taalgebruik dat voor de goede verstaander duidelijk moet maken dat het slechts mogelijk is bij een instantie een beslag onder de VOF te leggen indien er bij die instantie sprake is van ten minste een persoon of entiteit die met de VOF in verband staat.

Het heeft er de schijn van dat deurwaarder RR toen al aan mr. RRbg en zijn collegae moeten hebben laten weten dat de onbeduidende NVtjes van de ex-partners in al hun onbeduidendheid niet als zorgverleners bij de voornaamste verzekeraar van Curaçao (de Sociale Verzekerings Bank, afgekort SVB) bekend waren. Die NVtjes konden dus niet dienen om bij de SVB beslag onder de VOF te leggen. Onder dat soort omstandigheden was opperste behendigheid vereist om zowel de kool als de geit te sparen. Want dat rechter mr. Frans V “gespaard” moest worden, daar waren zowel de bij deze zaak betrokken advocaten als de rechters van het Gemeenschappelijk Hof het grondig met elkaar eens. Ga er maar eens aan staan onder zulke “bijzondere omstandigheden” voor zowel de belangen van de cliënt als van de frauderende rechter te gaan.

Mr. RRbg was dan ook op zoek naar een Houdini- achtige oplossing voor dit netelig probleem, maar blijkt daar niet helemaal in te zijn geslaagd.
Hij heeft in elk geval verzuimd zijn cliënt op de hoogte te stellen van het dilemma waarmee hij werd geconfronteerd als gevolg van het aan de procedure onttrekken van de VOF.

De cliënt moest nu immers dokken voor kostbare procedures die niet nodig waren geweest indien de arbiter zich integer had opgesteld en niet op aandringen van een frauduleuze advocaat was gaan knutselen in een hem gepresenteerde akte. Maar dit ongemak had ook kunnen worden voorkomen indien op het voorgesteld bedrag waarover consensus was bereikt beslag zou zijn gelegd!

Maar het weglaten van de voornaamste en in alle voorgaande procedures aangesproken partij als de VOF, is gewoonweg niet te behappen. De arbiter was ter dege op de hoogte van het feit dat in de talrijke aan het arbitrageproces vooraf gegane procedures de VOF de voornaamste aangesproken partij was .

Mr. RRbg had de arbiter direct bij de ontdekking van zijn onrechtmatige daad met dat gegeven moeten confronteren. Dat zou tot een succesvolle wrakingsproces hebben kunnen leiden.

Maar dat was uiteraard te veel gevraagd voor de lokale advocaten die rechters als hun broodheren beschouwen en daarom er alles aan doen om bij de rechters in de gunst te blijven. Als het belang van de cliënt daar voor moet wijken dan zij het maar zo.

Ik ben er nu overigens van overtuigd dat ALLE partijen met uitzondering van ondergetekende al lang op de hoogte waren van deze opmerkelijke arbitrale onrechtmatige daad.

Op 15 november 2012 ontving ik van advocaat mr. RRbg een mail waarin hij stelde (ik citeer):

quote: “………………………..gelieve bijgaand als attachment aan te treffen een scan van het beslagverlof dat wij gisteren van het Gerecht ontvingen. Hiernavolgend stuur ik u de scan van het beslagrequest zoals dat door ons werd ingediend. Wij hebben de deurwaarder reeds opdracht verleend het beslag te leggen…………… “  unquote.

Uit een bijlage bij een recentelijk (op 10 december 2020) van de heer Directeur SVB ontvangen brief, werd ik er op geattendeerd dat deurwaarder RR, in tegenstelling tot hetgeen door mij werd verondersteld en mij door RR steeds is voorgehouden, in 2012 GEEN beslag bij de SVB heeft gelegd. Ik geef toe dat ik dit had kunnen weten maar blind heb gevaren op de deskundigheid van mijn advocaten.

Deurwaarder RR blijkt in 2012 conservatoir derden beslag te hebben gelegd en betekend “aan mevrouw dr. Cl Hz, directeur van de naamloze vennootschap Toximed Curacao nv welke vennoot is van de vennootschap onder firma voormeld”

Dit beslag lijkt niet, althans voor mij niet, het soort beslag waarvan op kort termijn een succesvol resultaat had mogen worden verwacht. Het beslag had ten tijde van de ontvangst

van de brief van de directeur van 10 december 2020 dan ook geen positief resultaat opgeleverd.

Nogmaals : dit zijn de complicaties van het uit de procedure weglaten van de VOF.

Er was hierna een tijdrovende procedure noodzakelijk om de vereiste executoriale titel te verkrijgen. Een onnodige en kostbare procedure die niet nodig zou zijn geweest als de VOF niet op frauduleuze wijze aan de procedure was onttrokken

Maar op 28 maart 2013 volgde de beschikking 
van het Gerecht waarin mijn vordering werd toegewezen.

Op 16 mei 2013 ontving ik de volgende brief van mr. RRbgL

From: {mr. RRbg}
Sent: Thursday, May 16, 2013 1:20 PM 
To: ‘Jose M. Eustatia’
Subject: Eustatia – Artsenlab: conservatoir beslag onder de VOF, stand van zaken

Geachte heer Eustatia,

Op 16 november 2012 heeft Artsenlab NV conservatoir 
derdenbeslag doen leggen onder de VOF ten laste van Dynamic 
cs. in verband met de weigering van Dynamic cs om in 
volledigheid aan het arbitraal eindvonnis te voldoen.
Artsenlab _NV diende op 5 november 2012 haar verzoekschrift 
waarin zij het Gerecht toestemming verzocht het arbitraal 
eindvonnis ten uitvoer te mogen leggen opdat de 
bovengeduide conservatoire beslagen executoriale werking 
zullen verkrijgen.

De behandeling van die zaak door het Gerecht vond pas op 14 maart 2013 plaats en op 28 maart 2013 volgde de beschikking 
van het Gerecht: de vordering van Artsenlab werd toegewezen. 
Dynamic cs hebben zich in deze ‘exequatur’ procedure 
gerefereerd aan het oordeel van het Gerecht, zij hebben geen verweer gevoerd.

De grosse van de beschikking werd op 9 april 2013 door de deurwaarder aan Dynamic cs betekend.

Tot op heden hebben deze acties echter nog niet geresulteerd in betalingen ten gunste van Artsenlab NV.

De tekst van de laatste twee zinnen van deze mail spreken voor zich.

Het wordt dan ook steeds duidelijker dat deze zaak niets minder is dan een beerput. Een beerput die helaas ook rechters van het Gemeenschappelijk Hof mede hebben helpen afdekken. Een beerput die is ontstaan als gevolg van het door een frauduleuze advocaat inschakelen van een door hem “omgeprate” rechter. Een “omgeprate” rechter die tegen alle procedurele regels in als arbiter het arbitrageproces werd ingeparachuteerd. Een foute arbiter die op aanwijzen van zijn opdrachtgever het bizarre en frauduleuze besluit nam om de enige solvente wederpartij aan het arbitrageproces te onttrekken. En dit nota bene nadat eerdere, van vóór het arbitrageproces daterende identieke pogingen van de foute advocaat mr. Ruben D, door ingrijpen van rechters waren mislukt.

Het is dan ook zeer opmerkelijk dat de frauduleuze poging van mr. RubenD wél lukte bij inschakeling van de door mr. Ruben D “omgeprate” en mij door de strot geduwde arbiter mr. Frans V.

In de volgende column zal verslag worden gedaan van de opmerkelijke wending die deze zaak na een gesprek met deurwaarder RR heeft genomen.

Wordt vervolgd.

Dr. Jose ‘Joe’ M. Eustatia (1938) studeerde medicijnen aan de Universiteit van Nijmegen. Hij promoveerde in 1971 tot doctor in de geneeskunde op het proefschrift de vermenigvuldiging van virussen in lymphocytyen; een toentertijd zeer besproken onderwerp. In 1972 keerde hij als specialist in de laboratoriumgeneeskunde (hoofdvak Bacteriologie) naar Curacao alwaar hij tot 1998 als arts-bacterioloog en hoofd Landslaboratorium werkzaam is geweest. Eustatia heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de studie omtrent het voorkomen en de bestrijding van HIV-infecties (AIDS) op Curacao. Lees meer…

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties