27 C
Willemstad
• zondag 28 mei 2023

DH | CFT: After years of crisis St. Maarten, Curaçao, Aruba focusing on recovery

THE HAGUE--After years of crisis, St. Maarten, Curaçao and Aruba are focusing on recovery, the St. Maarten and Curaçao Committee for Financial Supervision (CFT) and Aruba committee...

AD | OM eist 16 jaar cel tegen ‘eindbaas’ Piet S. voor drugshandel en witwassen

Jorina Haspels | Algemeen Dagblad Het Openbaar Ministerie heeft vandaag tegen de vermeende Haagse ‘godfather’ Piet S. (67) een straf geëist van 16 jaar voor jarenlange drugshandel, het...

Democracy now! | Friday, May 26, 2023

 Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 mei 2023

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Telegraaf | OM ziet ’Dikke’ Piet S. als leider criminele organisatie en eist 16 jaar cel: ’Een veelkoppig monster’

Saskia Belleman Hij ontkent het zelf, maar voor het Openbaar Ministerie in Den Haag staat vast dat ’Dikke’ Piet S. de onbetwiste leider was van een criminele organisatie...

NTR | Ombudsman: Den Haag doet ‘al heel lang te weinig’ voor Caribische inwoners

John Samson Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen haalt opnieuw hard uit naar de Nederlandse politiek. De grote problemen rondom armoede en ongelijkwaardigheid op Bonaire, Saba en Sint-Eustatius worden...
- Advertisement -spot_img

Column Vaders | ‘Misselijk’

HomeAuteursColumn Vaders | ‘Misselijk’

Column Hans Vaders | Misselijk

Columnist Hans Vaders
Columnist Hans Vaders

Weer een week met de dagelijkse ridicule digitale problematiek waaraan ik mij helaas vrijwel nooit meer weet te ontworstelen. Ik word er soms ietwat misselijk van en Sinterklaas bestaat helaas niet.

Loop ik mijn balkon op en zit daar een op het oog achtjarig meisje in keurig gestreken schooluniform en getooid met een kleurig rugzakje in mijn rotanstoel. ‘Meisje, moet je niet naar school’, vraag ik. ‘Meneer, ik wacht op mijn madrina want ik kan nergens anders naartoe overdag’, antwoordt het wicht. ‘Mijn juffrouw staakt en ik weet niet wat dat is… staken. Is ze misschien ziek?

Nou ja, nu is de stakingsbereidheid van juffies uit het basisonderwijs en uiteraard aangesloten bij de onder de flamboyante Errol Cova zo machtige rooie onderwijsvakbond Sitek altijd al fanaat geweest. Staken, vrij is nu eenmaal vrij en het gaat meestal over geld, harde pecunia dus en vrijwel nooit over de kwaliteit van ons onderwijs op Curaçao. Daar heeft iedereen, incluis onze zoveelste minister van Onderwijs, altijd wel de mond vol van. Nu, die kwaliteit is al enige tijd abominabel, belabberd, ontbreekt gewoon en valt alleen nog wat op te poetsen met veel geld en ruime, zeer ruime bijscholing in – liefst – de heilige vrije uren, de ‘quality time’ van het bewuste onderwijzend personeel. Arm meisje zonder veel kansen op het balkon. Ik geef haar als troost maar een glas cola, waar ze erg blij mee is, want dat krijgt ze ook niet iedere dag, zo ook geen boterhammen met beleg om de ergste honger te stillen.

Een belachelijke situatie waarvoor de obese dames en heren in het Fort zich zouden moeten schamen maar dat al decennia niet hebben gedaan. Gebrek aan interesse, kennis en deskundigheid. Onze kinderen met honger naar school laten gaan, het vuile werk door vrijwilligersorganisaties laten opknappen met onder meer donatiegebedel en zelf met een grote gewichtige delegatie vanaf een Hato in aanzwellende stakingsmood vertrekken naar een vergadering van Parlatino in Panama waar zij slechts een figurantenrol mogen spelen.

Ook met onze economie spoort het niet geheel naar behoren. Maar wat wil je met die vele antieke ingedutte bedrijven die nog volgens het aloude command and control worden bestuurd? Dat is dus stikken of slikken – zegt de baas – en werkt uiterst demotiverend op medewerkers die nog wel een tandje bij wilden zetten om tot goede bedrijfsresultaten te komen. Dit alles leidt dus niet naar klanttevredenheid, kwaliteit en service, dit laatste bij vele (overheids)bedrijven een onbekend fenomeen dat de particulier een heleboel niet te declareren belminuten kost. En het is dus een wonder dat deze bedrijven überhaupt nog enig bestaansrecht denken uit te kunnen stralen.

Misselijk makend in dit kader is dat – en je kunt dit ook op sommige radiostations als aansporing beluisteren – een flink aantal werknemers ‘werken’ slechts beschouwt als een noodzakelijk kwaad en tevens een welkome aanvulling van hun banksaldo. Deze van acht tot hooguit vier uur in de middag ploeterende krachten met een stevige lunchpauze beginnen met een gezicht zo wit als gips de week met een I don’t like Monday, zijn de week op woensdag al enthousiast doormidden aan het zagen, beginnen donderdag hun bureau op te schonen en de uren af te tikken die hen nog resten en zijn vrijdagmorgen al euforisch over het komende spannende met drank dooraderde weekeinde. Een stagiaire zegt: ‘Ach, ik kom hier toch alleen maar voor de zon en de seks van die negerjongens.’ Op deze manier ben je dus eigenlijk bezig je baas te bestelen, te bedonderen, command and control of niet.

Volgende week – maar ik kan dit door lopende kwesties nog niet echt beloven – wellicht een mooi verhaal over mijn vrienden de projectontwikkelaars en hun louche trawanten de huisjesmelkers die op slinkse wijze huurders hun borg afhandig trachten te maken wanneer het hen niet helemaal bevalt. Ik verheug me nu al.

Lees meer…

Bron: Facebook Hans Vaders

Slangenkuil – serie columns van auteur Hans Vaders over breed uiteenlopende  onderwerpen en actualiteiten van Curaçao

 

 

 

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties