Juridische column Prof. dr. Frank Kunneman
Een weerbarstig begrip: vertrouwen. Je moet je levenspartner door dik en dun kunnen vertrouwen. Zo denken de meeste mensen erover. Geldt dat ook voor je partners in de bestuurskamer? Door dik en dun is overdreven maar vertrouwen is ook in de bestuurskamer essentieel.
Bestuurders en commissarissen zijn immers zowel collectief als individueel verantwoordelijk en aansprakelijk voor de kwaliteit van hun gezamenlijke optreden. Als een van de spelers in het spel zich niet betrouwbaar toont, dan lopen allen gevaar. Niet alleen zij maar de hele organisatie heeft dan een probleem. Toch gaat het in de bestuurskamer over een ander soort vertrouwen dan bij je levenspartner. Je zou het zakelijk vertrouwen kunnen noemen. Het is niet verstandig om zakelijk vertrouwen te verwarren met persoonlijk vertrouwen.
Dat is nog duidelijker in de relatie tussen commissarissen onderling en in hun relatie met het bestuur. Ook commissarissen functioneren volgens de wet als collectief. Ook daar geldt net als bij de vier musketiers ‘één voor allen en allen voor een’. Ook commissarissen moeten elkaar dus kunnen vertrouwen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Probleem is dat zij elkaar nauwelijks zien. Veel meer dan 20 tot 30 uur per jaar zal het meestal niet zijn. Er is in die schamele uren heel erg veel te bespreken en weinig of geen tijd om elkaar goed te leren kennen.
Daarbij wordt de agenda van de vergaderingen vaak door het bestuur ingevuld. Het gaat dan meestal om formele zaken: kloppen de notulen, klopt de begroting, welke nieuwe projecten staan op stapel, enzovoort. Dat zijn geen onderwerpen waarbij je op een natuurlijke manier vertrouwen ten opzichte van je collega-commissarissen opbouwt.
In de relatie met het bestuur ligt het nog gecompliceerder. Commissarissen zijn voor de kwaliteit en omvang van hun informatie volledig afhankelijk van het bestuur dat zij moeten controleren. In feite is dat schizofreen. Ook de verantwoordelijkheden van de commissaris ten opzichte van het bestuur zijn schizofreen. Een controlerende rol, een kritische rol en een rol als werkgever verdragen zich niet zo goed met een adviserende en een coachende rol. Hoe verenig je die rollen met behoud van een vertrouwensrelatie over en weer?
Daar blijft het niet bij. Bij persoonlijk vertrouwen behoort een zekere onvoorwaardelijkheid. Je kunt je levenspartner niet een beetje vertrouwen. Zakelijk kan dat wel, moet dat soms. Een commissaris mag een bestuurder nooit onvoorwaardelijk en zonder voorbehoud vertrouwen. Als je onvoorwaardelijk vertrouwen hebt, dan kan je niet meer kritisch zijn. Dan kan je bewust of onbewust, bedoeld of onbedoeld, gemanipuleerd worden.
Als je daartegenover als commissaris voortdurend erg kritisch bent, dan loop je het risico dat de (zakelijke) vertrouwensrelatie wordt aangetast. Dan zal de bestuurder uiteindelijk minder informatie gaan geven of deze informatie (al of niet bewust) aan een selectie onderwerpen. Dat tast dan weer het vermogen van de raad van commissarissen aan om op een goede en kritische manier het bestuur te controleren. Gecompliceerd dus.
En de aandeelhouder? Hoever mag/moet het vertrouwen van een aandeelhouder in een commissaris gaan? Ministers die het Land vertegenwoordigen als aandeelhouder in een N.V. denken vaak dat vertrouwen betekent dat een commissaris braaf doet wat zij willen. Dat is dus onjuist. Het vertrouwen van een aandeelhouder moet betrekking hebben op de vraag of de desbetreffende commissaris op een integere manier het belang van de organisatie nastreeft. Dat is iets anders dan er op willen vertrouwen dat de commissaris naar jouw pijpen zal dansen.
Dat geldt ook voor de bestuurder. Hij moet zijn medebestuurders en zijn medewerkers zowel zakelijk als persoonlijk volledig kunnen vertrouwen, maar in zijn relatie met de raad van commissarissen ligt hij onder een vergrootglas en is er structurele behoedzaamheid. Het is dus spitsroeden lopen.
Een lastige en slecht betaalde job dus, commissaris.
Prof. dr. F.B.M. Kunneman is senior partner bij advocatenkantoor VanEps Kunneman VanDoorne en hoogleraar Corporate Governance aan de UoC. Hij leidt het team dat adviseert over corporate governance. Hij schrijft en doceert al decennia over dit onderwerp.
Kunneman is blijkbaar toch meer advocaat dan ethicus.
Hoe vaak zouden die adviezen gegeven zijn om de rust in de onderneming te bewaren?
Good governace? Misschien ethiek? Ver te zoeken.
“De RVC heeft tot taak om de directie te controleren als het functioneren van de RVC door de directie onmogelijk wordt gemaakt rapporteert de RVC dat aan de vergadering van aandeelhouders en kunnen die beslissingen wat er mee gebeurt.”
maar Kunneman zegt in zijn stuk dat je als RVC niet te kritisch moet zijn omdat je anders geen informatie ontvangt!
@brian
“De RVC dient het bestuur te controleren en kan vaak de bestuurders aannemen of ontslaan. Dus als de bestuurder geen info verstrekt dan is daar de deur!”
Ja, nee, niet helemaal.
De aandeelhouders kunnen een directie naar huis sturen.
De RVC heeft tot taak om de directie te controleren als het functioneren van de RVC door de directie onmogelijk wordt gemaakt rapporteert de RVC dat aan de vergadering van aandeelhouders en kunnen die beslissingen wat er mee gebeurt. Als er een dispuut binnen de aandeelhouders ontstaat en de directie mag blijven kan de zaak aanhangig gemaakt worden bij de Ondernemingskamer van de rechtbank.
Hoe dan ook de directie is het bokje.
Zelfs als de directie gevormd wordt door de groot aandeel houder.
Al dit is niet gebeurd in het enia verhaal en zijn er vele partijen die zich niet aan hun taak hielden (voor een goede beloning)
Dat is de waarde van ethiek en controle.
Het is te koop.
Dan zal de bestuurder uiteindelijk minder informatie gaan geven of deze informatie (al of niet bewust) aan een selectie onderwerpen. Dat tast dan weer het vermogen van de raad van commissarissen aan om op een goede en kritische manier het bestuur te controleren.
De RVC dient het bestuur te controleren en kan vaak de bestuurders aannemen of ontslaan. Dus als de bestuurder geen info verstrekt dan is daar de deur!
“Als je daartegenover als commissaris voortdurend erg kritisch bent, dan loop je het risico dat de (zakelijke) vertrouwensrelatie wordt aangetast. Dan zal de bestuurder uiteindelijk minder informatie gaan geven of deze informatie (al of niet bewust) aan een selectie onderwerpen. Dat tast dan weer het vermogen van de raad van commissarissen aan om op een goede en kritische manier het bestuur te controleren. Gecompliceerd dus.”
dus het advies van Kunneman is dat je als commissaris niet te kritisch moet zijn omdat je anders minder informatie tot je beschikking krijgt? Wat is dan de meerwaarde van een commissaris?
Onzinverhaal.
Het heeft niks te maken met vertrouwen. Vertrouwen is er als er geen regels wetten en controle is.
Vertrouwen voor de wet is niks.
Het heeft te maken met aansprakelijkheid regels en het naleven van die regels en de controle op die regels en dan de vervolging en veroordeling bij schending van die regels.
Als controle, aansprakelijkheid en de vervolging ontbreekt heb je niks aan vertrouwen.
In het land der blinden is een oog koning.
Wie zou er koning zijn in een democratie waar ministers en statenleden blijkbaar geen benul hebben wat hun rechten en plichten zijn?
Bestuur? Bestuur is eindverantwoordelijk over een organisatie.
Aangezien het “bestuur” van Curaçao zich kenmerkt door het niet dragen en niet vragen van verantwoordelijkheid is er dus geen sprake van bestuur.
Het bestuur geeft regels, wetten.
Maar het “bestuur” heeft geen weet van wetten of regels.
Het zijn de “consultants, accountants en advocatenkantoren” die de wetgeving maken.
Het zijn de rechters die twist punten beslissen.
Het “bestuur” is alleen bezig zichzelf uit de wind te houden.
Het is een democratie, maar het volk weet niet wat een democratie is.
Het volk is voor het grootste deel, voor hun inkomsten, afhankelijk van het “bestuur”.
En als ze een keer op iemand stemmen die “integer” is worden ze keihard verraden.
Democratie is net zo zonder betekenis als
Integriteit of algemeen belang.
Ieder voor zich, en God voor ons allen.
Of iedereen voor mij en ik voor mezelf.
LOl, een of ander “vriendje” van Saleh/Kunnenman ( van Eps!!!! Check the relationele link) suggereert nu dat we onwetend zijn en zonder wetenschap, te simpel dus!!
Mmmmm…een mooi staaltje “ad hominum” retoriek!
Het enige wat ik zeker weet is dat advocaten niets om ethos geven, (uitzonderingen zijn zeldzaam) niet vies zijn van regeltjes manipuleren, achterkamertjes” politiek en het financieel uitkleden van anderen.
Wat een gluiperig geschreven stuk, lijkt idd alsof meneer in het voordeel van iemand of een groep schrijft, maar dat is de zweem van belangenverstrengeling die tegenwoordig aan RA’s, Notarissen en juristen kleeft, steeds vaker blijkt dat juist ZIJ de grootste boeven en oplichters zijn, en juist ZIJ konden beter weten.
Ook meneer SALEH JAIME MERCELINO. 3 MILJOEN van vele VADERS en MOEDERS wegroven is smakeloos,! Vaders en moeders die hard gespaard hebben, zodat Jaime ermee vandoor kan gaan. En nu suggereert eea flutjurist dat we het allemaal niet begrijpen.
En dan ook nog suggereren dat de leek te simpel is om juristen schrijfsels te begrijpen!!
Typisch koude kak juristen narratief
Grote vieze oplichtersbende daar binnen de advocatuur.
Idd @ Dislect, @CR, Brian S @Sate Batata, @Robert. Niets ethisch aan. Alles draait om die verrotte centjes waarvoor ze over lijken gaan!!!!
Trek me de bek niet open!!
@dislect schrijft: “Ehhh. Sorry niet thuis”
Exact !
Kunneman, ga je beuzelachtige pleidooi maar ergens anders uitproberen, gladjakker.
“Veel vragen zouden aan dhr. Kunneman zelf gesteld moeten worden en niet hier in dit forum.
Hier wordt gesuggereerd zonder wetenschap door een aantal forum leden.”
of Kunneman door Saleh betaald is voor deze column kunnen wij inderdaad niet vaststellen. Wat wij wel vast kunnen stellen is dat er tegenvoorbeelden zijn van comissarissen die wel goed betaald worden, en dat Kunneman geen concrete voorbeelden bespreekt. Van een senior partner (zijn er ook junior partners?) verwacht ik meer concretere onderbouwing bij een boude uitspraak dat comissarissen niet goed betaald worden
Ik lees ook dat 2 notariskantoren de boel hebben opgelicht bij de Girobank en de onder curatele instelling.
Veel vragen zouden aan dhr. Kunneman zelf gesteld moeten worden en niet hier in dit forum.
Hier wordt gesuggereerd zonder wetenschap door een aantal forum leden.
Is deze column op bestelling van ex- commissarissen van Enia geschreven en geplaatst ?? Deze indruk heb ik wel, mijnheer Kunneman
“Prof. dr. F.B.M. Kunneman is senior partner bij advocatenkantoor VanEps Kunneman VanDoorne en hoogleraar Corporate Governance aan de UoC. Hij leidt het team dat adviseert over corporate governance. ”
Zaken doen is grenzen opzoeken. Wettelijke grenzen ethische grenzen.
Aan het laatste hebben zaken mensen, in de regel een broertje dood, voor de eerste hebben ze advocaten.
Advocaten hebben de taak om voor hun cliënten de grenzen op te zoeken en hun cliënten tegen de wet te beschermen.
Natuurlijk gaat kunneman niet de vuile was van een cliënt buiten hangen dus blijft het belerende vingertje heel algemeen. Maar in feite kijkt hij net zo weg als de RVC en accountants.
Een advocaat is er voor het belang van zijn cliënt, niet voor het algemeen belang.
Voor het algemeen belang moet je bij de wetgever en de handhaver zijn.
Ehhh. Sorry niet thuis.
“Ondanks de signalen deed de RVC van enia precies waarvoor ze betaald werden:
Ze keken weg.”
En het aangestelde accountantskantoor deed dat ook.
“Ondanks de signalen deed de RVC van enia precies waarvoor ze betaald werden:
Ze keken weg.”
kijkt Kunneman ook weg?
Het wordt nog lastiger;
Het primaire belang van de RVC is de aandeelhouders.
Als de groot aandeel houder in de directie zit, zijn dochter in de RVC.
Zou de focus op de ethiek moeten liggen.
Een boven normale beloning voor RVC zou ook een red flag moeten zijn.
Ondanks de signalen deed de RVC van enia precies waarvoor ze betaald werden:
Ze keken weg.
RvC slecht betaalde job?
Maar niet op Curacao LOL!!!
Vraag maar aan ex gouverneur, ex hofpresident, ex rechter, ex advocaat, ridder in de orde van Oranje Nassau, ex hooleraar, ex openbaar aanklager, ex ENNIA RvC lid, en zijne koninklijke hoogheid “Jaime Mercelino Saleh”., hij is blijkbaar onschendbaar! Knuffelburger van prinses Beatrix
Hij is er met 3 miljoen vandoor gegaan.
Best een lekker betaalde job als je niets meer hoeft te doen dan samen lunchen 1x per maand, en effe wegkijken wanneer de big boss het vraagt.
Suggereert Kunneman nu ook nog dat hij nog meer moet krijgen?
LOL, het is ook een grote kleffe kliek, die juristen, OM lui, en HOFleden.
“Een lastige en slecht betaalde job dus, commissaris.”
Dus Saleh heeft eigenlijk nog te weinig verdiend?!