Vroeger was het makkelijker om politiek te bedrijven op deze eilanden. Je stak veel geld in campagnemateriaal, gaf grote feesten, mobiliseerde je achterban en je ging van huis naar huis om burgers over te halen op jou te stemmen of een partijvlag op de tuinmuur te plaatsen.
Je deed beloftes, pleegde telefoontjes om dingen te fixen voor potentiële stemmers en verspreidde geruchten en al dan niet halve waarheden over je tegenstander via de aan jou gelieerde kranten en radiostations. Je verkocht lotjes langs de weg, praatte met de rijke families en ondernemers om vooral ook hun steun mee te krijgen. Het was al een hels en duur karwei, met veel strijd en verrassingen, maar het was nog enigszins overzichtelijk en voorspelbaar. Je deed je huiswerk, betaalde voor je polls, hield zoveel mogelijk bij, intimideerde waar nodig en je deed je best om de media te domineren. Wie grof geld had en goed was in machtsvertoon had de meeste kans om te winnen.
In heel korte tijd is dat nu aan het veranderen. Kijk naar hoe moeilijk politieke partijen het nu hebben om de aandacht vast te houden voor hun stokpaardjes. De raffinaderij is weer geopend. Vroeger kon een regering daar heel lang op teren en kon het om dat gegeven alleen al rekenen op een dikke overwinning, omdat het vroeger ook makkelijker was om een meerderheid van mensen te overtuigen van hoe geweldig het allemaal niet is en hoe geniaal ze wel niet waren om het voor elkaar te krijgen.
Sociale media en de toegang tot talloze nieuws- en opinieoutlets hebben er echter voor gezorgd dat uiteenlopende meningen over de raffinaderij tractie hebben gekregen. Nu loopt de regering het ene na de andere moment – Aankondiging van het akkoord! Ondertekening van het akkoord! Ondertekening van de notariële akte! Openingsceremonie! Openingsfeest! – te genereren voor foto’s en persberichten om het nieuws te houden.
En dat was al voor orkaan Matthew alle aandacht opeiste. En kijk naar hoe iedereen een theorie of eigen weerkaart had over Matthew en hoe met name de meteorologische dienst, die voorheen nauwelijks aanwezig was op de tijdlijn (en het vaak ook gewoon keihard bij het verkeerde eind had, laten we eerlijk zijn), scepsis had moeten verduren.
Kijk naar de verkiezingen van Curaçao. Iedereen dacht dat MFK dik zou winnen. MFK die nota bene op sociale media sterk aanwezig was. Gerrit Schotte ging op z’n Arubaans van huis tot huis en tekende alle klachten van de burgers op en sprak hen moed in. Zijn vonnis leek vergeten en vergeven en hij durfde al te claimen niet voor een coalitie te willen gaan, maar voor een absolute meerderheid.
Uiteindelijk werd MFK nipt tweede achter MAN in aantal stemmen. De nieuwe partij Kòrsou Di Nos Tur van Amparo dos Santos, toch wel de Donald Trump van Curaçao, haalde drie zetels. Niks is voorspelbaar meer, hoeveel geld je er ook naar smijt. Waar zal het aan liggen? Komt het omdat de mediakanalen zo diffuus en oncontroleerbaar zijn tegenwoordig? Komt het misschien ook omdat burgers zoveel informatie te verwerken krijgen en te weinig tijd hebben voor achtergronden, dat het makkelijker is om als nieuwkomer de orde en de voorspelbaarheid te verstoren?
Zulke mensen hebben de hippe term ‘disruptors’ meegekregen. Doorgaans hebben ze ook een positieve uitwerking. Soms niet, zie Trump. Komt het omdat het tegenwoordig moeilijker is – ook in kleine gemeenschappen zoals de onze – om te weten wat de meeste mensen echt bezighoudt? Twee weken geleden was het veiligheid, twee weken daarvoor homohuwelijk, en nu? Wat nu? Aan de grote partijen nu de uitdaging om zich aan deze nieuwe realiteit aan te passen. Aan de mogelijke nieuwkomers de kans om erop in te spelen.
Bron: Den Cayente
Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer…
veel beloven en niets geven doet iedere gek in vreugde leven…
En dat is de rede waarom MKK blijft vechten ver hervorming van de lokale politiek!
luister en zie dit interview
http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/365158
Tot 4 jaar geleden was het politieke veld overzichtelijk. Geel en groen domineerden. Beide partijen leunden op historische banden met familie en vrienden. Behaalde successen werden opgepoetst of door de tegenstander afgebroken.
De plaatselijke pers had een groot aandeel in het uitdragen van de successen of tegenslagen.
De nieuwe groep jeugdige en oudere kiezers haalt nu haar informatie van de sociale media. In de sociale media kan, en geeft iedereen haar mening. Doorzichtige PR-verhaaltjes worden kritisch beoordeeld. Kon in vroeger dagen reeds 6 tot 8 weken vóór de verkiezingsdatum, de winst of het verlies ingeschat worden, nu niet meer.
Het gaat nu om het “momentum”. In de sociale media kan dit momentum gecreëerd worden op de laatste dagen vóór de verkiezing.
Voor een totaal nieuwe partij, liggen nu kansen. Gebruik de 5 meest belangrijke wensen van de kiezer en beloof dat die wensen worden vervuld. Bijvoorbeeld lagere belasting op energie; hogere minimumlonen; pensioenen terug naar 60 jaar; betere gezondheidszorg; regulering van studieschulden.
Ga niet uitleggen hoe het allemaal gefinancierd moet worden. Vermijd die discussie. Geef als antwoord: het moet gebeuren, hoe dan ook: daar staan we voor.
Gebruik het juiste momentum. Organiseer 5 dagen voor de verkiezingen grote optredens van nationale en internationale artiesten.
Lardeer de optredens met alleen de partijnaam en de 5 wensen en de uitsmijter: Aruba verdient het.
Volg het bovenstaande en zéker 4 tot 5 zetels zullen uw deel zijn! De kleuren van de partijen zijn niet meer belangrijk. Het gaat om het momentum. Bedenk dat iedere kiezer liever zijn persoonlijke wensen vervuld ziet in het stemhokje. Geef hem die kans.