WILLEMSTAD — “Ook in de maand maart was de overlast van de uitstoot van zwaveldioxide (SO2) enorm. Smoc vraagt zich dan ook af wanneer Curaçaose politici eindelijk eens de handschoen oppakken om de regelgeving omtrent de Isla bestuurlijk te handhaven.

Wellicht raken economie, zorguitgaven, milieu en sociaal kapitaal (lees als: elementair fatsoen) dan eindelijk in een waardige balans”, aldus de Stichting Schoon Milieu op Curaçao in haar maandelijkse update.

De stichting verwijst in dit kader naar de voorlopige luchtmetingsgegevens over de maand maart, die door de overheid op de website www.luchtmetingen.org worden weergegeven. “Ter hoogte van de meetstations Beth Chaim en Kas Chikitu werden de normen van de World Health Organization (WHO) voor zwaveldioxide tig maal overschreden”, aldus Smoc, die wederom de richtlijnen van de WHO aanhaalt.

Daarbij wordt gesteld dat een persoon niet langer dan tien minuten mag worden blootgesteld aan SO2-waarden van 500 microgram per kubieke meter en is het 24-uursgemiddelde op 20 microgram per kubieke meter vastgesteld. Smoc: “Situaties als deze zijn strijdig met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (artikel 25) en Het Internationaal Verdrag Inzake de Rechten van het Kind (artikel 24 en 29).”

Smoc licht toe dat eind 2015 de Tweede Kamer een motie aannam waarin werd erkend ‘dat Den Haag mede-veroorzaker is van de milieu-ellende omtrent de Isla-raffinaderij’. “Hiermee doelde de Tweede Kamer op het feit dat Curaçao, mede door toedoen van de Koninkrijksregering, van Shell een verouderde olieraffinaderij in de maag gesplitst kreeg.

Een kwalijke zaak, waarvoor de Tweede Kamer dus politieke verantwoordelijkheid heeft genomen, zoals zij ook al jarenlang hulp aanbiedt om te zorgen dat de regelgeving omtrent de Isla eindelijk eens bestuurlijk wordt gehandhaafd. Tot op heden heeft dit niets opgeleverd, want PdVSA (de exploitant van de raffinaderij) blijft nu al decennialang flink doorblazen zonder milieuboetes opgelegd te krijgen en zonder winstbelasting te hoeven betalen”, aldus Smoc, die meent dat de ‘tol uiteindelijk wel wordt betaald’. “Maar dan vooral door de mensen uit Buena Vista/Wishi/Marchena en dan gelijk de hoogste ook: met hun gezondheid.”

De stichting verwijst verder ook naar de ‘Air Quality Index’ van de US Environmental Protection Agency (EPA) en meent dat ‘het leven onder de Isla-rook, conform deze index, als ‘hazardous’ (schadelijk) wordt omschreven. “Het is overduidelijk; proberen te leven onder de Isla-rook is levensgevaarlijk! Mensenrechten worden hier fors geschonden en de Curaçaose overheid laat dit toe zodat PdVSA helemaal niets doet aan milieu-investeringen. Gevolg: alle financiële winsten verdwijnen naar Venezuela, maar alle humanitaire verliezen (en bijbehorende zorguitgaven) komen voor rekening van Curaçao.

Heel terecht stelde de Tweede Kamer op 16 februari 2016 het schenden van mensenrechten en ondeugdelijk bestuur aangaande de Isla op Curaçao dan ook vast met een motie”, aldus Smoc, die tot slot meent dat de doelstelling van de motie helder was: de uitstoot van de Isla moet binnen drie maanden substantieel verminderen. “Een tussenstand leert helaas anders”, aldus de stichting, die naar de luchtmetingdata verwijst.

Bron: Amigoe