Willemstad – De Raad voor de Rechtshandhaving (RvR) vindt de verwachting gerechtvaardigd dat het aantal tragomeisjes en het daaraan inherente risico van mensenhandel en het risico op wapen- en drugsimport zijn toegenomen. Dat staat in het rapport over de illegale migratie vanuit Venezuela.

Het Openbaar Ministerie (OM) heeft een onderzoek gedaan naar de situatie van de Venezolaanse tragomeisjes en op 14 augustus 2017 een rapport ‘Venezuelan tragomeisjes: Curaçao secret import’ uitgebracht met het doel de modus operandi van de Venezolaanse tragomeisjes in kaart te brengen en justitie handvatten te bieden bij de bestrijding van voornamelijk seksuele uitbuiting van Venezolaanse vrouwen.

,,Door het OM is een ontmoedigingsbeleid gevoerd om potentiële ongedocumenteerden te laten zien dat Curaçao, anders dan zij veronderstellen, niet zo aantrekkelijk is voor hen”, zo stelt de Raad voor de Rechtshandhaving.

,,Er is een website gemaakt onder de naam ‘Un sueño traicionero’. Deze site is gemaakt met het doel om potentiële vrouwelijke slachtoffers van mensenhandel te waarschuwen voor de risico’s als werkgelegenheid aan hen in Curaçao wordt aangeboden.

Als in het kustgebied van Venezuela en in de stad Caracas, bijvoorbeeld, het zoekwoord ‘trabajar en Curazao’ (werken op Curaçao) wordt ingetikt, komt deze site in beeld.” De site is per 9 januari 2018 circa 9.000 maal bezocht. Daarnaast is er ook een pagina op de Facebook gelanceerd die 284.766 keer is bezocht. Volgens het OM is 99 procent van de bezoekers van de pagina vrouw.

De kustwacht treft tegenwoordig minder vrouwen dan voorheen op de boten aan. Enkele respondenten zijn echter van mening dat, gezien de situatie in Venezuela, de tragomeisjes zich waarschijnlijk niet zullen laten overtuigen door een ontmoedigingsbeleid en dat de uitbuiters uit winstbejag niet zullen schromen om misbruik te maken van de omstandigheden, aldus het onderzoek van de raad. Deze respondenten menen dat het beleid meer repressief van aard moet zijn maar zij zijn zich bewust van de beperkte financiële en materiële middelen.

Verder is een media(trago)campagne (Trago no, smak amargo) gevoerd om snèk-bezoekers bewust te maken van de deplorabele situatie waarin de dames veelal verkeren. Er wordt een alarmnummer ingevoerd waar gevallen van mogelijke mensenhandel kunnen worden gemeld, zo wordt in de rapportage geschreven.

Bron: Antilliaans Dagblad