Ana van Leeuwen in gesprek met Edward Heerenveen
Een ‘jongensdroom die nachtmerrieachtige trekjes vertoont’ noemt Edward Heerenveen (57) zijn ‘baby’ Insel Air: de luchtvaartmaatschappij met de Duitse naam die meer dan tien jaar geleden officieel werd opgericht en nu als puntje bij paaltje komt en er gevlogen zou kunnen worden, door een ‘groot aantal negatieve krachten’ tegengewerkt wordt en zelfs aan de grond gehouden dreigt te worden.
Maar opgeven doet Heerenveen niet: Insel (Duits voor ‘eiland’, de naam werd bedacht door een Duitse vriend van hem) zal vliegen, dat staat vast, zei hij afgelopen maandag vastberaden. De voor dinsdag geplande inaugurele St. Maartenvlucht werd geannuleerd, toen vast kwam te staan dat voor woensdag een rechtszaak diende, aangespannen door wat hij steevast die ‘Bonaireaanse maatschappij’ noemt: Dutch Antilles Express (DAE) van Niek Sandmann.
Over Sandmann is Heerenveen weinig lovend en dat is eufemistisch uitgedrukt. Zijn afkeer is zo groot dat hij zijn naam liever niet noemt en steeds refereert aan ‘die meneer uit Bonaire’.
De voormalig RVD-chef is verbitterd over de continue tegenwerking, over ‘zeer onethische praktijken’ van sommige partijen, over voormalig minister van Verkeer en Vervoer Omayra Leeflang (‘meer dan opgelucht dat ze weg is…’). Maar hij geeft niet op. Nooit als het aan hem ligt. Er is al teveel werk verzet, de financiële en personele basis is solide, bovendien voorziet Insel, volgens hem, in een behoefte.
Dus Insel Air is er en vliegt, heel binnenkort en zeker, niemand die dat nog stoppen kan, ‘nee, zelfs die meneer uit Bonaire niet’, zegt hij met enig sarcasme in zijn stem. Praten kan tot de mobiele telefoon weer eens begint te piepen. Hij wordt deze dagen door de media achtervolgd.
Een droom die met de ‘keiharde realiteit te maken kreeg en waarvan alle romantische kanten zijn verdwenen’: dat is het verhaal van Insel Air, het jongste project van Dómi-telg Heerenveen. Die realiteit betekent onder meer twee rechtszaken, terwijl er officieel maar een aantal vluchten heeft plaatsgevonden. Heerenveen, die heel wat projecten en – heel diverse – banen op zijn cv heeft staan, is iemand die niet snel uit het veld te slaan lijkt.
Dat komt mede door de hulp, adviezen en liefde die hij krijgt van zijn partner gedurende veertien jaar, de voormalig journaliste, nu media- en pr-consultant Stella van Rijn (Van Rijn Consultants). Zonder Stella, die hij afgelopen zaterdag in het radio-interviewprogramma ‘Analyse’ van TROS Paradise ‘een heerlijk toetje’ noemde, was het allemaal toch wel een beetje – of heel anders – gegaan waarschijnlijk, geeft Heerenveen toe, op deze hectische maandagochtend in hun woning in Julianadorp.
Dit is niet echt wat hij zich van deze week had voorgesteld: de feestelijke St. Maartenvlucht met gasten en al, gaat niet door op dinsdag, op woensdag staan ze weer in de rechtszaal. De planning is de St. Maartenvlucht op donderdag alsnog uit te voeren. Maar dat zal mede- afhankelijk zijn van de juridische ontwikkelingen, zoveel is duidelijk. Zijn mobiele telefoons rinkelen op deze morgen onafgebroken, hij is ietwat gespannen en een beetje boos. Dat een goed project als dit, dusdanig tegengewerkt wordt enkel en alleen omdat ze concurrentie biedt – en volgens Heerenveen zeker geen oneerlijke concurrentie zoals DAE beweert – is jammer en zonde.
Oneerlijke concurrentie is de lease van de Surinaamse MD- 82-machine (van de SLM) immers helemaal niet: dat toestel vliegt voor Insel, door Insel onder Insel-vlag. De concurrent wil gewoon niet dat Insel Air van de grond komt, dat hebben ze, aldus Heerenveen, met zoveel woorden gezegd. Maar een jongensdroom krijg je niet zomaar kapot. Zelfs een nachtmerrie niet.
De rechtszaak van DAE tegen de minister van Verkeer en Vervoer vanwege de vergunning aan Insel Air om met een SLM-toestel te mogen vliegen…
,,Ik kijk vol vertrouwen naar die rechtszaak uit. We weten dat we alles volgens de regels hebben gedaan. Vandaar het vertrouwen; misschien is het wel goed dat de rechter een uitspraak doet, want dan zijn we gelijk van al deze mensen af die constant proberen Insel Air aan de grond te houden. Ik denk dat we met een rechterlijke uitspraak gelijk klaar zijn. Omdat we steeds correct zijn geweest, verwachten we een correcte uitspraak.”
Was het een – onaangename – verrassing die zaak?
,,Ik was helemaal niet verrast, ik had zelfs verwacht dat ze met een zaak zouden komen nu al het andere dat ze hebben geprobeerd is mislukt, nu kijken ze of ze de rechter voor hun karretje kunnen spannen.”
Is dat geen gevaarlijke uitspraak?
,,Wat ik zeg is dat ik het niet zou proberen, maar ik denk dat er mensen zijn die dat wel zullen proberen te doen, zoals ze al zo vaak anderen voor hun karretje hebben gespannen.”
De start van Insel Air is een moeizame geweest…
,,Dat is inderdaad zo en je wordt er moe van. Je wordt niet moe van de oprichting op zich, maar van de krachten op cruciale plaatsen in de samenleving die de oprichting hebben geprobeerd te dwarsbomen. Toen het een feit was, zag je dat ze probeerden de eerste vlucht naar Aruba te dwarsbomen, toen dat een feit was, proberen ze nu de St. Maartenvlucht te torpederen. Ik heb al een stappenplan klaar, want ik weet dat ze alle andere vluchten ook zullen proberen te dwarsbomen. Hun uitgangspunt is dat er geen enkele andere luchtvaartmaatschappij in de Antillen mag bestaan, behalve die Bonaireaanse maatschappij. Wij zorgen er juist voor dat er ook een Curaçaose luchtvaartmaatschappij is.”
Waarom spreek je steeds van ‘die Bonaireaanse maatschappij?’
,,Al hun operations geschieden vanuit Bonaire, de thuisbasis is Bonaire, de hangar staat op Bonaire, hun management is daar, alles is daar, op basis daarvan is het een Bonaireaanse maatschappij. Bij Winair is dat Sint Maarten. Insel Air is een Curaçaose maatschappij, alles gebeurt hier. DAE noemt zich een Antilliaanse maatschappij omdat het ze zo uitkomt nu, ze zouden zich als dat echt zo was wat ‘Antilliaanser’ kunnen gedragen.”
Het gewraakte SLM-toestel waarmee Insel naar Sint Maarten wil…
,,Het betreft een geleast toestel op basis van een economisch plan en economische inbreng van Insel, waarmee we straks ook naar Venezuela en de Verenigde Staten zullen gaan.”
Oneerlijke concurrentie…
,,Het is geen oneerlijke concurrentie. In de wet staat dat als je gecertificeerd bent om met een bepaald type vliegtuig te vliegen, het niet uitmaakt of het vliegtuig je eigendom is of dat je het least. Wij hebben het (SLM-toestel) geleast. Als we teruggaan naar de tijd dat DAE is begonnen, dan zien we dat ze begonnen zijn met toestellen die hun eigendom niet waren, niet door hen werden bemand en waar ze ook geen ‘operational control’ over hadden. Het waren vliegtuigen uit Nederland, Nederlands geregistreerd. Die werden gebruikt om de route Curaçao en Aruba te vliegen en tot voor kort werd met een Fokker 50 op Sint Maarten gevlogen, terwijl ze daar niet gecertificeerd voor waren. Ik ben niet degene die daarop moet letten of die moet zeggen dat ze vliegen met toestellen waarmee ze niet mogen vliegen, dat bepaalt de luchtvaartdienst. Ze hadden ook de luchtvaartdienst kunnen benaderen met hun bezwaren maar dat deden ze niet, ze wilden naar de rechter.”
Dit had amicaler en zonder tussenkomst van de rechter opgelost kunnen worden?
,,Amicaler niet. We zijn in een vroeg stadium al bedreigd, zwaar bedreigd zelfs, dat amicale is dus onmogelijk, zij moeten weten wat ze doen, we hebben daar niets over te zeggen.” Is er een oplossing voor deze kwestie? ,,Natuurlijk is er een oplossing, die oplossing heet concurrentie, je moet er gewoon voor zorgen dat je kan concurreren.”
Insel Air: jongensdroom èn nachtmerrie
Jij zegt dus: het gaat niet om oneerlijke concurrentie, maar om concurrentie?
,,Ze zijn gewoon bang voor concurrentie, op het moment dat we aankondigden dat we zouden gaan vliegen, zeiden ze helemaal te zullen stoppen met vliegen. Dat zegt toch wat over hun mentaliteit?”
Kan je de eerder door jou genoemde ‘dreigementen’ toelichten?
,,We waren gevraagd te komen praten in de vergaderzaal van de Raad van Ministers met DAE om te kijken hoe je kan samenwerken als twee maatschappijen op dezelfde routes vliegen met het oog op een optimale dienstverlening, het creëren van een win-win-situatie. Wij zijn daar met open vizier naartoe gegaan, zonder geheime agenda’s of zo. We kwamen aan en werden geconfronteerd met een ijzige situatie, waarbij direct bekend gemaakt werd dat er geen ruimte is voor twee maatschappijen. Op een gegeven moment werd gezegd dat het ‘oorlog’ zou zijn tussen ons, ze zouden ons ‘kapotmaken’ en zeiden drie miljoen dollar van de KLM te hebben om dat te doen. Ik citeer letterlijk wat er gezegd is, deze uitspraken hebben we later onder ede herhaald voor de rechter toen wij een kort geding hadden aangespannen. Vandaar dat ik ze nu herhaal; ze zijn uitgesproken ten overstaan van de hele directie van Insel Air en de minister. Aan de minister werd toen ook nog eens gezegd: ‘waag het niet hen een vergunning te geven’.”
Je had het net over méér ‘negatieve krachten’ die jullie hebben tegengewerkt…
,,We hebben in het verleden gezien dat er krachten bezig waren om onze oprichting tegen te werken. Ik kan me nog goed herinneren, een interview in het Antilliaans Dagblad met de heer Sandmann. Hij heeft me in deze geholpen, want hij heeft namen genoemd van mensen die DAE dusdanig zouden kunnen helpen dat Insel Air niet van de grond zou komen; ik ben hem dankbaar dat hij daaraan ruchtbaarheid heeft gegeven, ik weet nu tenminste waarom we al die tijd zoveel problemen hadden; we weten nu waar de mensen zitten die ons goed gezind zijn en waar degenen zitten die ons niet goed gezind zijn.”
De toekomstplannen van Insel Air…
,,Alle routes die vanuit Curaçao kunnen en moeten worden uitgevoerd, die haalbaar zijn en die belangrijk zijn voor de bevolking, de zakenmensen en de toeristen. We beginnen met Aruba en Bonaire, Sint Maarten, Suriname, Trinidad & Tobago, Haïti, Santo Domingo; uiteindelijk zullen we ook proberen naar Miami te gaan, maar daar moeten we nog het een en ander voor doen. We moeten Venezuela niet vergeten, met een enorm achterland.”
Wanneer is het zover?
,,We willen voor het eind van het jaar alle routes operationeel hebben, behalve Miami, Miami komt iets later.”
De tarieven…
,,Met de komst van Insel Air zal je op de Venezuela-route in elk geval zien dat de tarieven omlaag zullen gaan. Je ziet dat de tarieven sowieso al zijn gaan zakken toen de komst van Insel bekend werd gemaakt en wij verwachten dat die nog verder omlaag zullen gaan. Dat zal wel moeten om te kunnen concurreren. Wij zullen tegen realistische tarieven gaan vliegen, we weten wat onze kosten zijn en wat onze winstmarge is. Wij zullen in sommige gevallen tarieven aanbieden die de helft goedkoper zijn dan de huidige.”
Dat betekent dat de huidige carriers te veel vragen?
,,Ik ken hun kosten en cijfers niet, ik weet wel dat je kosten, wil je concurreren, zo laag mogelijk moeten zijn.”
Houden jullie er rekening mee dat er misschien door de rechtszaak verandering komt in de plannen?
,,Nee, daar houd ik geen rekening mee. We hebben een maatschappij opgericht zoals het hoort, alhoewel we wisten dat we van alle kanten gedwarsboomd werden. We hebben de dingen gedaan zoals ze behoren te gebeuren.”
Arbeidsplaatsen…
,,Ik denk dat we uiteindelijk zo’n 150 tot 200 directe arbeidsplaatsen zullen creëren. Op dit moment hebben we zo’n 30 mensen in dienst. Als daar Sint Maarten bijkomt, worden dat er circa vijftig. Op Curaçao werken we met Curaçaoënaars, bijna allemaal voormalig DCA-ers. Op Aruba schakelen we Arubanen in, op Sint Maarten mensen van dat eiland. We gaan naar alle Antilliaanse eilanden en Aruba vliegen, behalve Saba en Statia, omdat we daar niet kunnen landen, maar daarvoor gaan we een samenwerkingsregeling treffen met het Sintmaartense Winair.”
Er wordt getwijfeld aan jullie capaciteit…
,,Een van onze toestellen is ons eigendom, dat is meer dan vijf ton waard, een 19-seater die tussen de ABC-eilanden vliegt. Onze aandeelhouders hebben aangegeven hoeveel geld ze erin willen stoppen, er is een bewijs van hoeveel geld erin zit. Ik kan in elk geval zeggen dat we voldoende geld hebben om operationeel te worden, draaiende te blijven, zeker op de regionale routes. Wij beginnen in elk geval met meer (kapitaal) dan we nodig hebben. We zijn trouwens van plan een tweede MD-82 te leasen. De afspraak is eigenlijk al rond, maar ik kan niet zeggen bij wie dat zal gebeuren.”
Insel Air is geen ‘verlengde’ van de DCA?
,,Absoluut niet, dan zouden we tenminste kunnen rekenen op overheidssteun, toch? Er zitten natuurlijk wel mensen die bij DCA gezeten hebben, maar die zitten er ook bij DAE. We gebruiken hun expertise, want die hebben ze, maar dat is alleen maar goed.”
Hoe lang zijn jullie bezig geweest met de voorbereidingen?
,,Meer dan twee en een half jaar en dat is eigenlijk te lang.We hadden eigenlijk al lang klaar kunnen zijn en kunnen vliegen, maar ja…”
Problemen hadden jullie onder anderen met voormalig minister van Verkeer en Vervoer Omayra Leeflang…
,,Het is bekend dat we met haar heel grote problemen hadden, we hebben dan ook geen traan gelaten toen we hoorden dat ze ergens anders naar toe ging (Onderwijs) om daar de boel onveilig te maken…”
De samenwerking met de daarna aangetreden minister Kenneth Gijsbertha…
,,Hij snapt waarmee hij mee bezig is, hij weet wat hij doet. Hij weet dat hij moet samenwerken met de luchtvaartdienst bijvoorbeeld. Zijn beslissingen zijn tot nu toe goede beslissingen geweest, en dan niet alleen voor Insel Air. Zijn komst is wat ons betreft dan méér dan een opluchting, het is een eye-opener. We zijn heel blij met hem.”
De belangrijkste les die hij bij de DCA heeft geleerd…
,,Dat de overheid nooit een participerende instantie zou moeten zijn in een carrier, de bemoeienis van overheden bij de uitvoering van beleid bij luchtvaartmaatschappijen is funest, we moeten ervoor oppassen dat dat nooit weer gebeurt, want dan krijgen we weer problemen, zoals die bestonden bij DCA. Maar ook zoals die nu bestaan bij BWIA, Viasa en Air Jamaica. Natuurlijk waren er ook te veel mensen in dienst, omdat je wordt gedwongen mensen in dienst te nemen als de overheid een vinger in de pap heeft.”
De aandeelhouders van Insel…
,,We zijn heel terughoudend met het geven van info, omdat we weten dat ze (DAE) potentiële aandeelhouders waarmee wij bezig waren, hebben benaderd toentertijd, om niet met ons maar met hen in zee te gaan. Een van onze aandeelhouders is bekend: dat is Maduro Holding, de andere mogen zichzelf bekendmaken als ze dat willen.”
Je bent geen directeur meer van Insel Air?
,,Ik was directeur tot vorige maand, toen hebben we besloten dat ik, omdat we nu echt begonnen zijn, de commerciële man zal worden en dat is niet te combineren met het directeurschap. De directeur is Albert Kluijver, hij is tevens een van de mede-oprichters van Insel. Hij is financieel zeer goed onderlegd, hij kent het bedrijf intussen ook van binnen en buiten. Hij heeft onder meer een belangrijke functie gehad bij de ABN Amro bank. De dagelijkse leiding is in handen van een team.”
Insel Air: een droom of een nachtmerrie?
,,Het was een droom, het is een realiteit en bijna een nachtmerrie geworden; het was inderdaad een soort jongensdroom waarvan de romantische kanten op een keiharde manier zijn afgestraft. We staan nu met beide benen op de grond en beseffen dat een droom leuk is, maar op het moment dat je die hebt waargemaakt, heb je wel te maken met de keiharde realiteit. En dan moet je keihard gaan vechten voor het behoud van deze droom. Maar er is echt niets dat ons kan tegenhouden.”
Hield je er rekening mee dat de weg niet over rozen zou gaan?
,,Daar heb ik rekening mee gehouden, omdat ik wist hoeveel er legaal alleen al gebeuren moest en over hoeveel hobbels je moet gaan. Ik had alleen niet verwacht dat er ook een minister zou zijn die een hobbel bleek te zijn. Er waren met andere woorden hobbels die er officieel niet mochten zijn en waartegen je als individu niet kan optreden. Je moest slikken, lief en vriendelijk zijn, maar op een gegeven moment konden we niet anders dan ons recht zoeken, omdat we teveel benadeeld werden.”
Waarom zoveel haat en nijd in de luchtvaart
,,De luchtvaartwereld is er juist niet een van haat en nijd, zeker niet in deze tijd meer, die tijd is voorbij. Wij werken ook samen met tal van andere maatschappijen, de enige regel is dat je elkaar niet op oneerlijke wijze mag beconcurreren.”
Zal samenwerking met DAE ooit mogelijk zijn?
Zeker weten, je moet wel samenwerken. Wij geloven in de stelling dat tijd de wonden heelt; ik weet niet hoeveel tijd daarvoor nodig is, maar er komt een dag dat iedereen zal weten dat je alleen door middel van samenwerking kan overleven. Ik denk dat die tijd misschien wel eerder komt dat velen denken. Met andere woorden: je zal gedwongen zijn tot samenwerking, het andere alternatief is namelijk te stoppen.We kijken uit naar de dag dat we gaan samenwerken. Alleen kan nienand het meer, je kan ook alleen door samenwerking overleven.”
Samenwerking kan alleen als twee – of meer – dat willen…
,,Samenwerking is een must. Wie had er ooit gedacht dat KLM en Air France zouden gaan samenwerken? De internationale giganten dienen als voorbeeld. Curaçao is niet anders dan de rest, alleen veel kleiner. Men weet in het bedrijfsleven op Curaçao wel degelijk dat samenwerking nodig is, omdat iedereen anders ‘down the drain’ gaat. We geloven dat er ooit een overkoepelende organisatie komt van luchtvaartmaatschappijen van het hele Caribisch gebied, waarbij iedereen op elkaar afgestemd is, zodat je een vuist kan maken tegen de andere bedrijven die veel groter zijn, maar die jou als eenheid interessant gaan vinden.”
Het directeurschap bij TeleCuraçao…
,,Ik heb ongeveer twee jaar bij TeleCuraçao gezeten, van 2001 tot 2003. Daar kwam ik een situatie tegen waarbij met heel grote verliezen werd gewerkt; toen ik arriveerde stond er op de jaarrekening een verlies van 3,3 miljoen gulden, waarbij niet eens alles was meegerekend. Mijn taak was om dat om te buigen en zodanig te verkleinen dat TeleCuraçao op korte termijn winst zou kunnen maken. Wat ik gedaan heb is het hele functioneren van TeleCuraçao onder de loep te nemen.
Toen bleek dat er te veel mensen waren en dat slecht onderhandeld werd naar de moedermaatschappij UTS toe. Openstaande rekeningen werden genegeerd vanwege de moeder-dochter relatie. Als TeleCuraçao wat nodig had, belden ze even met UTS: daar was de auto of zo die men nodig dacht te hebben. Ik vond dat het zo niet hoorde; wil je een bedrijf verzelfstandigen, dan moet je leren op eigen benen te staan. We hebben de afhankelijkheid van UTS dan ook steeds meer teruggebracht en als er iets niet kon, dan kon het niet. Op die manier zijn we erin geslaagd de verliezen in een jaar tijd terug te brengen naar 1,2 miljoen; het jaar daarop zijn de verliezen tot minder dan een miljoen teruggebracht. We hadden voorzien dat de daaropvolgende jaren winst gemaakt zou kunnen worden.
Vorig jaar hebben ze net geen break-even gehaald. De trend die ik heb ingezet hebben ze doorgezet, zoveel heb ik begrepen, maar ik zit er dus niet meer.”
Waarom ben je na twee jaar gestopt bij TeleCuraçao?
,,Ten eerste had ik een contract voor een bepaalde tijd, ten tweede vielen de ingrepen die ik deed en die indruisten tegen de wijze waarop de twee maatschapijen met elkaar omgingen – alsof het één bedrijf was – niet altijd in goede aarde. Ik heb de situatie teruggebracht naar twee bedrijven waarbij er duidelijk onderscheid moest zijn tussen UTS en TeleCuraçao en zeker tussen de geldstromen tussen de twee. Dit is mij niet door iedereen in dank afgenomen, omdat er zoveel gebeurde met de ‘oude-jongens- krentenbrood-formule’.
Als je iets aanpakt, dan schop je soms tegen heilige huisjes aan. Ik had zo het gevoel dat ik op een gegeven moment meer werd tegengewerkt dan dat ik medewerking kreeg, zoals dat in het begin was. Dat kwam vooral omdat ik een beleid had uitgestippeld, zonder de moedermaatschappij daarbij te betrekken.
Dat deed ik, omdat ik mijn opdracht had gehad van de Raad van Commissarissen en niet van de directie van UTS. Ik heb het niet tot een conflict laten komen, maar heb wel mijn beleid uitgevoerd.”
TeleCuraçao en UTS één?
,,Kijk, als je echt zoveel bemoeienis wilt met elkaar, dan moet je TeleCuraçao maar een echt onderdeel maken van UTS. UTS heeft immers diverse takken, TDS is er daar een van, dan kan TeleCuraçao er ook wel bij. Dan ben je direct van het gelazer af, want dan is de directeur van UTS ook direct de directeur van TeleCuraçao en dan zet je daar je manager neer. Ik ben er op tegen dat de schijn wordt opgehouden dat het twee bedrijven zijn, terwijl dat in feite niet zo is. Ik wilde een echte en geen fictieve scheiding en dat is me niet altijd in dank afgenomen. Ik ben trouwens wel op een goede manier weggegaan en niet weggestuurd of zo. Ik vind TeleCuraçao er wel op vooruit gegaan, qua programmering bijvoorbeeld, ze draaien nu bijvoorbeeld 24 uur per dag, dat was vroeger toch wel anders.”
Stella een toetje, zei je eerder…
,,In de ontzettend goede zin van het woord. Het verhaal dat ik eigenlijk niet van toetjes houd spreek ik dus tegen, ik houd juist ontzettend veel van toetjes als ze goed klaargemaakt zijn! Zij is een van de grootste aanwinsten in mijn leven, naast mijn dochters en mijn familie. Ze is gewoon heel belangrijk voor me.”
Wat heb je van Stella geleerd?
,,Geduld en meer openheid! Stella is iemand die dingen teweegbrengt bij mensen waardoor mensen hun harten openen om dingen met haar te delen. Ze is zelf heel open minded, maakt van haar hart geen moordkuil en is zeker geen persoon van verborgen agenda’s. Je gaat een gesprek met haar met een open mind in en je komt er met een open mind uit. Dat is voor mij een hele verademing geweest, want zeker in mijn RVD-tijd had ik erg veel te maken met verborgen agenda’s, zowel van de zijde van ministers als van journalisten. Stella is nu een van mijn belangrijke adviseurs, zeker de laatste tijd met de luchtvaartmaatschappij omdat er toch heel veel dingen gebeuren die ik niet alleen kan oplossen. Insel Air was geen Insel Air geworden als Stella er niet was. Stella is een enorme steun geweest voor mij; mijn broers en zusjes trouwens ook, ze hebben heel erg meegeleefd waardoor ik in moeilijke tijden weer lichtpuntjes zag. Ik voel me zeer bevoorrecht.”
Edward, de schrijver van kinderboeken…
,,Ik schrijf mijn hele leven al, vroeger op school was ik al erg goed in het schrijven van opstellen, ik kreeg tienen en dat is niet overdreven. Ik verzon veel verhalen, ik had heel veel fantasie. De onderwijzers hebben mijn verhalen op een gegeven moment ‘gebundeld’, een mooie kaft eromheen en aan mijn trotse moeder cadeau gedaan. Dat was in de vierde klas van de lagere school. Toen ik bij de RVD zat moest ik ‘avonds vaak doorwerken en veel schijven en daarna kon je natuurlijk niet direct gaan slapen, dus die tijd benutte ik om zelf verhalen te schrijven, soms wat satirische stukken.
Het verhaal van het kinderboek is eigenlijk gekomen toen ik mijn kinderen verhaaltjes vertelde en ze die mij moesten terugvertellen; dan kreeg je het verhaal ‘uitvergroot’ terug: met andere woorden, je kreeg van hen te horen wat leuk is en wat eng en zo, dus dat schreef ik op. Zodoende wist ik hoe ik een boek kon schrijven waarin kinderen zichzelf kunnen herkennen.”
De politieke partij Forsa Kòrsou…
,,Die is ontstaan uit het heden, het verleden en zeker met het oog op de toekomst. Een aantal mensen, zoals Nelson Navarro, Carl Camelia en ik waren de mensen van het eerste uur. Wij hebben het eigenlijk gedaan omdat we zicht hadden op het beleid (van de overheden). We waren adviseurs, heel vaak werden adviezen niet uitgevoerd en daar spraken we uitvoerig over. Op een gegeven moment hebben we uit pure noodzaak de daad bij het woord gevoegd en hebben we Forsa Kòrsou opgericht.”
Tevreden over het resultaat van de afgelopen verkiezingen?
,,Het was eigenlijk niet verrassend voor ons, wij wisten wel dat we er goed voor stonden. We hebben gerekend op twee zetels en die hebben we gekregen; dat is zeker indicatief voor wat er nog komen gaat. Ik denk dat het wel goed zit met Forsa Kòrsou. De mensen hebben onze boodschap begrepen.”
Ben je politicus geworden?
,,Nee, dat ben ik niet, dat zijn we geen van allen eigenlijk, zelfs Navarro niet. Hij gedraagt zich niet als een doorsnee-politicus. Veranderingen en verbeteringen kunnen helaas alleen via de politiek, het kan niet anders, maar echte politici worden wij echt niet. Je zal ons niet op een zeepkist zien staan en horen schreeuwen
Edward Heerenveen
Edward Heerenveen wordt op 29 augustus 1949 uit Surinaamse ouders op Curaçao geboren. Na het mulo op het St. Thomascollege volgt hij op het Maria Immaculata Lyceum (MIL) de onderwijzersopleiding. Hij gaat nadien bij de Landsradiodienst werken, waar hij de opleiding volgt tot radiotelegrafist. Heerenveen vertrekt dan naar Nederland, waar hij als werkend student een aantal opleidingen volgt: in Amsterdam doet hij de computeracademie wanneer hij bij Ingersoll Rand als hoofd administratie gaat werken; vervolgens volgt hij de opleiding bedrijfsjounalistiek, public relations en publiciteit; hij volgt tevens de opleiding luchtverkeersbeveiliging. Heerenveen gaat dan veertien jaar werken bij de luchtverkeersleiding op de luchthaven Schiphol.
Na de Nederlandse periode keert hij terug naar zijn geboorte-eiland en werkt hij bij de Regerings Voorlichtings Dienst (RVD), waarvan tien jaar als hoofd van dienst. Hij vertrekt daar op een gegeven moment met wachtgeld en belandt bij de directie van de ALM (later DCA). Daar werkt hij van 1999 tot 2001, waarna Heerenveen gedurende een periode van twee jaar benoemd wordt als directeur van TeleCuraçao.
Zijn daaropvolgende klus was het leiden van Caribbean Air Travel, dat (onder de handelsnaam Air Holland Travel) optrad als het Curacaose verkoopkantoor van Air Holland-tickets. De naar later bleek met drugsgelden gefinancierde luchtvaartmaatschappij ging aan gesjoemel en mismanagement tenonder. Gevolg: Op Curacao zaten zo’n 1.500 klanten met een vooruitbetaald, maar waardeloos ticket opgescheept. In het beloofde ‘garantiefonds’ bleek geen cent te zijn gestort. Heerenveen deed nog een vergeefse poging in het door Air Holland achtergelaten gat te springen. Voor hem geen reden de luchtvaart de rug toe te keren.
Zijn laatste ‘baby’: de onlangs operationeel geworden luchtvaartmaatschappij Insel Air. Heerenveen houdt enorm veel van kinderen en van het schrijven van kinderboeken; hij publiceerde er een: ‘Ontvoerd in de tropen’. Hij schreef ook diverse korte satirische verhalen geïnspireerd en gebaseerd op zijn ervaringen bij de RVD. Een aantal publiceerde hij al, andere volgen later. Er komt, als alles goed gaat, nog een jeugdboek: de geschiedenis van Curaçao in romanvorm.
Hij is een van de mensen van het eerste uur van Forsa Kòrsou, de politieke partij van Nelson Navarro, die bij de verkiezingen afgelopen januari twee Statenzetels behaalde. Heerenveen was in zijn jonge jaren zanger van een echte ‘rockband’ The Dragons. In die formatie zaten ook andere latere prominenten, zoals (voormalig) gezaghebber Stanley Betrian, Paul Lauffer (zoon van Pierre Lauffer) en Efi van der Meent (nu topman bij de MAN). Heerenveen is vader van twee dochters uit een vorig huwelijk: Olivia (22) en Mariluz (19). Ze wonen in Nederland. Hij en zijn partner gedurende veertien jaar, Stella van Rijn, wonen in Julianadorp.
Bron: Antilliaans Dagblad zaterdag 23 september 2006
Jammer dat zo’n man aan deze vrouw is blijven plakken zijn CC is best ok.
Maar eerlijk is eerlijk je ziet wat 14 jaar na – 2006 – met een mens kan doen als je ms v Rijn nu ziet tenminste.
‘Stella is iemand die dingen teweegbrengt bij mensen waardoor mensen hun harten openen om dingen met haar te delen.’
Moet zijn:
Stella is iemand die dingen teweegbrengt bij mensen waardoor mensen hun portemonnee openen om dingen met haar te delen.
Golddigger pur sang!