27 C
Willemstad
• dinsdag 19 maart 2024

CC | Marnix College and Albert Schweitzerschool pioneering as the first ‘language friendly schools’ in Curaçao

WILLEMSTAD - The Marnix College and Dr. Albert Schweitzerschool have achieved a remarkable milestone by becoming the first schools in Curaçao to receive the designation of 'Language...

NU | Ajacied Martha opgenomen in eerste selectie Advocaat als bondscoach Curaçao

Ar'jany Martha is vrijdag (lokale tijd) opgenomen in de eerste selectie van Dick Advocaat als bondscoach van Curaçao. Vitesse-doelman Eloy Room keert terug in het keurkorps, nadat...

Opinie | Illusies, verknopingen, een natte droom en luchtkastelen op Curaçao

Jan Huurman WILLEMSTAD – Tijdens een recente bijeenkomst van de Antillenkring deelde Jan Huurman, voormalig Inspecteur Volksgezondheid, zijn inzichten over Curaçao na vijf jaar afwezigheid. Met een focus...

NTR | Internationale vrouwendag: ‘balans houden is niet makkelijk’

Marit Severijnse In het kader van internationale vrouwendag werd op Bonaire een conferentie gehouden met als thema een gebalanceerde levensstijl. “Ook al is Bonaire een eiland waar alles op...

CC | Ministry of Finance reaches agreement with Capriles Clinic

WILLEMSTAD - The Ministry of Finance has reached an agreement with the Capriles Clinic, as announced by the ministry. The operational costs will be covered by this...

DH | Alida Francis to become Governor of St Eustatius

ST.EUSTATIUS -- Government Commissioner Alida Francis is to become the next governor of Statia in the coming months. The state secretary of kingdom relations and digitisation Alexandra van...
- Advertisement -spot_img

Volkskrant | ‘Donald Trump heeft met zijn voortdurende aanvallen op de pers zijn publiek gevaccineerd tegen de journalistiek’

HomeMediaVolkskrant | ‘Donald Trump heeft met zijn voortdurende aanvallen op de pers...

Interview Erik Mouthaan | Sara Berkeljon

Erik Mouthaan in New York | Beeld Jackie Molloy

RTL-correspondent Erik Mouthaan, nu veertien jaar in de Verenigde Staten, heeft het land zien afglijden naar totale verdeeldheid. Zijn zorgen daarover heeft hij gegoten in een documentaireserie die vanaf 30/9 te zien is op streamingdienst Videoland.

Nederland is zo gek nog niet, dacht Erik Mouthaan (47) onlangs. Het was voor het eerst in veertien jaar Amerikaans correspondentschap dat hij zich betrapte op de gedachte terug te keren. Zijn contract als RTL-correspondent loopt volgend jaar af. ‘De verkiezingen zijn een uitputtingsslag, en na afloop roep ik steeds dat ik dat niet nog een keer trek. Uiteindelijk krijg ik er toch elke keer weer zin in. Maar nu weet ik het niet. Niet vanwege het politieke klimaat – al word ik soms gek van de trollen – maar vooral door covid. Ik maak me zorgen dat de pandemie oplaait, en ik niet naar Nederland kan als er iets aan de hand is met mijn familie, dat ik vast kom te zitten in een land dat de crisis niet goed aanpakt. Het was een puinhoop in New York. Ik was zelf ook ziek, elke drie minuten stierf er iemand in mijn stad. Iedereen is zo getraumatiseerd geraakt, mensen lopen hier zelfs hard met een mondkapje op. Alles wat New York leuk maakt, kan niet meer. Als de restaurants straks deels open gaan, wordt het onmogelijk om een tafeltje te krijgen. De sportscholen zijn net weer een beetje open, maar niemand durft erheen.’

Ik zie dat jij je eigen ringen hebt hangen?

‘O, zijn die in beeld? Ik heb een thuisgym gebouwd, althans: ik heb die ringen opgehangen. Gewichten waren tijdens de lockdown bijna niet meer te krijgen in New York, maar ik heb een geheim mannetje gevonden die ze bij me kon bezorgen. Nee, leuker wordt het er niet op. Ik doe dit nu veertien jaar, en je staat basically altijd aan. Ik werk in de weekends, zeg vakanties af als er nieuws is. Dit jaar hebben we een impeachment gehad, een pandemie, bosbranden, Black Lives Matter en presidentsverkiezingen. Veel. Soms denk ik: kan ik dit allemaal aan? Het RTL Nieuws van half acht trekt een miljoen kijkers per dag, en voor hen ben ik een van de belangrijkste bronnen op het gebied van Amerikaans nieuws. Dat is een enorme verantwoordelijkheid, en zo heb ik het ook altijd gevoeld. Het is ook verslavend. Ik haat mensen die klagen dat ze hard moeten werken – allemaal gezeur. Ik voel me veréérd dat ik dit mag doen. Al word ik soms de trollen en de haters zat.’

2 minuten

Een gemiddeld item voor RTL Nieuws duurt 2 minuten. Erik Mouthaan: ‘Toen ik net begon was het meer, ik denk 2 minuut 30. Alles wordt almaar sneller. Maar je kunt een heleboel informatie kwijt in 2 minuten televisie, en soms zit er na een item nog een kruisgesprek. Verder maak ik ook een wekelijkse podcast van een half uur (Bestemming Witte Huis), en nu deze Videolandserie, waarmee ik hopelijk een publiek bereik dat niet dagelijks naar het nieuws van half acht kijkt.
Ik las vandaag een tweet van iemand die zei: ‘Erik is een prima honingpot. Trekt alle gekkies aan.’

‘Ik trek een leger aan trollen aan, het zijn er honderden. Dat begon tijdens de verkiezingscampagne van 2016. Sommige negatieve reacties komen van gewone Trump-fans, echte mensen, die vinden dat ik te negatief over hem ben. Tegen hen zeg ik: ik benoem wat er gebeurt en de president overtreedt nu eenmaal veel normen. Ik constateer dat, maar zij zien dat als een aanval.

‘Daarnaast is er een leger trollen dat achter mij aan zit om, heel bewust, de journalistiek in een kwaad daglicht te stellen. Dat is een strategie die Trump zelf ook hanteert. Hij heeft zo vaak ‘fake news’ geroepen, dat, op het moment dat The New York Times een grote primeur heeft over iets wat Trump verkeerd heeft gedaan, zijn aanhangers het artikel niet eens meer zullen willen lezen. Want: fake news. Hij heeft met zijn voortdurende aanvallen op de pers zijn publiek gevaccineerd tegen de journalistiek. Die trollen hebben hetzelfde doel: journalisten verdacht maken, zodat mensen zich openstellen voor radicale boodschappen en complottheorieën. Bij mij komen veel trollen uit Nederland, maar er zijn ook buitenlandse trollen, die me aanvallen in krakkemikkig Nederlands – uit de vertaalcomputer – en die cijfertjes in hun Twitternaam hebben. Ik blokkeer ze bijna allemaal.

‘Het heftigste wat me ooit is overkomen, is dat iemand onder een YouTube-video van mij dit plaatste: ‘Deze flikker moet zelfmoord plegen.’ Dat deed me wel iets. Nee, het állerheftigste gebeurde deze zomer. Ik was aan het filmen in Tulsa en mijn cameraman kwam even naar me toe: ‘Hé, wat een gekke foto van jou zie ik hier.’ Bleek een foto te zijn van mij en mijn ex op vakantie. Die hadden ze gevonden op internet, omdat mijn ex iets op ‘openbaar’ had staan. De foto werd gedeeld met ongeveer dit eronder: dit is de vriend van Erik, zo heet hij, dit is zijn werkgever en weet zijn werkgever wel dat hij het doet met een links-radicale hond? Ik vind het ziek. En ik moest mijn ex mailen: sorry, kijk er vooral niet naar. Hij begon zich te verontschuldigen omdat die foto blijkbaar online te vinden was. Allemaal ontzettend vervelend.’

Zie je complottheorieën als een groot gevaar?

‘Ja. Als je het niet eens kunt worden over de feiten, wordt een publiek debat onmogelijk. Ik zie een complottheorie als QAnon als een gevaar. Er zijn miljoenen mensen die geloven dat Joe Biden lid is van een satanische pedofielensekte die kinderen ontvoert en vermoordt, om hun bloed te drinken, zodat ze eeuwig jong blijven. Trump is volgens QAnon-aanhangers de redder. De vraag is: waaróm willen mensen dit geloven? Ik denk: de wereld is eng, onvoorspelbaar en complex, dus mensen hebben graag een makkelijke, eenduidige verhaallijn. Zélfs als die verhaallijn kierewiet is.

‘Overigens bevinden de complottheorieën zich veel en veel meer op rechts dan op links. MSNBC is een linkse zender, en ze draven af en toe door, maar ze hechten wel aan feiten, in tegenstelling tot Fox News. Complottheorieën slaan alleen aan bij een publiek dat matig geïnformeerd is. En in Amerika zijn heel veel mensen non-geïnformeerd. Gelukkig is Nederland, in vergelijking met de VS, nog steeds een goed geïnformeerd land. Weet je wat het ook is? De journalistiek wordt vaak links genoemd, en dat komt doordat empathie tegenwoordig als links wordt gezien. Journalisten zijn niet allemaal links, maar ze verplaatsen zich wel in anderen. Empathie is verdacht, tegenwoordig.’

Erik Mouthaan heeft geen optimistisch verhaal over het Amerika waar hij al veertien jaar woont. In zijn nieuwe persoonlijke documentaireserie, Erik in de Verdeelde Staten, vanaf dinsdag te zien bij Videoland, constateert hij dat het land ‘verdeelder is dan ooit’, op zo ongeveer elk denkbaar terrein: racisme, klimaat, journalistiek en natuurlijk politiek. ‘Ik sprak met een moeder die niet meer met haar dochter on speaking terms is, omdat ze het zo oneens zijn over Trump. Zo erg kan het uit de hand lopen. Dit is wat er gebeurt als een land volledig verdeeld raakt.’

De verkiezing van Donald Trump in 2016 was een aanjager van die verdeeldheid, zegt hij. ‘Het was zo onverwacht dat hij won, als journalist vond ik het fascinerend. Mijn werk werd er interessanter door. Op Twitter roepen veel mensen dat Erik het vreselijk vond dat Trump won. Nee! Voor een journalist was het, en is het, een geweldig verhaal. Verandering van koers is een verhaal. Van een onorthodoxe president die de boel op stelten zet, is het boeiend om verslag te doen.’

Je zegt in de serie dat Amerika zich in een ‘morele burgeroorlog’ bevindt.

‘De extreme verdeeldheid in de Verenigde Staten, de rode draad in de serie, komt niet door Trump. De verdeeldheid was er al, Trump is de katalysator. De twee politieke partijen in Amerika zijn zich steeds verder gaan terugtrekken op de eigen flank, het midden bestaat niet meer, en de president voert die ontwikkeling op tot factor 100. Hij stelt alles op scherp voor zijn eigen politieke gewin. Dat leidt ertoe dat de verdeeldheid voor mijn gevoel tot een breekpunt aan het komen is. De afgelopen maanden is er een Trump-aanhanger neergeschoten tijdens rellen. Er zijn twee Black Lives Matter-activisten doodgeschoten tijdens rellen. Er vallen doden in deze enorm bittere politieke strijd, aan beide kanten. Er lopen mensen rond met het doel hun politieke tegenstanders geweld aan te doen, kapot te maken. Dat is iets waarvoor ik al langer bang was, en nu is het gaande.’

Je zegt: de verdeeldheid komt tot een breekpunt. Wat bedoel je daarmee?

‘Ik maak me zorgen. Ik maak me zorgen over de verkiezingsuitslag. Als die niet heel duidelijk is, als het geen monsterzege is voor de ene kandidaat of de andere, dan kan het zijn dat grote delen van het land de uitslag niet zullen accepteren. Trump zelf zegt dat de Democraten alleen kunnen winnen als ze de verkiezingen stelen, door middel van vals spel. Dat zegt hij herhaaldelijk. Hij zal de uitslag, mocht hij verliezen, op alle mogelijke manieren aanvechten. Het is zeer opruiend wat Trump doet. Zeker als je weet dat er fanatici rondlopen die zoeken naar een reden om gewelddadig op te treden. Dat kan escaleren. Ik zeg niet voor niets dat er een morele burgeroorlog gaande is in Amerika is – de kampen luisteren niet meer naar elkaar, de kampen haten elkaar, vinden elkaar minderwaardig. Als Trump wordt herkozen, kan ik me voorstellen dat het misgaat in de grote steden.’

In een van de afleveringen zien we je met je vrienden op het terras zitten. Een van hen zegt over Trump: ‘Ik spreek zijn naam niet uit. Hij is mijn Voldemort.’

‘Hahaha. Ja, ik kijk er soms wel van op, hoe links mensen hier zijn. Ik ben me ervan bewust dat ik me hier in een linkse echokamer begeef. Ik zorg dat ik genoeg contact heb met anderen, ik ga het land in, spreek met Trump-mensen, maar New York is een heel links oord.’

In een andere aflevering bezoek je neonazi Billy Roper. Hij zegt dat hij bewust steeds extremere uitlatingen doet, vanwege het ‘radical flank effect’, een term die verwijst naar de invloed van radicaal gedachtegoed op de mainstream. Als radicale uitlatingen steeds vaker voorkomen, ontstaat er ruimte voor rechtse Amerikanen om steeds wat verder naar rechts op te schuiven, hoopt Roper.

‘Ja, dat is een bewuste strategie. Ze lopen met borden rond waarop staat ‘Six Million More’, verwijzend naar de zes miljoen joden die in de Tweede Wereldoorlog werden vermoord. Extreme groepen proberen zichzelf niet meer gematigder voor te doen dan ze zijn, ze doen het omgekeerde, ze worden steeds extremistischer, om het publieke debat hun kant op te laten bewegen. Het is een truc, hij is daar open over.’

Op de terugweg, na dat interview, moest je huilen. Waarom?

‘Voor deze serie moest ik anders werken dan anders. Het ging niet alleen om Erik de journalist, we wilden ook Erik de mens laten zien. Voor mij is het moeilijk de controle uit handen te geven, omdat ik normaal altijd mijn items zelf schrijf en monteer. Nu werkte ik met een regisseur, Roel van Hees, en hij wilde dat ik liet zien wat het met me deed. Ik had niet verwacht dat dat gesprek met Roper me zo zou raken. Maar als je eenmaal het pantser van de journalist laat vallen, komt alles harder aan. Dat iemand gewoon zegt dat kinderen uit gemengde relaties iets verschrikkelijks zijn, dat zwarte en Joodse mensen minderwaardig zijn. Ik heb zelf veel Joodse vrienden, mijn huidige vriend is van kleur, dus dat raakte me. Ik was ook geïrriteerd. Ik dacht: hou op met je emoties. Ik maak me zorgen over de verdeeldheid in de VS, moet ik dan zo’n Roper een platform geven? Ik vroeg me af of ik me goed had opgesteld. Misschien ging in die auto door mijn hoofd dat ik eigenlijk had moeten zeggen dat hij z’n bek moest houden, shut the fuck up, of dat ik hem een klap voor z’n harses had moeten geven. Dus er zat ook frustratie.’

Omdat je hem met te veel egards had behandeld?

‘Ja, misschien. Frustratie, omdat ik het gevoel had dat ik mensen in mijn naaste omgeving in de steek liet, door hem zo aan het woord te laten. Wat ik wilde, met dat interview, is aantonen wat de strategie is, hoe zo’n man probeert zieltjes te winnen en het debat te beïnvloeden. Ik denk dat ik dat heb aangetoond. Maar dat betekende dat ik niet op elke uitspraak van hem kon ingaan. Ik ging er met een vies gevoel vandaan.’

Je zegt in de serie: ‘De president is verkozen, voor een groot deel, door in te spelen op de witte angst. (…) De president is op een slimme manier continu bezig met het injecteren van zijn publiek met angst voor minderheidsgroepen.’

‘De president geeft aan de lopende band signalen af aan witte mensen in Amerika die bang zijn voor veranderingen. Hij heeft het over ‘onze mooie buitenwijken’ die enorm gaan veranderen door de instroom van ‘mensen uit lage inkomensgroepen’, en ‘dat willen wij niet’. Over het Amerikaanse parlementslid Ilhan Omar zegt hij: ‘Zij probeert ons te vertellen hoe wij ons land moeten besturen’, waarna hij impliceert dat Omar geen Amerikaanse is. Links noemt dat racistisch, Trump-aanhangers vinden dat er op elke slak zout wordt gelegd.’
Zou jij Trump racistisch noemen?

‘Nee, ik ga hem niet racistisch noemen. Ik denk wel dat de president bewust speelt met het racisme onder zijn aanhang. De Republikeinen hebben natuurlijk ook vóór Trump ingespeeld op onderbuikgevoelens, maar het is onder Trump openlijk geworden. Het patroon van zijn uitspraken duidt erop dat hij het racisme onder een deel van zijn aanhang inzet om te winnen.’
En je vrienden in New York, zouden die Trump een racist noemen?

‘Oh my God, ik spreek aan de lopende band New Yorkers die de opkomst van Trump vergelijken met de opkomst van Hitler. Jongens, wacht even, zeg ik dan. Maar ze zijn bang. Veel New Yorkers zien het apocalyptisch. Alles staat op het spel. De rechten van minderheden, bijvoorbeeld. De toekomst van de democratie. Als hij herkozen wordt, glijdt het land af naar fascisme, denken zij, of naar een soort Wit-Rusland of Turkije, omdat hij dan de regels naar zijn hand gaat zetten, zeker met een conservatief Hooggerechtshof aan zijn zijde.

‘Ze zien dat de president niet opkomt voor Democratische staten. Hij heeft electoraal gezien niks aan ze, dus hij laat ze links liggen, sterker nog: hij geeft ze overal de schuld van. Vrienden van mij noemen de president een racist, die Amerika ‘white again’ wil maken. Het midden bestaat niet meer, zoals ik al zei. De meeste mensen willen in hun politieke tegenstander alleen het allerslechtste zien. Een vriend van mij is arts, en de uitbreiding van Obamacare wordt tegengehouden in rechtse staten, waardoor daar miljoenen mensen geen zorgverzekering hebben. Mijn vriend zei: ‘Als de mensen in die staten blijkbaar op de Republikeinen stemmen, tegen hun eigen belangen, laat ze dan maar doodgaan.’ Dat vond ik heel erg. Maar hij was er klaar mee. Hij zei: ‘Het is zij of wij. De Republikeinen hebben elk moreel anker losgelaten, dus wij moeten als Democraten harder worden, anders redden we het niet.’’

Trump noemt journalisten ‘the enemy of the people’. Merk je dat mensen op straat vijandiger zijn tegen journalisten? Is jouw werk veranderd sinds 2016?

‘Absoluut. Mensen zijn argwanender geworden, ze willen alleen hun eigen gelijk bevestigd zien. Een man zei tegen me dat hij alleen naar Fox News kijkt. ‘Wilt u dan nooit een keer een kritisch geluid over Trump horen?’, vroeg ik. ‘Nee, absoluut geen behoefte aan.’ Mensen sluiten zich op in hun eigen cocon. Een journalist die een vraag stelt, wordt als een bedreiging gezien. Mensen weigeren steeds vaker met me te praten. Ze zeggen: ‘Rot op, ga weg.’ Als ik op een verkiezingsbijeenkomst van Trump mensen probeer te interviewen, gaan anderen er doorheen staan schreeuwen, zodat ik geen vraag meer kan stellen: ‘Fake news! Fake news! Fake news!’ Maar ook bij links zie je een diepe argwaan tegen de journalistiek. Bij een demonstratie tegen de Republikeinen werd me niet al te vriendelijk verzocht weg te gaan. Ik zei: ‘Maar jullie demonstreren in een openbaar park!’ De demonstranten waren bang dat ik op zoek was naar een rel, dat ik ze in een kwaad daglicht zou stellen of ze in gevaar zou brengen door ze te filmen. Niemand heeft de plicht om met mij te praten, maar jammer is het wel.’

Jouw stijl van verslaggeven is best een beetje Amerikaans, vind je dat zelf ook?

‘Ja. Ik wil een gevoel van urgentie uitstralen. Een verslaggever die zegt: ‘Nou ja, weet je, kijk…’ Daar haak ik bij af. Ik wil mensen grijpen met mijn items. Ik wil niet dat het lijkt alsof ik met tegenzin een verhaaltje sta op te lepelen. Ik noem in een kruisgesprekje ook vaak de naam van de anchor. Dus dan begin ik mijn verhaal met: ‘Nou, Daphne, de president heeft besloten…’ Dat vinden sommige collega’s vreselijk. Te gemaakt, te Amerikaans. Maar ik vind het leuk.’

Bron: Volkskrant

Dit artikel is geplaatst in

10 reacties

  1. @Andreo: als de BV Trump 100 miljoen winst maakt en Trump keert zichzelf een inkomen uit van 100 dollar, betaalt hij over die 100 dollar belasting.

    Niet over die 100 miljoen. Dat doet de BV. Gelijk dat die BV ook de rekening
    van 70.000 dollar voor de kapper betaald heeft.
    Als Trump die 70K door de BV mag laten betalen als zijnde bedrijfskosten, dan kun je zeggen dat het systeem rot is. Niet dat Trump rot is.

  2. Ergens heeft Danny wel gelijk,want Trump heeft letterlijk $ 750 (ongeveer 644 euro) in 2016 betaald aan inkomstenbelasting,en in 2017 eveneens $750
    In de daaraan voorafgaande vijftien jaar heeft hij tien jaar lang 0,0 betaald omdat hij als reden opgaf dat hij krap bij de kas was.terwijl hij wel voor o.a. $ 70.000 naar de kapper ging.
    Maar hoe dan ook,mocht hij herkozen worden dan kan hij zich zeer gelukkig prijzen,zoniet dan vliegt ie met een rotvaart de gevangenis in,want dit is maar een tip van de door Trump veroorzaakte bagger/ijsberg, hetwelk ééns naar boven zal komen!

  3. @Danny zegt: “…Zelfs nu dat gebleken is dat Trump sinds 2000 geen belasting betaald heeft,…”

    Trump betaald wel belasting of heeft een nul aanslag gekregen. De hoogte van die bedragen is momenteel in onderzoek. Zover nu belend kan de IRS geen grip op krigen.

    Is Trump dan fout of klopt het systeem dan niet?

  4. Die arme Danny heeft echt teveel CNN, MSNBC en/of NPO gekeken.
    Nu zet “de media” tot het absurde toe alles op alles om Trump weg te krijgen.

    Maar te laat beste Danny, dankzij the big orange super-hero Trump is hun masker allang al afgerukt .

    12 more years Trump, sorry Danny

  5. @Boos
    Het is niet zo dat de mainstream media vreselijk biased zijn tegen Trump; en dat ze zijn overwinning in 2016 nog steeds niet verkroppen en leugens en halve (on)waarheden vertellen.
    Het is duidelijk dat zonder de Russische inmenging en smerige Republikeinse technieken,Trump never nooit niet had kunnen winnen.
    Trump liegt en bedriegt 24/7, hij rolt van de ene leugen of schandaal naar de andere,en schijnt snoeverig ten koste van een deel van de USA er zelf plezier in te hebben.
    Zelfs nu dat gebleken is dat Trump sinds 2000 geen belasting betaald heeft,en in feite totaal geen billionaire maar een meesteroplichter is, toont hij dat schaamte-ethiek voor hem totaal vreemd is.
    Opponenten en geen ja knikkers zet hij indien mogelijk als vergelding, zonder pardon opzij of op zwart zaad… ongeacht of het een gewezen naaste persoon of bevriende continent is of niet want voor
    Trump is er maar één persoon belangrijk en dat is hemzelf.

  6. @Knorp:
    google even protonVPN en installeer.
    Gratis 100mb/s voor 7 dagen (als je internetverbinding die snelheid aan kan).

    Ik gebruik dit al jaren, GRATIS. Heb hier op Curacao Videoland via mijn dochter in NL en is nog nooit vastgelopen.

  7. Ik heb het al eerder aangehaald de quote van Valery Legasov: What is the cost of lies? It’s not that we’ll mistake them for the truth. The real danger is that if we hear enough lies, then we no longer recognize the truth at all.

    De mainstream media zijn vreselijk biased tegen Trump; ze kunnen zijn overwinning in 2016 nog steeds niet verkroppen en vertellen leugens en halve (on)waarheden en zoals de quote al zegt: als je leugens maar blijft herhalen weet je op een gegeven moment niet meer wat waar is en wat niet. Geen wonder dat mensen zich afkeren van de mainstream media en hun eigen nieuwsbronnen opzoeken. De media is vreselijk links en partijdig.

  8. Reactie op de zorgen van Erik Mouthaan over de usa, zoals dit nu, in dit interview bij, mij als lezer, overkomt. Ik zal zeer zeker zijn documentaire serie bij videoland willen zien, maar wellicht zal dit niet op Curacao mogelijk zijn.

    Erik Mouthaan geeft hier een heel goede analyse van wat hij ziet in zijn beperkt, wellicht zelf gekozen, of door de rtl opgelegd, kader. Heel jammer dat hij de invloeden van deep state en andere powers (de altijd door mainstream ontkende zogenaamde complot theorieën), het financiële beleid, en oorlogen op de usa en Trump buiten dit kader laat vallen.

    Nu lijkt het meer een verhaal over de Amerikaanse bevolking , in al haar vele inderdaad interessante facetten, dan over Trump zelf, ook al loopt hij er als een rode draad door heen.

    Misschien kan Erik ooit zijn licht laten schijnen over Trump zelf , en over de verschillende oorzaken die Trump laten zijn zoals hij zich nu laat zien. Want dat is pas echt interessant. Maar misschien is dat ijs te glad voor hem. De reacties van het Amerikaanse volk zijn natuurlijk ook interessant ivm komende verkiezingen, maar het blijft een tweede orde verhaal.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties