Voelt als verraad aan goede zaak’

Wereldomroep neemt afscheid van eilanden

Willemstad – Dat de Wereldomroep zich heeft teruggetrokken van de Antillen ‘voelt als een verlies, en ook wel een beetje als verraad aan de goede zaak’.

Graag hadden mijn redacties – hier en in Nederland – voor onze partners hier, dus indirect voor de bevolking van de zes eilanden, hun journalistieke werk voortgezet.
Maar de Wereldomroep heeft de strijd verloren.
In plaats van een hoofd van de Caribische redactie, staat hier een verliezer.”

Dit zei Henny de Vos van de Wereldomroep bij het afscheid vrijdag van vrienden, collega’s, mediapartners, de vertegenwoordigers van de landen en de openbare lichamen en andere gasten. Want zo voelt het, vervolgde hij, dat de Wereldomroep de strijd verloren heeft.

,,Graag had ik u hier over nieuwe plannen verteld, over een state of the art nieuwsvoorziening voor onze partners op alle eilanden, dit keer nog beter op maat, dit keer in drie talen, dit keer nog beter, vollediger, toegankelijker en nog actueler.”

Het heeft niet zo mogen zijn.
Een draconische bezuiniging heeft al die plannen verijdeld; de Wereldomroep is naar het oordeel van De Vos op de eilanden ‘het slachtoffer geworden van Nederlands mediabeleid’.

,,Waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat de Wereldomroep niet mee had moeten bezuinigen. Nederland – de rest van Europa en ook Amerika – zijn in crisis, en daar past zuinigheid, daar passen prioriteiten.”

Maar een van die prioriteiten had moeten zijn dat de burgers van een en hetzelfde Koninkrijk over dezelfde kam moeten worden geschoren, en dat ze allen recht hebben op een publieke voorziening die onafhankelijk en onpartijdig nieuws brengt.

,,Waarin de Wereldomroep graag zijn rol had willen nemen. Het is ons niet gegund, maar wat veel en veel erger is, vind ik, is dat het de Antillen niet gegund is geweest. Zelfs de brief van onze mediapartners aan de verantwoordelijke ministers mocht niet baten. In die brief werd aangedrongen om een mediavoorziening zoals die in Nederland ook gebruikelijk is op regionaal en lokaal niveau.”

In die brief, die het hoofd van de Caribische redactie ook als ‘een steunbetuiging’ heeft gezien, werd uitgelegd dat de media op de eilanden nauwelijks de financiële middelen hebben om hun journalistieke werk uit te breiden.

,,In die brief werd een beroep gedaan op het gezonde verstand van de ministers Spies en Van Bijsterveldt.”

Vermoedelijk was dat gezonde verstand er wel, betoogde De Vos in zijn speech, maar in de houdgreep van een gedoogpartner die korte metten wilde maken van het publieke bestel, en in de wetenschap dat een bezuiniging op de Wereldomroep op de Antillen wellicht verschil kan maken, maar in Nederland tot onverschillig schouderophalen leidt, ging de bezuiniging gewoon door.

,,En nu is er niets meer over.”

En dus kwam er op een doordeweekse dag, op donderdag 27 september om precies te zijn, na een drie uur durende extra uitzending van Linea Recta, een einde aan de relatie tussen de Antillen en de Wereldomroep.
Een relatie die 65 jaar geleden begon en in de loop van de jaren meer en meer een evenwichtige relatie werd.
Waarin volgens het hoofd van de Caribische redactie steeds meer werd ingespeeld op de behoefte van de partners.

,,Het is de landsaard om tevreden te zijn met onszelf – maar we waren er natuurlijk nog lang niet. De verkiezingskrant die we eind september uitbrachten was deze keer het slotakkoord, maar had in feite de prelude moeten zijn op een nieuwe gezamenlijke journalistieke inspanning met onze mediapartners. Het pad naar een uitgebalanceerde relatie was ingeslagen; op weg daar naartoe zijn we het ravijn ingeduwd door de politiek. Ik sta hier voor u om afscheid te nemen. En vooral om u te bedanken. Zonder u was er überhaupt geen Wereldomroep geweest.”