Door Allie Conti
Het is op dit moment geen pretje om de Venezolaanse president Nicolas Maduro te zijn. Het land teert al lange tijd op de opbrengsten van de enorme hoeveelheden olie die in de grond zitten. Zo’n 95% van de totale export wordt met olie verdiend en 25% van het bruto binnenlands product komt uit de olie- en gasindustrie. Die enorme olievoorraad heeft zo zijn voordelen (in 2014 kostte benzine in Venezuela nog zo’n anderhalve cent per liter), maar de wereldwijde daling van de olieprijzen heeft het land nu op de rand van enorme financiële instorting gebracht.
Venezolanen moeten nu in lange rijen wachten voor voedsel, omdat eten steeds schaarser is geworden sinds de daling van de olieprijs. Maar er zijn meer aanwijzingen dat het land langzaam maar zeker uit elkaar valt: volgens de webwinkel van supermarkt Mercado Libre moeten Venezolanen nu zo’n 665 euro betalen voor een pak van zesendertig Trojan-condooms.
Economisch is het vrij eenvoudig te verklaren: als de exportinkomsten afnemen, betekent dat dat de overheid minder geld heeft om uit te geven aan import en sociale diensten. Maar “in plaats van minder uit te geven aan sociale diensten,” schreef Bloomberg gisteren, “heeft Maduro besloten de import te verminderen, als reactie op de dalende omzet.”
Het inflatiepercentage ligt in Venezuela nu boven de vijftig procent, waardoor een doos tampons in Caracas vijftien euro kost en een twee-literfles cola meer dan vier euro. Je mag trouwens überhaupt blij zijn als je een winkel kan vinden waar de schappen nog niet leeg zijn. De overheid schuift de schuld af op de particuliere winkeleigenaren, omdat ze niet genoeg voorraden zouden hebben aangelegd. De inlichtingendienst heeft zelfs een aantal managers van apotheken gearresteerd “op beschuldiging van dat ze hadden samengespannen om expres rijen van honderden mensen te creëren, om zo een slecht beeld van de overheid te creëren en een contrarevolutie teweeg te brengen.”
Volgens Bloomberg is het sinds december vrijwel onmogelijk om nog ergens condooms te vinden.
En het wordt nog erger: een abortus plegen is illegaal in Venezuela, dus als een meisje geen condooms kan krijgen en zwanger wordt, moet ze de baby houden of laten verwijderen in een illegale kliniek.
Dit is niet de eerste keer dat er een condoomtekort is in een land waar de economie door de staat wordt gerund. In april vorig jaar kon Cuba niet voldoen aan de vraag naar anticonceptiemiddelen en dus waren ook daar de schappen in de apotheken leeg. En aangezien dat nu zo’n negen maanden geleden is, zal binnenkort bekend worden wat de condoomtekorten voor effect hebben op het aantal tienermoeders.
Bron: Vice
Een Venezolaanse vriend schrijft me uit Caracas dat zijn vrouw gisteren TIEN uur in de rij heeft gestaan om bij ‘Supermercado MAKRO’ te worden toegelaten en iets te kunnen kopen.
In de supermarkt zelf stond er weer een lange rij mensen die, alvorens ze werden toegelaten, hun vingerafdruk (een ‘huella digital’) moesten afgeven op een machientje. Dit om te voorkomen dat mensen tweemaal of driemaal in de rij zouden gaan staan. De vingerafdruk was trouwens maar twee uur geldig. De volgende keer moest er dus weer in de rij worden gestaan voor een nieuwe.
Wat ze wilde hebben was er niet. Ze heeft in arren moede toen maar 7 andere dingen gekocht.
Omdat er altijd een lange rij staat bij de taxistandplaats heeft ze mijn vriend gebeld die haar met een andere taxi kwam halen. Hij stapte uit en wilde de hal van de Supermercado betreden om zijn vrouw op te halen. Maar hij kwam niet ver want hij werd tegengehouden door twee militairen met pistoolmitrailleurs. Het was half zeven en hij mocht er niet meer in. Uiteindelijk kwam zijn vrouw zelf naar buiten.
Je mag blij zijn als je een winkel kan vinden waar de schappen nog niet leeg zijn. De overheid schuift de schuld af op de particuliere winkeleigenaren. Die zouden niet voldoende voorraden hebben aangelegd. De inlichtingendienst heeft zelfs een aantal managers van apotheken (condooms!) gearresteerd “op beschuldiging van dat ze hadden samengespannen om expres rijen van honderden mensen te veroorzaken en zo een slecht beeld van de overheid te creëren en een contrarevolutie teweeg te brengen.”
Inderdaad, condooms zijn niet meer te krijgen. Dit is niet de eerste keer dat er een condoomtekort is in een land waar de economie door de staat wordt gerund. In april vorig jaar kon Cuba niet voldoen aan de vraag naar anticonceptiemiddelen en dus waren ook daar de schappen in de apotheken leeg. En aangezien dat nu zo’n negen maanden geleden is, zal binnenkort bekend worden wat de condoomtekorten voor effect hebben op het aantal tienermoeders.
Welkom in het Bolivariaanse paradijs van Maduro met 60% inflatie en 100% inflatie voor de levensmiddelen.
Wat zullen de Venezolaanse ambassadeurs en consuls blij zijn dat ze ergens anders dan in Venezuela zitten!
Of ‘kan Venezuela nog iets voor Curaçao en Aruba betekenen’ zoals de Venezolaanse consul Sonia Alvarado Rossel een jaar geleden nog monter zei?