Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Brede Kristensen aan het woord.
Begrijpelijk dat veel voorhoofden zich fronsten bij de uiteindelijke zetelverdeling na de recente parlementsverkiezingen in maart jl op Curacao. Een record aantal partijen haalde de kiesdeler niet. Dus was er een recordaantal reststemmen/erestzetels te verdelen. De grootste partij MFK met 5 zetels profiteerde daarvan het meest en kwam uit op 9 zetels
Ook PNP profiteerde met 2 restzetels. Politicoloog Miguel Goede en Efi vd Meent stelden vast dat MFK en PNP met samen 34,127 stemmen (= 40% totaal uitgebrachte stemmen) nota bene 13 van de 21 zetels in de Staten kregen. Dit mag wel een uitwas genoemd worden. Zoiets wringt in ons parlementaire stelsel, dat gebaseerd is op billijke afspiegeling. Goede en vd Meent pleiten voor een telsysteem waarbij ook partijen die de kiesdeler niet haalden een restzetel kunnen bemachtigen. In dat systeem zouden afgelopen maart 5 extra partijen een zetel in ons parlement hebben gekregen. Met versnippering in 1-persoonsfracties als gevolg. Dat zal de stabiliteit van bestuur niet bevorderen.
Is het niet een idee de kwestie aan te pakken bij het begin, namelijk bij de registratie van politieke partijen niet in de Staten vertegenwoordigd? Nu moeten zij bij registratie aantonen over 1% van de uitgebrachte stemmen bij vorige verkiezingen achter zich te hebben. De vereiste lijstondersteuning bedroeg dit jaar 789 steunbetuigingen.
Zo kon een zeer groot aantal partijen deelnemen, met weinig kans op succes en dus veel reststemmen/zetels. Ik stel voor die 1% drempel te verhogen naar 2,5%. Dat komt neer op ca de helft van de stemmen nodig voor een zetel in de Staten. Dan blijft het aantal partijen bij verkiezingen beperkt en zullen er vanzelf minder restzetels te verdelen zijn.
Een neveneffect is dat burgers minder snel geneigd zijn zelf een nieuwe politieke partij op te richten en meer geneigd om van zich te laten horen in bestaande partijen. Zo kan de interne discussie in politieke partijen gestimuleerd worden. Een bijkomend voordeel dunkt me.
Brede Kristensen,
Curacao
Er zijn geen partijen met een “politieke richting” en geen van de partijen heeft een doorgerekend partij programma.
Statenleden springen van de ene naar de andere partij.
En niet populaire staten leden die ook niets voor de partij gepresteerd hebben (zichzelf en de partij in een beschadigden daglicht hebben gezet) komen hoog op de lijst.
Als er “geformeerd” moet worden is niet de eerste vraag “kunnen we naar een gemeenschappelijk beleid maar wie levert welke ministers.
De eerste actie van de nieuwe premier is een bezoek aan de gevangenis.
De tweede is verklaren dat hij niet kan lezen.
Zijn voorganger heeft, met zijn hulp beslissingen door geschoven. Hij steekt zijn kop in het zand en gaat zeggen dat hij meer tijd nodig heeft.
Politiek wordt beoefend en bepaald door het inkopen bij een partij die partij is niets meer als het voertuig waarmee je op je stoel kan komen en je investeerders kan terug betalen en dan nog overhebben om eigen rekening te spekken.
of een politieke partij die aan de verkiezingen wenst deel te nemen bij inschrijving een bedrag van NAF 100.000 te laten betalen die je pas terugkrijgt indien je daadwerkelijk een zetel in de Staten behaalt. Zo niet, geld kwijt.
Dat voorkomt een hoop gelukzoekers.
MFK en PNP zullen wel tegen zijn, onbewust dat het huidige systeem zich bij volgende verkiezingen ook tegen hun kan keren.