DE HEER Mike Willems, exminister, ex-gedeputeerde, en zichzelf verontrust burger noemend, schreef onlangs in dit blad een artikel getiteld ‘Katastrofa na kaminda’ (catastrofe onderweg).
Volgens hem kan de toenemende vergrijzing vergeleken worden met een tsunami die onderweg is naar ons eiland; al die oude mensen die ziek worden en niet meer kunnen werken, zijn en worden steeds meer een blok aan het been van de gemeenschap.
Ik voel me als 60-plusser aangesproken.
Dit is een vrij algemene maar oneerlijke visie.
Overigens had niet ik deze reactie moeten schrijven, maar de UPAH, de Union di Penshonadonan.
Oké, wij 60-plusser worden vaak ziek. Maar what about the 50-plussers, de 40-plussers, de 30-plusser etcetera.
Worden die niet ziek – net als wij, ouderen?
Waarom worden wij als een aparte groep eruit gehaald?
Horen wij, ouderen, er niet meer bij?
Iedereen die dit leest wordt ooit (hopelijk voor hem/haar) oud. Iedereen hoort erbij.
Hoeveel kost de criminaliteit in al haar facetten onze gemeenschap niet? Ik wil niet polariseren, maar het zijn meestal niet de ouderen die zich met dit soort zaken bezighouden!
Een erg groot deel van onze gemeenschappelijke inkomsten gaat naar de gezondheidszorg, en daar moet iets aan gedaan worden.
Maar begin niet met de zwakste tak van de boom! De boom zelf zit boordevol rotte plekken!
Ingewijden vertellen dat er enorm veel geld verloren gaat in de gezondheidszorg, onder andere door laksheid en gebrek aan doeltreffende controle.
En niet alleen in de gezondheidszorg!
De oorzaak van ons geldgebrek komt dus niet alleen op het conto van ons, oudjes, die zo vaak ziek worden; de hele gemeenschap is eraan schuldig.
Geldgebrek is geen kwestie van te weinig inkomsten of te veel uitgaven;
geldgebrek is een kwestie van mentaliteit!
En deze mentaliteit moet bij ons beter worden, via beter onderwijs, meer betrokkenheid van de kerken bij de sociale problemen, een betere opvoeding thuis, meer controle in alle geledingen, betere planning.
Politiek, onderwijs, ziekenzorg, sport en dergelijke zijn vruchten van de boom die Curaçao heet.
We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en moeten meer solidair zijn met elkaar.
Dan komt er meer eenheid, en eenheid maakt macht.
Paniek zaaien met kreten als ‘aankomende tsunami’, daar is niemand mee gediend.
Heer Willems, ik hoop u overtuigd te hebben van mijn gelijk.
Indien dit het geval is zie ik u graag terug in de politiek – maar dan wel graag eerst uw excuses aanbieden aan onze groep ouderen!
JULES MARCHENA
Curaçao