WILLEMSTAD — Op 10-10-‘10 werd Curaçao een autonoom land binnen het Koninkrijk. Morgen vieren we de vierde verjaardag van een jong land. In vier jaar tijd is er veel gebeurd. De Amigoe deed een belronde en sprak met bekende en minder bekende mensen uit de samenleving en vroeg naar de ‘trots op Curaçao’.

Ruud Thuis, directeur van The University of the Dutch Caribbean (UDC), is altijd trots op Curaçao. “We doen heel veel met weinig mensen op het eiland. Ik ben er trots op dat we als klein eiland als land kunnen functioneren. We doen bijna alles hetzelfde als Nederland, omdat de kwaliteit van het leven minimaal hetzelfde moet zijn als die van Nederland. Dat is een compliment waard.”

Miles Mercera namens Chata: “Wij zijn trots op het feit dat Curaçao het belang van samenwerken begint in te zien en dat wij samen een betere toekomst kunnen bieden aan onze eiland. Wij hebben allemaal iets unieks toe te voegen aan de ontwikkeling van Curaçao. Door onze krachten te bundelen hebben wij van de toeristische sector bewezen dat wij veel kunnen bereiken. Curaçao heeft veel potentie en tezamen kunnen wij ons eiland het beste tot zijn recht laten komen.”

Trots op Curaçao

Filmmaker Selwyn de Wind vindt het fijn dat hij op het eiland in zijn slippers kan lopen en zijn eigen taal kan spreken. “Ik kan me 1000 procent uiten, met de nuances, lichaamstaal en handgebaren. Het gaat niet alleen om contact te leggen met een ander, maar ook dat ze je al begrijpen zonder dat je een woord hebt gezegd. Ik was net in Punda aan het filmen. Je zag de mengelmoes van culturen. Veel Latino’s spreken Papiaments als je ze tenminste niet in het Spaans antwoordt. Ik vind dat apart aan Curaçao.”

PAR-leider Zita Jesus-Leito is er trots op dat Curaçao een autonoom land is geworden op basis van wat de bevolking heeft gekozen. “Ik ben ook trots op de relatief moderne infrastructuur van het eiland. De mooie baaien en de goede haven. Verder hebben we te weinig gedaan aan de invulling van de autonomie van het land. Dat hadden we beter kunnen doen door veel meer gebruik te maken van de voordelen van het lidmaatschap van het Koninkrijk. We moeten meer naar eenheid streven en naar vooruitgang van de bevolking en ons eiland.”

MAN-leider Hensley Koeiman is in ieder geval niet trots op de politiek. “Ze doen hun werk niet. De politiek moet serieuzer te werk gaan en meer toewijding ten toon spreiden. 10-10-‘10 was een sexy datum, maar de datum was belangrijker dan de inhoud. Het land was niet goed voorbereid. Ook was er geen consensus over de Rijkswetten. De verhouding 52-48 was geen overtuigende meerderheid. Mensen hebben het vertrouwen in de politiek verloren. De economie groeit niet, werkloosheid is groot en mensen willen het eiland verlaten. Wel ben ik trots op het talent dat op het eiland aanwezig is. Ik ben trots op alle mensen die het hoofd boven water weten te houden en alle mensen die zich inzetten voor de vooruitgang van Curaçao.”

Peter van Leeuwen, voorzitter van Smoc, is er trots op dat het regeerakkoord melding maakt van duurzaamheid. “Tot mijn teleurstelling heeft er geen verbetering opgetreden, eerder het tegenovergestelde. Smoc vecht puur voor de vermindering van de uitstoot van de Isla-raffinaderij, maar de overheid is onzichtbaarder dan ooit. Nederland en Curaçao bedienen zich graag van het woord autonomie. Sinds 10-10-‘10 heeft het eiland nog meer verantwoordelijkheid gekregen, maar zowel Curaçao als Nederland doen helemaal niets wat betreft de milieusituatie. In januari 2010 zijn er door de overheid meetstations geplaatst. Daarmee zou de luchtkwaliteit worden bijgehouden en zou de overheid gaan handhaven. In het begin ging het nog goed met de resultaten maar in 2013 waren de meetresultaten schrikbarend en in 2014 nog erger. De zwaveldioxide was in het laatste rapport van 2011 80 microgram. In 2013 werd er 157 microgram zwaveldioxide gemeten en in het eerste halfjaar van dit jaar 192 microgram. De regering reageert niet op onze vragen, de Milieudienst neemt de telefoon niet op. De toekomst van de raffinaderij is ontzettend belangrijk. Bewoners is transparantie toegezegd. Tot nu toe ontbreekt dat volledig. Smoc kreeg altijd toegang tot de Milieudienst, maar die contacten zijn dermate slecht geworden dat we geen inzage meer krijgen. Ik ben er bepaald niet trots op hoe er op deze manier mee om wordt gegaan. De bewoners onder de rook van de raffinaderij laten ze steeds stikken. De situatie is erger dan ooit.”

Tania Ataoellah-Henriquez: Een klein eiland met veel potentie, en zoveel talentvolle Curaçaose mensen overal op deze aardbol. In sport, muziek, theater, de tv-wereld, onderwijs, bankwezen, justitie, techniek, homeopathie, de medische wereld, als mode-ontwerper en zo kan ik nog meer noemen. Ik ben bewust een zeer trotse en positieve Curaçaoënaar!

Bron: Amigoe