RONDUIT SCHOKKEND is het bericht dat Justitieminister Wilsoe (PS) het State Department (Buitenlandse Zaken) van de VS op 25 april jongstleden verzocht heeft het beslag op de rekeningen van verdachte Robbie dos Santos in de VS op te heffen. Zo’n ministeriële actie is de bijl aan de wortels van de rechtsstaat. Een rechtsstaat die gebaseerd is op de trias politica, ofwel op de scheiding tussen de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht.
Uit bijgevoegd wetgevingsoverzicht (zie onder het bericht) blijkt dat als de minister van Justitie wil ingrijpen in individuele gevallen (zoals die van het beslag op Dos Santos’ bezittingen), hij dat alleen kan doen via een verzoek (en met toestemming) van het Hof voor het geven van een aanwijzing aan het OM. Dat is niet gebeurd, want anders had hij het State Department niet gevraagd het beslag op te heffen, maar had hij het OM opdracht daarvoor gegeven.
Conclusie:
hij heeft het niet aan het Hof voorgelegd, óf het is voorgelegd en is door het Hof afgewezen. In beide gevallen is er voor de minister geen juridische ruimte om een vreemde mogendheid hierna te vragen het beslag op te heffen, want alleen het Curaçaose OM gaat over de Curaçaose strafvervolging (zie de wet). Wie beweert dat er altijd wel een ‘verzoek’ kan worden gedaan (zoals dat van Wilsoe), miskent de trias politica.
Politiek:
handen af van individuele strafgevallen, tenzij met toestemming van het Hof. Die is er niet. Dit is heel ernstig.
Wilsoe is niet alleen op de stoel van het OM gaan zitten en heeft kennelijk het Hof overgeslagen, maar heeft ook op de stoel van de strafrechter van het Gerecht in Eerste Aanleg plaatsgenomen. Immers: ‘de Amerikaanse justitie is misleid’ volgens Wilsoe, anders schreef hij niet zijn verzoek, maar was naar het Hof gegaan.. Dit is een gotspe, een grove, ontoelaatbare inmenging in de rechtsgang. Dos Santos’ zaak is nog niet eens voor de Curaçaose rechter geweest, maar de minister concludeert al vrijspraak, want verzoekt om opheffing van het beslag. Als oud-gezaghebber weet Wilsoe donders goed hoe het zit met de trias politica. Als Dos Santos onschuldig is, is dat aan de rechter ter beoordeling, niet aan de Justitieminister of aan de advocaten van de verdachte.
Vraag:
wiens belang dient Wilsoe met zijn ‘verzoek’? Dát zou het OM eens moeten uitzoeken. In het belang van de rechtsstaat.
MARJO NEDERLOF
Curaçao
Aanvulling
Wetgeving
Wat zegt de wet over de beleidsvrijheid van de minister van Justitie? In de Rijkswet voor het Openbaar Ministerie (OM), geldig vanaf 10-10-10, stelt
artikel 9, lid 1: “Het Openbaar Ministerie (OM) is belast met strafrechtshandhaving van de rechtsorde en andere bij landsverordening of wet vastgestelde taken.
Lid 2: Het OM is in het bijzonder belast met de a) de handhaving van de wettelijke regelingen en b) opsporing en vervolging van strafbare feiten.”
Artikel 10 luidt: “Taken en bevoegdheden van het OM op de wijze bij of krachtens de wet bepaald, worden uitgeoefend door de leden van het OM.”
Artikel 13, lid 1: “Onze minister kan de procureur generaal (PG) algemene aanwijzingen geven betreffende de opsporing en vervolging van strafbare feiten in zijn land. Een aanwijzing wordt schriftelijk en gemotiveerd gegeven.
Lid 2: Indien onze minister voornemens is de PG een bijzondere aanwijzing te geven betreffende de opsporing en vervolging van strafbare feiten in zijn land, dan legt hij de voorgenomen aanwijzing voor aan het Hof ter toetsing van het recht. Het Hof beslist binnen een week op het verzoek van onze minister. Indien het Hof van oordeel is dat de voorgenomen aanwijzing in overeenstemming is met het recht, dan kan onze minister de aanwijzing geven.”
Ergo: als het Hof geen toestemming geeft, kan de minister geen aanwijzing geven.