Toiletpapier. Niet direct iets waar je aan denkt bij verkiezingen. Tenminste, als je niet in Venezuela woont. Woon je daar wel, dan weet je dat er al tijden een schreeuwend tekort is aan dat alledaagse stukje veegpapier. Wc-papier als metafoor voor falend regeringsbeleid.
De afrekening volgde gisteren, in de stembus: een ongekende afstraffing voor de regering van president Nicolas Maduro, de opvolger van de illustere Hugo Chávez die in 2013 overleed.
Politieke omwenteling van jewelste
Het chavisme, de socialistische revolutie van Venezuela’s sterke man Chávez, is nu twee jaar na zijn dood zelf de prooi van een revolutie. Want zo kun je de uitslag wel typeren. Een politieke omwenteling van jewelste. En dat bij onze ‘buren’. Immers, Venezuela ligt op enkele tientallen kilometers varen van Aruba, Bonaire en Curaçao.
De historische nederlaag in getallen: van de 167 zetels in het parlement gaan er zeker 99 naar de verenigde oppositie. De regeringspartij wint er slechts 46. Er zijn er nog zo’n 20 te verdelen, maar het verlies wordt dus niet meer goedgemaakt. Ook veelzeggend; de opkomst is met 74 procent enorm. Het maakt de nederlaag voor president Maduro alleen maar pijnlijker. De uitslag wordt gezien als een referendum over hem.
Miljoenen rollen importeren
En natuurlijk draait het in Venezuela niet alleen om toiletpapier. De ergste nood trouwens probeert de regering van tijd tot tijd te bezweren, door tientallen miljoenen rollen te importeren, of fabrieken over te nemen en die te laten produceren. Nee, de Venezolanen, die wordt voorgehouden dat ze in een chavistische heilstaat leven, hebben al veel langer gebrek aan allerlei primaire levensbehoeften. Melk, rijst, koffie, olie om mee te koken.
En dat terwijl Venezuela een van de grootste olieproducenten ter wereld is. De welvaart ligt er als het ware te wachten tot die wordt opgepompt. Maar in Venezuela zijn de tekorten groot, is de inflatie torenhoog, en ligt de economie plat. En dus is de Venezolaanse kiezer er helemaal klaar mee. En ook met Maduro.
Wereldrecord economische krimp
De populaire Chávez kwam er nog mee weg. Die smeet met oliedollars, en dat maskeerde lang het wanbeleid van zijn corrupte overheid. Maar het laatste jaar is de economische crisis veel erger geworden doordat de olieprijs is gedaald, en dus de inkomsten voor de staat. Volgens het IMF dreigt de Venezolaanse economie dit jaar met 10 procent te krimpen, een wereldrecord.
Tegelijkertijd is onder Maduro het aantal moorden toegenomen, in 2014 maar liefst 25.000. En zo staat Venezuela te boek als ‘failed state’, een mislukte staat.
Feest voor veel Venezolanen
Hoe nu verder, is de grote vraag? Onrust in dit land in crisis ligt op de loer. President Maduro heeft vooraf gezegd de revolutie van Chávez te zullen verdedigen, en dat doet het ergste vrezen. Maar hij heeft wel meteen na de uitslag zijn nederlaag toegegeven, en zijn toon was niet opruiend. Maar dat kan natuurlijk veranderen als de oppositie doorpakt en Maduro’s macht gaat proberen in te perken.
Bron: RTL
Een voortdurend gebrek aan de eerste levensbehoeften kan de ondergang van een regering betekenen. Gecombineerd met onware, maar mooie woorden, het eigen ophemelen, het bekladden van de oppositie en corruptie versnellen het afbraakproces. Renée van Aller&John de Vries