Willemstad – Het is erbarmelijk gesteld in onderwijsland. De Statenleden zijn door Lisette van Lamoen-Garmers, directeur van het Rooms Katholiek Centraal Schoolbestuur (RKCS) gisteren flink met de neus op de feiten gedrukt.
Het riep reacties op bij de Statenleden van ‘een zwarte dag in de Staten’, tot meer constructieve opmerkingen als
,,laten we met elkaar aan tafel zitten in plaats van elkaar afbreken en zwartmaken zonder dat er enig bewijs op tafel ligt”, refererend naar de beschuldigingen van de huidige minister van Onderwijs, Carlos Monk (PS), dat het RKCS geld verduistert en misbruikt.
Wat er allemaal niet goed is in het onderwijs kan hier kort opgesomd worden, maar werd uitvoerig ter tafel gebracht in de vergadering:
– te weinig geld,
– geen onderhoud van scholen,
– criminaliteit,
– toenemende agressie en
– onveiligheid bij kinderen en ouders,
– psychiatrische problemen bij kinderen,
– te grote klassen,
– onduidelijk beleid,
– gebrek aan communicatie tussen partners in het onderwijsveld,
– te weinig ouderparticipatie,
– geen continuïteit in projecten die via Usona door Nederland worden opgezet,
– tienerzwangerschappen,
– te weinig tijd voor de meer sociale en creatieve vakken,
– niet voldoende functionerende onderwijsinspectie en een ontoereikend – maar op zich goed – subsidiestelsel (het V&Vstelsel).
De vergadering, die zeker 7 uur duurde, eindigde in een emotionele oproep van Van Lamoen- Garmers om in gesprek te treden, de dialoog te voeren en samen, ook al is er verschil van mening, te werken aan verbeteringen. ,,Van mening verschillen en daarover discussiëren, kan tot iets goeds leiden, maar zoals het nu gaat gebeurt en niets.”
En, in antwoord op de vraag van een Statenlid: ,,Nee, we gaan geen rechtszaak beginnen om de beschuldigingen aan ons adres te laten rectificeren. We hebben er geen tijd en geen geld voor. Dat geld steken we liever in het onderwijs. Het zijn afleidingsmanoeuvres om de aandacht van de echte kwesties af te leiden.
Laat ik het omdraaien: als wij echt fout bezig zijn en geld verduisteren, dan moet de minister maar aangifte doen tegen ons.”
De vergadering eindigde met: ,,Laga nos papia ku otro, no kaba ku otro. (Laten we met elkaar praten en niet elkaar afbreken).”
Bron: Antiliaans Dagblad
Publicatie datum:27-04-2012
Mevrouw Lisette van Lamoen-Garmers laat haar intelligentie gelden: zij staat boven alle destructieve op- en aanmerkingen van onze regeringsleiders.
In onderwijsland wordt hard gewerkt aan het vormen van de jeugd, opdat zij weten hoe zij door kennis voor zichzelf kunnen zorgen en hoe zij met elkaar om moeten gaan. In ieder geval leren zij dat dit niet door vingerwijzen en machtsvertoon zal/mag lukken.
Onderwijsland is geen profit-onderneming: er moet meer geld vrijgemaakt worden, waardoor de kwaliteit van onderwijs stand houdt en verbetert.
De uitgebreide waslijst van aandachtspunten van het RKCS liegt er niet om! Dus mogen wij verwachten dat onze regeringsleiders hieraan gaan werken en het goede voorbeeld geven! Goed voorgaan doet goed volgen!
Het is schandalig dat een minister het RKCS beschuldigt van financiele wantoestanden zonder dat hij hiervoor bewijzen kan aanvoeren, terwijl hij NIETS van onderwijs afweet, niet beseft war voor problemen er zijn in het onderwijsveld, niet in staat is fatsoenlijk te communiceren, niet beseft wat vooreen chaos hij heeft veroorzaakt door de uitbetaling van salarissen te vertragen, enz. Met andere woorden, het is de hoogste tijd dat ook deze minister van zijn pensioen gaat genieten en het onderwijs overlaat aan de volgende “politieke onverlaat”, of hopelijk aan een niet-politieke onderwijs deskundige die wel weet hoe er geholpen kan worden. Ik heb gewerkt voor het RKCS en weet dat men daar – uiteraard niet feilloos, want fouten maken is menselijk – oer-degelijk werk levert en zelfs in staat is om “meer uit het onderwijs te halen met minder middelen dan het Openbaar Onderwijs” (woorden van een oud-gedeputeerde van Onderwijs )