Muzikanten vereniging AMAK is enorm teleurgesteld in de beslissing om de maatregelen rondom optredens niet te versoepelen.
Terwijl er wel grote sportevenementen kunnen worden georganiseerd, kan dit zelfs niet met 50 procent van de capaciteit voor de entertainmentindustrie.
Rignald Maduro, woordvoerder van AMAK, benadrukt dat zelfs casino’s en bingo’s door kunnen gaan, maar optredens in geen enkele omstandigheid. Maduro:
“We voelen ons buitengesloten, net als de vorige keer toen we demonstreerden in het Wilhelmina.”
Bron: ParadiseFM
Volhouden AMAK.
De muziekanten aangesloten bij de AMAK
bedienen door de band genomen niet
de bovengemiddelde inkomens en
evenmin de meest invloedrijksten en
niet zelden schamperend in de hoek
weggezet als volksvermaak.
Ja, daar vallen dan de klappen,
hoezeer de AMAK het klappen van de zweep kent.
Muziek maken, beoefenen en daarop dansen
is een belangrijke vorm van cultuurbeleving,
uiting van gevoelens, en ja ook
het veiligheidsventiel om stoom af te blazen
van de onvolkomenheden van dit
jachtige oppervlakkige bestaan.
Over de beleidskeuze vrijheid van de regering valt weinig te zeggen.
Zij dragen anderzijds daarvoor regeringsverantwoordelijkheid naar het klap en stemvolk.
Tot slot, over de smaak en keuze van de muziek
die zij uitdragen valt in essentie weinig te zeggen.
Onbekend maakt onbemind.
Not mainstream en n’ minority imago
doet daar een krachtig schepje bovenop.
Liefde en haat, voorliefde
daarbij inbegrepen zijn
even krachtige emoties.
De richting is echter diametraal.
Dat kan zo ineens omslaan
en overslaan.
Dat weet iedere geroutineerde
demagoog.
Over smaak valt niet te twisten.
Over de mensen die
hun smaak uitspreken,
evenmin.
Ieder mens is uniek.
Muziek maken is ook
de beleving en borging
van de eigen identiteit.
Voor hen die de halve aardbol zijn
overgesleurd is dit soms nog een
kwetsbare maar trotse lappendeken.
Kwetsen is een populaire stijlfiguur.
Ook om de roedel te richten.
Tot je de verkeerde tegenkomt.
Theo van Gogh heeft het geleerd.
Ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is.
Het gezang van de merel is nu
eenmaal anders dan de troepiaal.
Niet mooier of beter.
Daarvoor hoef je aard van
het beestje niet te kennen.
Het zou wel helpen.
Wederzijds.
Ja dat is het risico van het vak .
Hoe moeten we dit zien van AMAK? Is dit wat Amerikanen, “Choose your battle” noemen? In Punda wordt al jaren openlijk bij een Disco zaak, illegale kopieën van CD’s verkocht daar verdient de artiest geen cent aan. Waarom hebben we AMAK nooit daarover gehoord?
Als deze gasten nu ook nog eens leren om muziek te maken en te spelen, dan hebben ze recht van spreken. De ene valse noot na de andere. Niets anders dan pokke herrie.