26 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Overtuigend verhaal over oude en nieuwe slavernij

HomeNieuwsOvertuigend verhaal over oude en nieuwe slavernij
Vlnr: Naomi Reingoud, Urbi Plein en Shertise Solano   AMSTERDAM — Drie van de vrouwen in de theatervoorstelling Rebelse Vrouwen zijn gebrandmerkt door de West Indische Compagnie, de vierde heeft een tattoo met de tekst ‘Steve Forever’. Maar in feite gaat het in alle gevallen om een eigendomsbewijs van de eigenaar.
Vlnr: Naomi Reingoud, Urbi Plein en Shertise Solano AMSTERDAM — Drie van de vrouwen in de theatervoorstelling Rebelse Vrouwen zijn gebrandmerkt door de West Indische Compagnie, de vierde heeft een tattoo met de tekst ‘Steve Forever’. Maar in feite gaat het in alle gevallen om een eigendomsbewijs van de eigenaar.

Rebelse Vrouwen, waarvan vrijdag de première was in het Amsterdamse Bijlmertheater, is één van de vele activiteiten voor de herdenking van de afschaffing van de slavernij, dit jaar 150 jaar geleden. Die herdenking is een grote uitdaging, zo wordt in elke toespraak en presentatie benadrukt, omdat er aandacht moet zijn voor heel veel aspecten. Enerzijds moet het zwart-witbeeld vermeden worden van de kolonisator als een door en door slechte dader en de slaaf als een onschuldig slachtoffer. Anderzijds mag niet onderschat worden hoe gruwelijk de behandeling van de slaven was. Aan de ene kant moet er aandacht zijn voor bekende verhalen als dat van de vrijheidsstrijder Tula, maar aan de andere kant is het goed om de verhalen van onbekende helden te vertellen. En bovenal mag niet vergeten worden dat er ook anno 2013 nog sprake is van slavernij.Regisseuse Silvia Andriga en tekstschrijver Mark Walraven hebben een uitstekende balans gevonden in Rebels Vrouwen, een overtuigend theaterstuk dat bovendien op wetenschappelijk onderzoek is gebaseerd.
Initiatiefneemster Aspha Bijnaar van het Nationaal Instituut voor het Slavernij Verleden (NINSEE) en Karin Luvink van de Vrije Universiteit onderzochten de wijze waarop vrouwen zich verzetten tegen onderdrukking.
De rode draad is het verhaal van het West-Afrikaanse meisje Onise, gespeeld door Naomi Reingoud, dat met valse beloftes naar Nederland wordt gehaald en vervolgens gedwongen als prostituee moet werken.
Als ze de hulp inroept van haar voorouders, verschijnen de geesten van drie vrouwen met elk een eigen verhaal.
Nanny (Urbi Plein) is zwanger van haar slaveneigenaar op de Surinaamse Plantage Zeezigt, Badinan (Maureen Tauwnaar) is wegens diefstal verminkt en Diana (Shertise Solano) heeft plannen om van Curaçao te vluchten naar Venezuela, waar ze oorspronkelijk naar toe gebracht zou worden.
Hun eigen ervaringen en met name hun grote en kleine daden van verzet, geven Onise kracht om met haar eigen situatie om te gaan.
Die boodschap is zo duidelijk, dat de conclusie van Badinan over de vele vormen van verzet eigenlijk overbodig zijn.

Verraad
Met uitzondering van deze geruststellende woorden aan het eind, is alles in Rebelse Vrouwen op zijn plaats.
Samen met Onise wordt het publiek zich er bewust van dat er in de afgelopen eeuwen weinig is veranderd.
De vier vrouwen worden geslagen en ‘met toestemming verkracht’, zoals Onise het omschrijft. Ze hebben te maken met verraad door ‘eigen’ mensen: de pooier van Onise is iemand van haar eigen stam uit Afrika, Nanny wordt gestraft door vrijgekochte, jaloerse huisslaven en medeslaven stelen de boot waarmee Diana naar Venezuela wilde vluchten.
En natuurlijk de tatoeage, die als moderne variant van het brandmerk daadwerkelijk wordt toegepast door vrouwenhandelaren in de 21e eeuw.

De belangrijkste overeenkomsten tussen toen en nu zijn echter de gevoelens die alle mensen, vrouw en man, al eeuwen kenmerken.
Bijvoorbeeld de angst om de confrontatie met jezelf aan te gaan.

“Hij houdt echt van me”

, zeggen Onise en Nanny over hun eigenaar.
Om dan plotseling te beseffen dat ze zichzelf voor de gek houden.
In de nummers, op muziek van Dennis Winter, worden die gevoelens nog eens extra benadrukt.
In ‘Sla me’ veranderen onbegrip en angst in woede en verzet.
En terwijl de hooggehakte Onise verleidelijk poseert, klinkt in haar lied door hoe onzeker ze is. Rebelse Vrouwen gaat over de twijfel over gemaakte keuzes, over de angst om tekort te schieten, maar ook over sarcasme en jaloezie en het verlangen naar een betere toekomst.
Een betere relatie tussen de geschiedenis en het heden kan bijna niet gelegd worden.

 

Otti Thomas 

Rebelse Vrouwen wordt tot de Nationale Herdenkingsdag op 1 juli opgevoerd in verschillende Nederlandse theaters.
De makers willen het theaterstuk ook graag uitvoeren in de voormalige Nederlandse Antillen, Aruba en Suriname, maar die plannen zijn nog niet concreet.
Voor meer informatie: www.ninsee.nl

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties