Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN.
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Gijs van den Heuvel aan het woord
Op Curaçao heeft de angst voor ebola een hoogtepunt bereikt. Of beter gezegd: een dieptepunt. Werknemers van de Dokmaatschappij (CDM) weigerden een schip uit Nigeria in reparatie te nemen. CDM is een bedrijf in grote financiële nood en kan het zich niet veroorloven klanten zomaar weg te sturen. En zeker niet wegens een ongegronde angst. Een paniekaanval zou je het kunnen noemen.
Ongeveer 10.000 mensen in de wereld zijn tot nu toe getroffen door het levensgevaarlijke ebolavirus. Bijna allemaal wonen ze in West-Afrika. Ver weg van Curaçao, maar op het eiland lijkt de paniek desondanks te hebben toegeslagen. De kranten – ook deze – schrijven bijna dagelijks over ebola, het is op de radio en tv. De kans dat de ziekte het eiland bereikt is erg klein, zegt epidemioloog Izzy Gerstenbluth al wekenlang. Toch gaan de media er maar over door. Het onderwerp leeft, zou je kunnen tegenwerpen. Maar is dat ondanks of dankzij de media?
Waar komt die plotselinge (onrealistische) angst vandaan? Media spelen hierin een grote rol. Op televisie was er vorige week zelfs een speciaal forum van een paar uur met informatie over ebola, waar het publiek vragen kon stellen. Wat was eigenlijk de bedoeling daarvan? Inspelen op een behoefte? Angst wegnemen? Het omgekeerde lijkt te gebeuren. Het publiek krijgt het gevoel dat er een crisis op uitbreken staat, alsof er een orkaan op het eiland afkomt. Een forum over chikungunya zou beter op zijn plaats zijn. Dat is geen dodelijke ziekte, maar treft veel meer – honderden, zo niet duizenden, mensen, waarvan de maatschappij de gevolgen ondervindt.
Door dagelijks te berichten over een onbekende, gevaarlijke ziekte en over de kans dat dit virus Curaçao bereikt wordt de angst gevoed. Ook de regering speelt een rol. Minister Ben Whiteman (PS) van Gezondheid kondigt aan materiaal in te kopen om voorbereid te zijn. Ook het ziekenhuis (Sehos) is voorbereid, zover dat mogelijk is, en op de luchthaven Hato zijn maatregelen genomen.
En dan is er nog de internationale berichtgeving die het eiland bereikt. Sinds het eerste ebolageval in de Verenigde Staten (VS) een slachtoffer eiste, staat CNN bol van de ebolaberichtgeving. In de VS zie je een zelfde soort paniek ontstaan. En dat wordt ook op Curaçao gezien. Mensen overwogen zelfs hun reis naar de VS af te zeggen, omdat er in Dallas iemand aan ebola is gestorven.
De regering, Hato en het Sehos volgen internationale richtlijnen van onder andere de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Wellicht dat er door de instanties beter nagedacht kan worden over de manier waarop dit naar buiten wordt gebracht. Wees voorbereid, natuurlijk, maar informeer het publiek in ieder geval zorgvuldig en neem angst weg in plaats van die te creëren.
Journalisten hebben ook hun eigen verantwoordelijkheid. Berichten zonder enige nuancering de wereld in sturen over een ebolaschip in de haven is onverantwoord. Niet alle Afrikanen hebben ebola. Zoals Gerstenbluth uitlegde, is Nigeria door de WHO ebolavrij verklaard. Dit in tegenstelling tot de VS, voegde hij eraan toe, maar schepen uit dat land komen ongehinderd de haven van Curaçao binnen. Bovendien wordt elk schip dat de haven binnenkomt, of het nu uit Nigeria komt, uit de VS of uit welk ander land ook, gecontroleerd op ziektes die eventueel aan boord heersen. Als je je ergens geen zorgen hoeft te maken, is het in de haven.
De media op Curaçao – en overigens ook in een aantal andere landen – zouden beter na moeten denken over hun berichtgeving. Het is wel een dilemma: verzwijgen kan natuurlijk niet en oplettendheid is altijd goed. Ook hier geldt: denk na en informeer op een genuanceerde en zorgvuldige manier. Denk ook aan het publiek dat, zeker over een nog onbekende ziekte, nu eenmaal slecht geïnformeerd is. Doe niet alsof elke Afrikaan ebola meebrengt.
En het CDM-personeel moet misschien ook nog eens nadenken. Als je bang bent voor Afrikanen: op hoeveel schepen varen eigenlijk Afrikanen mee, ook als ze niet uit Nigeria komen? En als je bang bent voor ebola: moeten we cruiseschepen dan ook gaan weren omdat er Amerikanen op zitten? Breng met onbesuisde acties je bedrijf niet verder in de problemen. Uiteindelijk is het niet de volksgezondheid die nu op het spel staat, maar zijn het de banen bij CDM die in gevaar komen.
Bron: Antilliaans Dagblad