John Samson
WILLEMSTAD/DEN HAAG – Nog maar een jaar heeft Curaçao de tijd om een bedrijf te vinden die de raffinaderij ‘Isla’ overneemt, terwijl de onderhandelingen al een lange tijd lopen. Maar transparant zijn deze onderhandelingen niet, erkent premier Eugene Rhuggenaath.
Decennia lang heeft het Venezolaanse staatsbedrijf PdVSA de raffinaderij gerund op het eiland. Het lease-contract eindigt per 2019 en een vernieuwde overeenkomst lijkt geen optie. PdVSA kan moeilijk haar schulden betalen en de Verenigde Staten hebben sancties aan Venezuela opgelegd. “De sancties hebben impact op de raffinaderij om betalingen uit te voeren. We zien het ook aan het aantal schepen die binnenkomen”, zegt de premier.
‘Zorgwekkend’
“Het is een zorgwekkende situatie”, aldus Rhuggenaath. “Vandaar dat wij de ontwikkelingen dagelijks monitoren. Want we moeten ook zorgen dat wij benzine, kookgas en brandstof voor onze luchthaven kunnen blijven garanderen.”
Het zou een klap zijn voor de Curaçaose economie als de raffinaderij sluit. Naast al de producten waar het eiland op rekent, zouden dan ook duizenden werknemers hun inkomen verliezen wanneer ze 2019 inluiden: 1.100 directe banen en naar schatting ruim 4.000 indirecte banen.
“De werknemers zitten nu in een onzekerheid dat het zelfs het dagelijks leven aantast. Ze kunnen bijvoorbeeld niet eens auto-financiering meer krijgen”, zegt Rhuggenaath.
Van de onderstand (bijstand) alleen, kun je op Curaçao niet rondkomen. De overheid geeft 300 gulden per maand en 20 Antilliaanse gulden per kind, terwijl het bestaansminimum voor een gezin – uitgaande van een volwassene met twee kinderen volgens het CBS – 1.976 gulden bruto per maand bedraagt.
Vertegenwoordigers van Guangdong Zhenrong Energy met minister van Economische Ontwikkeling Steven Martina in september.
Geheime onderhandelingen
Curaçaose bestuurders hebben hun hoop gevestigd op de onderhandelingen met Guangdong Zhenrong Energy (GZE) voor de overname van raffinaderij voor 40 jaar lang. Maar het Chinese grondstoffenbedrijf heeft weinig ervaring in de olie-industrie en het is ook maar de vraag of het wel zo’n raffinaderij kan betalen.
“Het kan zijn dat je eind 2019 bereikt en je hebt nog steeds geen partner, ook niet in PdVSA”, aldus Rhuggenaath over de scenario’s. “Gezien onze economische situatie, de jarenlange stagnatie en sociale achteruitgang, krijgen we dan een sociale situatie die ik liever wil vermijden.”
Een eerder kabinet onder leiding van oud-premier Ben Whiteman (PS) besloot om – op basis van geheimhoudingsplichten – alleen met GZE te onderhandelen. “Ik kan dat niet meer veranderen”, zegt huidig premier Rhuggenaath.
Premier Eugene Rhuggenaath van Curaçao. Foto: John Samson
Openbare aanbesteding
“Er zijn geen openbare aanbesteding geweest, zodat ik nu kan kijken wat de alternatieven zijn.” Maar zelfs als de onderhandelingen met GZE mislukken, komt er onder Rhuggenaath’s kabinet alsnog geen openbare aanbesteding. “Dat is een lang proces en 2019 is vrij dichtbij”, aldus de premier.
Rhuggenaath belooft in zo’n scenario wel te willen zorgen dat de zoektocht naar de best mogelijke huurder van de raffinaderij ‘goed vastgelegd is’ en ‘niet in besloten kamers’. Bijvoorbeeld: “Als er getoetst moet worden hoe bepaalde beslissingen zijn genomen en hoe je een partij hebt gekozen.”
Heeft Curaçao wel opties?
“De tijd is niet aan onze kant en dat maakt onderhandelingen moeilijk”, zegt Rhuggenaath. Volgens de premier ligt de prioriteit nu bij de ‘de baanzekerheid’ en ‘de continuïteit van de raffinaderij’ in eerste instantie.
“Gezien de situatie is het misschien realistisch dat een verlenging met PdVSA meer ruimte geeft om een juiste partner te vinden. Maar dat hebben we nog niet besloten”, aldus Rhuggenaath. “PdVSA heeft nog steeds belangstelling om door te gaan na 2019. Dat hebben ze schriftelijk bevestigd.”
Morgen meer over de rol van Den Haag bij de onderhandelingen over de raffinaderij Isla op Curaçao & later deze week meer over de raffinaderij en milieu-normen
Bron: NTR/CaribischNetwerk
Waar is ex premier Whiteman?
Een pracht van een erfenis van vorige regeringen, met als uitschieter de oerdomme PS die er op persoonlijke basis niet op achteruit is gegaan. Het klakkeloos accepteren dat de commissie Wiels zijn werk niet goed had gedaan en het dus maar in zee gaan met wat achteraf blijkt een niet zo betrouwbaar Chinees concern, dat zal je maar in de schoot geworpen krijgen. Even los denkend van het domweg maar blijven promoten van de ISLA als de “redder” van Curaçao door opeenvolgende regeringen, zonder te willen kijken naar wat er werkelijk in `olieland` speelt. Alleen een vette wereldoorlog zou nog wel eens de redding van de raffinaderij kunnen zijn. Extra raffinage capaciteit is dan wel welkom. Dan kan in ons gebied dan nog leuk worden gezien de belangen van zowel China als Rusland in Venezuela met uiteraard dan ook amerikaanse bemoeienis.
Als ik niet beter wist had ik medelijden. It wasn’t me. It’s too late. Point of no return. What to do? Het is niet alleen die raffinaderij, maar de hele economie ligt op z’n gat. Dat komt door vriendjespolitiek, domme politieke beslissingen, patronage en een tekort aan visie. Ook in dit Kabinet. Heb ik iets over Green Town gehoord? Misschien iets over toerisme? Logistiek? Alternatieve energie? Landbouw? Veeteelt? Niets, nada! O, o, o, wat erg. Wat een boer niet kent, vreet hij niet.
Dit krijg je met politici die niet verder geschoold zijn in politiek dan op het niveau van gemeentepolitiek in Nederland.
En politici die de afgelopen jaren niets anders gedaan hebben dan zakken vullen voor vrienden en familie.
Curacao krijgt nu de pijn voor het jarenlang potverteren met de raffinaderij. Dat kadootje is versleten en niet waard om op te knappen. Venozulaanse olie uit Maracaibo is niet te vekopen of te verwerken. Zo’n oude oliekachel als Isla, samen met Bullenbaai wordt dus in de toekomst een oliemenger. Die olie wordt dan in US of elders geraffineerd. Werkgelegenheid is een tiende van een raffinaderij. Maar inmiddels is de bevolking verslaafd geraakt aan Isla. Honderden miljoenen huur, voor een beetje rommel. Daar heb je geen bedrijven voor nodig en die zijn er dan ook niet. De werklust onder de arbeidzamen is laag en als dingen tegenvallen, komt de toverkabouter stennis maken, want dat werkte vroeger ook zo. Als iemand die dit onheil aan ziet komen een plan ontwikkelt voor plaatsvervangende bedrijvigheid, wordt hij voor gek verklaard, want niemand is gewend om te werken. Als Curacao niet begrijpt dat ze haar eigen lot in handen moet nemen, met nieuw elan en nieuwe bedrijvigheid wordt het een eiland van maffia en chinese overheersing. Maak een plan bedenk iets nieuws en unieks en ga werken.
Dit mag helemaal geen probleem zijn? Werner Wiels had zoveel belangstellenden dat hij het niet meer aankon en maar voor China koos…. Zo was het toch?