30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024 16:17

NTR | Boeren op Curaçao: Rondkomen van landbouw moeilijk door ‘oneerlijke prijzen’

WILLEMSTAD – Veel boeren kunnen moeilijk rondkomen op Curaçao, omdat supermarkten te weinig  zouden willen betalen voor verse groente en fruit van het eiland. Er zijn supermarkten die niet eens de helft willen betalen van wat boeren vragen.

In een gesprek met Caribisch Netwerk, geven verschillende boeren dat ze een grote druk ervaren om alsnog te verkopen, omdat de verse groente en fruit niet lang houdbaar blijven. Ze willen dat de overheid gaat ingrijpen.

‘Supermarkt wil de helft van onze vraagprijs’
Het is zaterdagochtend op een kleine markt waar verschillende Curaçaose boeren verse groente en fruit verkopen. De markt is op een industrieterrein in de wijk Seru Lora, georganiseerd door de Agrarische Koöperatieve Vereniging (AKV). Wat opvalt: de boeren willen alléén anoniem(*) hun verhaal doen, omdat ze bang zijn voor mogelijke consequenties.

Normaal gesproken verkoopt Angelo* zijn producten aan verschillende supermarkten op het eiland. Drie gulden per kilo vraagt hij hiervoor. Maar de supermarkten willen maximaal de helft van zijn vraagprijs betalen. “1,50 gulden per kilo, dat is ver onder de marktwaarde”, vertelt hij. “En dat terwijl ze nu diezelfde producten uit Amerika importeren voor drie gulden vijfentwintig per kilo. Schandalig!”

Een herkenbaar fenomeen, zeggen andere boeren over de ‘oneerlijke prijzen’. Zij vinden dat supermarkten die dat doen de Curaçaose landbouw ‘kapot’ maakt op deze manier. De druk op hen is groot om alsnog hun verse groente en fruit te verkopen tegen de lagere prijzen. Hun producten zijn simpelweg maar een paar dagen houdbaar.

‘Prijzenlijst uit 1997’
“Wij zijn voor onze prijzen gebonden aan een lijst daterende uit de jaren negentig waarop door de overheid is vastgesteld”, vertelt Boy*, een andere boer op de AKV-markt. “Dat is dus wat wij maximaal voor onze producten mogen vragen, om verse producten voor iedereen betaalbaar te houden.”

“Maar deze lijst is vastgesteld in 1997! In de afgelopen dertig jaar zijn alle andere kosten wel omhooggegaan. Ook krijgen we geen subsidie om deze lage prijzen te compenseren”, aldus Boy.

“De meeste boeren kunnen hun verse producten niet lang bewaren omdat ze daar geen koelmiddelen voor hebben”, vertelt Benjamin Visser van Samyama Permaculture Transition. “Dat weten veel supermarkten. Daar wordt regelmatig misbruik van gemaakt.”

Tijd voor een meldpunt?
De nood is dus hoog om de producten alsnog tegen een lagere prijs te verkopen, maar er kan ook iets anders meespelen. Soms weet een supermarkt ook dat het de boeren niet lukt om hun oogst ergens anders te verkopen, geeft Visser aan.

“Dit zou vaker gecontroleerd moeten worden door het Ministerie van Economische Ontwikkeling”, vindt hij. Visser vindt dat het ook tijd wordt voor een meldpunt, zodat boeren op Curaçao anoniem een melding kunnen maken van waar en wanneer er vermoedelijk misbruik wordt gemaakt.

Vrije markt
Tijd voor een nieuwe prijslijst, vindt Statenlid Gilbert Doran van de MFK. “Het zou wel zo eerlijk zijn om een nieuwe prijslijst te maken, zodat iedereen wat kan verdienen. Helaas kan ik niet zeggen waarom deze lijst in de afgelopen dertig jaar niet bijgewerkt is.”

Supermarkten mogen ook een veel lagere prijs vragen van de boeren, vertelt Doran. “Wij hebben hier een vrije markt, dus de bedrijven mogen zelf beslissen wat ze voor welke prijs inkopen en verkopen. Tenzij het niet binnen de primaire behoeften van de mens vallen en gereguleerd wordt door het ministerie.”

Ergens anders verkopen
Het MFK-Statenlid wijst erop dat boeren niet afhankelijk hoeven te zijn van de supermarkten. Ze zouden volgens Doran ook hun producten bij andere locaties kunnen verkopen. “Bijvoorbeeld bij de barkjes in Punda of ergens anders waar veel mensen komen.”

‘Voor jezelf opstaan is moeilijk als je weinig geld hebt’
Volgens boeren op de AKV-markt heeft niemand de moed om openlijk tegen de ‘oneerlijke’ concurrentie iets te doen. “Wij zijn als boeren niet goed georganiseerd”, vertelt er een. “We hebben ook niet veel geld, zodat we de overheid kunnen dwingen hier iets aan te doen. Het zijn de supermarkten die wel veel kapitaal hebben en daardoor hebben zij meer macht.”

Moet Curaçao minder groente en fruit importeren?

Een open markt heeft voordelen, maar wat de boeren betreft vooral nadelen. Bijvoorbeeld als je op Curaçao aan landbouw een inkomen wil hebben waarmee je ook kunt rondkomen.

“Het heeft een negatief effect op de lokale landbouw omdat (goedkope) producten op grote schaal worden geïmporteerd uit lagelonenlanden in de regio”, vertelt Visser. “Daar kunnen wij hier op het eiland amper tegen concurreren.”

“Wat je eigenlijk zou willen, is een vorm van marktbescherming van onze eigen producten. Je zou bijvoorbeeld belasting kunnen innen op de invoer van buitenlandse verse producten. Op die manier maak je eigen voedsel goedkoper.”

Dat Curaçao verse producten uit lagelonenlanden importeert, heeft volgens Visser ook negatieve gevolgen voor de mensen dáár. Hij wijst op mogelijke uitbuiting van werknemers, maar ook de negatieve impact op het milieu door bijvoorbeeld ontbossing en transport.

 

The Hidden Green Movement probeert met hun initiatief Curaçaose boeren onder de aandacht te brengen, in de hoop dat inwoners verleid worden om meer groente en fruit van eigen bodem te gaan kopen.

Importverbod
Het probleem rondom ‘oneerlijke prijzen’ speelt al jaren. Drie landbouwcoörperaties hebben in 2018 al voorgesteld om met een importverbod te komen (met mogelijkheden voor ontheffing) voor bepaalde producten.

Dertig jaar wachten op grond
Veel mensen willen op Curaçao aan landbouw beginnen, maar het blijkt moeilijk om aan een stuk erfpachtgrond te komen als je geen geld hebt voor een privéterrein. Door bureaucratie bij de overheid moeten mensen soms wel dertig jaar wachten. Het ministerie van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) heeft onlangs beloofd om de aanvragen sneller te gaan behandelen.

Bron: NTR/CaribischNetwerk

Naschrift KKC

De vastgestelde prijzen op Curacao zijn een van de vele problemen die de agrarische sector kent en die verdere ontwikkeling van de sector in de weg staat.
 De regeling voor de maximale prijzen voor lokaal vlees stammen uit 1984 en 1986.

Negen ministers heeft GMN sinds 2010 gekent, met alle zorgen in de gezondheidstak van dit ministerie, te denken aan het ziekenhuis, Covid is de landbouw het stiefkind geworden van dit ministerie en voelen de agrariërs zich in de steek gelaten. De vraag rijst dan ook of de agrarische tak in de zware portefeuille van GMN enige kans maakt zich te ontwikkelen tot een gezonde sector.

Onder de Regeling Vastgestelde maximumprijzen voor het eilandgebied Curacao 
ingaande 10 september 1997.

Prijslijst verse groente en fruit 1997
Prijslijst verse groente en fruit 1997-2
Prijslijst verse groente en fruit 1997-2
Prijslijst verse groente en fruit 1997-2

9 reacties

  1. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat zij zich hier een beetje achterlijk, slaafs en onderdanig opstellen.

    We weten toch allemaal dat veel mensen liever stil zijn en als ze reageren dat dan in het openbaar doen via de media terwijl ze niet durven de verantwoordelijke personen aan te spreken. Wel op Brion Plein gaan staan met anti makamba leuzen maar tegen de grote politieke boeven is men stil. Omdat men verwacht dat ze zullen worden gestraft of omdat ze hopen op giften van deze elite.

  2. Tja, als ik supermarkt eigenaar was, die ooit ook zo begonnen is als die boeren, die echter toen hun contract bij de Shell afliep, alles op alles zetten om te overleven, en deze groep nu de supermarkt wereld op Curacao beheersen als heer en meester, en bovendien gesteund en gesterkt worden door de lijst, dan zou ik zij die na mij kwamen en thans met hun neus amper boven de tafel komen, ook van tafel vegen.
    Niets mis daar mee. Le homme est rare.
    Simpel en gewoon survival of the fittest.
    Niemand duldt concurrentie naast zich.
    Ik zeker niet, dat zit nu eenmaal in de aard van het beest: de geciviliseerde mens. Ik ben bovendien mijn broeders hoeder niet.
    Wie wil er ook niet een Maserati rijden of een elektrische auto? Ga dan kijken op de parkeerplaats van Esperamos of bij de huizen achter Mangusa Rio Canario, die stuk voor stuk worden opgekocht als de eigenaren uiteindelijk door de knieën gaan en zwichten voor de uitgekookte en uitgekiende zak met geld.
    Ik laat ook niet, zeker niet het kaas van mijn brood eten. Zeker niet als ik jaren lang heb moeten ploeteren, zwoegen, schrapen, bedelen en liegen terwijl ik mijn personeel in bedwang moet houden opdat zij mij niet kaalplukken en proletarisch winkelen.
    Tja, de winstmarges op geïmporteerd “dood” voedsel met lege calorieën is vele malen groter dan het gezonde lokale produce.
    U bent dan toch een dief van uw eigen portemonnaie als u dat niet doet. Ook hier, voor u, tien anderen. De collega supermarkt bonzen zitten stevig in het zadel met een cashflow en winstmarge van 15 procent of meer waarmee zij alles en iedereen naar hun hand kunnen zetten. Uiteraard de politici, MEO, GMN en andere key players niet. Want die zijn er om het volk te dienen.

    Even dit ter zijde.
    Wie appelen vaart die appelen eet.
    Hoe gezond en voedzaam het spul is wat de supermarkten in grote getale verkopen?
    Kijkt u eens naar de omvang van de caissières van met name Mangusa Rio Canario en Centrum Mahaai.
    Ja, nee, uiteraard kunnen deze dames er niets aan doen.
    Zij hebben allemaal iets aan hun schildklier.
    Nee, het ligt aan 30 mei 1969. Die zijn nu komen bovendrijven en zijn nu zichtbaar.

    Dan de boeren.
    In Frankrijk weten zij wel beter.
    Daar hebben zij wel politieke macht.
    Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat zij zich hier een beetje achterlijk, slaafs en onderdanig opstellen.
    Waarom zij niet even in het telefoonboek kijken of even rondvragen bij de snack waar die ministers en diensthoofden wonen om dan vervolgens s’ochtends vroeg voordat de kinderen naar school moeten of op het meest geschikte moment; wanneer zij fiesta zetten voor friends and family, een berg met produce voor hun oprit te dumpen als burgerlijk protest en ongehoorzaamheid met in de kern een schreeuw van wanhoop. Druk op het vrouwtje uitoefenen of het imago en de status aantasten is vaak het effectiefst. Zij gaat dan dreigen met echtscheiding, weglopen of slingeren naar een nog langere liaan nu zij gezichtsverlies heeft geleden bij haar vriendinnen. Ludiek is het bovendien wel. Een berg met verrotte sla in het zwembad van de minister. Begrijpelijk dat de vissers uit de wind worden gehouden. Die van Boca zijn een slag apart en hebben zo hun eigen wetten en regels. Welk diensthoofd zou een berg met verrotte vis op zijn gazon willen hebben?
    Waarom boer Visser, hij heeft zijn kleur mee, niet even afreist naar Frankrijk om zich te laten instrueren en te laten opladen?
    Joost mag het weten.
    Overigens, daar zijn zij wel wat samenhoriger.
    Hier is dat ver te zoeken. De boeren worden genadeloos tegen elkaar uitgespeeld en verdeeldheid zaaien is maar een klein kunstje.
    De boeren hier lopen dan met open ogen en knorrende magen in die valkuil. Tja, begrijpelijk als zij moeten vechten voor de kruimels die hen van tafel worden toegeveegd.
    Nogmaals, ik zou het ook doen.
    Nog erger zelfs.
    Als u eenmaal de de geneugten van “the finer things in life” hebt ervaren dan wilt u dan niet meer kwijtraken.
    Lees: als u eenmaal hebt gewipt op echte satijnen lakens van Contessa Bedding, ja dan bent u verloren en dat maakt het beest in u los.
    Tot slot hoezo geen lokale winstgevende produce?
    Die marinier die hier is blijven hangen na zijn diensttijd maakt uitstekende yoghurt op Scherpenheuvel. Ook zijn dochter is scherp.
    Haar product licht op en ligt zowat in alle supermarkten. Zelfs in die van de kieskeurige macambieten met hun uitgelezen voorkeuren en merkvastheid van elders.
    Er komt al een aardig deel van de ham van lokaal gekweekte varkens.
    Wie zitten daarachter?
    Ja, juist, uit de zelfde hoek als hen die ooit met een hofi, toko of fruteria zijn begonnen. En nog steeds met hun poten knorrend in de modder staan om geld te verdienen.

    Tot slot, ik moet nu echt stoppen.
    De novela begint zo.
    Zij dronken een glas.
    Zij deden een plas.
    En alles bleef zoals het was.
    Einde goed al goed.

  3. Ja, de boeren moeten zich organiseren. Directe verkoop bij de stalletjes in Punda. Dan is het ook to afgelopen met de supermarkten de hogere prijzen vragen. Marktwerking vergt ook ondernemerschap.

  4. Het vrije markt systeem heeft dus zeer zeker zijn haken en ogen.

    Eén van de vragen die opkomt is: Waarom doen supermarkten dit??

  5. Statenlid Gilbert Doran is dat niet die man die toeten nog blazen heeft van politiek en dit wonder heeft voor de boeren wel een oplossing veel getalen en komma’s en hij weet zelf niet wat ze beteken die hij in een boekje heeft gezien want lezen kan hij niet, of is dit weer een soort stemmentrekkertje van Gilbert Doran hij weet nog niet eens of een Ezel zijn staart van voren of van achteren heeft. Heb gehoord ………… laat ik maar ………..

  6. In Frankrijk kende de boeren dat probleem ook, dus hebben ze eigen coöperatieve supermarktjes opgezet die ondertussen bloeien omdat ze biologische, verse producten verkopen.

  7. Ach ja onder andere oud minister GMN Sisline Girigoria die liever op vakantie ging naar Zwitserland op onze kosten dan echt wat doen voor het land.

  8. De zoveelste problemen op het eiland laat gewoon duidelijk zien
    Cu nos mes no por .
    Visie is iets dat ben je mee geboren of niet
    Teveel laagvliegers en zakkenvullers op het eiland daar kom je niet mee vooruit .
    Dus sigi drumi numa .

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Lees ook

Meer recente reacties