Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Norberto V. Ribeiro aan het woord.
Een dezer dagen is van ons heengegaan, een gigant onder ons, mr. Guido R. Hermans. Niet zo bekend, wellicht, zo bescheiden als hij altijd was, een media-schuw persoon. Vele wetgevingsproducten – vóór en na 10-10-‘10 – staan echter op zijn naam. Net terug uit Nederland (1993), kreeg ik een baan als wetgevingsjurist bij de afdeling Algemene en Juridische Zaken (AJZ) van het Eilandgebied Curaçao.
Eerste les van dhr. Hermans: ,,Jongeman, dit is een pakket van concept-wetgevingsvoorstellen. Ga aan de slag, ‘mucha hòmber’, ik zal je helpen als je vastloopt. Dan beginnen we aan het echte proces, te weten schrappen en weglaten.” Uiteraard begreep ik hier eerstens niets van, totdat ik de genie van deze methodologie en deze wetgevingsgoeroe, mr. Hermans, doorhad. Daarvoor moest ik wel elke dag zwoegen tot in de avonduren om zijn lessen te verwerken, maar leren, dat gebeurde snel.
Dhr. Hermans was tevens voorstander van partiële wetgevingswijzigingen. ,,’Maitre Ribeiroo’, ons overheidsapparaat is niet zo groot geoutilleerd als in Nederland. Dus, we moeten het bescheiden doen via partiële wetgevingswijzigingen. Vervolgens regelen we het wel bij de geldende teksten”, aldus deze grootmeester. Elke zin werd vervolgens door hem minutieus geanalyseerd op zowel eventuele taalkundige fouten dan wel de logische redenering van het geheel.
Bij vele van mijn stukken tekst stond dan ook geschreven: ,,Amice, is it necessary?” En: ,,Ziedaar, in die vraagstelling zit reeds het antwoord.” Mijn beginperiode bij mr. Hermans zou niet de gemakkelijkste zijn geweest, ware het niet dat mijn lange sessies bij dhr. Hermans werden afgewisseld met anekdotes over internationale politiek, Franse uitspraken en, hoe kan het anders, in het Latijn.
Een van ze: ,,’Maitre Ribeiroo’, vergeet dit niet, ‘Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo’.” (De druppel holt de steen uit, niet door geweld, maar door dikwijls te vallen.) Begreep ik een bepaald woord of begrip niet meteen helemaal, dan verwees hij me altijd naar de diepere betekenis ervan: ,,Omnes definitio – in jure – periculosa es.” (Elke definitie – in het recht – is gevaarlijk).
In mijn eigen leven en carrière heb ik wellicht niet al zijn leerstellingen gevolgd, echter vergeten kan ik nooit, wie mijn ware leermeester was. Aan de familie Hermans: Sterkte! Aan mr. Hermans: Amice, tot later!
Norberto V. Ribeiro,
Curaçao